“Νεορετρό”, έτσι περιγράφονται τα δίτροχα που επαναφέρουν στο σήμερα διαχρονικά και κλασικά σχεδιαστικά πρότυπα του παρελθόντος, απευθυνόμενα σε όσους  δεν συγκινούνται πλέον από τα μοντέρνα και φουτουριστικά σχήματα που ανταγωνίζονται μεταξύ τους σε πρωτοτυπία. Πέραν  όμως της εμφάνισης, τα μοντέλα αυτά έχουν και μια πιο απλή προσέγγιση σε ότι αφορά στον εξοπλισμό τους, κρατώντας απόσταση από την “πλήρη ψηφιοποίηση” των λειτουργιών τους, αυτό δηλαδή που συμβαίνει στις περισσότερες σύγχρονες μοτοσυκλέτες. Το Daytona Rockstar 400, ακολουθεί πιστά αυτές τις “νεορετρό” αρχές, εισάγοντας και άλλη μια συνισταμένη, το ότι δεν αποτελεί ένα μοντέλο  ελεύθερου χρόνου ή “βιτρίνας” αλλά θέλει να συντροφεύει καθημερινά τον ιδιοκτήτη του στις μετακινήσεις του.

Εμφάνιση από τα παλιά

 
Για όποιον έχει ασχοληθεί κάπως με τον χώρο της μοτοσυκλέτας και η ηλικία του είναι μέσα στα πρώτα –άντα, είναι σχεδόν σίγουρο ότι το Rockstar κάτι θα του θυμίσει. Αναφέρομαι στο Yamaha SR 400 φυσικά, το οποίο αποτέλεσε προφανώς την έμπνευση για την σχεδίαση του συγκεκριμένου μοντέλου.



Κλασικές γραμμές λοιπόν και μια κατηγοριοποίηση που ανήκει στο χώρο των “roadster” μοτοσυκλετών, δηλαδή την ευρωπαϊκή άποψη περί cruising, που απέχει αρκετά από την ακραία γεωμετρική αντίληψη που έχουν στην άλλη πάντα του Ατλαντικού.



Το Rockstar λοιπόν φαίνεται πως έχει όλα τα στοιχεία, ακτινωτούς τροχούς, νίκελ φτερά, φυσσούνες στο πιρούνι, ρεζερβουάρ “σταγόνα” με διχρωμία και λαστιχένια pads, επίπεδη σέλα με σιρίτι και δύο τελικά τύπου “peashooters” (δηλαδή …“μπιζελοβόλα”).

Η εμφάνιση είναι σίγουρα κλασική και τραβάει τα βλέμματα στον δρόμο, οι συζητήσεις στα φανάρια με τους εν τροχώ αδελφούς στον δρόμο ήταν πολύ συχνό φαινόμενο όσες μέρες είχα την μοτοσυκλέτα στην κατοχή μου.

 Δοκιμασμένες και απλές λύσεις

 
Το Rockstar δεν εντυπωσιάζει με κάποιο super – duper hi-tech χαρακτηριστικό αλλά με την απλότητα της κατασκευής του, ένα στοιχείο που πλέον σπανίζει στις μέρες μας! Όλα τα μέρη του είναι εκτεθειμένα σε κοινή θέα, ακόμα και ένας αδαής με τα μηχανολογικά άνθρωπος μπορεί να καταλάβει ποια ντίζα συνδέει τι, να ακολουθήσεις τις διαδρομές των καλωδίων, να αντιληφθεί τους μοχλισμούς και τις αρθρώσεις. Θυμίζει μοτοσυκλέτα λοιπόν και όχι μητρική πλακέτα Η/Υ.



Αρχίζοντας από μπροστά προς τα πίσω:  Ένα συμβατικό τηλεσκοπικό πιρούνι αναρτά τον 19 ιντσών μπροστινό τροχό ο οποίος φρενάρει με μονό δισκόφρενο 276 χλστ. Πιο πίσω, ο κύριος όγκος της μοτοσυκλέτας, το ρεζερβουάρ με τα 13,5 λίτρα χωρητικότητας και ο μονοκύλινδρος κινητήρας των 400 κ.εκ., φαίνεται και το μονό ατσάλινο και κλειστό πλαίσιο.



Συνεχίζοντας την οπτική μας περιήγηση, να και η επίπεδη σέλα με τα πλαϊνά καπάκια από κάτω της και τα μονά αμορτισέρ που στηρίζονται στο σωληνωτό ψαλίδι . Τα μαρσπιέ του συνεπιβάτη,  χαμηλά, από κάτω  τους δένουν τα τελικά της εξάτμισης, ενώ ο πίσω τροχός των 18 ιντσών φρενάρει με ταμπούρο, του οποίου η διάμετρος του τυμπάνου του είναι 160 χλστ.



Απλά πράγματα, δωρικά με τα σημερινά δεδομένα και για αυτό ακριβώς τον λόγο, όμορφα και ξεχωριστά! Σε ότι αφορά στην ποιότητα της κατασκευής, αυτή πρέπει πάντα να λογίζεται σε συνάρτηση με την τιμή μιας μοτοσυκλέτας.

Για τα 3.890 ευρώ που κοστίζει το Rockstar, μια χαρά κρίνεται λοιπόν. Εντάξει, ίσως η κάτω τιμονόπλακα και τα πλαίσιο να ήθελαν λίγο περισσότερη προσοχή στην βαφή τους αλλά για μια μοτοσυκλέτα αυτής της τιμής που έχει τα πάντα εκτεθειμένα σε κοινή θέα, το συνολικό αποτέλεσμα είναι αρκετά καλό.

 Οι σύγχρονες εξαιρέσεις

 
Ως μοτοσυκλέτα του 2017 που πωλείται στην Ευρωπαϊκή αγορά, το Rockstar οφείλει φυσικά να έχει και να φέρει ορισμένα σύγχρονα στοιχεία. Αρχίζοντας από τα φρένα, το μπροστινό δισκόφρενο ελέγχεται από ABS, όχι όμως και το ταμπούρο πίσω (δεν γίνεται…), παρά το ότι το ένα κανάλι της μονάδας, καταλήγει σε αισθητήρα που διαβάζει την περιστροφή του πίσω γραναζιού.

Υπάρχει επίσης δυνατότητα απενεργοποίησης του ABS, από σχετικό διακόπτη στο τιμόνι. Ο κινητήρας, είναι αναμενόμενα Euro 4  προδιαγραφών και για να επιτευχθεί αυτό, τροφοδοτείται με σύστημα ηλεκτρονικού ψεκασμού, ενώ αποδίδει 28 ίππους στις 6.500 σ.α.λ. και 3,1 kg-m στις 5.000 σ.α.λ.



Αξίζει να παραμείνουμε για λίγο στο μηχανικό αυτό σύνολο, που επίσης θυμίζει ιαπωνικούς κινητήρες και μάλλον η σχεδίαση του βασίζεται στο μεγαλύτερο ποσοστό της σε αυτούς. ‘Ένας κύλινδρος,  τέσσερις βαλβίδες και αερόψυξη, εκκίνηση με μίζα ή μανιβέλα και με το κάρτερ να είναι ξηρό. Σε αντίθεση με την συνήθη τακτική σε αυτού του είδους τους κινητήρες, όπου το  λάδι κυλκοφορούσε και αποθηκευόταν προσωρινά στο πλαίσιο, εδώ υπάρχει ξεχωριστό κάνιστρο – κυκλοφορητής πίσω από το μοτέρ, με την πρόσβαση σε αυτό για τον έλεγχο της στάθμης του λιπαντικού, να γίνεται από το δεξί πλαϊνό καπάκι.



Από το αριστερό καπάκι αντίστοιχα, μπορεί κανείς να έχει πρόσβαση στο φίλτρο αέρα και στην μπαταρία. Σε γενικές γραμμές, το Rockstar 400, είναι μοτοσυκλέτα που σε εκλιπαρεί να τις “βάλεις χέρι”, όχι με την σεξιστική έννοια αλλά για την συντήρηση της.

 Εργονομικός κλασικισμός

Άνεση και μια φυσική στάση του σώματος είναι αυτά που βιώνει κανείς οδηγώντας το Rockstar 400. H σέλα βρίσκεται χαμηλά επιτρέποντας και στα δύο πόδια να πατάνε με σιγουριά στο έδαφος, ενώ τα μαρσπιέ βρίσκονται επίσης χαμηλά και μπροστά, κάτι που σε συνδυασμό με την ευκολία κίνησης πάνω στην σέλα, σημαίνει ότι θα “χωρέσουν” τα πόδια και των ψηλών αλλά και των βραχύσωμων αναβατών.



Ο κορμός είναι σε όρθια θέση και καμία άρθρωση δεν σχηματίζει οξεία γωνία, ενώ το τιμόνι “έρχεται” στα χέρια με τρόπο πολύ φυσικό, είναι ακριβώς εκεί που το περιμένεις. Δεδομένου του ότι οι διακόπτες είναι λίγοι και τοποθετημένοι χωροταξικά στις κλασικές θέσεις τους, δεν υπάρχει τίποτα που να σε δυσκολέψει ή να απαιτήσει χρόνο εξοικείωσης.



Δύο είναι τα θεματάκια που εντοπίστηκαν, το ένα είναι τα μαρσπιέ του οδηγού που είναι ναι μεν αναδιπλούμενα αλλά δεν έχουν ελατήριο επαναφοράς και το άλλο είναι ο διακόπτης απενεργοποίησης του ABS που μπορεί πολύ εύκολα να μπει στην θέση off.  



Σε ότι αφορά στα όργανα, αυτά αποτελούνται από αναλογικό ταχύμετρο και στροφόμετρο, με μια μικρή lcd οθόνη στο πρώτο να απεικονίζει ολικό και μερικο ψηφιακό χιλιομετρητή, ενώ έξι συνολικά ενδεικτικές λυχνίες, μοιρασμένες ισόποσα πληροφορούν για βασικά πράγματα.

 Χαλαρά, χωρίς άγχος

Αυτή είναι η διάθεση στην οποία σε βάζει το Rockstar 400 όταν το οδηγάς. Ο κινητήρας έχει κλασικά μονοκύλινδρα χαρακτηριστικά, με γεμάτη απόδοση στις χαμηλές και στις μεσαίες και πολύ καλή ελαστικότητα.

Εντός της πόλης και για τις ταχύτητες που μπορεί να αναπτύξει κανείς σε αυτή,  έχει την  ευστροφία και το “νεύρo” ώστε να κινήσει την μοτοσυκλέτα με ζωηράδα. Ο μηχανικός συμπλέκτης είναι ελαφρύς και προοδευτικός  στην λειτουργία του, με το κιβώτιο να έχει μεγάλες διαδρομές του λεβιέ μεταξύ των σχέσεων αλλά το κούμπωμα να είναι θετικό σε κάθε περίπτωση.  



Το χαμηλό ύψος της σέλας και το τιμόνι που προφέρει καλούς  μοχλούς, χωρίς να υπερβάλει σε πλάτος, ανάγουν τον χειρισμό σε παιχνιδάκι, με τα 160 “στεγνά”  κιλά της μοτοσυκλέτας να τα αισθάνεσαι πιο λίγα. Με όλα αυτά τα δεδομένα λοιπόν, η κίνηση μέσα στην πόλη είναι εύκολη υπόθεση για το Rockstar, το οποίο μπορεί να ελιχθεί με μεγάλη ευκολία ανάμεσα στα στενά περάσματα των ακινητοποιημένων  αυτοκινήτων.



Ο 19 ιντσών μπροστινός τροχός και το μαλακό / ενδοτικό πιρούνι απορροφούν σε μεγάλο βαθμό τις κακοτεχνιές και τις λακκούβες και επιτρέπουν ακόμα και “On-offάδικα” σκαρφαλώματα σε πεζοδρόμια. Τα αμορτισέρ πίσω όμως είναι πιο σκληρά και παρά του ότι η προφόρτιση του ελατηρίου ήταν στην πιο “χαλαρή” της θέση, οι αντιδράσεις από το πίσω μέρος ήταν πιο κοφτές και απότομες. Με δεύτερο άτομο δούλευαν άψογα πάντως, μαρτυρώντας ότι το σετάρισμα τους έγινε με γνώμονα και τον συνεπιβάτη, ο οποίος περνάει μια χαρά στο Rockstar, έχοντας αρκετό τμήμα σέλας στην διάθεση του, χαμηλά τοποθετημένα μαρσπιέ και χειρολαβή για να στηριχθεί.

Σε ότι αφορά στα φρένα, αυτά κρίνονται επαρκή για τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας, με το δισκόφρενο μπροστά να παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο στην πέδηση. Η αίσθηση του είναι καλή, με το ABS να επεμβαίνει σωτήρια όταν το παρακάνει κάνεις. Δεν πρόκειται για την πιο γρήγορη σε λειτουργία μονάδα, ωστόσο την δουλειά της την κάνει μια χαρά, αποτρέποντας τα μπλοκαρίσματα.



Τα ελαστικά ΚENDA Cruiser, διαστάσεων 100/90-19” και 130/70-18” μπροστά και πίσω αντιστοίχως, έχουν αξιοπρεπή συμπεριφορά στο στεγνό, όμως πάσχουν σε πληροφόρηση όταν πλησιάζουν στο όριο της πρόσφυσης τους και αντιπαθούν πολύ το βρεγμένο (και όταν είχαμε το Rockstar έβρεχε πολύ…). Η αλλαγή τους είναι κάτι που θα βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό την συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας.



Όπως έχει ήδη γραφτεί, το Rockstar 400 σε εμπνέει για χαλαρή, χωρίς άγχος οδήγηση και αυτό μπορεί άνετα να έχει εφαρμογή και για εξορμήσεις και ταξιδάκια εκτός πόλης. Στην ευθεία η μοτοσυκλέτα παραμένει σταθερή μέχρι την τελική της (120+ στο κοντέρ), ωστόσο ενδεδειγμένος τρόπος για να ευχαριστηθεί κανείς το ταξίδι με ένα μοντέλο σαν και αυτό, είναι οι δευτερεύοντες / επαρχιακοί δρόμοι. Χωρίς βιασύνες, με το μοτέρ να γεμίζει τις σχέσεις μεστά και εσύ να απολαμβάνεις το τοπίο και την εμπειρία.



Με τέτοια διάθεση, μπορεί να πάει κανείς πολύ αρκετά μακριά με το Rockstar 400, αρκεί να μην βιάζεται.  Τέλος, η κατανάλωση του, κυμάνθηκε στα 4 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα.

 Δελεαστικότατο!

 
Το Rockstar 400 της Daytona μπορεί να αποτελέσει δέλεαρ για πολλούς. Η κλασική του εμφάνιση θα τραβήξει σίγουρα τους λάτρεις του είδους, ενώ η απλότητα του σίγουρα ενδιαφέρει όσους θέλουν τα λιγότερα δυνατά πλαστικά και την δυνατότητα να κάνουν μόνοι τους συντήρηση και επισκευές.



Υπάρχει όμως και μια άλλη κατηγορία αναβατών, για την οποία το Rockstar 400 αποτελεί “μάνα εξ ουρανού”… αυτοί που ασχολούνται με το customizing και που συχνά πληρώνουν απίστευτα μεγάλα ποσά για απίστευτα σάπια και κατεστραμμένα μηχανάκια του παρελθόντος. Ιδού λοιπόν μια εξαιρετική βάση, ολοκαίνουργια, για να δημιουργήσετε πάνω της όλα τα café racer, scrambler και γενικά vintage οράματα σας!

Σε κάθε περίπτωση, στα 3.890 ευρώ που κοστίζει το Rockstar 400 χαμένος δεν πρόκειται να βγει κανείς!

Τεχνικά Χαρακτηριστικά

Κατασκευαστής	Daytona
Μοντέλο	Rockstar 400
Αντιπρόσωπος	Γκοργκόλης ΑΕ
Τιμή	3.890 ευρώ
Εγγύηση	2 χρόνια
Κινητήρας
Τύπος	Τετράχρονος, μονοκύλινδρος, αερόψυκτος, τετραβάλβιδος
Χωρητικότητα	400 κ.εκ.
Διάμετρος x διαδρομή (mm)	85 Χ 70
Συμπίεση	8.8:1
Εκκίνηση	Μίζα / Μανιβέλα
Σύστημα τροφοδοσίας	Ηλεκτρονικά ελεγχόμενος ψεκασμός
Ανάφλεξη	Ηλεκτρονική
Λίπανση	Ξηρό κάρτερ
Κιβώτιο ταχυτήτων	6 σχέσεων
Τελική μετάδοση	Αλυσίδα
Πλαίσιο
Τύπος	Ατσάλινο, μονό, κλειστού τύπου
Κάστερ	Δ.Α.
Ίχνος (mm)	Δ.Α.
Μήκος (mm)	Δ.Α.
Πλάτος (mm)	760
Ύψος (mm)	1.130
Ύψος σέλας (mm)	Δ.Α
Απόσταση εδάφους	Δ.Α.
Μεταξόνιο (mm)	1.420
Βάρος (kg)	160 (κενό)
Ρεζερβουάρ (lt)	13,5
Αναρτήσεις
Μπροστά	Συμβατικό τηλεσκοπικό πιρούνι με διαδρομή 100 χλστ.
Πίσω	Δύο μονά αμορτισέρ με διαδρομή 100 χλστ.
Ελαστικά
Μπροστά	100/90-19"
Πίσω	130/70-18”
Φρένα
Μπροστά	Δισκόφρενο διαμέτρου 276 χλστ. ΑΒS
Πίσω	Ταμπούρο με τύμπανο 160 χλστ.
Επιδόσεις
Ιπποδύναμη εργοστασίου {hp/rpm)	28 / 6.500
Ροπή εργοστασίου (kg/rpm)	3,1 / 5.000

Φωτογραφίες Κίνησης / Στατικές

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

Φωτογραφίες Λεπτομερειών

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•