Από ποιότητα, ήμασταν συνηθισμένοι στη Honda. Από επιδόσεις ξέραμε τι να περιμένουμε, άλλωστε δεν είναι και η πρώτη φορά που καβαλάμε SH στη δημοσιογραφική μας καριέρα. Εκεί που μας έπιασε αδιάβαστους, όμως, ήταν στις μικρές διαστάσεις και στο χρώμα! Ροζ; Η Honda; Αλήθεια; Αλήθεια!

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία

“SH”, ακόμη ένα όνομα-σταθμός στη scooterοιστορία. Πόσες και πόσες γραμμές έχουν γραφτεί, πόσο μελάνι έχει χυθεί για να περιγράψει τις αρετές του απλού πλην τίμιου αυτού καθημερινού συνεργάτη τού αναβάτη της πόλης; Από το 1984, ναι καλά διαβάσατε, που πρωτοπαρουσιάστηκε το SH-50 στην ευρωπαϊκή αγορά έκλεψε τις εντυπώσεις με τους μεγάλους 16ρηδες τροχούς, που προμήνυαν την όρεξή του για “δύσκολες” κατάστάσεις, βλέπε πεζοδρόμια, σαμαράκια, τρύπες και άλλα παρόμοια καθημερινά. Το 100άρι μοντέλο βρήκε ακόμη μεγαλύτερη ανταπόκριση και το 2001 παρουσιάστηκε πια η νέα γενιά των SH, με τα τετράχρονα μοντέλα των 125 κι 150cc. Η εξαιρετική απόδοση του κινητήρα σε συνδυασμό με το στυλάτο σχεδιασμό και τη χαμηλή κατανάλωση έκανε τα SH να πουλάνε σα ζεστά ψωμάκια στην Ευρώπη, που σύμφωνα με μελέτες της Honda είναι ο καλύτερος “πελάτης” της για το συγκεκριμένο μοντέλο.

Το 2005 μας έπιασε μια πρεμούρα για το περιβάλλον κι έτσι η Honda αποφάσισε να εξοπλίσει το scooterο-στόλο της με το σύστημα PGM-FI ή αλλιώς Programmed Fuel Injection system, για να ανταποκριθεί στα κριτήρια του Euro III. Αργότερα, κατά το 2007, κάνει την είσοδό του το μεγαλύτερο μοντέλο, των 300cc κι ενώ παράλληλα από το 2009 οι εκπομπές καυσαερίων πέφτουν στο μισό από το επιτρεπτό σύμφωνα με Euro III όριο, η Honda τρίβει τα χεράκια της χτυπώντας κόκκινο στις πωλήσεις. Και το Mode, έρχεται για να συνεχίσει την ανοδική πορεία, προσφέροντας μικρότερες διαστάσεις και ζηλευτό design!

Μας έπιασε στον ύπνο

Μας έπιασε στον ύπνο κι εμάς, και τους ιάπωνες εκεί πέρα κάπου στο Kumamoto, ο τύπος ο οποίος πρότεινε αυτή την καθαρή τρέλα του να βγει στην παραγωγή ροζ μηχανάκι - και δη από την Honda. Ή ξεκίνησε το meeting με 18 λίτρα ζεστό sake για τον κάθε διευθυντή, ενώ στο σπίτι τον περίμενε ακονισμένο το katana του για να διαπράξει ένα χαλαρό χαρακίρι, αν δεν εγκρινόταν η πρότασή του και ρεζίλευε το όνομα της εταιρίας.

‘Οτι κι αν έκανε πάντως, πέτυχε διάνα! Γιατί το ροζ-όχι απλά ροζ, “Fabulous Pink” ροζ, όπως ονομάζει η Honda την απόχρωση- SH-mode 125 διαφέρει από οτιδήποτε άλλο στο δρόμο και δεν θα περάσει επ’ ουδενί απαρατήρητο. Ροζ περλέ πλαστικά θολώνουν τη γυναικεία κρίση ενώ ένα κομψό ασημένιο “V” κάτω από τον προβολέα δίνει μια χάρη στη μάσκα του. Οι ασημένιες πινελιές δίνουν και παίρνουν σε ζάντες, κάλυμμα εξάτμισης, σχάρα βαλίτσας-χειρολαβές συνεπιβάτη αλλά και στα μαρσπιέ του, όταν αυτά είναι διπλωμένα. Γυαλιστερό χρωμιωμένο ασημί το πλαίσιο γύρω από το σώμα των φώτων αλλά και τα αντίβαρα στο τιμόνι. Κομψό; Δεν έχεις δει τίποτα ακόμα.

Γιατί το εσωτερικό της ποδιάς, το πάτωμα, ο λασπωτήρας είναι, φευ, γλυκό καφέ, σα σοκολάτα γάλακτος και συνεχίζεται μέχρι τη σέλα με kinky λευκά εξώραφα! Με σκοτώνεις! Βάλε μου καφέ καθρέφτες και αντίστοιχα grip να μ’ αποτελειώσεις, τι μ’ αφήνεις έτσι;
Κι επειδή εμείς οι γυναίκες ψαρώνουμε, el classico, με κάτι τέτοια, το μικρό SH δεν άφησε καμιά γυναικεία καρδιά ασυγκίνητη στο πέρασμά του. Κι επειδή μιλάμε με αποδείξεις, ιδού κάποιες αντιδράσεις στη γοητεία του SH- mode 125. Αντίδραση 1:“Έχω SH και τώρα που είδα αυτό θέλω να το πουλήσω για να πάρω το ροζ, πώς θα το πω στον άντρα μου;”. Αντίδραση 2: “Αχ, να γράψεις καλά λόγια, πώς να στο πω, το έχω μες στην καρδιά μου αυτό το μηχανάκι, είναι τόσο γλυκό!”. Παλιόφιλε designer, τη γλύτωσες καθώς φαίνεται...

Προσαρμοσμένο στο μέσο αναβάτη

Το Mode είναι μια compact έκδοση του κλασσικού SH-125, προσαρμοσμένο στο μέση αναβάτη (στη μέση αναβάτρια, δηλαδή). Ε ναι ρε φίλε, πώς να το κάνουμε, δεν είμαστε όλες δυο μέτρα γυναίκες, εμείς οι “μέτριες” δηλαδή, στο πηγάδι κατουρήσαμε; Καθώς φαίνεται ο παλιόφιλος αυτός ιάπων σχεδιαστής, κάπου το έπιασε το νόημα κι έφτιαξε ένα μηχανάκι για ένα άτομο του 1,64 ύψους, ένα τυχαίο νούμερο λέμε τώρα…. Τι έκανε; “Κόντυνε” το μήκος του SH κατά 100 ολόκληρα χιλιοστά και το “στένεψε” κατά 75mm. Το ύψος “έπεσε” κατά 45mm ενώ το μεταξόνιο κι αυτό με τη σειρά του μίκρυνε κατά 35mm. Η σέλα κατέβηκε κατά 34mm κι έφτασε το ύψος των 765mmμ απλά μικραίνοντας το ρεζερβουάρ κατά 2lt (από 7,5lt στα 5,5lt) και μικραίνοντας τον πίσω τροχό (14” από 16”).

Γιατί να τα θυσιάσουμε όλα αυτά και να μη μικρύνουμε τον αποθηκευτικό χώρο κάτω από τη σέλα; Γιατί τότε πώς εγώ, μια απλή καθημερινή κοπέλα, θα μεταφέρω τη διατάσεων μικρής βαλίτσας τσάντα του sport billy μου με όλα τα απαραίτητα μέσα; Ατζέντα, πορτοφόλι, κινητό, τρία διαφορετικά σετ κλειδιά, διάφοροι λογαριασμοί, 2 μήλα (;), κινητό, περιοδικό ποικίλης ύλης για τις δύσκολες ώρες... Πού θα πάνε όλα αυτά κύριέ μου; Ή μήπως θα φοράω σακίδιο στην πλάτη, δε νομίζω! Κι αν βγάλεις από μέσα την τσάντα της μέσης ελληνίδος, τι θα χωρέσεις; Ένα μικρό full face κράνος ή ένα οποιοδήποτε ανοιχτό, σου λέω εγώ. Not bad, ιδιαίτερα τη στιγμή που στα περισσότερα scooter ο αποθηκευτικός χώρος είναι το πρώτο που παίρνει πόδι για να γίνουν όλα τα υπόλοιπα.

Παρά τους μεγάλους τροχούς πατάω καλά στο έδαφος και μπορώ πανεύκολα να σπρώξω το SH προς τα πίσω, όταν έχω παρκάρει κατηφορικά. Είναι αστείο το πόσο εύκολα το μετακινώ με πολύ μικρή προσπάθεια. Στο βωμό των μικρών διαστάσεων, όμως, έχει θυσιαστεί και ο χώρος μέσα στην ποδιά, όπου χωρούν άνετα τα πόδια μου αλλά όχι κάτι άλλο όπως μία μικρή τσάντα. Όταν έχεις ένα scooter στην κατοχή σου έχεις το μυαλό σου ότι μπορείς να κάνεις και μια μίνι μετακόμιση χρησιμοποιώντας το, για παράδειγμα “να κουβαλήσω μια κούτα που περιέχει μια μικρή σόμπα”. Μετά λύπης μου διεπίστωσα πως όχι, αυτό δε μπορεί να γίνει με το Mode και θα πρέπει να βρω άλλον τρόπο μεταφοράς.

Παρ’ όλα αυτά, οφείλω να ομολογήσω πως για πρώτη φορά στα 18 χρόνια που οδηγώ μοτοσυκλέτα ψήθηκα να χρησιμοποιήσω τον λεγόμενο “έξυπνο γάντζο” στο εσωτερικό της ποδιάς. Είπα να μη χαροπαλαίψω με το δεύτερο κράνος στον αγκώνα πηγαίνοντας να πάρω τη φίλη Νατάσα για βόλτα και το κρέμασα εκεί. Το δεξί μου πόδι ήταν ολίγον στην “απ’ έξω”, αλλά δε βαριέσαι, δυο στενά πιο κάτω πήγα.
Το πλαίνό stand ανοίγει και κλείνει αμέσως κατ’ εντολή μου και το βρίσκω πανεύκολα, παρ’ όλο που φοράω μπότες εσκιμώου (κάνει κρύο ρε παιδιά). Κι όταν θα το βάλω στο διπλό stand; Δεν θα χρειαστεί να καταβάλω καμία ιδιαίτερη προσπάθεια, το SH θα σηκωθεί και θα κατέβει αντίστοιχα όταν το κατεβάζω απ’ το stand, απλά πανεύκολα. Τέτοια ευκολία δεν έχω ξανασυναντήσει.

Επιδόσεις: Άριστα 10!

Στον ESP (Enhanced Smart Power) κινητήρα η Honda αποφάσισε να κάνει μικρές αλλαγές, που θα βελτίωναν την αποδοση στο χαμηλό και το μεσαίο φάσμα λειτουργίας, όπου και θα χρησιμοποιηθεί αυτός κατά κόρον. Το γκάζι του είναι σπιρτόζικο και με κινεί πολύ γρήγορα μέσα στην πόλη, από την άλλη μπορώ να το οδηγήσω και αργά εντελώς απροβλημάτιστα, όταν έχω συνεπιβάτη που δεν του αρέσουν οι έντονες συγκινήσεις.

Να μιλήσω για την οικονομία του; Με το σύστημα Idling Stop νόμιζα πως δεν θα κατέβει ποτέ ο δείκτης της βενζίνης. Σε κάθε φανάρι ο κινητήρας έσβηνε και στο πρώτο άγγιγμα του γκαζιού ξαναξεκινούσε σα να μη συνέβη τίποτα, λες και είναι ναρκοληπτικός! Εκεί που κάθεται ρίχνει έναν υπνάκο και ξαφνικά πετάγεται, ωωωπ! Και τρέχει πάλι! Η Honda διατείνεται πως με το Idling Stop θα κάνει 100 χιλιόμετρα με 2 λίτρα βενζίνης κι εγώ δεν είμαι εκείνη που θα το διαψεύσει, αφού για να πέσει επιτέλους λίγο ο δείκτης της βενζίνης ώστε να διαπιστώσω ότι δεν έχει χαλάσει, χρειάστηκε να το απενεργοποιήσω.
Οι φρενάρες του μίκρυναν κι αυτές με τη σειρά τους κι έτσι ο δίσκος μπροστά από 240mm διάμετρο πήγε στα 220mm και πίσω φορέσαμε ταπεινό ταμπούρο. Οποίο το πρόβλημα; Κανένα απολύτως! Στα πολύ δύσκολα (βλέπε γιαγιά που πετάγεται ανάμεσα από τα αυτοκίνητα, γιατί μπορεί) με έβγαλαν απολύτως ασπροπρόσωπη… για να μπορώ να την πω και στη γιαγιά, αφού το σύστημα συνδυασμένης πέδησης παρέμεινε στο στάνταρ εξοπλισμό του SH.

Σε όλες τις δυσκολίες του οδοστρώματος αλλά και τις επιπρόσθετες που του έβαλα εγώ (σκαλιά, πεζοδρόμια και άλλα τέτοια… απλά!) ανεβοκατέβαινε ωσάν τον αίγαγρο και δεν κούνησε βλέφαρο. Η κίνησή του στο δρόμο, συνεπώς, δε μπορούσε να είναι παρά υποδειγματική, με ελάχιστες περιπτώσεις (επιτηδευμένα) απότομης επιτάχυνσης να μου δίνουν την αίσθηση του κλασικού scooter, που το μπροστινό μέρος φαίνεται ξέχωρο απο το πίσω. Αλλά ο μικρότερος τροχός που διαθέτει στο πίσω μέρος, σε σχέση με το κανονικό “μεγάλο” SH, δεν επηρεάζει στιγμή την πρόσφυση ή την ασφάλεια που σου προσφέρει το Mode.

Ή πάρ’ της το ή πάρ’ το εσύ!

H Honda κατάφερε με μικρές αλλαγές να δώσει έναν νέο χαρακτήρα στο SH στην έκδοση Mode, και να προσθέσει μία ιταλική νότα στην σχεδίασή του. Όμορφο, ποιοτικό, προκλητικό και…. ροζ, όσο πρέπει για να σε κάνει να θες να το αποκτήσεις. Για όλα αυτά που μόλις περιέγραψα δίνεις 2.690euro, για ένα ολοκαίνουριο, πανεύκολο, οικονομικότατο, ποιοτικότατο, ασφαλέστατο, ξεχωριστό SH Mode 125. Κι αν δε θες να της το πάρεις δώρο, υπάρχει και σε λευκό και σε μαύρο για να το πάρεις για σένα!

Τεχνικά χαρακτηριστικά

Κατασκευαστής	Honda
Μοντέλο	SH125 Mode
Αντιπρόσωπος	Αφοί Σαρακάκη Α.Ε.Β.Ε.
Τιμή	2690 euro
Εγγύηση	2 χρόνια
Κινητήρας
Τύπος	Μονοκύλινδρος, υγρόψυκτος, τετραβάλβιδος
Καύσιμο	Αμόλυβδη βενζίνη
Διάμετρος x Διαδρομή (mm)	52,4 x 57,8
Κυβισμός (cc)	125
Σχέση συμπίεσης (:1)	0:00
Τροφοδοσία	Ηλεκτρονικός ψεκασμός PGM-FI
Ανάφλεξη	Ηλεκτρονική
Εκκίνηση	Μίζα
Κιβώτιο	αυτόματο
Συμπλέκτης
Τελική Σχέση μετάδοσης	Μεταβλητή, με ιμάντα V belt
Πλαίσιο
Τύπος	ατσάλινο, σωληνωτό
Μήκος (mm)	1930
Πλάτος (mm)	665
Ύψος (mm)	1105
Ελάχιστη απόσταση από έδαφος (mm)	145
Ύψος σέλας (mm)	765
Μεταξόνιο (mm)	1305
Ίχνος (mm)	68
Γωνία κάστερ (mm)	27
Ρεζερβουάρ (lt)	5,5
Βάρος (kg)	116
Αναρτήσεις
Μπροστά	Τηλεσκοπικό μπροστινό σύστημα διαμέτρου 33mm, διαδρομή τροχού 89mm
Πίσω	δύο αμορτισέρ, διαδρομή τροχού 83mm
Τροχοί / ελαστικά
Μπροστά	80/90-16
Πίσω	100/90-14
Φρένα
Μπροστά	Δίσκος διαμέτρου 220mm με συνδυασμένο σύστημα πέδησης
Πίσω	ταμπούρο 130mm με συνδυασμένο σύστημα πέδησης
Επιδόσεις
Μέγιστη ισχύς στο στρόφαλο	8.4 Kw / 8500rpm
Μέγιστη ροπή στο στρόφαλο	12 Nm / 7000rpm

Φωτογραφίες οδήγησης

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

Στατικές φωτογραφίες

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•