Φυσικά το ενδιαφέρον στοιχείο ήταν το μπροστινό σύστημα του μοντέλου, του οποίου τα δικαιώματα χρήσης απέκτησε η Yamaha, στις αρχές του 2018. Βασίζεται σε διπλά ψαλίδια παράλληλα τοποθετημένα μεταξύ τους, τα οποία αρθρώνονται και στις δύο άκρες τους.

Έτσι δημιουργείται ένα τραπέζιο με δυνατότητα κλίσης των κάθετων πλευρών του. Η εξωτερική κάθετη πλευρά του τραπέζιου αυτού, έχει επίσης την δυνατότητα περιστροφής στον κάθετο άξονα και έτσι επιτρέπεται και το στρίψιμο των τροχών.

Με την Yamaha  να έχει αποκτήσει λοιπόν τα δικαιώματα της συγκεκριμένης πατέντας, η Brudeli, η οποία συνεχίζει την λειτουργία της, έπρεπε να βρει κάτι νέο και διαφορετικό. Το βρήκε λοιπόν και βάση των σχεδίων που κατατέθηκαν προς κατοχύρωση, είναι το πιο “τρελό” και προχωρημένο τρίτροχο μέχρι στιγμής.



Η βασική αρχή του μπροστινού συστήματος παραμένει ίδια, αυτό που αλλάζει όμως, είναι ότι το σύνολο πίσω τροχού, ψαλιδιού και κινητήριας μονάδας, συνδέονται αξονικά με το υπόλοιπο της μοτοσυκλέτας. Με αυτό τον τρόπο, το μπροστινό μέρος θα παίρνει κλίσεις αλλά το πίσω θα παραμένει σταθερά κάθετο, σε μια υλοποίηση που θυμίζει τα Gyro της Honda, μόνο που σε εκείνα, υπήρχαν δύο σταθεροί τροχοί πίσω και ένας μπροστινός. Εδώ συμβαίνει το αντίστροφο.

Αυτό που θέλει να πετύχει η Brudeli με το συγκεκριμένο σύστημα, είναι η μετάδοση και η πίσω ανάρτηση να παραμένουν ανεπηρέαστες στις κλίσεις, χωρίς να υφίστανται δυναμικές μεταβολές. Το γεγονός επίσης ότι ο πίσω τροχός θα παραμένει κάθετος στον δρόμο, επιτρέπει την χρήση πολύ φαρδιών ελαστικών χωρίς κορώνα, από τον κόσμο των αυτοκινήτων.

Οπότε πέραν της αύξησης της επιφανείας τριβής στο μπροστινό μέρος, απόρροια της χρήσης δύο τροχών, το ίδιο μπορεί να συμβεί και πίσω, απλά με μεγαλύτερο διαστασιακά πέλμα. Αυτό σημαίνει υψηλά ποσοστά πρόσφυσης, πολύ πάνω από τα μοτοσυκλετιστικά δεδομένα.

Θα έχει πολύ ενδιαφέρον η υλοποίηση και η παραγωγή της πατέντας αυτής, πόσο μάλλον στις μέρες μας, όπου τα τρίτροχα δεν αποτελούν πλέον κάτι “εξωγήινο” όπως θεωρούταν πριν χρόνια το 645L.