Για τη Ducati η οικογένεια των Multistrada αποτελεί ένα λαχείο που συνεχίζει να δίνει και να ξαναδίνει κέρδη από το 2003, όταν και πρωτοπαρουσιάστηκε με τον αερόψυκτο δικύλινδρο κινητήρα 1000DS και το πολύ χαρακτηριστικό σχήμα με το σχεδόν σφαιρικό φέρινγκ.

Στην πορεία έγινε 1100 cc και από το 2011 μεγάλωσε στα 1200 κυβικά αφήνοντας τους αερόψυκτους κινητήρες για τη νέα γενιά υγρόψυκτων με γονίδια από τις superbikes της ιταλικής εταιρείας.

Η επέκταση της φαμίλιας με τον κινητήρα των Testastretta των 937 cc εμφανίστηκε το 2017 για να προσφέρει μια πιο προσιτή και ευκολοδήγητη εκδοχή χωρίς την πανίσχυρη απόδοση του 1200 και με νέα προσόντα: μεγάλα διαστήματα συντήρησης, οικονομική κατανάλωση και σαφώς πιο ευκολοχώνευτη τιμή.

Η Ducati σκέφτηκε έξυπνα και έκανε το προφανές: είχε ήδη μια τεράστια εμπορική επιτυχία στα χέρια της, καθώς τα Multistrada την οδηγούσαν από ρεκόρ σε ρεκόρ αποτελώντας το πρωταγωνιστικό ποσοστό επί του συνόλου των πωλήσεών της, γιατί να μη έχουμε μια πιο λογική και ευπρόσιτη έκδοση για όσους βρίσκουν τα 1200 πολύ ακριβά;

Με την εμφάνιση της νέας V4 γενιάς, η Ducati πλέον έκανε το προφανές, μετονομάζοντας το 950 σε V2. Στην ουσία βέβαια το V2 διαφέρει ελάχιστα από το 950, για την ακρίβεια συνιστά την προσαρμογή του μοντέλου στις Euro 5 προδιαγραφές με μερικές πινελιές πρακτικότητας, όπως τις κατέγραψε η Ducati από τους χιλιάδες πελάτες της όλα αυτά τα χρόνια.

Το νέο Multistrada V2 φορά την τελευταία εκδοχή του Testastretta 11° των 937 cc, ο οποίος πέρασε από μια ανανεωτική διαδικασία με την πρόφαση των Euro 5. Στη σημερινή του μορφή φορά νέες μπιέλες, νέο συμπλέκτη με 8 δίσκους και φρεσκαρισμένο κιβώτιο ταχυτήτων για απαλότερη και ακριβέστερη λειτουργία.

Διατηρεί τα μεγάλα διαστήματα μεταξύ σέρβις, καθώς η Ducati προτείνει 15,000 χιλιόμετρα μεταξύ αλλαγών λαδιού και ρύθμισμα βαλβίδων κάθε 30,000.

Ο ανανεωμένος κινητήρας ξεφορτώθηκε και περίπου 2 κιλά, χάρη στον νέο συμπλέκτη και νέα πλαϊνά καπάκια του, συμβάλλοντας σε μια συνολική μείωση 5 κιλών στο πέρασμα από το 950 στο V2.

Η υπόλοιπη μάζα που κερδίζει η φουρνιά του 2022 προέρχονται από νέα εξαρτήματα που το μικρότερο Multistrada κληρονόμησε από το V4: ζάντες και μαρσπιέ.

Τα μαρσπιέ μάλιστα δεν είναι απλώς ελαφρύτερα, μα η σημαντικότερη συνδρομή τους αφορά στη νέα τους θέση, καθώς τοποθετούν τα πόδια του αναβάτη χαμηλότερα, αυξάνοντας την απόστασή τους από τη σέλα κατά 10 mm ως προς το 950, επιτρέποντας έτσι αμβλύτερες γωνίες στα γόνατα, κάτι που οι ψηλοί αναβάτες αναμφίβολα θα εκτιμήσουν δεόντως.

Η σέλα είναι επίσης νέα, με το ύψος της χαμηλωμένο κατά 10 χιλιοστά, πλέον στα 830. Υπάρχουν διαθέσιμες τροποποιήσεις για όποιον θέλει, με κιτ που κατεβάζει τη σέλα στα 810 mm (ή και τα 790 mm σε συνδυασμό με το ανάλογο κιτ χαμηλώματος της ανάρτησης) ή την ανεβάζει στα 850.

Η καινούργια σέλα είναι επίσης λεπτότερη στο μπροστινό μέρος της, διευκολύνοντας την πρόσβαση των ποδιών στο έδαφος, αλλά και βοηθώντας την οδήγηση σε όρθια στάση.

Αυτά, μαζί με τα νέα γραφικά με το ευδιάκριτο V2 στα πλάγια του δοχείου καυσίμων, συνοψίζουν τις βασικές αλλαγές που διαχωρίζουν το προηγούμενο Multistrada 950 από το νέο V2.

Ένα σημαντικό νέο στοιχείο που εισάγεται για πρώτη φορά στην 20ή ιστορία της οικογένειας Multistrada είναι η δυνατότητα απόκτησής του σε έκδοση 35 kW (47 hp), δηλαδή κατάλληλο για κατόχους διπλωμάτων οδήγησης Α2.

Στα ηλεκτρονικά της η ανανεωμένη Ιταλίδα διαθέτει ένα αρκετά βασικό πακέτο, που ωστόσο χτίζεται πάνω σε μια αδρανειακή μονάδα ελέγχου (IMU) έξι αξόνων που κάνει κουμάντο στη μοτοσυκλέτα, επιτρέποντας cornering χαρακτηριστικά στα συστήματα ασφαλείας της.

Σε αυτά ξεχωρίζει το traction control (DTC) που ρυθμίζεται σε 8 επίπεδα, το ABS που έχει τρεις επιλογές – με την 1η να απενεργοποιεί το ABS στον πίσω τροχό και να καταργεί τον cornering χαρακτήρα του για χρήση αποκλειστικά εκτός δρόμου – και το σύστημα Hill Hold Control. Αυτό έχει ως αποστολή να διευκολύνει τις εκκινήσεις σε ανωφέρεια και ενεργοποιείται αυτόματα κρατώντας πατημένο οποιοδήποτε φρένο για μερικά δευτερόλεπτα με το πλαϊνό σταντ μαζεμένο.

Οι τέσσερεις προεπιλεγμένες riding modes προσαρμόζουν τον κινητήρα και τα DTC και ABS σε ισάριθμες οδηγικές συνθήκες: Sport, Touring, Urban, Enduro.

Αυτές προσαρμόζουν επίσης και την απόδοση του Testastretta,με τις δύο πρώτες να προσφέρουν την πλήρη ισχύ με βασική διαφορά την απόκριση στο γκάζι, που είναι πιο άμεση στο πρόγραμμα Sport, ενώ οι δύο δεύτερες μειωμένη.

Όπως έδειξε το δυναμόμετρο της Power House Engineering, ο δικύλινδρος αποδίδει στον τροχό σχεδόν 94 ίππους, ενώ στους περιορισμένης ισχύος χάρτες αυτή η επίδοση πέφτει περίπου στους 70.

Στον δρόμο αυτό που ξεχωρίζει από τα πρώτα μέτρα είναι η απίστευτη ελαστικότητα του Testastretta. Η ροπή είναι η πραγματική πρωταγωνίστρια όπως και το οδηγήσεις, καθώς το χούφτωμα του γκαζιού σε οποιεσδήποτε στροφές και σχέση στο κιβώτιο μεταφράζεται σε άμεση και πολύ δυνατή επιτάχυνση. Δεν έχει σκορτσάρισμα, δεν έχει κούφιες περιοχές, απλά καθαρή, χορταστική, απολαυστική επιτάχυνση.

Αυτό κάνει το Multistrada V2 να μοιάζει πολύ δυνατότερο απ’ όσο πραγματικά είναι και του δίνει ένα μεγάλο μπόνους αποτελεσματικότητας στις καθημερινές ταχύτητες που πιάνει κανείς στην πόλη. Αυτή ελαστική δύναμη που είναι πανταχού παρούσα είναι ένα σπουδαίο εφόδιο για τη μοτοσυκλέτα και της χαρίζει μια πανάλαφρη αίσθηση σε ό,τι κι να κάνει.

Η τελική ταχύτητα ξεπερνά τα 230 km/h και αυτό σημαίνει πολύ άνετο ταξίδι με υψηλές μέσες ταχύτητες, ενώ μου έκανε μεγάλη εντύπωση η κατανάλωσή του. Ακόμη και στην πόλη, συχνά έπεφτε κάτω από τα 7 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα, τιμή νοστιμότατη για μια μοτοσυκλέτα 937 κυβικών, 113 ίππων και 222 κιλών.

Στο ταξίδι, αν δεν του πίνεις το αίμα σε βαθμό αυτοφώρου, βλέπεις και ακόμη καλύτερες μέσες καταναλώσεις, καταφέρνοντας υπέροχα τουριστάδικες αυτονομίες με ένα γέμισμα 20 λίτρων βενζίνης.

Στις στροφές η οδηγική του ταυτότητα σφραγίζεται από τον 19ιντσο μπροστινό τροχό, ο οποίος δίνει στη μοτοσυκλέτα μια αρχοντική και σχετικά αργή είσοδο στη στροφή, αλλά η ασφάλτινη τεχνογνωσία του Borgo Panigale δεν κρύβεται.

Το αριστοτεχνικά ζυγισμένο πλαίσιο και οι άριστες αναρτήσεις – ακόμη και στην πιο οικονομική σειρά της Sachs που φορά αυτό το V2 – κάνουν το στρίψιμο παιχνιδάκι προσφέροντας συνεπέστατες αποσβέσεις με επαρκείς ρυθμίσεις για να τις φέρεις στα γούστα σου.

Τα δυνατά και ακριβή φρένα της Brembo ολοκληρώνουν την εικόνα μιας μοτοσυκλέτας που λατρεύει το πάσης φύσεως στροφιλίκι και μεταδίδει αυτή τη θετική προδιάθεση στον αναβάτη της ως αίσθημα εμπιστοσύνης.

Τα παραπάνω λειτουργούν ευεργετικά σε κάθε οδηγική έκφανση, ξεκινώντας από την πόλη, όπου αυτή η Ducati είναι εύκολη στον χειρισμό, με ακριβέστατο ψεκασμό και εξαιρετικό ride-by-wire γκάζι, αλλά και την ελαστικότητα που λέγαμε από τις χαμηλές στροφές, να κάνουν παιχνιδάκι την ισορροπία ανάμεσα σε μποτιλιαρισμένα κουβαδάκια.

Στο ταξίδι ο αναβάτης έχει αρκετά καλή προστασία από την αεροδυναμική ροή, αν και η σχετικά στενή ζελατίνα αφήνει εκτός τους ώμους. Το ύψος της πάντως θα καλύψει άνετα πολλά αναστήματα και η πανεύκολη ρύθμισή της με ένα χέρι, ακόμη και εν κινήσει, δεν αφήνει πολύ χώρο για παράπονα.

Όπως είπαμε, ο κινητήρας μπορεί να γουργουρίζει ασταμάτητα στις μεσαίες του με μουαγιέν σαφώς πάνω από τα νόμιμα όρια ταχύτητας, καίγοντας με φειδώ την ολοένα και πολυτιμότερη βενζίνη.

Εδώ πάντως ο ιδιοκτήτης της δεν έχει στη διάθεσή του το cruise control, που αποτελεί προσόν της ακριβότερης έκδοσης S με τις ημιενεργές αναρτήσεις και αρκετά ακόμη στοιχεία εξοπλισμού, όπως quick shifter, φώτα στροφής (Ducati cornering Lights), έγχρωμη TFT οθόνη και φυσικά τις ημιενεργές αναρτήσεις Skyhook Evo.

Η τελευταίο πεδίο που αφορά το Multistrada V2 είναι το χώμα, για το οποίο η Ducati έχει μεριμνήσει ενσωματώνοντας στα ηλεκτρονικά της την Enduro Mode, όπου όλα προσαρμόζονται αναλόγως.

Όπως πολλάκις στο παρελθόν μου έχει συμβεί με μεγάλες adventure μοτοσυκλέτες, όσο τρομακτικές μου φαίνονται παρκαρισμένες σκεπτόμενος το χώμα, άλλο τόσο με εκπλήσσουν ευχάριστα μόλις σκονιστούν λίγο τα λάστιχά τους, και εδώ δεν είναι εξαίρεση.

Το Multi αποδείχθηκε αναπάντεχα ευκολοδήγητο εκτός δρόμου, σε βατούς χωματόδρομους και εν γένει σε διαδρομές που τα αρκετά κιλά του δε γίνονται απειλητικός εχθρός. Ο ροπάτος και γεμάτος κινητήρας του είναι ένα σημαντικό εφόδιο εδώ, καθώς δε χρειάζεται να καργάρεις τη γκαζιέρα για να δεις αποτέλεσμα και ο έλεγχός του από το δεξί χέρι είναι για σεμινάριο.

Η όρθια θέση οδήγησης κούμπωσε αρκετά καλά στον σωματότυπό μου (182 εκατοστά), το μπροστινό μέρος της σέλας παραμένει αρκετά φαρδύ για χώμα αλλά δε με δυσκόλεψε πολύ στο να γραπώνω με τα γόνατα και, όταν κουρδίσεις καταλλήλως τις αναρτήσεις, η μοτοσυκλέτα απλά απολαμβάνει βόλτα και στο χώμα.

Το μπροστινό φρένο έχει αρκετή προοδευτικότητα ώστε να μπορώ να ελέγχω καλά τη δύναμη που βγάζω μέσω της μανέτας και το ABS μπροστά δεν επεμβαίνει άκαιρα ή πρόωρα για να μου χαλάσει το φρενάρισμα.

Αυτά σε φυσιολογικούς ρυθμούς, γιατί ομολογώ πως με τα κιλά αυτά και, κυρίως, με τα πλαστικά του Multistrada V2 τόσο εκτεθειμένα, δε με έψηνε να το πιέσω σε πιο απαιτητικές καταστάσεις. Φαντάζομαι πως δεν έχει και πολύ νόημα κάτι τέτοιο, καθώς η μοτοσυκλέτα αυτή δεν έχει φτιαχτεί για εντουράδικη χρήση, αλλά για να κάνει τα πάντα καλά. Και αυτό το καταφέρνει με το παραπάνω.

Αν έπρεπε να περιγράψω το Ducati Multistrada V2 με μια λέξη, αυτή θα ήταν η ωριμότητα. Μετά από σχεδόν μια εικοσαετία στην αγορά με αυτή τη σειρά μοντέλων, οι Ιταλοί έχουν μάθει πια καλά το παιχνίδι και έχουν μεταλλαχθεί επαρκώς: σήμερα στη γκάμα των Multistrada το μοναδικό μοντέλο με 17ιτσο τροχό μπροστά είναι το Pikes Peak. Όλα τα υπόλοιπα φορούν 19άρη μπροστά, έχοντας πια εγκαταλείψει το ακραιφνώς ασφάλτινο πεδίο για μια λογική διπλής χρήσης που πριν δυο δεκαετίες έμοιαζε μάλλον ξένη με το DNA της Ducati.

Σήμερα οι σύγχρονες Multistrada έχουν ενστερνιστεί πλήρως τις ηλεκτρονικές ευκολίες που τους επιτρέπου να είναι εξίσου κοφτερές στην άσφαλτο όπως κάθε Ducati που σέβεται την ιστορία της, αλλά και ικανές στο χώμα, τουλάχιστον όσο και ο αντίστοιχης λογικής ανταγωνισμός τους.

Και για τους πιο σκληροπυρηνικούς, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως η τριβή με το νέο πεδίο που έφεραν οι Multistrada στα σχεδιαστήρια του Borgo Panigale επέτρεψαν με την πάροδο του χρόνου να φτάσει και η πιο χωματερή εκδοχή της Ducati, DesertX. Πνευματικό τέκνο Multistrada είναι κι αυτό, κι ας άλλαξε όνομα.

Το Multistrada V2 αποτελεί ένα δείγμα ώριμης εξέλιξης ενός εξαρχής πετυχημένου μοντέλου, μια ολοκληρωμένη πρόταση χωρίς να ακριβά κολπάκια και τις τρελές ιπποδυνάμεις που κοστολογούνται αρμοδίως. Διαθέτει όμως όλο το DNA, τη γεύση, το άρωμα και την αίσθηση των Multistrada, γαρνιρισμένη με πρακτικότητα σε κάθε οδηγική του έκφανση και μια τιμή που το φέρνει μέσα στα χωράφια της κατηγορίας.

Εξοπλισμός δοκιμής: Moto Market

Κράνος: Caberg Avalon Forge 

Μπουφάν: Nordcode Fight Air Pro WP

Μποτάκια: Forma Cooper Camo

ΤEXNIKA ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ