Οι επιδόσεις της μοτοσυκλέτας είναι εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο για τον επίδοξο πελάτη και, διά του λόγου το αληθές, ήδη από το 1903 υπήρχε μια ανεπίσημη κατάταξη με τις ταχύτερες μοτοσυκλέτες του πλανήτη – το πρώτο εκείνο ρεκόρ είχε γράψει ο Αμερικανός Glenn Curtiss με έναν δικής του κατασκευής, αεροπορικής προέλευσης V2 που είχε πιάσει τότε 103 km/h.
Ήδη από το 1920 η παγκόσμια ομοσπονδία, FIM, διατηρεί επίσημο αρχείο ρεκόρ ταχύτητας, φωτογραφίζοντας μια επιδίωξη που ουδέποτε βγήκε από το μυαλό του μοτοσυκλετιστή: να καβαλά την πιο γρήγορη μοτοσυκλέτα.
Κάνουμε τώρα ένα άλμα δεκαετιών για να φτάσουμε στο 1999. Η Honda διαθέτει ήδη από το 1996 το CBR1100XX Blackbird που κατέχει τον τίτλο της ταχύτερης μοτοσυκλέτας παραγωγής με τελική 287.3 km/h, πρωτιά που προηγουμένως κατείχε η Kawasaki με το θρυλικό ZZR1100 (283 km/h).
Το πρώτο γεράκι
Η Suzuki μπήκε στο κόλπο της διεκδίκησης με το GSX1300R Hayabusa, μια μοτοσυκλέτα που παρουσιάστηκε το 1999 και, πριν καν μετρηθεί η τελική της, είχε προκαλέσει ντόρο τόσο με την εμφάνισή της, όσο και με τα νούμερα που μόστραρε στο χαρτί.
Οι 173 ονομαστικοί ίπποι ήταν ένα νούμερο που θα έκανε κεφάλια να γυρίσουν ακόμη και σήμερα, πόσο μάλλον σε μια εποχή που η τότε κορυφαία superbike, η πρώτη γενιά Yamaha YZF-R1, απέδιδε 150 ονομαστικά άλογα.
Το Hayabusa ξεχώριζε κατ’ αρχήν από την εμφάνισή του, χάρη στο καμπυλωτό σχήμα που εξυπηρετούσε τόσο την αεροδυναμική του συμπεριφορά, όσο και την πάγια ανάγκη του μάρκετινγκ για διαφορετικότητα - ονομασμένο από το Ιαπωνικό όνομα για το γεράκι peregrine που φημίζεται για την ταχύτητα εφόρμησής του που ξεπερνά τα 300 km/h.
Στην πράξη το GSX1300R Hayabusa μετρήθηκε να ξεπερνά πραγματικά τα 300, παίρνοντας έτσι τον τίτλο της ταχύτερης μοτοσυκλέτας του κόσμου, προκαλώντας ωστόσο και τις ανάλογες αντιδράσεις.
Βρισκόμαστε στην εποχή που ο όρος politically correct έχει αρχίσει να μπαίνει στο λεξιλόγιό μας και κάτω από τέτοια προσχήματα οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών ξαναφούντωσαν τη ρητορική πως οι μοτοσυκλέτες είναι επικίνδυνες και θα πρέπει να θεσπιστεί όριο 100 ίππων και άλλες περιοριστικές νομοθεσίες – ενώ το γεγονός ότι ένας 18χρονος με φρέσκο δίπλωμα οδήγησης μπορούσε (και ακόμη μπορεί) να πάει και να αγοράσει Ferrari και Lamborghini δεν φαινόταν, ούτε και φαίνεται ακόμη να τους απασχολεί και πολύ.
Η συμφωνία κυρίων
Υπό τον φόβο ενός πολέμου τελικής ταχύτητας και τις απειλούμενες περιοριστικές κυρώσεις της Ε.Ε., οι κατασκευαστές έφτασαν σε μια «συμφωνία κυρίων», βάσει της οποίας δε θα κυνηγούν πια την απόλυτη τελική και έκτοτε όλες οι μοτοσυκλέτες επιδόσεων δεν αναγράφουν ποτέ πάνω από 299 km/h στα κοντέρ τους, ενώ οι σχετικές επιδόσεις δεν επικοινωνούνται και δεν προβάλλονται – ακόμη κι αν ξεπερνούν αυτό το όριο ταχύτητας.
Μετά από αυτή τη συμφωνία, ακολούθησε η απάντηση της Kawasaki με το ZX-12R των 178 ίππων, ένα άλλο τετρακύλινδρο ανήμερο θηρίο που θεωρητικά απειλούσε την πρωτιά της Suzuki στον άτυπο τίτλο της ταχύτερης μοτοσυκλέτας παραγωγής, αλλά στην πράξη δεν το κατάφερε ποτέ. Κάπως έτσι η πρώτη γενιά των Hayabusa πέρασε στην ιστορία ως η ταχύτερη μοτοσυκλέτα του 20ού αιώνα.
Το Haybusa έμεινε στην παραγωγή με απειροελάχιστες αλλαγές ως και το 2007, παρόλα αυτά ο θρύλος παρέμεινε ζωντανός και πιθανότατα αυτός είναι ο λόγος που η Suzuki περίμενε τόσα χρόνια μέχρι να παρουσιάσει τη δεύτερη γενιά.
Hayabusa gen. 2, σε ένα χρώμα που δεν είδαμε στην Ευρώπη ελέω Euro 4
Περισσότερα κυβικά, περισσότερα άλογα
Η δεύτερη γενιά παρουσιάστηκε το 2008 με 1,340 cc και 194 ονομαστικούς ίππους, αλλά η εμφάνιση της μοτοσυκλέτας δεν άλλαξε δραστικά, διατηρώντας τις ξεχωριστές καμπυλωτές γραμμές του.
Ο νέος κινητήρας προέκυψε από αύξηση της διαδρομής των εμβόλων κατά 2 χιλιοστά, υψηλότερη συμπίεση και τα σώματα ψεκασμού του GSX-R1000 με τις διπλές πεταλούδες (SDTV).
Η Suzuki προίκισε το νέο Hayabusa με ένα καινούργιο ανεστραμμένο πιρούνι Kayaba 43 mm και νέα ακτινικά φρένα της Tokico που υπόσχονταν να προσφέρουν τη δύναμη που έλειπε από τα μοντέλα της πρώτης γενιάς.
Προφανώς υπό το πρίσμα των συμφωνηθέντων μεταξύ των εργοστασίων, το νέο μοντέλο δεν μετρήθηκε να βγάζει μεγαλύτερη τελική, παρότι με το επιπλέον γκάζι που είχε θα μπορούσε να πάει αρκετά πιο ψηλά.
Πάνω σε αυτό το μοντέλο η Suzuki παρουσίασε το B-King, το γυμνό Hayabusa με την εξίσου περίεργη εμφάνιση και κυρίως εκείνες τις τεράστιες εξατμίσεις που έβγαιναν από την ουρά και το έκαναν να μοιάζει με τη μοτοσυκλέτα του Batman. Ατυχώς για πολλούς, το B-King δεν μπήκε στην παραγωγή με το τούρμπο που φορούσε όταν είχε πρωτοπαρουσιαστεί ως πρωτότυπο, αλλά με απλό, ατμοσφαιρικό κινητήρα.
Το τρίτο χτύπημα
Η Suzuki αποφάσισε να βάλει μια άνω τελεία σε αυτό το ξεχωριστό της μοντέλο το 2018, όταν βρέθηκε αντιμέτωπο με τις Euro 4. Οι Ιάπωνες δεν σταμάτησαν εντελώς την παραγωγή του, καθώς συνέχισε να διατίθεται σε αγορές των οποίων οι προδιαγραφές χωρούσαν τη δεύτερη γενιά Hayabusa και βάθληκαν να εξελίξουν την επόμενη εν κρυπτώ.
Αυτή εμφανίστηκε πριν μερικούς μήνες, ως Euro 5 πλέον και εξοπλισμένη με όλα τα σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα που σχεδόν επιβάλλει το σύγχρονο μάρκετινγκ.
Στην ουσία ωστόσο και στην τρίτη αυτή γενιά η Suzuki διατήρησε την προϋπάρχουσα βάση, από το πλαίσιο και τις αναρτήσεις ως, φυσικά, τον κινητήρα.
Η ίδια η Suzuki, διά του σχεδιαστή κινητήρων της, Naoki Mizoguchi, παραδέχεται πως εξετάστηκαν πολλές εναλλακτικές, όπως εξακύλινδρος κινητήρας ή η χρήση τούρμπο – κάτι που θα είχε νόημα αν ο στόχος ήταν το Kawasaki H2. Ωστόσο η τελική απόφαση ήταν να μην αλλάξει ρότα η μοτοσυκλέτα, παραμένοντας η θρυλική και ταχύτατη sport touring των 300 km/h ανανεωμένη στα σημερινά δεδομένα.
Όπερ και εγένετο, η τρίτη γενιά Hayabusa παραμένει κοντά στη δεύτερη τόσο εμφανισιακά, όσο και μηχανολογικά, ακόμη και εργονομία της είναι παραπλήσια. Η έμφαση δόθηκε σε δύο τομείς: τα ηλεκτρονικά και την απόδοση του κινητήρα. Ειδικά στη δεύτερη περίπτωση, η Suzuki έξυπνα εκμεταλλεύτηκε την προσαρμογή στις προδιαγραφές για να φουσκώσει την απόδοση στις μεσαίες.
Το Hayabusa δεν θα επιδιώξει να κατακτήσει εκ νέου τον τίτλο της ταχύτερης μοτοσυκλέτας, καθώς πια οι superbikes έχουν πάει το παιχνίδι σε ένα άλλο επίπεδο. Μια τέτοια επιδίωξη από πλευράς Suzuki θα απαιτούσε ριζική αλλαγή πορείας, είτε στη λογική της Kawasaki που πήρε το μοτέρ της superbike της και του κούμπωσε έναν υπερσυμπιεστή, ή να εξελίξει από το μηδέν ένα νέο Hayabusa με 220 άλογα να τελειώνουμε με τις κουβέντες.
Αυτά ωστόσο παραμένουν θεωρίες, την ώρα που η πραγματικότητα λέει πως μετά από τη σύντομη διακοπή των Euro 4 έχουμε μια ολόφρεσκη Suzuki Hayabusa, με όλα τα 1340 κυβικά της, τη γνωστή εμφάνιση που με ένα μικρό χτένισμα δείχνει φρέσκια όσο ποτέ, σε μια παγκόσμια αγορά όπου ο παραδοσιακός hyper touring χαρακτήρας έχει πια σχεδόν εκλείψει.
Πραγματικά, ποιοι είναι οι άμεσοι ανταγωνιστές του Hayabusa σήμερα;
Οι κυρίες Beyonce (αριστερά) και Jennfer Lopez (δεξιά) επενδύουν διαφημιστικό τους με καστομαρισμένα Hayabusa. Τι άλλο θα διάλεγαν;
Διαβάστε ακόμη στο ΒΙΚΕΙΤ για το νέο Suzuki Hayabusa: Παρουσίαση / Τεχνική Ανάλυση / Δοκιμή
