Της Τζο Λαδά

Σαν καλός οιωνός φάνταζε το ξεκίνημα της συνεργασίας με το bikeit.gr όταν αντίκρισα το τετράχρονο RS4 125. Η δίχρονη αδελφή της ήταν εκείνη που με έβαλε στις πίστες μόλις τελείωσα το σχολείο και με μύησε στα μυστικά της αγωνιστικής οδήγησης. 11 χρόνια μετά, ξανασυναντιόμαστε γλυκειά μου! Τι λες για μια βόλτα σαν κι εκείνες; Ομόρφυνες!

WSBK looks

Το μικρό δεν αστειεύεται! Ο οδηγός δε γίνεται να μην “κουμπώσει” στην ιδανική θέση για γρήγορη οδήγηση: Περήφανη σέλα, στενό ρεζερβουάρ, χαμηλά κλιπόν. Αφού το μυαλό μου έχει γεμίσει με στροφιλίκια και τελικές, κάποιoς περνάει από δίπλα μου και ρωτάει με θαυμασμό “Πωωωω, πόσα κυβικά είναι αυτό;”. Κάτσε να μας το πει η ίδια η μικρή, η οποία για να μην ξεχνιέσαι  μόλις γυρίσεις το κλειδί ανάβει στο ψηφιακό της καντράν την ένδειξη “125”. Όχι, γιατί από εμφάνιση πιάνει τα 1000άρια και τα ξεφτιλίζει, απλά στο υπενθυμίζει στιγμιαία κλείνοντάς σου το μάτι πονηρά, τύπου: “Ε ψιτ, μικρέ, το ξέρω ότι είμαι top αλλά μη μπερδεύεσαι!”.

DNA νικητή

Αφού η Aprilia πήρε στυλ και τεχνογνωσία από όοοοοολα τα Παγκόσμια Πρωταθλήματα που έχει κερδίσει με κορυφαίους οδηγούς όπως ο Max Biaggi και ο Valentino Rossi (ας μην ξεχνάμε πως με RS125 ξεκίνησε να σαρώνει στα GP), μία είναι η ατάκα: “Τρέχα - τρέχα μικρούλη”!
Επειδή, όμως, η κυρία νομίζει πως είναι ακόμα δίχρονη κι ότι βρίσκεται μέσα σε πίστα, δεν θα ξεκινήσει ευπρεπώς κάτω από τις 6,000rpm. Η λειτουργία του κινητήρα έως εκεί, ωστόσο, μη σας προβληματίζει, όπως θα συνέβαινε με μια δίχρονη μοτοσυκλέτα.

Παραμένει γραμμική και δεν θα δυσκολέψει τη νωχελική κίνηση στις στροφές αυτές μέσα στην πόλη. Άπαξ και περάσει τις 7,000rpm η μικρή εκσφενδονίζεται (όσο της επιτρέπουν τα 125cc της) κι αρχίζει να φωνάζει: “έχω αγωνιστικές καταβολέεεεεεεεεες, η ξαδέρφη μου (βλ. RSV4) πήρε πρωτάθλημα σούπερμπάαααααααικ” και ούτω καθ’ εξής. Αυτό που χρειάζεται προσεκτική προετοιμασία είναι οι προσπεράσεις, καθώς θα πρέπει οπωσδήποτε αυτές να γίνονται στο υψηλό φάσμα στροφών για να είναι επιτυχείς και να μην πηγαίνει η καρδιά σου στην Κούλουρη (που είναι αλήθεια η Κούλουρη;) μόλις κρυφτείς πίσω από το προπορευόμενο αυτοκίνητο.

Με πρώτη σχέση θα φτάσει τα 33km/h μέχρι να βαρέσει κόφτες, με δευτέρα στα 53km/h και η τρίτη θα σε φτάσει στα 77km/h μέχρι να σε αναγκάσει να κουμπώσεις την 4η. Από εκεί κι έπειτα έχεις άλλες δύο ολόκληρες σχέσεις στο κιβώτιο για να φτάσεις την καλή σου στα 110km/h, όπου πιστέψτε με, μέσα στην κίνηση της πόλης με αυτά τα χιλιόμετρα το μάτι παίζει μια στο κοντέρ (“έλα καλή μου, πάμε κι άλλο!”) και μια στα αυτοκίνητα που πλησιάζουν απειλητικά. Κι εκεί κλείνεις το γκάζι, δείχνεις απόλυτη εμπιστοσύνη στον 300mm ατσαλένιο δίσκο με ακτινική, παρακαλώ, δαγκάνα τεσσάρων εμβόλων μπροστά και στον πίσω των 220mm ενός εμβόλου κι απολαμβάνεις το ναζιάρικο γουργούρισμα του κινητήρα, που σε κάνει να νομίζεις πως βρίσκεσαι πάνω σε μοτοσυκλέτα μεγαλύτερου κυβισμού. Και φτιάχνεσαι.

Όταν ήταν μικρή έπεσε στη μαρμίτα

Πως έπεσε ο Οβελίξ στη μαρμίτα με το μαγικό ζωμό και μετά είχε απίστευτη δύναμη σε όλη του τη ζωή; Στην Aprilia πρέπει να έχουν μια αντίστοιχη μαρμίτα όπου βουτάνε τις μοτοσυκλέτες και αποκτούν απαράμιλλο στήσιμο!
Το άκαμπτο πλαίσιο του RS4 δείχνει την υπεροχή του στις γρήγορες αλλαγές κατεύθυνσης – τα λεγόμενα και ως “χαστούκια”. Σε συνδυασμό με το ανεστραμμένο πηρούνι 41mm διαδρομής 110mm (βγαίνει και σε ανοδιωμένο κόκκινο -πεθαίιιιιιιιινωωωωωωωω) και το αμορτισέρ που συνδέεται απ’ ευθείας με το ασσύμετρο ψαλίδι, η μοτοσυκλέτα φωνάζει “Όχι ευθεία! Στροφές...” όταν σκέφτεσαι που να την πας για βόλτα. Το RS4 λατρεύει τις στροφές, αγαπά τα γρήγορα εσάκια, ζει για τα δύσκολα!

Με αυτόν τον τρόπο σοφά αντισταθμίζει τη μικρή τελική του ταχύτητα, που ούτως ή άλλως τι τη θέλεις μικρέ μου 18χρονε μοτοσυκλετιστή; Γιατί αν είχες στο μυαλό σου να γυρίσεις την Ευρώπη με 125cc, τότε μάλλον θα γύριζες με τον κινητήρα μέσα σε ζεμπίλι. Πάτα pause και κάνε κόμπο τους δρόμους της πόλης, μάθε πάνω στο δάσκαλο που λέγεται Aprilia RS4-125!

Μια καθημερινή ιστορία αγάπης

Λεωφόρος Κηφισίας, ώρα 09:00 π.μ. Σχεδόν όλοι έχουμε, δυστυχώς, αναγκαστεί να ζήσουμε αυτή την εμπειρία – οι Αθηναίοι γνωρίζουν καλά από αυτό!. Ο χαρακτηρισμός “κίνηση” είναι άστοχος. Γιατί κίνηση δεν υπάρχει, μόνο ακινησία.

Μετά τα πρώτα “μφφ, ωχ” και άλλα παρόμοια επιφωνήματα αποφασίζω να κάνω την κίνηση ματ: να κλείσω τα λαγουδο-αυτιά (βλ. καθρέφτες). “Μα δε βλέπω πίσω τώρα”, αναφωνώ μέσα από το κράνος. “Εεεε, διάλεξε!” απαντάει η μικρή RS4 και ξεκινά να ελίσσεται ωσάν το χέλι ανάμεσα στα χιλιάδες, πραγματικά, σταματημένα αυτοκίνητα σε όλες τις λωρίδες.

Τα μεγαλοπρεπή ON-OFF τρώνε τη σκόνη μας, καθώς ο όγκος τους δεν τούς επιτρέπει να περάσουν από τις συνεχόμενες “συμπλιγάδες” των αυτοκινήτων. Τώρα κάνω παρέα με τους scooterάκηδες και τα παπιά, γιατί η ιταλιδούλα μου έχει αναλογίες 16χρονου μοντέλου! Το μόνο που ζηλεύω, στιγμιαία, από αυτούς είναι οι θερμαινόμενες ποδιές τους, καθώς έχει 2 βαθμούς Κελσίου. Μπρος στα κάλλη, όμως, τι είναι ο πόνος; Κι εσύ, κούκλα μου, εκτός από αεικίνητη, είσαι και Supermodel!

Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια

Άθελά μου ερχόταν στο μυαλό μου η σύγκριση με το δίχρονο RS125, με το οποίο έκανα την πρώτη μου αγωνιστική σεζόν στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας το 2001. Φαίνεται πως από τότε είχα “κακομάθει” με το μικρό μου RS. Το τετράχρονο αδερφάκι του μού θύμησε πόσο εύκολα μπόρεσα να προσαρμοστώ τότε στις απαιτήσεις μιας πίστας και στην αγωνιστική οδήγηση, μιας και οι μέχρι τότε επαφές μου με μοτοσυκλέτα ξεκινούσαν από ζετάκια και DT125 κι έφταναν ηρωικά ως CB400.

Όπως τότε λάτρεψα τη μοτοσυκλέτα της Aprilia που με δίδαξε πώς πρέπει να φέρομαι πάνω της για να έχω το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, έτσι και τώρα το RS4 από μόνο του μου έδειξε πώς πρέπει να του συμπεριφερθώ. Ακολουθώντας βασικές μόνο οδηγίες προς ναυτιλλομένους, όπως το να σφίγγεις το ρεζερβουάρ με τα πόδια για ν’ αφήνεις τα χέρια σου χαλαρά πάνω στο τιμόνι, ευχαριστήθηκα απίστευτα την εβδομάδα που είχα το RS4 στην κατοχή μου.

Αυτή η κίνηση είναι η πιο βασική στην οδήγηση οποιασδήποτε μοτοσυκλέτας και γίνεται πολύ πιο εύκολη στο RS4 απ’ ότι στο δίχρονο προκάτοχό του, καθώς το ρεζερβουάρ είναι σαφώς στενότερο. Αυτό σου επιτρέπει να μαζευτείς ακόμη καλύτερα πάνω στη μοτοσυκλέτα στις ευθείες, κερδίζοντας περισσότερα χιλιόμετρα. Η αίσθηση της μοτοσυκλέτας είναι πολύ πιο στιβαρή από το δίχρονο, δίνοντας μεγαλύτερη σαφήνεια στις κινήσεις: με ένα μικρό σπρώξιμο στο εσωτερικό κλιπόν το μηχανάκι στρίβει εντελώς αβίαστα όσο θέλεις εσύ να το πιέσεις, δίνοντάς σου την αίσθηση πως είναι πάνω σε ράγες και δεν θα σε πετάξει ποτέ μα ποτέ κάτω.

Όσον αφορά τις επιδόσεις, το τετράχρονο μοτεράκι μοιάζει απίστευτα στο δίχρονο προκάτοχό του, μιας και απαιτεί συνέχεια οδήγηση στο “τέρμα”. Η τελική ταχύτητα για το RS125 στην ευθεία των Σερρών ήταν τα 140km/h με μια κοπελίτσα βάρους 50 κιλών και ύψους 1,64m να κρύβεται πίσω από τη ζελατίνα του με “καρυδωμένο” το γκάζι. Η ίδια ακριβώς κοπελίτσα μπόρεσε να δει τώρα έως 110km/h όχι στην ευθειάρα των Σερρών αλλά μέσα στην Κηφισίας αυτή τη φορά. Άρα μην περιμένετε να σας ξεχειλώσει τα χέρια, όπως άλλωστε δεν έκανε ούτε τότε. Αλλά τότε ήμουν 17 χρονών και νόμιζα πως άλλαζα διάσταση με αυτά τα χιλιόμετρα!

L.F.E. (Love For Ever)

Αδιαμφισβήτητα η σειρά RS της Aprilia υπήρξε πάντοτε ο πόθος όλων των εφήβων που έκαναν όνειρα για πίστες κι αγώνες. Κι όχι άδικα: το Aprilia Futura που μετεξελίχθηκε σε RS125 και, τώρα πια, σε RS4 άξια κατέχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά κάθε “βαμμένου” streetάκια. Είναι η μοτοσυκλέτα που, χωρίς να σε τρομάξει, θα σε βάλει στο σωστό δρόμο για αυθεντική ασφάλτινη οδήγηση.

Οπότε, μικρέ μου (και μικρή μου, έχουμε και τέτοιες...), σταμάτα να βελτιώνεις το GLX για μεγαλύτερες συγκινήσεις! Με μια μου φράση θα σε γλυτώσω από πολύ κόπο και χρόνο: η Aprilia RS4-125 ΕΙΝΑΙ η μοτοσυκλέτα των ονείρων σου και βρίσκεται μόλις λίγο παραπάνω σε τιμή από τα αντίστοιχα scooter, sta 4.170euro!

Φωτογραφίες οδήγησης

Στατικές φωτογραφίες