Του Απόστολου Μιστιλόγλου

Φωτογραφίες: Τάκης Μανιάτης

Yamaha MT-09 Y-AMT Τιμή: 11.790 ευρώ 

Σε τι εποχές ζούμε, ρε φίλε! Τα πάντα στην μοτοσυκλέτα έχουν αλλάξει τόσο πολύ τα τελευταία 20 χρόνια. Μπορεί να πει κανείς, ότι στα τελευταία 10 χρόνια οι αλλαγές ήταν όχι μόνο αλματώδεις, αλλά και τολμηρές, αγγίζοντας σημεία «απαγορευμένα» σύμφωνα με την άποψη των... «πουριστών» - για παράδειγμα, τα ηλεκτρονικά, τις αναρτήσεις και πλέον, τη μετάδοση. Το τελευταίο σύνορο.

Και αυτό γιατί οι μοτοσυκλετιστές είναι μία δύσκολη κάστα να ικανοποιήσεις. Πολλοί πιστεύουν ότι η μοτοσυκλέτα πρέπει να είναι... αναλογική, δύσκολη, χειροκίνητη. Ότι όσο περισσότερη τεχνολογία κουβαλά, τόσο πιο ψεύτικη είναι – έτσι, στην ψύχρα. Αγνοώντας, ίσως, όχι απλώς το πώς η μοτοσυκλέτα γεννήθηκε και εξελίχθηκε μέσα στην εκατονταετή και πλέον ιστορία της, αλλά και το ότι η απόλυτη απόλαυση που προσφέρει, είναι η οδήγηση της η ίδια! 

Φέτος είδαμε 4 κατασκευαστές μοτοσυκλετών, να τολμούν στην παρουσίαση νέων συστημάτων αυτόματο κιβωτίου ταχυτήτων. Το σύστημα της Yamaha είναι από τα πιο «τολμηρά», καταργώντας τόσο τον συμπλέκτη όσο και τον ποδομοχλό ταχυτήτων, με τις αλλαγές ταχυτήτων να γίνεται «υπόθεση στα δάκτυλα». Πάμε να το δούμε.

Titanium Edition – Με φουλ εξάτμιση, ζελατινάκι κ.ά.

Δεν σας γελούν τα μάτια σας – η μοτοσυκλέτα που βλέπετε στις φωτογραφίες, δεν είναι μία βασική έκδοση, αλλά η Titanium Edition, μία νέα έκδοση «αξεσουάρ» από την Yamaha Ευρώπης. Κτισμένη αποκλειστικά στο Y-AMT μοντέλο, η έκδοση περιλαμβάνει ολόσωμη εξάτμιση Akrapovic, ζελατινάκι εμπρός, νέα βάση πινακίδας και προστατευτικά αυτοκόλλητα στο ρεζερβουάρ.

Τα μυστικά του «αυτοματοποιημένου», αλλά μηχανικού κιβωτίου

Αυτή είναι και η μεγαλύτερη διαφορά σε σχέση με το «βασικό» μοντέλο με το χειροκίνητο σασμάν. Η Yamaha κινήθηκε έξυπνα και βασίστηκε στον ήδη υπάρχοντα κινητήρα CP3, προσθέτοντας απλώς δύο σερβομηχανισμούς και το ανάλογο λογισμικό, στην μονάδα ελέγχου. Είναι δηλαδή, ένα «αυτοματοποιημένο» μηχανικό κιβώτιο, μία εκ των πολλών ανάλογων λύσεων που μέχρι τώρα συναντάμε στον χώρο του αυτοκινήτου. Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε και το Y-CCS σύστημα της Yamaha, που εξόπλισε την τουριστική FJR1300, ήδη από το μακρινό... 2006!

Τα κέρδη από την «τροποποίηση» μίας υπάρχουσας πλατφόρμας και όχι την δημιουργία νέας, είναι αξιοσημείωτα – έως και... ανεκτίμητα, αν σκεφτούμε το κόστος ανάπτυξης ενός νέου μοτέρ! Σε βάρος, το Y-AMT προσθέτει μόνο 2,5 κιλά στην MT-09. Καθόλου άσχημα, έχω φίλους που μπορούν να πάρουν αυτό το βάρος μέσα σε ένα βράδυ.

Στο σύστημα Y-AMT έχουμε αφιερώσει και ένα άρθρο, που μπορείτε να δείτε με ένα κλικ εδώ. Τώρα, ποιες διαφορές αντιλαμβάνεται ο αναβάτης, στην MT-09 Y-AMT; Εκ πρώτη όψης, ίσως και καμία. Το να δείς ότι η μανέτα του συμπλέκτη απουσιάζει, όπως και ο ποδομοχλός ταχυτήτων, ίσως χρειάζεται δεύτερη ματιά. Το επόμενο που θα προσέξεις, είναι ο ειδικού σχήματος διακόπτης διπλής κατεύθυνσης, στο αριστερό σετ πλήκτρων, όπως και ένα επιπρόσθετο μπουτόν για αλλαγή μεταξύ χειροκίνητου και αυτόματου, στο δεξιό σετ διακοπτών. Αλλά ας πάμε να γνωριστούμε στην πράξη, με το σύστημα...

Τα πάντα στα δάχτυλα σου

Στα χειριστήρια του νέου κιβωτίου ταχυτήτων, θα προσαρμοστείς γρήγορα -όπως επίσης και με τις έξτρα επιλογές στην οθόνη, που ρυθμίζει το Y-AMT. Αυτό που θα κάνεις καιρό να συνηθίσεις είναι, κυρίως, η απουσία του ποδομοχλού ταχυτήτων και όχι του συμπλέκτη. «Είχε δίκιο ο φίλος στην Yamaha», σκέφτηκα ήδη από τα πρώτα χιλιόμετρα, αναλογιζόμενος το ανάλογο tip που μου έδωσαν στην αντιπροσωπεία πριν λίγο. Μία τα Quickshifter, μία η συνήθεια που μπορείς να αποκτήσεις σε κάθε χειροκίνητη μοτοσυκλέτα, να αλλάζεις ταχύτητα χωρίς συμπλέκτη και η μανέτα, τελικά, δεν σου λείπει όσο περιμένεις. Όμως... το αριστερό πόδι λειτουργεί ασυναίσθητα – και έτσι θα γίνεται για λίγο καιρό, μέχρι να συνηθίσεις την νέα πραγματικότητα.

Η δουλειά τώρα γίνεται από τον διπλό διακόπτη-πεταλούδα, στο αριστερό ακροτίμονο. Μπορείς να τον χειριστείς είτε με τον αντίχειρα, είτε με τον δείκτη σου, προς την ανάλογη κατεύθυνση για να ανεβάσεις ή να κατεβάσεις. Αυτό φυσικά, αν δεν έχεις επιλέξει την πλήρως αυτόματη λειτουργία με μία απλή πίεση του πλήκτρου δεξιά, που σε απαλλάσσει και από την τελευταία απαίτηση χειρισμού του κιβωτίου.

Η αυτόματη λειτουργία, έχει δύο χαρτογραφήσεις: D και D+, που επηρεάζουν τις ρυθμίσεις τόσο του τρόπου αλλαγής, όσο και της λειτουργίας του κινητήρα. Στα «default» είναι σαν να έχεις σετάρει τη μοτοσυκλέτα στην λειτουργία Rain, προφανώς με την Yamaha να έχει υπολογίσει ότι θα επιλέξεις το αυτόματο, αν... δεν το κυνηγάς, στην προκειμένη φάση. Γιατί το πιθανότερο, είναι ότι θα επιλέξεις το χειροκίνητο...

Σαν να αλλάζεις ταχύτητες στο Playstation!

Ευτυχώς, τίποτα από όσα γνωρίζουμ για «τα βασικά» της συμπεριφοράς του MT-09, δεν αλλάζει στην Y-AMT εκδοχή του. Είχαμε μάλιστα την τύχη να δοκιμάσουμε τις δύο εκδόσεις κοντά, την μία με την άλλη, ό,τι καλύτερο και για μία «απευθείας» σύγκριση. Ο τρικύλινδρος κινητήρας αποδίδει ακριβώς όπως περιμένεις: Γεμάτος παντού, με την απόκριση του ηλεκτρικού γκαζιού αμεσότατη και έναν φανταστικό ήχο. Το σύνολο πλαισίου/περιφερειακών είναι ουσιαστικά πανομοιότυπο και συμπεριφέρεται το ίδιο, με όλα τα καλά και τα λιγότερο καλά του. Όπως αναφέραμε και στην δοκιμή της απλής έκδοσης του MT-09, είναι μία μοτοσυκλέτα έτοιμη για τα πάντα, ειδικά αν ασχοληθείς να σετάρεις τις αναρτήσεις της λίγο. Το Y-AMT, με τον τρόπο που λειτουργεί, μπορεί να αλλάξει την εντύπωση σου για την μοτοσυκλέτα και μάλιστα έντονα.

Αρχικά, η ταχύτητα επιλογής των σχέσεων είναι πραγματικά αστραπιαία. Η αίσθηση κουμπώματος τους, παρόμοια με αυτή του χειροκίνητου μοντέλου – ναι, μαζί με το χαρακτηριστικό «χτύπημα» στην επιλογή της 1^ης από στάση, απλώς πατώντας τον διακόπτη προς το +. Επιλέγω να ξεκινήσω την δοκιμή με το κιβώτιο στο αυτόματο, έτσι για την διαφορά. Ίσως το πιο σημαντικό σημείο στην δοκιμή ενός αυτόματου κιβωτίου ταχυτήτων, σημαντικότερο πιθανόν και από το πως αλλάζει τις ταχύτητες: Το πως «συμπλεκτάρει» στην εκκίνηση. Η Yamaha έχει κάνει εξαιρετική δουλειά εδώ. Ο σερβομηχανισμός κάνει την σύμπλεξη προβλέψιμη, όχι πέραν του δέοντος απότομη και με την εντύπωση ότι γίνεται «σταδιακά», σαν να υπάρχει άνθρωπος που χειρίζεται την μανέτα. Στις πολύ μικρές ταχύτητες, ο συμπλέκτης ελευθερώνει αυτόματα (δεν θα σου σβήσει, δηλαδή, με ταχύτητα) και, παρά το ότι λείπει η δυνατότητα μικροχειρισμού που προσφέρει το χειροκίνητο μοντέλο με τα δάχτυλα, μπορείς να κάνεις «σφιχτές» μανούβρες απλώς ισορροπώντας γκάζι και φρένο.

Εν κινήσει, το αυτόματο στην θέση D αλλάζει τις ταχύτητες σχετικά ήπια και γρήγορα, με τον κινητήρα να λειτουργεί αναλόγως. Προφανώς είναι η ρύθμιση που αναδεικνύει περισσότερο την πρακτικότητα, όπως και την καθημερινή χρήση και κυριότερα εντός πόλης, που δεν θέλεις απαραίτητα να σκέφτεσαι πότε και πως θα αλλάξεις ταχύτητα. Σαν να έχεις... scooter 900 κυβικών. Και μην το πάρετε «στραβά», που χρησιμοποιήσαμε αυτή την λέξη: 7 στα 10 δίκυκλα που πωλούνται στην Ελλάδα, είναι scooters.

Όταν επιλέξεις το Manual, ξεκινά ένα άλλου είδους πανηγύρι. Έχεις εσύ τον έλεγχο στο πότε θα αλλάξεις ταχύτητα και το Y-AMT υπακούει σαν καλά εκπαιδευμένο κατοικίδιο, σε χιλιοστά του δευτερολέπτου. Με το «δάχτυλο στην σκανδάλη» κυριολεκτικά, αισθάνεσαι ότι αλλάζεις σχέση σε ηλεκτρονικό παιχνίδι. «Τέρμα γκάζι» με πρώτη ή Δευτέρα (οι... σουζίτσες, είναι κανονικά στο πρόγραμμα) και μια ελάχιστη κίνηση του δακτύλου σου φέρνει την αλλαγή, με λυσσασμένο ήχο και ίσως και σκασίματα από την εξάτμιση. Μπορείς να «χτυπήσεις» κόφτη κανονικά και το σασμάν δεν θα ανεβάσει σχέση – αν και θα σου κατεβάσει αυτόματα, αν κατέβεις πάρα πολύ στις στροφές. Ο διακόπτης χειρισμού θα μπορούσε να βρίσκεται κάποια χιλιοστά πίσω ή να έχει λίγο διαφορετικό σχήμα, κυρίως για την διευκόλυνση των κατεβασμάτων.

Αυτό που και πάλι αναδύεται, είναι οι πολλοί διακόπτες στο αριστερό σετ, που δεν είναι ξεκάθαροι εργονομικά με την πρώτη και χρειάζονται συνήθεια. Δυστυχώς στη «λούμπα» πέφτει εν μέρει και το χειριστήριο των αλλαγών, που μπορεί να το μπερδεύεις με το πλήκτρο του σινιάλου, μέχρι να το συνηθίσεις. Στην χειροκίνητη λειτουργία, όλες οι «βασικές» χαρτογραφήσεις του μοντέλου είναι διαθέσιμες, για να τις επιλέξεις με το πλήκτρο «Mode» δεξιά.

Αν μας ρωτάτε, «δηλαδή, πως είναι η εμπειρία συνολικά;», θα σαας πούμε... είναι κάτι άλλο. Κάτι διαφορετικό. Σίγουρα σου θυμίζει την εμπειρία οδήγησης μοτοσυκλέτας με quickshifter, αλλά με τον επιλογέα στο χέρι, η αίσθηση ελέγχου είναι αμεσότερη και εντονότερη. Κάνει την «μεγάλη διαφορά» στα στροφιλίκια; Από «ίσως» έως «όχι». Και αυτό διότι δεν απαιτεί κάτι σημαντικά διαφορετικό ως προς τις βασικές αρχές της οδήγησης. Ο αντίκτυπος, αν και υπαρκτός, επαφίεται κυρίως στις προτιμήσεις του αναβάτη.

Τα καλύτερα των δύο κόσμων

Υπάρχει ένας ακόμη άσος στο μανίκι. Η «χρυσή τομή», το μυστικό όπλο. Και αυτό είναι το πρόγραμμα D+. Εκεί, όπου το κιβώτιο αλλάζει μεν αυτόματα, αλλά πολύ πιο δυναμικά, προσαρμοζόμενο στις εντολές του αναβάτη στο γκάζι. Που επιτρέπει να ξεδιπλώσεις όλη την ισχύ του τρικύλινδρου μοτέρ πριν σου ανεβάσει σχέση, ενώ σε στριφτερά κομμάτια και έντονους ρυθμούς οδήγησης, σου επιτρέπει πραγματικά  να αφοσιωθείς 100% στην οδήγηση και στους χειρισμούς γκαζιού και φρένων. Κατά την διάρκεια της εβδομαδιαίας συνύπαρξης με το MT-09 Y-AMT, έβρισκα τον εαυτό μου να χρησιμοποιεί το D+ πολύ περισσότερο από ότι περίμενα. Πρέπει εδώ να πω ότι, σε σύγκριση με το DCT της Honda (που επικρατεί ως μοναδικό στην αγορά μέχρι τώρα), το Y-AMT της Yamaha λειτουργεί αισθητά γρηγορότερα και με πολύ πιο σπορ αίσθηση σε όλες τις modes του. Διαφοροποιείται εμφατικά, σαν την επιλογή για τους πιο «ανήσυχους» αναβάτες. Βέβαια, πλέον, ούτε το Y-AMT είναι μόνο του – Honda, BMW και KTM, έχουν παρουσιάσει, σαν σε ομοβροντία, τα δικά τους συστήματα «αυτοματοποιοημένου κιβωτίου», που (σύμπτωση;) μοιάζουν πολύ σε φιλοσοφία.

Προάγγελος μεγάλων αλλαγών;

Τα «σημεία των καιρών» δείχνουν ότι, ξαφνικά, υπάρχει ένα ενδιαφέρον για τις αυτόματες μεταδόσεις, στις μοτοσυκλέτες, το οποίο μόνο θα μεγαλώσει όσο περνάει ο καιρός. Η Yamaha αντέδρασε από τις πρώτες, δημιουργώντας ένα σύστημα που, τελικά, συνάδει με τον χαρακτήρα της «σκοτεινής πλευράς», που πρεσβεύουν τα MT και Tracer μοντέλα της. Δεν φέρνει συμβιβασμούς στον σπορ χαρακτήρα, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει επιλογές ρύθμισης και λειτουργίας για ευρύ φάσμα προτιμήσεων. Με λίγα λόγια; Μπράβο Yamaha. Το Y-AMT είναι σε κάθε περίπτωση αξιόλογο, δημιουργώντας ένα «νέο MT-09», μοναδικό με τον δικό του τρόπο.  

Εξοπλισμός αναβάτη (Motomarket)

Κράνος: Caberg Avalon

Τζάκετ: Nordcode Striker

Παντελόνι: Nordcode Jeans Evo

Μποτάκια: Eleveit Diverge WP