Τoυ Thierry Sarasyn 
Φωτογραφίες: Honda 

Ύστερα από ατελείωτη αναμονή, φήμες και πρωτότυπα, η Honda επιτέλους παρουσίασε το CB1000R, τo μοντέλο που σήμανε την επιστροφή της εταιρείας στα naked του λίτρου. To πρώτο μεγάλο ερώτημα, είναι αν το Big-H χρησιμοποίησε τον θρυλικό συνδυασμό γραμμάτων “CB” επενδύοντας σε κάτι νεορετρό ή αν πρόκειται για μια μοτοσυκλέτα της κατηγορίας των streetfighter. Μετά από την πρώτη επαφή στην Ισπανία, η απάντηση είναι: Τίποτα από τα δύο… Για μια ακόμη φορά η Honda αποφάσισε να ακολουθήσει τον δικό της δρόμο!

Ούτε streetfighter, ούτε νεορετρό

 

Σίγουρα δεν μπορείς να κατηγορήσεις τους ανθρώπους της Honda για έλλειψη πείσματος ή για το ότι ακολουθούν εύκολα την πεπατημένη οδό. Όπως διαπιστώθηκε και με την Africa Twin, κάνουν τα πράγματα με τον δικό τους τρόπο και δεν ακολουθούν τις τάσεις της αγοράς.



Στην προκειμένη περίπτωση, όπου άλλοι κατασκευαστές ποντάρουν είτε στα streetfighter, είτε στα sport νεορετρό, η Honda επέλεξε να ξεχωρίσει. Αν και ο κινητήρας προέρχεται από το CBR 1000RR Fireblade και αυτό αρκούσε για να υποθέσει πολύς κόσμος ότι πρόκειται για ένα “γυμνό Blade”,  τελικά αποδείχθηκε ότι δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο, καθότι ούτε η ισχύς, ούτε το επίπεδο των ηλεκτρονικών αλλά ούτε και η εμφάνιση συνηγορούν σε αυτό.

Από την άλλη όμως, το CB1000R, δεν πληροί και τις προϋποθέσεις που απαιτούνται στα sport νεορετρό, αφού η industrial, σύγχρονη σχεδίαση του, δεν έχει καμία σχέση με νοσταλγικές κλασικές φόρμες.

 Ποιότητα Honda

 

Τι είναι λοιπόν; Honda 100%, αδιαμφισβήτητα  και το καταλαβαίνεις αυτό πριν ακόμα το οδηγήσεις. Η ποιότητα κατασκευής και το φινίρισμα βρίσκονται σε τόσο υψηλό επίπεδο, που ακόμα και με κλειστά τα μάτια, δια της αφής, θα καταλάβαινε κανείς ότι πρόκειται για Honda. Δεν υπάρχουν πουθενά τζόγοι, χάσματα στις συναρμογές ή αφινίριστα τελειώματα. Από το κόκκινο ξώραφο στην σέλα, μέχρι το βουρτσισμένο αλουμίνιο της τιμονόπλακας, όλα “φωνάζουν» μοναδική προσοχή στην λεπτομέρεια!



Αυτή η ποιοτική αίσθηση που αποπνέει η μοτοσυκλέτα μεταφέρεται και στον δρόμο, όταν την οδηγείς! Όπως έχει γραφτεί χιλιάδες φορές για τα Honda (και θα γραφτεί άλλη μια φορά εδώ…) νοιώθεις τα πάντα οικεία, σαν να σου έχουν πάρει τα μέτρα και να έχουν κατασκευάσει κάτι custom-made, ειδικά για εσένα!  Όλα βρίσκονται ακριβώς στα σημεία που θες, τίποτα δεν τρίζει ή ταλαντώνεται, δεν υπάρχουν μυστήριοι ήχοι να σε ανησυχήσουν.

Μερικοί, δεν αρέσκονται σε αυτή την απόλυτα ραφιναρισμένη λειτουργία και κάνουν λόγο για απρόσωπα μοντέλα, χωρίς “χαρακτήρα”, όμως το CB1000R δεν ανήκει σε αυτά και θα εξηγηθεί πιο κάτω το γιατί. Φαίνεται πάντως ότι η Honda μελέτησε πολύ τα χαρακτηριστικά των Neo Sports Café μοντέλων και δεν άφησε τίποτα στην τύχη.

Προσεγμένο παντού

 

Κατά την εξέλιξη του νέου CB1000R, δόθηκε πολύ σημασία στον παραγόμενο από τον κινητήρα ήχο, καθώς, ειδικά για αυτή την κατηγορία, είναι μια παράμετρος που παίζει πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό που ονομάζεται “εμπειρία οδήγησης”. Tόσο η εισαγωγή από το φιλτροκούτι όσο και η εξάτμιση, σχεδιάστηκαν με… μουσικά κριτήρια μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό!



 Στο χαμηλό φάσμα λειτουργίας ο τετρακύλινδρος ακούγεται πιο μπάσος από το συνηθισμένο, όταν όμως οι στροφές ανέβουν το κλασικό “ουρλιαχτό” δίνει δυναμικά το παρών, με ολόσωστη χροιά και όσο πρέπει ένταση!

Πραγματικά, η standard εξάτμιση είναι τόσο καλή σε ότι αφορά στον ήχο της, που καθιστά κάθε σκέψη αλλαγής με μια after market, περιττή, αν ο σκοπός είναι βέβαια μόνο η βελτίωση του… soundtrack. Είναι όμως και ελαφριά, -4,5 κιλά σε σχέση με αυτή του προηγούμενου μοντέλου, περιορίζοντας ακόμη περισσότερο τους λόγους για μια αντικατάσταση της.

 Με “καρδιά” Fireblade

 

Όπως ήδη ειπώθηκε, το CB1000R φέρει τον κινητήρα του Fireblade αλλά όχι του πιο πρόσφατου, παρά του 2006 μοντέλου. Ο λόγος που επιλέχθηκε αυτό το μοτέρ είναι η σχετικά μεγάλη διαδρομή των πιστονιών του, ένα χαρακτηριστικό που επιτρέπει να βγει αρκετή ισχύς στο χαμηλομεσαίο φάσμα λειτουργίας, με τις κατάλληλες ρυθμίσεις φυσικά.

Με αυτά τα χαρακτηριστικά απόδοσης να ταιριάζουν σε naked μοτοσυκλέτες, το συγκεκριμένο μοτέρ, είχε διατελέσει επίσης υπηρεσία και στο προηγούμενο CB1000R, όμως στο μοντέλο του 2018, έχουν αλλάξει ορισμένα πράγματα.



Τα πιστόνια είναι ελαφρύτερα και όλο το σύστημα διαχείρισης του κινητήρα (εγκέφαλος – ανάφλεξη) έχει αλλάξει, με αποτέλεσμα η ονομαστική ισχύς να ανακοινώνεται στους 145 ίππους, δηλαδή κατά 16% αυξημένη σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο και η ροπή στα 10,6 kg-m, αυξημένη και αυτή, κατά 5%.

Οι τιμές αυτές, δεν μπορούν βέβαια να συγκριθούν με αυτές μοτοσυκλετών, όπως το KTM 1290 Super Duke ή το Yamaha MT-10, όμως είναι σίγουρα καλύτερες από αυτές των sport νεορετρό, όπως το Triumph Thruxton και το BMW R nine T.

Ηλεκτρονικά και άλλα

 
   
Στην πράξη, η δύναμη είναι παρούσα από τις χαμηλές στροφές, μεστή και γραμμική, ενώ πάνω από τις 6.000 σ.α.λ. αρχίζει το “πάρτυ” και η επιτάχυνση είναι εντυπωσιακή. Με τις πρώτες σχέσεις στο κιβώτιο, η επιτάχυνση είναι εντυπωσιακή και πολύ συχνά ο μπροστινός τροχός απογειώνεται στα γενναία ανοίγματα το γκαζιού και αν το θελήσει κανείς οι σούζες μπορούν να συνεχιστούν επί μακρόν, με τις ταχύτητες κίνησης, να είναι πλήρως εντός του παράνομου φάσματος. 

Το quickshfiter της έκδοσης “+” βοηθά πολύ σε αυτή την περίπτωση… Γενικά, το CB1000R, δίνει την αίσθηση ότι είναι ταχύτερο από το Fireblade στις τρεις πρώτες ταχύτητες. Και μάλλον είναι στην πραγματικότητα και όχι απλά ως αίσθηση.

Δεν είναι όμως όλοι οι δρόμοι κατάλληλη για αυτού του τύπου την οδήγηση, για αυτό και η Honda έχε εξοπλίσει με τέσσερα riding modes την μοτοσυκλέτα.  Στο rain mode, κόβονται πλήρως οι εξάρσεις ισχύος του μοτέρ και το traction control τίθεται αυτόματα στο υψηλότερο στάδιο επίδρασης, χωρίς να αφήνει ούτε την παραμικρή υποψία υπερστροφής να εξελιχθεί σε κάτι άσχημο.

Tο standard mode, είναι η χρυσή τομή μεταξύ επιδόσεων και ασφάλειας, με το traction control να επιτρέπει ελεγχόμενα σπινιαρίσματα και το φρένο του κινητήρα στο κλείσιμο του γκαζιού, να είναι πιο εμφανές. Στο sport mode τώρα, ο κινητήρας απελευθερώνει όλη του την ισχύ και το traction control επεμβαίνει ελάχιστα.



Υπάρχει και ένα τέταρτο mode, με την ονομασία “user”, οπού επιτρέπεται η παραμετροποίηση όλων των συστημάτων, αναλόγως των αναγκών και των θέλω του αναβάτη. Επισημαίνεται πάντως, ότι το ABS, δεν μπορεί να απενεργοποιηθεί και αυτό γιατί έτσι ορίζουν οι τελευταίες ευρωπαϊκές προδιαγραφές.

Το να επιλέξει και να ρυθμίσει κανείς τα riding modes, είναι κάτι που απαιτεί το διαδοχικό  πάτημα δύο κουμπιών στην αριστερή βάση διακοπτών του τιμονιού και ναι, απαιτεί ένα χρόνο εξοικείωσης. Ωστόσο η δομή των menu, είναι πολύ καλή. Το ίδιο ισχύει και για τον ψηφιακό πίνακα οργάνων, έχει πάρα πολλές πληροφορίες, χρειάζεται όμως λίγο ψάξιμο με την λειτουργία του.

 Πλαίσιο και περιφερειακά

Το πλαίσιο είναι νέο και ακολουθεί μια αρχιτεκτονική που έχουμε συναντήσει σε αρκετά Honda μοντέλα στο παρελθόν. Η ατσάλινη μονή ραχοκοκαλία, μπορεί να μην είναι και να μην φαίνεται τόσο τεχνολογικά προηγμένη και σοφιστικέ όσο ένα χωροδικτύωμα ή ένα αλουμινένιο πλαίσιο δύο δοκών, όμως κάνει την δουλειά της εξαιρετικά, ενώ επιτρέπει μια πολύ λεπτή σιλουέτα στην μηχανή.

To CB1000R είναι ευέλικτο αλλά και σταθερό, χωρίς να αντιμετωπίζει πρόβλημα, είτε στις χαμηλές, είτε στις υψηλές ταχύτητες, ενώ η αίσθηση που  προσλαμβάνει ο οδηγός είναι αυτή του συμπαγούς, ενιαίου τμήματος, με πλούσια πληροφόρηση για αυτά που γίνονται μεταξύ των Bridgestone BT-021 ελαστικών και της επιφάνειας της ασφάλτου.

Φυσικά, ένα πολύ μεγάλο ρόλο στην πληροφόρηση παίζουν οι αναρτήσεις και η επιλογή της Honda να εξοπλίσει το CB1000R με ένα Big Piston SFF ανεστραμμένο πιρούνι συμβάλλει τα μέγιστα σε αυτό. Μπoρεί άλλες “χρυσές” ή “λευκές” εταιρείες αναρτήσεων να εκτιμώνται περισσότερο στην αγορά, όμως αυτό το τηλεσκοπικό της Showa, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα, ακόμα και από τις hi-end μονάδες αυτών! Στο πίσω μέρος το μονόμπρατσο αναρτάται από ένα πλήρως ρυθμιζόμενο αμορτισέρ της Showa, που επίσης κάνει άριστα την δουλειά του.  

Τα φρένα προέρχονται από την Tokico, με δύο τετραπίστονες, ακτινικής έδρασης δαγκάνες, να συνεργάζονται με δίσκους διαμέτρου 310 χλστ. Στην πράξη προσφέρουν ικανοποιητική ισχύ πέδησης και έχουν αίσθηση, αλλά διαχωρίζουν διακριτά την θέση τους από τα ακραία και ακαριαία φρένα των superbike, έχοντας μια πιο φιλική συμπεριφορά.

 Στην δική του κατηγορία

Το CB1000R, παράγεται σε δύο εκδόσεις την standard και την “+”, η οποία φέρει πιο πλούσιο εξοπλισμό, όπως quickshifter, θερμαινόμενα grip, κάλυμμα σέλας συνεπιβάτη, ένα mini μασκάκι πάνω από τον προβολέα και κάποιες πρόσθετες διακοσμητικές πινελιές στο μπροστινό φτερό και στα πλαϊνά καλύμματα του ψυγείου.

Οδηγώντας το CB1000R+ αυτό που έχω να πω είναι ότι και μόνο το quickshifter, αξίζει τα εξτρά χρήματα που θα πληρώσει κανείς για αυτή την έκδοση. Από την άλλη, το μικρό μασκάκι πάνω από τον προβολέα πρέπει να επανεξεταστεί από την Honda, όχι λόγο αποτελεσματικότητας, έτσι και αλλιώς διακοσμητικό είναι, αλλά λόγω του ότι η μεταλλική μετώπη του, τραυματίζεται πολύ εύκολα από πετραδάκια, με τα σημάδια να είναι εμφανή σε αυτό το σημείο σε όλα τα CB1000R+ μετά την δοκιμή.

Το συμπέρασμα, είναι πάρα πολύ απλό. Το CB1000R είναι μια εξαιρετική μοτοσυκλέτα, με κορυφαία ποιότητα κατασκευής! Αν και αυτά από μόνα τους θα αρκούσαν για να αποδώσει κανείς τα εύσημα στην Honda, αυτό που αξίζει περισσότερο χειροκρότημα, είναι το γεγονός ότι η εταιρεία χάραξε τον δικό της δρόμο, χωρίς να επηρεάζεται από τις τάσεις στην κατηγορία και παρουσίασε μια μοτοσυκλέτα που ισορροπεί ιδανικά μεταξύ ευχρηστίας και δυναμισμού.

Τα CB1000R και CB1000R+, θα είναι διαθέσιμα στην Ελλάδα από τον Ιούνιου του 2018, στα 14.500 και 15.900 ευρώ αντιστοίχως.

Τενικά Χαρακτηριστικά

Κινητήρας
Τύπος: 4Τ, Υ/Ψ, 4Κ σε σειρά, 4β/κ
Χωρητικότητα: 998 κ.εκ.
Ισχύς: 145 ίπποι / 10.500 σ.α.λ.
Ροπή: 10,6 kg-m / 8.250 σ.α.λ.
Μετάδοση: Μηχανικό κιβώτιο 6 σχέσεων
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα

Πλαίσιο
Τύπος: Ατσάλινο, μονής ραχοκοκαλιάς
Ανάρτηση Μπροστά: Showa Big Piston SFF, πλήρως ρυθμιζόμενο
Ανάρτηση Πίσω: Moνό αμορτισέρ Showa, πλήρως ρυθμιζόμενο
Φρένα Μπροστά: 2 Χ 310 χλστ. δισκόφρενα, τετραπίστονες ακτινικές δαγκάνες  
Φρένα Πίσω: 256 χλστ. μονό δισκόφρενο, μονοπίστονη δαγκάνα

Διαστάσεις / Βάρος
Μεταξόνιο: 1.455 χλστ.
Ύψος Σέλας: 830 χλστ.
Βάρος: 212 κιλά
Ρεζερβουάρ: 16,2 λίτρα

Φωτογραφίες

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•