Ήταν το έτος 1955 όταν η Yamaha Motor Co, Ltd (που έως τότε λεγόταν Nippon Gakki και δραστηριοποιείτο στην κατασκευή μουσικών οργάνων) κυκλοφόρησε την πρώτη της μοτοσικλέτα, την YA-1, στην ιαπωνική αγορά. Εκείνη την εποχή, στην μεταπολεμική οικονομία της Ιαπωνίας, η εγχώρια βιομηχανία μοτοσικλέτας έβριθε από μικρούς κατασκευαστές που ανταγωνίζονταν μανιωδώς για το ποιος θα πουλήσει περισσότερο το προϊόν του. Η YA-1 λανσαρίστηκε σε τιμή πολύ υψηλότερη από τον ανταγωνισμό της, αποσπώντας έτσι τα σκωπτικά σχόλια από τους σκεπτικιστές για το αν το… “ ponpon” (μοτοσυκλέτα) του κατασκευαστή μουσικών οργάνων θα βγάζει ήχο ντο – ρε – μι... Περιττό να ειπωθεί ότι τέτοιου είδους κριτική δεν ευνοούσε τις πωλήσεις.

Η Yamaha YA-1

Ο τότε πρόεδρος της εταιρείας, Genichi Kawakami, είχε ωστόσο ένα σχέδιο για να κάνει τις κριτικές να σιωπήσουν. Είπε στην ομάδα του ότι θα πρέπει να αποδείξει την εξαιρετική απόδοση και ποιότητα της YA-1 λαμβάνοντας μέρος και κερδίζοντας τον μεγαλύτερο εγχώριο αγώνα μοτοσικλέτας της εποχής εκείνης, τον Mount Fuji Ascent Race. Ήταν ένας αγώνας που ξεκίνησε το 1953 και μέχρι τότε λειτουργούσε ως επί το πλείστον ως πόλος έλξης για τους τουρίστες. Οι κατασκευαστές μοτοσικλετών όμως, συνειδητοποίησαν γρήγορα τις δυνατότητές του ως μια πλατφόρμα για να κερδίσουν την προσοχή των αντιπροσώπων, κι έτσι άρχισαν να συρρέουν.

Με τον τρίτο χρόνο της διοργάνωσης, το  Mount Fuji Ascent Race  έγινε μια από τις μεγαλύτερες ατραξιόν της βιομηχανίας της μοτοσυκλέτας. Η εντολή του προέδρου Kawakami ήταν ότι η Yamaha πρέπει να λάβει μέρος στην τρίτη διοργάνωση του Mount Fuji Ascent Race στις 10 Ιουλίου 1955. Αυτό άφηνε περιθώριο μόλις ενάμισι μήνα για την προετοιμασία, δηλαδή να ρυθμίσουν την YA-1 για τις υψηλές απαιτήσεις ενός αγώνα. Ήταν μια μάχη ενάντια στο χρόνο, και η ομάδα που ανέλαβε το εγχείρημα αυτό, στο εργοστάσιο της Yamaha Hamana στην περιοχή Shizuoka, ήξερε ότι η τύχη της εταιρείας εξαρτιόταν από εκείνους και τα αποτελέσματα που θα έφερναν.

Ο αγώνας διεξαγόταν σε ζευγάρια αναβατών που ξεκινούσαν ανά τριάντα δευτερόλεπτα. Για να προετοιμαστούν για αυτού του είδους τον συναγωνισμό, η ομάδα της Yamaha χρησιμοποιούσε τρία χρονόμετρα, συνδεδεμένα μεταξύ τους, στην αρχή, στην μέση και στο τέλος της διαδρομής. Έτσι θα μπορούσε να έχει την καλύτερη στρατηγική κόντρα στους αντιπάλους.

Η εξάτμιση

Δεν υπήρχε λόγος να μετατρέψουν την YA-1 σε αγωνιστική μοτοσυκλέτα μιας και ο συγκεκριμένος αγώνας, Mount Fuji Ascent Race αφορούσε μοτοσυκλέτες παραγωγής και οι κανονισμοί άφηναν λίγο χώρο για μετατροπές
Η ομάδα βελτιώσεων έπρεπε να βρει αυτές τις μικρές βελτιώσεις εντός κανονισμών ώστε να βγάλει την καλύτερη απόδοση από τις μοτοσυκλέτες.

Πως θα μπορούσε ο κινητήρας να αποδώσει καλύτερα χωρίς μεγάλες αλλαγές; Η πρώτη ιδέα που έπεσε στο τραπέζι αφορούσε την καλύτερη ποιότητα βενζίνης. Προσπάθησαν να δοκιμάσουν καύσιμα με περισσότερα οκτάνια, την οποία χρησιμοποιούσαν τα αεροπλάνα.

Πάνω στις δοκιμές, και καθώς ο χρόνος πίεζε, οι αναβάτες οδηγούσαν μέσα στο βράδυ για να πετύχουν το καλύτερο αποτέλεσμα στην απόδοση. Καθώς το φως είχε πέσει αρκετά, κάποιος διαπίστωσε πως το καπάκι (κεφαλή) του δίχρονου κινητήρα είχε κοκκινίσει από την θερμοκρασία. Λόγω του λίγου αβάνς συγκριτικά με το καύσιμο, η εξαγωγή δεν γινόταν όπως έπρεπε, άρα έπρεπε να βρουν άλλο τρόπο για να πετύχουν την βελτίωση.

Τότε, εννέα μέρες πριν τον αγώνα, την 1η Ιουλίου 1955 όπου συστάθηκε η Yamaha Motor Company Ltd, μία νέα εξάτμιση έφτασε στην ομάδα.
Ήταν το τελευταίο μοντέλο για το RT125 από τον Γερμανό κατασκευαστή, DKW. Οι Ιάπωνες τοποθέτησαν την νέα εξάτμιση και έμειναν με το στόμα ανοιχτό όταν διαπίστωσαν πως από μόνη της αρκούσε για να βγάλει από τα εσώψυχα του κινητήρα την κρυμμένη δύναμη.

Η ιπποδύναμη αυξήθηκε κατά 50% και προσπαθούσαν να καταλάβουν το λόγω για τον οποίο έγινε τόσο μεγάλη βελτίωση. Τότε έμαθαν για το αποτέλεσμα της σχεδίασης Kadenacy και κατά πόσο η διάμετρος και το σχέδιο της εξάτμισης επηρεάζει την ιπποδύναμη ενός δίχρονου κινητήρα.
Τώρα είχαν κάτι για να δουλεύουν και να βελτιώνουν. Μία εβδομάδα πριν τον αγώνα, οι μηχανικοί εξαφανίστηκαν και δούλευαν νυχθημερόν προκειμένου να κατασκευάσουν μία νέα εξάτμιση. Άλλωστε ήταν κάτι που επέτρεπε ο αγώνας.

Στόχος η νίκη

Οι μέρες πλησίαζαν, και η εταιρία γνώριζε πως οι αναβάτες είναι το σημαντικότερο μέρος για την επιτυχία του αγώνα, και επίσης πως κανένα εργοστάσιο δεν θα έφτιαχνε τέτοια μοτοσυκλέτα στους αγώνες. Ειδικά όταν λίγες μέρες πριν ήταν γνωστή μόνο για κατασκευάστρια μουσικών οργάνων. Στα μέσα Ιουνίου, οι μηχανικοί της Yamaha είχαν ταξιδέψει στο Τόκιο, σε γνωστή εταιρία μοτοσυκλετών, για να ζητήσουν βοήθεια. Παράλληλα, οι δέκα αναβάτες είχαν ξεκινήσει προετοιμασία στο όρος Fuji για τον αγώνα. Κάθε μέρα οι αναβάτες βελτιώνονταν οδηγώντας συνεχώς από την εκκίνηση του αγώνα μπροστά από το Asama Shrine στη βάση του βουνού, μέχρι την κορυφή των 3.776 μέτρων.

Οι αναβάτες της Yamaha στο 3ο Mount Fuji Ascent Race φορούσαν την ίδια λευκή βαμβακερή φόρμα, όπως οι εργάτες στο εργοστάσιο Hamana. Εκείνη την περίοδο κανείς στη Yamaha δεν γνώριζε για τις δερμάτινες αγωνιστικές στολές, όμως το κατάλευκο των εν λόγω στολών ίσως να ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακό για την εποχή.

Εν τω μεταξύ, το προσωπικό του τμήματος Εξέλιξης του Εργοστασίου Hamana δούλευε νυχθημερόν για να δώσει στους αναβάτες κάθε δυνατή στήριξη. Προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι αναβάτες προπονούνται κάθε μέρα σε πραγματικές συνθήκες αγώνα, οι μηχανικοί έπρεπε να είναι εκεί συνεχώς, αντικαθιστώντας τα φθαρμένα μέρη και διατηρώντας τις μοτοσυκλέτες σε άριστη κατάσταση. Σε αυτές τις λίγες πολύτιμες ημέρες της προετοιμασίας, ο καθένας έδινε το 120% του εαυτού του, σε μια ατμόσφαιρα συντροφικότητας. Όλοι όμως είχαν τον ίδιο στόχο στο μυαλό. Ήταν αποφασισμένοι να κερδίσουν αυτόν τον αγώνα.

Ο αγώνας

Η ημέρα του αγώνα ξημέρωσε, με τις μοτοσυκλέτες να τρέχουν ανά δυάδες σε χρονομετρήσεις. Όταν τελείωσε, ο Teruo Οκάντα είχε κερδίσει την κατηγορία των 125cc με χρόνο 29 λεπτά και 07 δευτερόλεπτα. Επιπλέον, πέντε ακόμη αναβάτες με Yamaha YA-1 συμπλήρωσαν την πρώτη δεκάδα, στην 3η, 4η, 6η, 8η, και 9η θέση. Από αυτόν και μόνο τον αγώνα η Yamaha έδειξε σε όλη τη χώρα ότι η YA-1 ήταν η κορυφαία μοτοσικλέτα επιδόσεων της κατηγορίας της, στην Ιαπωνία.

Η επιτυχία αυτή ήταν η πρώτη, σε αυτό που αργότερα θα γινόταν εταιρική παράδοση της Yamaha. Και η συνεχιζόμενη επιτυχία στον χώρο των αγώνων θα γινόταν ένα σημαντικό μέρος της ιαπωνικής εταιρείας ως κατασκευαστής μοτοσικλετών.

Φωτογραφίες

• 
• 
• 
• 
•  

Συνεχίζεται...