Ο Bodhi Edie, είναι αγωνιζόμενος από τα γεννοφάσκια του, κάνοντας τα πρώτα του βήματα στo πρωτάθλημα MiniGP του Saskatchewan στον Καναδά, υπό την καθοδήγηση του πατέρα του. Ο Bodhi, συνέχισε να προπονείται και να αγωνίζεται αδιάλειπτα μεγαλώνοντας, συμμετέχοντας σε ένα ευρύτατο φάσμα κατηγοριών, όπως ταχύτητα, Flat track, Motocross, Supermoto, ενώ τον χειμώνα, δεν παρέλειπε να τρέχει στον πάγο με ειδικά μεταποιημένες μοτοσυκλέτες. Πέραν αυτών, στις δραστηριότητες του συμπεριλαμβάνονται επίσης το hiking, το hockey στον πάγο καθώς και η ποδηλασία δρόμου για προπόνηση του καρδιοαναπνευστικού.
Συμμετέχοντας σε αγώνα του βαλκανικού πρωταθλήματος στις Σέρρες και σε ένα γύρο του ΠΠΤ στην Τρίπολη, ο Bodhi, είχαμε την ευκαιρία να δούμε ένα μόνο μέρος από τις πολύ μεγάλες δυνατότητες του ταλαντούχου αναβάτη αλλά επίσης και να διδαχθούμε το χρειάζεται για να είσαι ανταγωνιστικός και να προοδεύεις στο άθλημα που όλοι αγαπάμε.
-Bodhi, πέρασες κάποιο καιρό στην Ελλάδα και έγραψες “ώρες πίστας” με το R1 σου. Πες μας κάποια πράγματα σχετικά με την εμπειρία σου αυτή, καθώς και τις σκέψεις σου για τον ανταγωνισμό και το επίπεδο των αγώνων στην χώρα μας. Θα θέλεμα επίσης και την καθαρά “τουριστική” ματιά σου για την χώρα μας, ως επισκέπτης της.
H συμμετοχή μου σε αγώνα του Βαλκανικού Πρωταθλήματος ήταν μια καλή δοκιμασία. Το επίπεδο του ανταγωνισμού ήταν πολύ καλό και αυτό αποτέλεσε και το έναυσμα για εμάς, ώστε να είμαστε πολύ αποτελεσματικοί. Η πίστα των Σερρών είναι αρκετά τεχνική και ιδιαίτερα απαιτητική σε ότι αφορά στο σετάρισμα της μοτοσυκλέτας, ωστόσο σημειώσαμε μεγάλη πρόοδο στις δοκιμές και καταφέραμε να φέρουμε την μηχανή σε μια ιδανική για τις συνθήκες ισορροπία. Στον αγώνα, είχα σταθερά χρόνο στο 1:19” και τερμάτισα δεύτερος, κυνηγώντας τον Angel Karanyotov και προσπαθώντας για τη νίκη. Πιστεύω ότι θα έχω καλύτερη τύχη στο μέλλον.
Στην Τρίπολή, όπου συμμετείχα στον πρώτο αγώνα του Ελληνικού Πρωταθλήματος ήταν ένα φρενήρες διήμερο! Ο καιρός είχε “τρελαθεί” και είχαμε πολλά πράγματα να σκεφτούμε και να διευθετήσουμε. Οι αρχικές μου εντυπώσεις από την πίστα δεν ήταν ιδιαίτερα θετικές, ωστόσο όσο οδηγούσα σε αυτή άρχισα να την συνηθίζω και να μου αρέσει. Μπορώ να πω ότι απόλαυσα τελικά τον αγώνα, ενώ αποτέλεσε και μια επιβεβαίωση για την πρόοδο που έχουμε κάνει με την ομάδα μου, όλο τον καιρό που βρισκόμασταν στην Ελλάδα.
Κάποιοι αναβάτες πίστευαν ότι δεν θα κατάφερνα να πετύχω κάτι σημαντικό στην Τρίπολή, λόγο των συνθηκών και της κατάστασης της πίστας, ωστόσο οι διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Κανάδα, σε ότι αφορά στις πίστες, δεν διαφέρει και τόσο, σίγουρα όχι όσο νομίζουν και πιστεύουν μερικοί. Σίγουρα έχουμε περισσότερες επιλογές, κάποιες μεγάλες πίστες αλλά ένα μεγάλο ποσοστό από το σύνολο, έχουν μέτρια στρώση με κακοτεχνίες και ανομοιόμορφα επίπεδα πρόσφυσης.
Σε ότι αφορά στο επίπεδο του ανταγωνισμού, νομίζω ότι είναι αυτό ακριβώς που περίμενα. Μερικοί γρήγοροι αναβάτες με αξιόμαχες μοτοσυκλέτες και ομάδες. Δεν υπάρχουν βέβαια τα πολυπληθή και τεράστια grid που συναντάς στην Ιταλία ή στην Ισπανία, με δεκάδες συμμετοχές, αλλά υπάρχουν πάντα οι γρήγοροι “ντόπιοι” αναβάτες.
Βρήκα παράξενο το γεγονός ότι βάση κανονισμών, μόνο οι Έλληνες αναβάτες μπορούν να βαθμολογηθούν στους αγώνες σας. Η “αγωνιστική κοινότητα” στην Ελλάδα είναι πολύ μικρή και θα έπρεπε να επιτρέπεται, όπως γίνεται σε άλλα μέρη του κόσμου, η συμμετοχή και η βαθμολόγηση ξένων αναβατών. Αυτό θα μπορούσε να αυξήσει τις συμμετοχές και να ανεβάσει το επίπεδο του ανταγωνισμού πιο ψηλά.
Έκανα κάποιους καλούς φίλους από τον χώρο της μοτοσυκλέτας όσο ήμουν στην Ελλάδα και όλοι ήταν πολύ εγκάρδιοι και φιλόξενοι και πραγματικά παθιασμένοι με τους αγώνες! Έχω πολύ καλές αναμνήσεις από όλους αυτούς τους μήνες και σε ότι αφορά στο προσωπικό επίπεδο, χαίρομαι ιδιαίτερα για την πρόοδο μου με την μοτοσυκλέτα, καταφέραμε μαζί με την ομάδα να ξεπεράσουμε κάποιες δυσκολίες που είχαμε στο παρελθόν. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που βρέθηκα στην Ελλάδα!
Αισθάνομαι επίσης τυχερός που είχα την ευκαιρία να γυρίσω την χώρα και να δω κάποια μέρη. Πέρασα αρκετές ώρες “εξερεύνησης” με το ποδήλατο μου, η Ελλάδα είναι μια όμορφη χώρα!
Από εδώ και πέρα, θα ήθελα να ζήσω την εμπειρία συμμετοχής και σε άλλα πρωταθλήματα ευρωπαϊκών χωρών. Δεν ξέρω αν θα το καταφέρω, αλλά είναι μια ωραία πρόκληση.
Θα ήθελα από καρδιάς να ευχαριστήσω τον φίλο μου και μηχανικό μου Zaid Saleemi, χωρίς την βοήθεια και τις ικανότητες του οποίου, δεν θα κατάφερνα να αγωνιστώ στην Ελλάδα. Την ZenOne Racing για την βοήθεια, τις πληροφορίες και τις ευχάριστες ώρες που περάσαμε μαζί. Tις εταιρείες MotoMarket και Motorex Oil, Intra Moto (Pirelli – Metzeler) και φυσικά τoν Σωτήρη Ζαφειρόπουλο (Extreme Track Days) και τον Tάκη Λιναρά που με βοήθησαν με την λισάνς και όχι μόνο, καθοδηγώντας με στο Ελληνικό Πρωτάθλημα.
Απόλαυσα κάθε στιγμή της αγωνιστικής μου εμπειρίας στην Ελλάδα και σας ευχαριστώ όλους για αυτό!
