Όταν πρωτομάθαμε για την ύπαρξη μιας έκδοσης της Kawasaki H2 με τουριστικό προσανατολισμό μπήκαμε σε σκέψεις. Παρανοϊκά υψηλές ταχύτητες και τουρισμός: μπορούν να πάνε αυτά τα δύο μαζί; Για να πάρουμε και εμείς μια απάντηση σε αυτό το ερώτημα ταξιδέψαμε, όχι πολύ μακριά, μέχρι την Πορτογαλία, για την επίσημη δημοσιογραφική παρουσίαση της νέας ιαπωνικής μοτοσυκλέτας.

Καλή ιδέα;

Το όνομα “SX” υποδεικνύει ότι η H2 SX είναι στενά συνδεδεμένη με την άλλη sport touring μοτοσυκλέτα των Ιαπώνων, την Z1000SX. Η μεταξύ τους διαφορά στην χωρητικότητα είναι μόλις 50 κ.εκ. Στο βάρος όμως η Ninja H2 SX σταματά τη ζυγαριά στα 256 κιλά (260 για την έκδοση SE) και αυτό την φέρνει πιο κοντά στην ZZR1400. Με τους 200 ανακοινώσιμους ίππους της (210 με το Ram Air) παρουσιάζεται παράλληλα το ίδιο δυνατή. Θα ήταν όμως λάθος από μέρους μου να κατηγοριοποιήσω με αυτό τον τρόπο το H2 SX. Η μοτοσυκλέτα είναι μοναδική από πάρα πολλές απόψεις, με τεράστιες διαφορές και σε σχέση με την H2 και δεν αναφερόμαστε απλά στην ύπαρξη μηχανικού υπερσυμπιεστή. Αυτή εδώ δεν είναι απλά μια έκδοση της H2 που της φορέσανε ένα ζευγάρι βαλίτσες, ούτε επίσης μια διαφορετική έκδοση της Z1000SX ή ακόμη περισσότερο, μια εναλλακτική ZZR1400. Η H2 SX είναι κάτι το διαφορετικό από αυτές τις τρεις μοτοσυκλέτες. Τώρα που κατάφερα μέσες-άκρες να την προσδιορίσω κάπως, επιστρέφω στο πρωταρχικό μου ερώτημα, δηλαδή αν μια υπερτροφοδοτούμενη μοτοσυκλέτα είναι καλή ιδέα για τουρισμό.

Στην πίστα του Estoril και σε δημόσιους δρόμους

Το ταξίδι στην Πορτογαλία για τη δοκιμή της νέας ιαπωνικής ναυαρχίδας μας έφερε και στην πίστα του Estoril αλλά και στους κακοσυντηρημένους δρόμους στα νότια της χώρας. Η δοκιμή στην πίστα δεν έγινε για να σπάσουμε το σχετικό ρεκόρ που ανήκει στον Jorge Lorenzo αλλά να δοκιμάσουμε κάποιες από τις αρετές αυτής της υπερηχητικής μοτοσυκλέτας στο ασφαλές και ελεγχόμενο περιβάλλον μιας πίστας.

Κομμένο και ραμμένο για την περίσταση

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε λοιπόν ότι αυτή η μοτοσυκλέτα δεν είναι μια H2 με βαλίτσες. Η Kawasaki ανασχεδίασε εκ νέου το πλαίσιο, βάζοντας σωλήνες με μεγαλύτερο πάχος στον κεντρικό τομέα, ιδανικούς για έναν καλύτερο συνδυασμό απόδοσης-άνεσης. Αυτό το νέο πλαίσιο χωροδικτύωμα είναι ο πυρήνας του νέου H2 SX πάνω στο οποίο έχει χτιστεί η υπόλοιπη μοτοσυκλέτα. Ακόμη και έτσι όμως δεν θα μπορούσε να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, απλά κάνοντας τα πάντα πιο στιβαρά και πιο βαριά. Για αυτό και η Kawasaki χρησιμοποίησε όλη την τεχνογνωσία που βλέπουμε στην ναυαρχίδα της H2, την εξέλιξε και την χρησιμοποίησε ώστε να την προσφέρει σε ένα ακόμη ευρύτερο κοινό.

Αυτό το έκανε με έναν κινητήρα που είναι εξίσου ισχυρός με της ZZR1400 που είναι σχεδόν μιάμιση φορά μεγαλύτερος σε χωρητικότητα. Με αυτό τον τρόπο η ιαπωνική εταιρία κατάφερε να περιορίσει το μέγεθος, βελτιώνοντας παράλληλα τη συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας αλλά και την άνεση. Το μέλλον θα επιβεβαιώσει την άποψή μου πως το μοτέρ του H2 SX είναι ακόμη καλύτερο από εκείνο της πρώτης H2 σε αυτήν εδώ την έκδοση. Γιατί σίγουρα με αυτή τη μοτοσυκλέτα ένας αναβάτης μπορεί να πάει άνετα πολύ πιο μακριά από όσο πήγε ο Kenan Sofuoğlu κατά το σπριντ του στη γέφυρα της Κωνσταντινούπολης με σχεδόν 400 χλμ./ώρα.

Περισσότερες τεχνικές λεπτομέρειες για την Kawasaki H2 SX μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Χρήσιμα έξτρα

Ημέρα 1η και οδηγούμε στην Πορτογαλία σε ένα μεγάλο εύρος διαφορετικών δρόμων. Είμαστε πάνω στην έκδοση SE που φέρει επιπλέον εξοπλιστικά στοιχεία τα οποία και εκτιμούμε δεόντως. Τα φώτα στροφής, για παράδειγμα ή cornering lights όπως έχουμε συνηθίσει να τα λέμε πλέον, φωτίζουν το εσωτερικό της στροφής, όλο και περισσότερο, βασιζόμενα στην κλίση που έχει η μοτοσυκλέτα. Είναι χρήσιμα για τη λειτουργία που παρέχουν αλλά είναι και σωστά ενσωματωμένα στη σχεδίαση του νέου φέρινγκ που είναι πλέον ολόκληρο και όχι μισό όπως στην H2. Το quickshifter είναι απλά διασκεδαστικό και πρέπει να παραδεχτώ ότι αυτό δεν το λέω γιατί το συγκεκριμένο σύστημα θα σε κάνει να κερδίσεις μερικά δέκατα μέσα σε μια πίστα, αλλά γιατί κάνει τον χειρισμό του κιβωτίου πολύ πιο εύκολο αφού δεν χρειάζεται να χρησιμοποιείς τον συμπλέκτη.

Μοτοσυκλέτα για άντρες

Οδηγώντας τα νέα ναυαρχίδα της Kawasaki σε δημόσιους δρόμους, έρχονται αμέσως στο μυαλό μου μερικές παρατηρήσεις. Τα 260 γεμάτα κιλά της SE, τα νιώθεις όντως σαν 260 κιλά; Η ιαπωνική μοτοσυκλέτα δεν εκπλήσσει με την αέρινη αίσθησή που δίνει στον αναβάτη της, γιατί δεν δίνει τέτοια αίσθηση. Υπακούει ωστόσο άμεσα και γρήγορα στις εντολές σου, απλά χρειάζεται αυτές οι εντολές να είναι ξεκάθαρες και αποφασιστικές. Το βάρος δεν επηρεάζει σε καμία περίπτωση την ακρίβεια στο στρίψιμο, όπως είπα όμως ο αναβάτης πρέπει να είναι αποφασιστικός. Είναι ξεκάθαρα μια μοτοσυκλέτα για άντρες ή για να το θέσω καλύτερα μια πανίσχυρη μοτοσυκλέτα για πραγματικά έμπειρους αναβάτες και αναβάτριες. Η Kawasaki δίνει παράλληλα τη δυνατότητα τριών διαφορετικών χαρτογραφήσεων για τον κινητήρα με την πρώτη να στέλνει στον πίσω τροχό το 100% της ισχύος, την δεύτερη το 75% και την 3η, που θα χρησιμοποιήσετε λογικά υπό βροχή ή σε πολύ ολισθηρές επιφάνειες, “μόλις” το 50% της δύναμης, ήτοι 100 ίπποι. 

Ταξίδι με σπορ ρυθμούς

Αν οι στροφές γίνουν κλειστές και η ταχύτητα πέσει αναγκαστικά, η επιλογή της πλήρους ισχύος είναι μάλλον υπερβολική. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί και η ελαφρώς απότομη απόκριση του ψεκασμού όταν ανοίγει το γκάζι από κλειστό. Οδηγώντας στρωτά, με γραμμές, ανακάλυψα ότι η μεσαία χαρτογράφηση είναι και η πιο άνετη για επαρχιακό στροφιλίκι και αυτό δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη για ένα τόσο δυνατό μοτέρ. Το 75% των διακοσίων ίππων συνεχίζει να είναι ένα… ολόκληρο βουνό δύναμης (150 ίπποι για την ακρίβεια). Αν βέβαια ο δρόμος ανοίξει τότε ολόκληρη η ισχύς είναι κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενη, είναι εθιστική. Όχι γιατί η μοτοσυκλέτα γίνεται πιο δύσκολη στην οδήγησή της και εσύ πρέπει να την τιθασεύσεις, αλλά γιατί νιώθεις ολόκληρο αυτό το υπέροχο κύμα ισχύος που έρχεται από τον κινητήρα, ενώ νιώθεις και ενθουσιασμό που έχεις στις διαταγές σου 200 ίππους! Και έχεις πραγματικά την “υποχρέωση” να το διασκεδάσεις. H παροχή ισχύος αρχίζει να γίνεται εντυπωσιακή από τις 6.000 σ.α.λ., στις 8.000 το τράβηγμα γίνεται πολύ δυνατό και έτσι υπέροχα φτάνει μέχρι και τις 12.000 σ.α.λ. Το μόνο που πρέπει να κάνετε εσείς για να το απολαύσετε αυτό είναι να βεβαιωθείτε απολύτως ότι έχετε πολύ ανοιχτό δρόμο μπροστά σας, γιατί πηγαίνετε πραγματικά πάρα πολύ γρήγορα, χωρίς ωστόσο η επιτάχυνση να χαρακτηρίζεται βίαιη. Αυτό το τέρας έχει τρόπους!

Η απόδοση της πλήρους ρυθμιζόμενης ανάρτησης είναι αυτό που πρέπει να περιμένεις από μία κορυφαία sport tourer. To γενικό set up της τείνει προς την σπορ συμπεριφορά αλλά οι αναρτήσεις είναι αρκετά ποιοτικές ώστε να μην νιώσεις κούραση ακόμη και σε μία μεγάλη βόλτα. Για να καταλάβετε τι εννοούμε, καθώς έγραφα αυτές οι γραμμές, ο αγαπητός συνάδελφος Vincent Burger, ταξίδευε από την Πορτογαλία στην Ολλανδία πάνω σε μια H2 SX. Περιμένουμε την αναφορά του με μεγάλο ενδιαφέρον. Από τη δική μου εμπειρία, το εντυπωσιακό με αυτό το μοτέρ είναι η κατανάλωση που μπορεί να πέσει ακόμη και στα 5 λίτρα/100 χλμ., με αρκετή θέληση φυσικά από πλευράς αναβάτη. Οπότε 400 περίπου χιλιόμετρα αυτονομίας μοιάζουν να είναι μέσα στις δυνατότητες της H2 SX.

 Ειδικά τεστ στην πίστα

Βρεθήκαμε και στην πίστα για να δοκιμάσουμε και κάποιες πιο extreme καταστάσεις, όπως το launch control της Kawasaki. Η δοκιμή που πραγματοποιήσαμε ήταν εντυπωσιακή, αφού το μόνο που έπρεπε να κάνουμε ήταν να ανοίξουμε το γκάζι και να αφήσουμε τον συμπλέκτη. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει η Μονάδα Μέτρησης Αδρανειακών Δυνάμεων (IMU). Αυτό σημαίνει ότι ο κινητήρας ανεβάζει τις στροφές του έως τις 6.000 (αυτό είναι καλό) και μετά εσύ πρέπει απλά να αφήσεις γρήγορα τον συμπλέκτη. Προσέξτε όμως αυτό που γίνεται είναι διαφορετικό, πιο ήπιο και προοδευτικό από το να αφήσεις τα δάκτυλά σου από τη μανέτα, όπως κάνεις για παράδειγμα με το λάστιχο μιας σφεντόνας. Είναι ωστόσο πολύ πιο γρήγορο από το να τα υπολογίσεις όλα με το μυαλό σου. Αυτό το τελευταίο, το μυαλό… διαμαρτύρεται έντονα στην αρχή, γιατί δεν είναι λογικό να στροφάρεις ένα τουρμπάτο κινητήρα έως τις 6.000 σ.α.λ. και έπειτα να αφήσεις την μανέτα τόσο γρήγορα. Αλλά δουλεύει πραγματικά τέλεια και εσύ εκτοξεύεσαι μπροστά με ταχύτητα που μάλλον δεν θα πετύχαινες διαφορετικά.

Μπράβο στους ανθρώπους της Kawasaki για την πολύ καλή δουλειά. Και από τη στιγμή που εν μέρει η απόδοση του συστήματος εκκίνησης εξαρτάται και από τα ελαστικά, να δώσω εύσημο μνεία και στα ελαστικά Bridgestone S21 που φέρει η H2 SX, τα οποία τα καταφέρνουν καλά τόσο στις επιταχύνσεις όσο και στη δυνατή επιβράδυνση με τα ηλεκτρονικά συστήματα (ABS και traction Control) να μην μπαίνουν σε λειτουργία ακόμη και σε σχετικά ακραίες καταστάσεις.

Φρενάροντας από τα 250 χλμ./ώρα

Κατά την οδήγηση στην πίστα, εντύπωση μου έκανε και το γεγονός, ότι η μοτοσυκλέτα γίνεται πιο γρήγορη στην αλλαγή κατεύθυνσης, όταν απουσιάζουν οι βαλίτσες. Η διαφορά ήταν πραγματικά αισθητή και αυτά είναι πραγματικά καλά νέα, ειδικά για τους αναβάτες που αρέσκονται σε μεγάλες βόλτες μόνο για την χαρά της οδήγησης. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να φέρει κανείς τον χαρακτήρα της H2 SX στα μέτρα του, πέρα από την ρύθμιση των ηλεκτρονικών συστημάτων τη μοτοσυκλέτας και αυτός είναι η οδήγηση χωρίς τις βαλίτσες.

Ας μιλήσουμε όμως λίγο περισσότερο για την δοκιμή φρεναρίσματος, γιατί πιστεύω ότι τα δυνατά φρένα είναι πολύ σημαντικά σε μία μοτοσυκλέτα με τόσο μεγάλη ισχύ και κατά συνέπεια τόσο μεγάλη τελική ταχύτητα.

Η πρώτη δοκιμασία περιελάμβανε οριακό φρενάρισμα από τα 100 περίπου χλμ./ώρα και από αυτό το απλό τεστ καταλαβαίνεις και την πολύ καλή συνεργασία μεταξύ των φρένων της Brembo και των ελαστικών της Bridgestone που ταιριάζουν ιδανικά στην Kawasaki.

Δοκιμάσαμε επίσης να φρενάρουμε και από τα 250 χλμ./ώρα όπου η αδράνεια της μοτοσυκλέτας ήταν φυσικά πολύ πιο αισθητή. Όσο καλά και αν είναι τα φρένα και τα ελαστικά και η ίδια η μοτοσυκλέτα, φρενάροντας οριακά από αυτά τα χιλιόμετρά νιώθεις πραγματικά το ρόλο που παίζει η ισχύς του συστήματος πέδησης στην απόσταση ακινητοποίησης. Δεν έχω κάποιο ενδοιασμό για την πολύ καλή απόδοση των φρένων, απλά είναι κάτι που έρχεται στο μυαλό μου. Επίσης, πραγματικά δεν μπορώ να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που χρειάστηκε να φρενάρω τόσο δυνατά από τα 250 χλμ./ώρα σε δημόσιο δρόμο…

Ολοκληρωμένη και εθιστική

H Kawasaki έφτιαξε μια εκπληκτική μοτοσυκλέτα από πολλές απόψεις και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Οποιοσδήποτε κατασκευαστής μπορεί να βάλει έναν μηχανικό υπερσυμπιεστή σε ένα από τα sport touring μοντέλα του. Αν όμως δεν κάνει σωστά την εξέλιξή του, τότε δεν θα έχει καμία τύχη εν έτει 2018.

Η Kawasaki βελτίωσε ακόμη περισσότερο το κτήνος της, το οποίο παρουσιάζεται ακόμη πιο ραφιναρισμένο στην έκδοση SE. Θερμαινόμενα γκριπ, cornering lights, παροχή ρεύματος 12V, έγχρωμη TFT οθόνη –η πρώτη στην ιστορία της Kawasaki- και μερικά ακόμη αξεσουάρ, ολοκληρώνουν πραγματικά την μοτοσυκλέτα που ακούει στο όνομα H2 SX SE. Η εφαρμογή της τεχνολογίας υπερτροφοδότησης του κινητήρα πραγματικά λάμπει στην H2 SX, η οποία είναι μια αυθεντική GT. Η επιτυχία συνεχίζεται και στο σχεδιαστικό κομμάτι και ολοκληρώνεται από την συμπεριφορά και τον χαρακτήρα της H2 SX που δεν πρόκειται να αφήσει κανένα ασυγκίνητο. Προτιμώ την έκδοση SE, γιατί φέρει τον ιδιαίτερα όμορφο πράσινο χρωματισμό και έρχεται εξοπλισμένη με όλα τα έξτρα που ανέφερα πιο πάνω. Αυτό βέβαια σημαίνει και υψηλότερη τιμή σε σχέση με την στάνταρ έκδοση, η οποία ωστόσο είναι απόλυτα δικαιολογημένη.

Φωτογραφίες Κίνησης

Φωτογραφίες Στατικές-Λεπτομερειών

Τεχνικά Χαρακτηριστικά