Ο 20χρονος Ιάπωνας από το Τόκυο, ανέβηκε στην κατηγορία της Moto2 ύστερα από πολύ πειστικές εμφανίσεις στην Moto3 την περσινή χρονιά.

Κατάφερε να είναι μέσα στη μάχη του τίτλου για όλη τη σεζόν, κάνοντας την έκπληξη καθώς λίγοι ήταν αυτοί που περίμεναν από τον Ιάπωνα να είναι τόσο σταθερός.

Μάλιστα ήταν στο πρώτο μισό όταν έκλεψε τις εντυπώσεις, καθώς ήταν εκπληκτικά σταθερός με συνεχή παρουσία στο βάθρο. Μόνο η πτώση της απόδοσής του στο δεύτερο μισό, του στέρησε την ευκαιρία να πάρει ακόμα και το πρωτάθλημα.

Με το τέλος της σεζόν, ήταν τρίτος στη βαθμολογία (αν και δεν κατάφερε να πάρει νίκη) και είχε τους ίδιους βαθμούς με τον Tony Arbolino, τερματίζοντας μόλις τέσσερεις βαθμούς από την πρώτη θέση.

Οι εμφανίσεις του ήταν αυτές που του έδωσαν το εισιτήριο για την Moto2, αν και αρχικά υπήρχε και μια αμφιβολία για το αν η κίνηση να ανέβει τόσο γρήγορα ήταν σωστή.

Ο λόγος ήταν το ύψος και η μυϊκή του διάπλαση, καθώς ο Ai Ogura είναι 1:68 και κάποιες φωνές έλεγαν ότι δεν θα ήταν ικανός να αντεπεξέλθει στη δύσκολη μεσαία κατηγορία.

Κι όμως, απέναντι σε πιλότους με ύψος που φτάνει κοντά το 1:80 (όπως ο Remy Gardner ή ο Raul Fernandez) ο Ogura έχει καταφέρει να πετύχει μερικές πάρα πολύ καλές εμφανίσεις.

Υπό κανονικές συνθήκες, η παρουσία του στην κατηγορία θα έπρεπε να τύχει πολύ μεγαλύτερης αναγνώρισης, ωστόσο ο Ιάπωνας έχει σταθεί «άτυχος» αφού όλα τα φώτα έχουν στραφεί στον εξαιρετικό rookie, Raul Fernandez.

Όμως και αυτός αξίζει της προσοχής μας. Σε 9 αγώνες – ως νεοφερμένος στην κατηγορία – έχει καταφέρει να είναι στην πρώτη δεκάδα πέντε φορές, ενώ η 5^η θέση είναι το καλύτερό του αποτέλεσμα.

Πέρα από τα λάθη του, το επίσης αξιοπρόσεχτο με τον Ιάπωνα είναι ότι σε κάθε αγώνα που καταφέρνει να περάσει τη γραμμή του τερματισμού (με εξαίρεση τον πρώτο στο Κατάρ) είναι πάντα μέσα στους εφτά καλύτερους.

Η προσαρμογή του στην κατηγορία είναι αμεσότατη. Οδηγεί με ηρεμία και στρατηγική κερδίζοντας έδαφος γύρο με το γύρο επί των αντιπάλων του.

Είναι 11^ος στη βαθμολογία, αλλά μόλις έναν βαθμό πίσω από τον 8^ο Augusto Fernandez και έξι από τον έβδομο Aron Canet.

Η παρουσία του Fernandez έχει επισκιάσει την απόδοση του Ιάπωνα. Δεν έχει φτάσει στο επίπεδο του Ισπανού, ωστόσο και αυτός έχει καταφέρει να ξεχωρίσει και πραγματικά θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να τον παρακολουθήσει κανείς στο δεύτερο μισό της χρονιάς.

Κι όπως γράψαμε και στον πρόλογο, ο Ai Ogura αυτή τη στιγμή είναι η μεγαλύτερη ελπίδα των Ιαπώνων να έχουν έναν ακόμα πιλότο στη μεγάλη κατηγορία τα επόμενα χρόνια, μετά τον Takaaki Nakagami.