Κι αν αναρωτιέστε για τον τίτλο του άρθρου «Thrilla in Manilla», επρόκειτο για τον τελευταίο αγώνα μποξ στην τριλογία Μοχάμεντ Άλι και Τζό Φρέιζερ, που έγινε στη Μανίλα των Φιλιππίνων, με τηλεοπτικό κοινό-ρεκόρ ενός δισεκατομμυρίου! Επιστρέφοντας στην Bristol Motorcycles, μόνο και μόνο από το όνομα του αγγλικού λιμανιού καταλαβαίνει κανείς την πρόθεση της φίρμας να προσδώσει κλασική αίγλη στις μοτοσυκλέτες της.

Στη σελίδα της Bristol μαθαίνουμε πως η εταιρεία έχει ιταλούς designers, ηλεκτρονικά από την Delphi Technologies USA, ψεκασμό Mikuni και κινητήρα από την Hartford Taiwan.

Μάλιστα η Bristol Motorcycles γράφει πως πληροί τα αυστηρότερα ευρωπαϊκά στάνταρ (Euro 4), ενώ έχει παρουσία ακόμα και στην EICMA στο Μιλάνο.

Τα 2 μοντέλα της εταιρείας φέρουν τα ίδια μηχανικά μέρη και αξεσουάρ, με τη διαφορά να γίνεται στο τιμόνι κυρίως -όρθιο στο classic, κλιπονάτο στο BR- και στη σέλα -ίσια στο Classic, απομίμηση μονόσελου στο BR.

Ο μονοκύλινδρος αεροελαιόψυκτος τετράχρονος και τετραβάλβιδος κινητήρας της Hartford αποδίδει 27,8hp/7.200rpm, με ροπή 3,4kgm/5.600rpm, ενώ η επίσημη τελική ταχύτητα είναι 145 χλμ/ώρα.

Το κιβώτιο είναι 5 σχέσεων, η εκκίνηση γίνεται με μίζα, ενώ το ρεζερβουάρ είναι χωρητικότητας 15 λίτρων.

Αμφότερα τα μοντέλα φέρουν ανάποδο πιρούνι μπροστά, και δύο αμορτισέρ πίσω με ξεχωριστό δοχείο.

Στα φρένα έχουμε 2 (ακτινικές παρακαλώ) δαγκάνες μπροστά, ενώ αμφότερες οι μοτοσυκλέτες έχουν δισκόφρενο πίσω, και δικάναλο ABS.

Για την ώρα, παρά τις Euro 4 προδιαγραφές, οι μοτοσυκλέτες της Bristol πωλούνται μόνο στις Φιλιππίνες.