Του Τάκη Μανιάτη

Από την πρώτη παρουσίαση του νέου Anakee Wild της Michelin, πίσω στον Μάρτιο του 2016, περιμέναμε πως και πως την ώρα που θα κατασκευαστεί η διάσταση 90/90-21 και 140/80-18. Προτεραιότητα είχαν οι διαστάσεις των πιο εμπορικών, 110/100-19 και 150/70-17, μαζί με τις 120/70-19 και 170/60-17 (BMW 1200, KTM 1290 κλπ), κάποιες πιο εμπορικές διαστάσεις.

Το γιατί υπήρξε αυτή η καθυστέρηση, μιας και το ελαστικό ήδη υπήρχε, δεν το καταλάβαμε ποτέ, μιας και ''καιγόμασταν'' να το δοκιμάσουμε σε πραγματική off road adventure, με τροχούς 21/18 για μπροστά και πίσω. Και βεβαίως, στην προσωπική μου KTM 990 Adventure που έχει ''στηθεί'' αποκλειστικά για χωμάτινα ταξίδια, μιας και η χρήση που κάνει στην άσφαλτο, είναι ελάχιστη.

Η ώρα για την παραχώρηση ενός ζεύγους ελαστικών Michelin Anakee Wild στις κατάλληλες διαστάσεις για την πορτοκαλί adventure έφτασε, και αφού αυτά τοποθετήθηκαν στο κατάστημα Wheel City, ξεκίνησαν και οι πρώτες βόλτες για να δούμε τι ακριβώς καλύπτει, από αυτά που υπόσχεται το νέο ελαστικό.

Η Michelin τονίζει πως πρόκειται για το απόλυτο ελαστικό διπλής χρήσης, καλύπτοντας με το σκάλισμα του, 50% δρόμο και 50% εκτός δρόμου διαδρομές.

Η αρχή φυσικά έγινε με άσφαλτο, όπου, είναι πραγματικά δύσκολο να καταλάβεις ότι διαθέτεις χωμάτινο ελαστικό στην μοτοσυκλέτα σου.

Αν και ο κατασκευαστής έχει όριο, όπως είθισται στα χωμάτινα ελαστικά, συνήθιζα να οδηγώ με 160χ.α.ω. στις εθνικές οδούς, χωρίς να έχω τρέμουλο, κούνημα, ή αστάθεια. Αυτό που έχω νιώσει σε κάποια άλλα διπλής χρήσης ελαστικά, να πατάει το ελαστικό μία στα τακούνια της αριστερής πλευράς, μία στης δεξιάς, και να δημιουργεί ένα κραδασμό και μία αστάθεια, στο Wild, δεν υπάρχει.

Βέβαια, δεν υπάρχει και ο ίδιος σκελετός, αφού αυτός του Michelin Anakee Wild, είναι Radial. Έχει σκελετό όπως των tubeless ελαστικών, που είναι πιο σκληρός, και μπορεί να αντέξει τόσο στις ταχύτητες, στο φόρτωμα, διατηρώντας παράλληλα την άνεση σε επιθυμητά επίπεδα. Ας πούμε, κάποια ελαστικά, διαθέτουν πολύ σκληρά τακούνια για να μπορέσουν να αντέξουν αρκετά χιλιόμετρα, με μαλακό σκελετό όμως, θυσιάζοντας την άνεση στον βωμό της αντοχής.

Να θυμίσουμε πάντως πως η αντοχή στα χιλιόμετρα, ενός ελαστικού διπλής χρήσης όπως τα Anakee Wild, είναι πολύ σχετική. Δεν γίνεται ας πούμε να περιμένεις από ένα ελαστικό να λειτουργεί σωστά, να κρατάει, να αποσβένει τις ανωμαλίες, να φρενάρει και να στρίβει, σε όλες τις συνθήκες, και να βγάζει και 30.000 χιλιόμετρα.

Και φυσικά, ανάλογα την οδήγηση, επιθετική ή χαλαρή, περισσότερο ή λιγότερο χώμα, με τέρμα ή χαλαρό γκάζι, με βάρος ή όχι, έχει και διαφορετικά αποτελέσματα στην αντοχή στο χρόνο - χιλιόμετρα.

Μιας και όπως ήδη προαναφέρθηκε, η αντοχή στον χρόνο δεν ήταν το αρχικό ζητούμενο μας, αφού η μοτοσυκλέτα δεν ταξιδεύει στην άσφαλτο, μας ενδιέφερε να μπορεί να ταξιδεύει γρήγορα από και προς τον χωμάτινο προορισμό, και εκεί, να δίνει ''ρέστα''. Και όσο αντέξει.

Έτσι, οι ταχύτητες ταξιδίου ήταν συνήθως πάνω από τα 140χ.α.ω., νούμερο καθόλου λογικό για ''σκαλιστό'' ελαστικό, με υψηλές θερμοκρασίες ''Ελλάδας''.

Κι όμως, εκτός από την προαναφερθείσα σταθερότητα, με ή χωρίς βαλίτσες, με έναν ή δύο επιβαίνοντες, είχε πολύ καλή συμπεριφορά και στις στροφές αλλά και στα φρένα. Δύσκολο να καταλάβεις ότι διαθέτεις χωμάτινο ελαστικό, ειδικά στις ''γυαλισμένες'' ασφάλτους, όπου μπορούμε να πούμε πως είχε και πλεονέκτημα, αφού ζεσταινόταν καλύτερα και κράταγε άριστα.

Ο συνδυασμός μαλακού υλικού - τακούνι, με σφιχτό σκελετό - radial, άριστος. Και στα φρένα, κανένας φόβος, παρά την γρήγορη οδήγηση. Απλά έπρεπε να έχεις κατά νου ότι διαθέτεις χωμάτινα και να κατεβάσεις λίγο ρυθμό. Εκεί που μας τα χάλασε αρκετά, στην άσφαλτο, ήταν στο υγρό οδόστρωμα, και όχι τόσο στην βροχή, όπου ο δρόμος καθαρίζει. Σε βρεγμένη άσφαλτο, τα γλιστρήματα έδιναν και έπαιρναν, και σε μία μοτοσυκλέτα χωρίς ηλεκτρονικά βοηθήματα, το γλίστρημα γινόταν επικίνδυνο - και αναμενόμενο βέβαια. Σύγκριση με άλλα ελαστικά δεν μπορεί να γίνει, μιας και δεν ήμασταν στο ίδιο σημείο και με αυτά, αλλά από την εμπειρία με τα περισσότερα του χώρου, χωρίς να αγγίζει κορυφή στην βρεγμένη άσφαλτο, ίσως βρίσκεται λίγο πίσω από τα Metzeler Karoo, και από τα Continental TKC.

Η βροχή είναι κάτι που μπορείς να συμβιβαστείς, μιας και όταν βάζεις τέτοια ελαστικά διπλής χρήσης στην μοτοσυκλέτα σου, ξέρεις ακριβώς τι κερδίζεις και τι χάνεις. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό που ψάχνεις, είναι η άριστη συμπεριφορά στο χώμα.

Έχοντας οδηγήσει ήδη το συγκεκριμένο 990 με άλλα ελαστικά στο χώμα, διέκρινα απευθείας την άνεση που προσφέρουν τα Michelin Anakee Wild. Αυτό, από την πρώτη στιγμή που πάτησαν οι τροχοί του KTM στο τραχύ πεδίο της Αττικής, γύρω από την Πεντέλη και τον Υμηττό.

Σε χωματόδρομους όπου η πέτρα αποτελεί βασικό συστατικό του χωματόδρομου, τα Wild έκαναν αμέσως την διαφορά, όντας άνετα, αποσβένοντας τις πέτρες, βελτιώνοντας την οδηγική συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας. Η διαφορά στην άνεση σε σύγκριση με άλλων εταιρειών ελαστικών, είναι μεγάλη, και οφείλεται στον σκελετό. Ανεξαρτήτως χιλιομέτρων, η άνεση παρέμενε, και η σταθερότητα ήταν υποδειγματική - γεγονός που οφείλεται περισσότερο στο σκάλισμα. Και αυτό είναι το σημείο στο οποίο θα σταθούμε περισσότερο, αφού τις κοντινές διαδρομές της Αττικής, ακολούθησε μία συμμετοχή σε trail ride - για την παρέα, σε γρήγορο ρυθμό όμως, αλλά και ταξίδια στην Εύβοια, στην Φθιώτιδα, στην Ορεινή Ναυπακτία και το Καρπενήσι.

Το σκάλισμα στο πίσω ελαστικό, έδινε πολύ καλή πρόσφυση στο άνοιγμα του γκαζιού. Ήταν αυτό που λέμε ''δεν γλιστράει με τίποτα'' όσο και αν το ανοίξεις. Η επιτάχυνση ερχόταν άμεσα στο άνοιγμα του γκαζιού, χωρίς το πίσω τμήμα να χάνει πρόσφυση και να χρειάζεται συμβολή του αναβάτη για να μαζευτεί. Μετά το πρώτο καλό γάντζωμα των τακουνιών στο χώμα, ακολουθούσε προοδευτικό σπινάρισμα, με το γκάζι ανοιχτό, χωρίς φόβο ή "δίπλωμα" της μοτοσυκλέτας. Μιλάμε πάντα για άγρια επιθετική οδήγηση, με το γκάζι του 990 να φτάνει πολλές φορές στο στοπ.

Το πίσω ελαστικό, ειδικά στη στεγνή πέτρα και στο καλό αφράτο χώμα, έδωσε ρεσιτάλ. Στο ίδιο ρεσιτάλ, συμμετείχε και το μπροστινό ελαστικό, το οποίο πρόσφερε πάντα τα τακούνια του στο έδαφος για στρίψιμο υπό κλίση και φρένα, δείχνοντας ότι το σκάλισμα του, είναι εκπληκτικό. Φρένα, στρίψιμο με αργές ή γρήγορες ταχύτητες, πρόσφυση και ανέβασμα σε μεγάλες ανηφόρες, πολύ καλά.

Ακόμη και στη λάσπη, η ταχύτητα με την οποία καθαρίζουν τα τακούνια ήταν τόσο γρήγορη, σε σημείο να δουλεύουν τα ελαστικά στο έδαφος πάντα καθαρά, και να μην μπουκώνουν. Οι φανατικοί χωμάτινοι, ξέρουν πόσο σημαντικό είναι να μην μπουκώνουν τα ελαστικά στην λάσπη - μπορείς να χάσεις και την ημέρα σου στο ίδιο σημείο. Βέβαια, να θυμίσουμε ότι πάντα χρειάζεται η ανάλογη ταχύτητα που θα βοηθήσει το ελαστικό να καθαρίσει από την λάσπη, και δεν θα το κάνει από μόνο του, ακόμη και αν πηγαίνεις με πέντε και τα πόδια κάτω.

Η επιθετική οδήγηση και το ''τέρμα γκάζι'' σε χώμα και άσφαλτο, στοίχισε στα ελαστικά της Michelin. Τα νέα Anakee Wild άντεξαν στα χέρια μας ''λίγα'' χιλιόμετρα, με το πίσω να φτάνει τα 3.000χλμ, και το μπροστά να είναι ακόμη καινούριο - όπως θα δείτε άλλωστε και στις φωτογραφίες.

Με την μοτοσυκλέτα να οδηγείται πάντα γρήγορα, να ταξιδεύει με υψηλές θερμοκρασίες και υψηλές μέσες ωριαίες, φορτωμένη με βαλίτσες και παρελκόμενα, θεωρούμε ότι τα χιλιόμετρα, είναι απολύτως λογικά και τα ελαστικά πάνε όπως σχεδόν όλα - δύο πίσω για ένα μπροστά. Μόνο που το Anakee Wild, σύμφωνα με την Michelin, γίνεται ζευγάρι μόνο με όμοιο, και όχι άλλης μάρκας, ούτε καν Michelin Desert!

Να θυμίσουμε πως η συγκεκριμένη δοκιμή δεν ήταν μία δοκιμή οικονομίας, με στόχο το πόσα χιλιόμετρα θα βγάλουν με ήπια χρήση. Είχαμε τα λάστιχα, και κάναμε ότι μπορούσαμε για να τα απολαύσουμε! Με ανάλογες ανάγκες, λιγότερα χιλιόμετρα ταξιδίου, πιο ήπια οδήγηση σε άσφαλτο και χώμα, το πίσω πιθανότατα θα ξεπεράσει τα 5.000χλμ - στην πρώτη παρουσίαση στην Ελλάδα, αυτό μας είχαν τονίσει άλλωστε.

Θα πρέπει να σκεφτούμε ότι η Michelin εξέλιξε τα ελαστικά Anakee Wild μέσα σε τρία χρόνια, σε ταξίδια, με την παροχή δεδομένων από αναβάτες και την βοήθεια της T3 Adventure, μίας εταιρείας εξειδικευμένης στις extreme περιπέτειες σε όλες τις ηπείρους.

Διήνυσαν περίπου 40.000χλμ με μοτοσυκλέτες BMW R 1200 GS, όπου στην διάρκεια των τεσσάρων ταξιδιωτικών η διακύμανση της θερμοκρασίας ήταν σε φάσμα 50ο C (μεταξύ -5ο C και 45ο C): 12.500χλμ. το 2013 κατά τη διάρκεια του ταξιδιού Long Way Home Asia από το Ουλάν Μπατόρ, την πρωτεύουσα της Μογγολίας, στην Κωνσταντινούπολη. 7.500χλμ. τον Οκτώβριο του 2014, στην διάρκεια της διαδρομής GS ZOULOU, από το Γουίντχοεκ, την πρωτεύουσα της Ναμίμπια, στο Κέιπ Τάουν της Νοτίου Αφρικής. 4000χλμ. σε έξι ημέρες την Άνοιξη του 2015, στην διάρκεια της διαδρομής WILD RUNNERS μέσα στην Γαλλία και την Ισπανία. 15.000χλμ. το Φθινόπωρο του 2015, στη διάρκεια της διαδρομής GS Gringo, μεταξύ του Μοντεβίδεο, την πρωτεύουσα της Ουρουγουάης και την Ουσουάια στην Αργεντινή μέσω της Αντοφαγάστα, μία παραλιακή πόλη της Χιλής και έπειτα ταξιδεύοντας διαμέσου της Βραζιλίας, της Παραγουάης, της Βολιβίας και του Περού.

Στην διάρκεια αυτών των τεσσάρων σκληροτράχηλων διαδρομών, έγιναν διαφορετικές μετρήσεις και αναλύσεις για να βελτιωθούν τα MICHELIN Anakee Wild και να προστεθούν οι τελευταίες πινελιές στην τελική έκδοση εμπορίου.

Προκειμένου να συνδυάσουν οι μηχανικοί του τμήματος R&D την αντοχή στην υπερθέρμανση, την αντοχή στα κοψίματα στην εκτός δρόμου χρήση, την καλή χιλιομετρική απόδοση με συνδυασμό όλων των εδαφών, την καλύτερη πρόσφυση στο βρεγμένο και ισορροπία απόδοσης μεταξύ εμπρός και πίσω ελαστικού σε σχέση με τον ανταγωνισμό, αλλά και σκάλισμα με βελτιωμένη μεταφορά των δυνάμεων στον δρόμο, κατέληξαν στο Anakee Wild που δοκιμάσαμε.

Θα λέγαμε ότι έπεσαν διάνα στις απαιτήσεις ενός adventure αναβάτη και μίας adventure μοτοσυκλέτας!

Φωτογραφίες