Ως κάτοχος Tuono 1000 πρώτης γενιάς οφείλω να ομολογήσω πως, κάθε φορά που δοκιμάζω μια νέα γενιά, την περνώ από ένα λίγο πιο αυστηρό προσωπικό φίλτρο. Ασχέτως της δημοσιευμένης δοκιμής, ψυχρά αντικειμενικής και απευθυνόμενης σε όλους, στο πίσω μέρος του μυαλού μου υπάρχει για αρκετό καιρό μετά η άμεση σύγκριση.

Ας είναι καλά η Aprilia λοπόν που, όποτε καβαλήσω ένα νεότερο Tuono από το δικό μου, μετά ζηλεύω γιατί έχει καλύτερα φρένα, περισσότερο γκάζι, ή ο,τιδήποτε άλλο βρω να μου λείπει. Το έπαθα με τη δεύτερη γενιά του 2006, το ξανάπαθα με το V4, μα τώρα πλέον έχω μπροστά μου το νέο δικύλινδρο 660, ένα αρκετά διαφορετικό Tuono από τα χιλιάρια (και βάλε) των τριψήφιων ιπποδυνάμεων.

Στριπτίζ

Η απαιτήσεις της παράδοσης που γέννησαν όλες οι προηγούμενες γενιές Tuono είναι ξεκάθαρες: ούτε εξημερωμένα μοτέρ, ούτε δήθεν συγγένεια που αρχίζει και τελειώνει στην εμφάνιση. Κάθε ένα Tuono 1000 ή 1100 του παρελθόντος και του παρόντος ήταν ψυχή τε και σώματι μια γυμνή superbike.

Από την πρώτη στιγμή που παρουσιάστηκε το Tuono 660 ήταν σαφές πως η Aprilia βασίστηκε στην ίδια συνταγή. Διαφορές από το RS υπάρχουν και κάτω από την εμφάνιση, είναι λιγοστές και πολύ προσεκτικά στοχευμένες.

Προφανώς έχουμε μια αρκετά διαφορετική θέση οδήγησης, καθώς αλλάζουν όλες οι βασικές της παράμετροι: τιμόνι, σέλα, μαρσπιέ. Σημειώνουμε επίσης λίγο διαφορετικό offset στο μπροστινό, χωρίς όμως αλλαγές στη βασική γεωμετρία – μεταξόνιο, γωνία κάστερ, ίχνος.

O δικύλινδρος κινητήρας εδράζει σε δύο βάσεις, αντί τριών του RS, ενώ χάρη σε μερικές διαφορετικές ρυθμίσεις η απόδοση μεγιστοποιείται λίγο χαμηλότερα – 100 hp το RS, 95 το Tuono 660.

Επίσης, η τελική μετάδοση είναι μια ιδέα κοντύτερη στο Tuono και το σετάρισμα των αναρτήσεων είναι επίσης λίγο διαφορετικό για να ταιριάξει καλύτερα στη λογική του γυμνού μοντέλου.

Κάπου εδώ ωστόσο σημειώνουμε την σημαντικότερη “απώλεια” ως προς το RS660: την αδρανειακή μονάδα έξι αξόνων, η οποία συνεπάγεται και απουσία των προηγμένων Cornering ηλεκτρονικών συστημάτων. Στη θέση τους βρίσκεται μια πλουσιότατη σουίτα βοηθημάτων ασφαλείας APRC σε μια πιο συμβατική λογική.

Εξίσου σημαντικό ωστόσο είναι το γεγονός πως προσφέρεται άφθονη παραμετροποίηση σε όλα τα συστήματα αυτά, από την απόδοση και το φρένο κινητήρα ως τα traction control, wheelie control και ABS.

Συναρπαστική αυθάδεια

Αν υπάρχει οποιαδήποτε αμφιβολία για το ποιόν του Aprilia Tuono 660, η πρώτη βόλτα αρκεί για να βάλει τα πάντα στη θέση τους. Εξαιρετικά συμπαγές, με πολύ ελαφριά αίσθηση και ποιοτικά περιφερειακά που κυμαίνονται από πολύ καλά ως υπέροχα.

Ο κινητήρας γουργουρίζει με μια δόση ηχητικής αυθάδειας που απλώς βελτιώνεται (βλέπε ενισχύεται) όσο ανεβαίνουν οι στροφές. Η γραμμικότητά του είναι εντυπωσιακή, από τις χαλαρές τυποποιημένες διαδρομές της πόλης ως το πιο ξεσηκωτικό στροφιλίκι, η ροπή είναι πανταχού παρούσα και το γκάζι απλωμένο πλουσιοπάροχα σε όλο το εύρος λειτουργίας.

Υπάρχει μια μικρή περιοχή που χαρακτηρίζεται από έναν μικρό δισταγμό όταν περνάς από τη γειτονιά των 4,000-5,000 σ.α.κ. με μια μακριά σχέση, όχι πάντως σε βαθμό που να ενοχλεί ή να φτωχαίνει την ευχρηστία. Πρόκειται πιθανότατα για το σημείο που παίρνονται οι μετρήσεις εκπομπών για τις ευρω-προδιαγραφές.

Και μετά έρχεται το πάρτι. Από τις 6,000 και πάνω ο δικύλινδρος 660 ξεσαλώνει και μαζί του ο αναβάτης.

Το κούρδισμά του αναδεικνύει σπουδαία ταλέντα, όπως το να ταξιδεύει γουργουρίζοντας με 160 και ούτε 7,000 σ.α.λ. στο στροφόμετρο, ενώ η κατανάλωση μετά βίας θα περάσει πάνω από τα 6 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα.

Η δύναμή του είναι αρκετή για να σε συναρπάσει, ειδικά εκτός αυτοκινητοδρόμου, έχοντας τόσο γκάζι όσο χρειάζεται για να φτάσεις σε απρόσμενα όρια, όπως λ.χ. να σπάει η πέμπτη στα 190 km/h σε επαρχιακό δρόμο και μετά να απορείς τι έκανες. Γιατί ως τη στιγμή που το βλέμμα συνάντησε το κοντέρ, θα ορκιζόσουν πως δεν είχες περάσει τα 140.

Τελικά τί παραπάνω να ζητήσεις από ένα δικύλινδρο 660;

Δυναμομέτρηση

Η καμπύλη ισχύος στον τροχό του Aprilia Tuono 660, όπως δυναμομετρήθηκε στο Dynojet της Power House Engineering. Οι 84.1 ίπποι που φτάνουν στο πίσω Corsa II διακρίνονται από την απόλυτη γραμμικότητα με την οποία ξεδιπλώνονται.

Η μοτοσυκλέτα διαθέτει τρεις βασικές Engine Modes στους τρεις χάρτες Road (Dynamic, Commute, Individual), με άλλες τρεις για τους δύο χάρτες Race (Challenge, Time Attack), ωστόσο στο δυναμόμετρο και οι πέντε καμπύλες είναι 100% ίδιες. Παρά την κοινή εικόνα του ρυθμού με τον οποίον εξαπολύεται η δύναμη του κινητήρα στον πίσω τροχό στο χαρτί, η αίσθηση αλλάζει αισθητά στην πράξη, κυρίως στην αμεσότητα της απόκρισης και τη νευρικότητα στις αντιδράσεις στο δεξί χέρι.

Βράχος

Η Aprilia, αν μη τι άλλο, φρόντισε να προικίσει το Tuono με άριστα και ποιοτικότατα εξαρτήματα σε κρίσιμους τομείς όπως οι αναρτήσεις και τα φρένα.

Το μπροστινό του είναι απλά εξαίσιο, βιδωμένο στον δρόμο, σταθερό και επικοινωνιακότατο προς τον αναβάτη, ενώ διαθέτει και ένα σχετικό εύρος ρυθμίσεων με προφόρτιση και επαναφορά στο ένα καλάμι. Ακούει καλά στις προσαρμογές του αναβάτη, η διαφορά είναι αισθητή και σε ό,τι έκανα μαζί του στον δρόμο δεν μου έλειψε ποτέ η απόσβεση συμπίεσης.

Εδώ πραγματικά δεν μπορώ να απαντήσω με σαφήνεια πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η αεροδυναμική στο ακλόνητο μπροστινό. Μιλώ για τα φτεράκια που σχηματίζονται στα εσωτερικά των διπλών πλαϊνών πλαστικών και που πιθανότατα συμβάλλουν σε κάποιον βαθμό στη σταθερότητα. Το πόσο δεν μπορώ να το προσδιορίσω, αλλά αυτό που υπογράφω και με τα δύο χέρια είναι πως το αποτέλεσμα είναι κορυφαίο για την κατηγορία του Tuono 660. Και αυτό είναι που έχει σημασία.

Το αμορτισέρ ακολουθεί αρκετά κοντά σε απόδοση, δείχνοντας λίγο πιο μαλακό όταν πιεστεί πολύ και αυτό δεν διορθώνεται πλήρως, όσο κι αν παίξεις με τις ρυθμίσεις. Σε καμιά περίπτωση δεν πλέει, ούτε τρομάζει, απλά άφησε μια γεύση λίγο πιο χαλαρή από το μπροστινό, ακολουθώντας πάντως σε όλο το παιχνίδι χωρίς πρόβλημα. Στα συν του το ότι δεν έδειξε κανένα σημάδι κούρασης μετά από δίωρη οδήγηση υπό διαρκή πίεση.

Ένα ακόμη εντυπωσιακό στοιχείο του Tuono 660 είναι τα φρένα του. Απλά πανίσχυρα, μοιάζουν να έχουν δύναμη για άλλα 20 άλογα και το σπουδαιότερο είναι πως το κάνουν με εξαιρετική γραμμικότητα, πολύ απαλή αίσθηση στο χέρι και ακριβέστατο χειρισμό. Είναι το ίδιο φιλικά για να κινείσαι χασμουριώντας στη βρεγμένη Αθήνα, όσο και για να κυνηγάς την αγαπημένη σου στριφτερή διαδρομή. Δεν κουράζονται ποτέ, είναι πάντα εκεί.

Το χαμηλό βάρος του Tuono αναδεικνύεται πραγματικά σε σπουδαίο προτέρημα στη δυναμική οδήγηση, καθώς η μοτοσυκλέτα σε ακολουθεί αβίαστα και πρόθυμα σε κάθε σου οδηγία. Τη νιώθεις ως πανάλαφρη προέκταση του κορμιού σου και αυτή η σύνδεση αποτελεί εγγύηση διασκέδασης.

Εδώ θα πρέπει να συμπληρώσω πως η μοτοσυκλέτα δοκιμής φορούσε τα υπέροχα Pirelli Diablo Rosso Corsa II, δηλαδή ένα ζεύγος παπουτσάκια με πολύ επιθετική γεωμετρία, μαλακή γόμα, φτιαγμένο για σπορ οδήγηση και πίστα και φημισμένο για το ότι “ομορφαίνει” κάθε μοτοσυκλέτα που το φορά.

Το Tuono 660 δεν αποτελεί εξαίρεση. Όπως συμβαίνει με κάθε σπορ μοτοσυκλέτα, άλλη αίσθηση θα σου δώσει με ένα πιο στρογγυλεμένο sport touring πατούμενο και άλλη με μια ξεμυαλίστρα όπως τα Corsa II.

Το ζευγάρωμα αυτό ήταν στην πράξη ονειρικό, μοτοσυκλέτα και λάστιχα δένουν τέλεια και βγάζουν στον δρόμο ένα μείγμα εκρηκτικής εμπιστοσύνης και αίσθησης ασφάλειας.

Θα είχε πράγματι πολύ ενδιαφέρον να οδηγήσω την ίδια μοτοσυκλέτα με κάτι πιο συμβατικό στις ρόδες της. Ίσως στο μέλλον.

Προσαρμοστικότητα

Τα ηλεκτρονικά του Tuono 660 διακρίνονται από ώριμες επιλογές, ευτυχώς. Πολλές δυνατότητες παραμετροποίησης, αλλά οι εύκολες και λειτουργικές επιλογές στις προκαθορισμένες ride modes κάνουν τη ζωή πολύ πιο εύκολη.

Η Aprilia έχει ενσωματώσει από μια Individual Mode σε κάθε πακέτο χαρτογραφήσεων – Road και Track – ώστε να φτιάξεις άπαξ το σετάκι όπως ακριβώς το θες και να το έχεις έτοιμο ανά πάσα στιγμή για επιλογή με ένα κουμπί από το τιμόνι.

Παρότι στο Tuono 660 η σουίτα APRC δεν συνοδεύεται από την αδρανειακή IMU με τις cornening δυνατότητες, το traction control σπανιότατα επενέβη και πάντα υπήρχε λόγος γι’ αυτό, ενώ και το ABS πέρασε απαρατήρητο αφήνοντάς με να ευχαριστηθώ τις εξαίσιες μπροστινές Brembo σαν άνθρωπος, επεμβαίνοντας μόνο όταν πραγματικά το παραέκανα.

Τις ρυθμίσεις πίστας δεν τις πολυκοίταξα, μιας και η δοκιμή έγινε αμιγώς στον δρόμο. Η απόδοση του κινητήρα με αυτές τις χαρτογραφήσεις και το συνολικό πακέτο ρυθμίσεων δεν αισθάνονται εξίσου άνετα σε δημόσιους δρόμους, όπου τα τρία βασικά πακέτα (Commute, Dynamic, Individual) υπερκαλύπτουν κάθε ανάγκη προσαρμογής.

Και, για κερασάκι, η Aprilia έριξε κι ένα cruise control στον βασικό εξοπλισμό, για να ξεπιάνεσαι στον αυτοκινητόδρομο.

Κρίμα που δεν έχει και το quickshifter του RS660, ειλικρινά πολλές φορές μου έλειψε.

Οκτάνια και λύσσα

Μιλώντας για αυτοκινητόδρομο, το ταξίδι με το Tuono 660 είναι σαφέστατα στο μενού. Το μόνο πρόβλημα είναι, όπως φαντάζεστε, η αεροδυναμική. Έφυγα για Σαββατοκύριακο στους Δελφούς και στη μια διαδρομή τόλμησα αυτό που κατά πάγια τακτική αποφεύγω με μοτοσυκλέτες όποτε μπορώ: εθνική οδό.

Η διαδρομή ως Θήβα ήταν μια τυπική διεκπεραίωση, όπου αποδείχθηκε πως το μικρό μασκάκι με το μπικίνι ζελατινάκι καλύπτει οριακά το στέρνο αν είσαι σκυμμένος.

Έτσι, παρότι το Tuono 660 βλέπει άνετα τα 230 km/h και μπορεί να ταξιδεύει ολημερίς με 140-160, δύσκολα θα μπορέσεις να κρατήσεις ψηλή μέση ωριαία δίχως μια (έστω) λίγο ψηλότερη ζελατίνα που να επιτρέπει στοιχειώδη κάλυψη χωρίς να προαπαιτούνται φιλάκια με το ρεζερβουάρ.

Η θέση οδήγησης αποδείχθηκε πολύ άνετη και με χαρά υποδέχτηκα μια σέλα που μετά από 2 ώρες σερί οδήγησης δεν ήθελα να ξεκαβαλήσω επειγόντως. Ιδιαίτερα μετά το ανέβασμα προς Δελφούς, εύκολα θα συνέχιζα ως Ναύπακτο όπως ήμουν! Ναι, εντάξει, το στροφιλίκι σκεφτόμουν, αλλά αν είχε πιαστεί ο πωπούλης δεν νομίζω πως θα δελεαζόμουν.

Θαυμάσια νέα και στο μέτωπο του βενζινάδικου, όπου αυτό το δικύλινδρο μοτέρ αποδεικνύεται οικονομικότατο. Στην πόλη καίει 6.5-6.7 l/100 km, ενώ στον ανοικτό δρόμο με κάμποσο γκάζι πλησίασε τα 6 l/100 km.

Στο δε στροφιλίκι, όπου ο κινητήρας δούλευε τον περισσότερο χρόνο πάνω από τις 7,000 σ.α.λ., ανεβαίνοντας από Λιβαδειά προς Δελφούς μέτρησε 5.2 και κατεβαίνοντας έπεσε ως 4.3!

Σου λέω, αυτή η μοτοσυκλέτα έχει φτιαχτεί για λύσσα, ορίστε και τα αριθμητικά τεκμήρια.

Υψηλές αξίες

Ξεχάστε τις εξακοσάρες τετρακύλινδρες supersport, είναι είτε δεινόσαυροι του παρελθόντος ή πανάκριβες εξειδικευμένες κατασκευές πίστας σε τιμές που απορείς γιατί να μην πάρεις κατευθείαν χιλιάρι.

Το μέλλον των μεσαίων σπορ μοτοσυκλετών έχει ήδη χαραχτεί πάνω σε κινητήρες όπως ο δικύλινδρος 660 της Aprilia ή ο ανάλογος 700 της Yamaha. Είτε μας αρέσει, είτε όχι, το πραγματικό εφόδιο μιας σημερινής μεσαίου κυβισμού σπορ μοτοσυκλέτας είναι η δυνατότητα να χουφτώσεις το γκάζι χωρίς να φοβάσαι πως θα εκτοξευτείς στο απώτερο διάστημα, καθώς και το να μην πρέπει να πουλήσεις (τουλάχιστον) ένα νεφρό για να την αποκτήσεις.

Επίσης, καλό θα ήταν να μπορείς να τη χρησιμοποιείς καθημερινά δίχως να προσθέτεις νέες κήλες μεσοσπονδύλιων δίσκων σε κάθε βόλτα.

Αυτό ακριβώς είναι το RS660 και δίπλα του το Tuono 660 συνεχίζει την παράδοση της Aprilia να γδύνει τις σπορ μοτοσυκλέτες της.

Αν πω πως εντυπωσιάστηκα από το Tuono 660 δεν θα είναι καθόλου υπερβολή. Λάτρεψα το πόσο ελαφρύ και καλοζυγισμένο δείχνει, απολύτως ουδέτερο στη δυναμική του συμπεριφορά και κοφτερό ως νυστέρι σε κάθε μου οδηγία. Πολύ καλό πιρούνι, κορυφαία φρένα.

Οι Ιταλοί έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά στην επιλογή του περιφερειακού του εξοπλισμού, ρίχνοντας τόσα όσα χρειάζονται. Δεν μου έλειψε η IMU των έξι αξόνων, θα εκτιμούσα δεόντως το quickshifter.

Δεν βρήκα όμως ούτε ένα ελλειματικό σημείο στη μοτοσυκλέτα, ούτε ένα παράπονο πλην ίσως της αεροδυναμικής προστασίας, αν και αυτό είναι σε κάποιον βαθμό υποκειμενικό. Είμαι βέβαιος πως κάποιοι θα προτιμήσουν το γυμνό look, χωρίς το “ νέρωμα ” ενός μεγαλύτερου ανεμοθώρακα.

Οθόνη; Ευκρινής και εύχρηστη με τα κουμπιά στο τιμόνι.

Φώτα; Πολύ καλά και με εντυπωσιακά LED DRL σώματα που γράφουν άψογα και τη μέρα μαγνητίζοντας βλέμματα.

Περιφερειακά; Λειτουργικά, ποιοτικά και εν τέλει άψογα.

Ηλεκτρονικά; Όπως μου αρέσουν. Να μην ασχολούμαι τρεις ώρες για να βρω μια ρύθμιση και να μην κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Και εδώ άριστα.

Και, πάνω απ’ όλα, η δυναμική της συμπεριφορά. Συμπαγής, φιλική, ακριβέστατη και σταθερή σαν βράχος. Με όσο γκάζι χρειάζεται και μαγική απόδοση που χαρακτηρίζεται από άφθονη προσαρμοστικότητα σε κάθε συνθήκη, από την κίνηση ως το ξεσάλωμα.

Αν και στα χαρτιά έχει κοντούλι μεταξόνιο, η φυσιολογική γεωμετρία του μπροστινού και κυρίως το σεβαστό ίχνος εξασφαλίζουν σταθερότητα στον ανοικτό δρόμο, σε μια δυσεπίτευκτη ισορροπία ανάμεσα στο στιβαρό πάτημα μιας sport touring και την ελαφροΐσκιωτη ευελιξία μιας αθλητικής κατασκευής.

Το ολοκαίνουργιο Aprilia Tuono 660 θα δυσκολευτεί να βρει άμεσο ανταγωνιστή που να μπορεί να το κοιτάξει στα μάτια ευθέως. Υπαίτια είναι η ποιότητα που το διακρίνει σε όλα του, η αποτελεσματικότητα, αλλά και το γκάζι που, όπως και να το κάνουμε, δεν υπάρχει στην δικύλινδρη γειτονιά της κατηγορίας του όπου όλοι παίζουν 20-25 άλογα πιο κάτω.

Ανάλογα λοιπόν αποτιμάται και αρκετά ψηλά, στα €10,550. Αν και υπάρχουν αρκετές δικύλινδρες επιλογές αναλόγου κυβισμού με σημαντικά λιγότερα χρήματα, αυτό το πακέτο ικανοτήτων και περιφερειακών δεν θα το βρεις εκεί.

Το δύσκολο για την Aprilia είναι πως με την τιμολόγησή του μπαίνει σε χωράφια μεγαλύτερων μοτοσυκλετών, όπως λ.χ. τα Yamaha MT-09 ή Triumph Street Triple. Επίσης η μικρή του απόσταση από το RS660 το κάνει να φαντάζει ριγμένο, καθώς τα ανώτερα ηλεκτρονικά, η λίγη παραπάνω δύναμη και κάποια πραγματάκια όπως το quickshifter ακούγονται αρκετά ακριβότερα από τα €500 που χωρίζουν τις δύο νέες μοτοσυκλέτες της Aprilia στο ταμείο.

Αυτό όμως δεν θα με αποτρέψει από το να ζηλέψω γι’ ακόμα μια φορά με τη νέα γενιά Aprilia Tuono. Αυτή η πιτσιρικαρία ήρθε να αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε για τις σπορ μοτοσυκλέτες, προσφέροντας ένα πακέτο που εκ φύσεως μεν δεν έχει τα ανεξάντλητα αποθέματα δύναμης, μα ό,τι έχει είναι ρεαλιστικά επαρκέστατο και το βγάζεις στον δρόμο πολύ πιο εύκολα, όπου και όποτε. Και αυτό ενέχει την υψηλότερη αξία.

Eξοπλισμός δοκιμής: MOTO MARKET

Κράνος: Airoh ST501 Frost

Μπουφάν: Nordcode Aero

Παντελόνι: Nordcode Aero

Μποτάκια: Forma Cooper Camo

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ