Πως είναι άραγε οδηγικά η μοτοσυκλέτα που κυριάρχησε το 2016 στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Motocross, στην κατηγορία MX2; Οδηγούμε την KTM Factory Racing 250 SX-F του παγκόσμιου πρωταθλητή Jeffrey Herlings!

Του Paul Malin
Μετάφραση/Απόδοση: Θοδωρής Ξύδης
Επιμέλεια: Τάκης Μανιάτης

Κορυφαία στατιστικά

Ημερομηνία: 11 Σεπτεμβρίου 2016
Εκδήλωση: Πίστα Glen Helen, San Bernardino, CA
Ο Αγώνας: Τελευταίος γύρος του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Motocross 2016
Η περίσταση: Ο Jeffrey Herlings τερματίζει την καριέρα του στην ΜΧ2, ως τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής και ο τέταρτος στην ιστορία των 125/ΜΧ2 που παίρνει τρεις τίτλους στην κατηγορία.
Στατιστική: 61 νίκες στην MX2 GP, 119 νίκες συνολικά, 3 παγκόσμιοι τίτλοι, 3ος σε νίκες GP. Μόνο ο Stefan Everts και ο Antonio Cairoli έχουν περισσότερες νίκες.

Οι πιο πάνω πληροφορίες είναι τουλάχιστον εντυπωσιακές. Αυτό όμως που εντυπωσιάζει ακόμη περισσότερο είναι ότι όλα όσα έχει κερδίσει ο Jeffrey Herlings, σαν επαγγελματίας, τα έχει κερδίσει στη σέλα ενός ΚΤΜ και στα 22 του αυτά θα μπορούσαν να είναι επιτυχίες μιας ολόκληρης καριέρας. Τα καλά νέα με την περίπτωση του Herlings είναι ότι τα καλύτερα έπονται. Το 2017 «Η Σφαίρα» αποχαιρετά την μικρή κατηγορία για να κάνει το πολυαναμενόμενο βήμα στην MXGP, εκεί που θα ήθελε να μοιάσει στους Antonio Cairoli, Romain Febvre και Tim Gajser - όλοι τους κέρδισαν την κορυφαία κατηγορία ως πρωτάρηδες. Αυτό όμως θα γίνει το 2017, το τώρα είναι τώρα, οπότε τι θα λέγατε να πάμε για μία βόλτα με την νικηφόρα του εργοστασιακή KTM 250 SX-F;

Η ιστορία επαναλαμβάνεται

Όταν ο Jeffrey Herlings κέρδισε την πρώτη του νίκη στα GP, το 2010, έγινε ξεκάθαρο πως αυτό το ολλανδικό θαύμα ήταν γεννημένος πρωταγωνιστής. Το ξέραμε, το ήξερε και αυτός, αν και του πήρε τρία GP για να πειστεί: "Όταν πρωτομπήκα στην ΜΧ2 δεν το ήξερα, αλλά όταν κέρδισα το πρώτο μου GP στο Valkenswaard (ήταν το τρίτο μου GP) και ξέροντας ότι είμαι μόνο δεκαπέντε, σίγουρα ήξερα ότι μπορώ να γίνω παγκόσμιος πρωταθλητής: Γνωρίζοντας ότι ο Roczen θα πήγαινε στις Η.Π.Α., όλοι οι άλλοι αναβάτες θα έπρεπε να προχωρήσουν προς τα πάνω – εγώ είχα ήδη την ταχύτητα για να κερδίσω, οπότε, αν δεν κέρδιζα ένα πρωτάθλημα, θα ήταν γιατί τα έκανα θάλασσα. Οπότε ναι, ήταν κάτι που το περίμεναν και το περίμενα και εγώ από τον εαυτό μου!"

Αυτό το πρώτο πρωτάθλημα μπορεί να πήρε άλλα δύο χρόνια για να γίνει πραγματικότητα αλλά από τότε δεν υπήρξε κάποιο εμπόδιο να σταματήσει τη «Σφαίρα», εκτός από τα δύο χρόνια που οι προσπάθειές του σταμάτησαν αναπάντεχα λόγω τραυματισμών.

Κάθε χρονιά μας κάνουν να πιστεύουμε ότι κάθε νέα μοτοσυκλέτα, είτε είναι στοκ είτε εργοστασιακή, είναι καλύτερη από την προηγούμενη: Τα νέα σχέδια, η νέα τεχνολογία και η καινοτομία, όλα γίνονται καλύτερα προς όφελος των αναβατών και όταν κοιτάς τι έχει κάνει ο Jeffrey Herlings φέτος δύσκολα θα διαφωνήσεις με αυτό: Κέρδισε 27 σκέλη σε αγώνες και 14 GP (αγωνιστικές ημέρες). Θα μπορούσαν να είναι περισσότερα αν δεν υπήρχε ο τραυματισμός στην κλείδα το καλοκαίρι. Ο μοναδικός άλλος αναβάτης που το έχει καταφέρει αυτό ήταν ο Stefan Everts το 2006, όταν πήρε τον δέκατο τίτλο του. Όπως και να έχει, αν κοιτάξεις κάτω από την επιφάνεια, θα δεις πως κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ.

Ο άνθρωπος που αλλάζει

Αν αναλύσουμε τα πράγματα λίγο περισσότερο μπορούμε να πούμε ότι η φετινή μοτοσυκλέτα του Jeffrey θα μπορούσε να προέρχεται από το 2012: Οι ομοιότητες είναι απίστευτες. Ας ξεκινήσουμε από το πάνω μέρος όπου, παρά την σωματική του ανάπτυξη με την πάροδο των χρόνων, από το ξεκίνημά του στην ΜΧ2, η «Σφαίρα» ακόμη προτιμά το τιμόνι 997 Twin Wall της Renthal: Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι η θέση του τιμονιού είναι ακριβώς η ίδια με εκείνη που είχε όταν ήταν δεκαπέντε χρονών. Το μόνο πράγμα που έχει αλλάξει είναι το ελαφρύ κατέβασμα στις μανέτες, κάτι που εξηγεί ο διευθυντής της ΜΧ2 ομάδας, Dirk Gruebel: "Η θέση του τιμονιού είναι ακριβώς η ίδια, όπως και το ύψος, αλλά και οι γωνίες του, ωστόσο η θέση για τις μανέτες είναι λίγο “Håkan Carlqvist” (σ.σ. παλιός παγκόσμιος πρωταθλητής, ψηλός). Αν όμως δεις ψηλούς αναβάτες πάνω στη μοτοσυκλέτα, όρθιους, οι μανέτες πρέπει να κατέβουν ακόμη περισσότερο διαφορετικά δεν έχουν έλεγχο. Οι πλάκες δεσίματος του μπροστινού έχουν αλλάξει με άλλες της Neken αλλά οι 20 μοίρες του offset παραμένουν ίδιες. Τα γκριπ είναι Renthal Kevlar και το γκάζι είναι ελαφρύ και ξυραφένιο, όπως πάντα.

Εκτός από τις μανέτες, η σέλα και η γενικότερη θέση οδήγησης διατηρεί την αίσθηση του ουδέτερου σε τέτοιο βαθμό που παρά τις αλλαγές σε κάθε μοντέλο μέσα στα χρόνια, θα μπορούσες να ανέβεις σε οποιαδήποτε μοτοσυκλέτα του Herlings από το 2010 και όλες θα είχαν σχεδόν την ίδια αίσθηση: Υπάρχει αυτός ο αέρας της οικειότητας στις μοτοσυκλέτες του και στον τρόπο που τις στήνει.
Η σέλα της Selle Dalla Valle ήταν πάντα μια καλοδεχούμενη προσθήκη, όχι πολύ σκληρή αλλά όσο χρειάζεται για να νιώθεις ότι είσαι εργονομικά ένα με τη μοτοσυκλέτα. Η Excel εξακολουθεί να προμηθεύει τα στεφάνια και η Kite τα κέντρα. Τα φρένα έρχονται από την Ιταλία και την Brembo και έτσι ήταν πάντα, ενώ οι ζάντες συνεχίζουν να “ντύνονται” με ελαστικά της Pirelli.

Στην σέλα

Το πιάσατε; Η σταθερότητα είναι εκείνη που κερδίζει τίτλους και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, η ΚΤΜ έχει κερδίσει ένα τσουβάλι από δαύτους αυτόν τον αιώνα. Οπότε δεν προκαλεί και τόση έκπληξη που πολλά από τα περιφερειακά προϊόντα που βλέπαμε παλιότερα στα εργοστασιακά μοντέλα είναι παρόντα και σήμερα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Red Bull Factory KTM 250SX-F είναι ένα αντικείμενο ομορφιάς και όταν την φέρνεις στη ζωή με το πάτημα ενός κουμπιού ακούγεται εξίσου όμορφα: Όχι μόνο σταματημένη στο σταντ αλλά και στην πίστα. Έχει έναν πραγματικά βαρύ και τραχύ ήχο που κάνει το σαγόνι σου να πέφτει και σένα τον ίδιο να εύχεσαι να είχες ένα τέτοιο δικό σου. Το 2011 η μοτοσυκλέτα χρησιμοποιούσε ένα εργοστασιακό κιβώτιο τεσσάρων σχέσεων, αλλά το 2012 η ομάδα ξαναγύρισε στο πεντατάχυτο, στο οποίο και παρέμεινε. Η πρώτη ταχύτητα είναι πολύ κοντή και σπάνια χρησιμοποιείται. Η δεύτερη είναι η σχέση με την οποία ξεκινάς και αυτό είναι εντυπωσιακό: Θα έπρεπε να είναι έτσι γιατί ο πρωταθλητής είναι ψηλότερος από 1,80 και ζυγίζει κοντά στα 80 κιλά.

Το γρανάζωμα είναι στο 13/50 όπως ήταν και στην μοτοσυκλέτα του 2012, αν και τότε η ομάδα πειραματιζόταν επίσης με 13/49 αλλά και 13/51, ανάλογα με την πίστα. Αυτή την χρονιά ωστόσο το 13/50 ήταν η επιλογή στις περισσότερες περιπτώσεις. Συγκριτικά οι νεότεροι και ελαφρύτεροι αντίπαλοί του, Pauls Jonass και Davy Pootjes, προτιμούν μακρύτερο γρανάζωμα 14/52 ή 14/53. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2015 ο Herlings χρησιμοποιούσε 13/52, αν θέλετε να κάνετε συγκρίσεις.

Μαγική 3η σχέση

Η 3η σχέση ωστόσο ήταν πάντα η μαγική σχέση και θα μπορούσες να οδηγήσεις σχεδόν σε οποιαδήποτε πίστα με αυτή στο κιβώτιο, αν χρειαζόταν. Μπορείς να κάνεις τα πάντα με αυτή τη σχέση. Όταν αλλάζεις από 2η σε 3η, στην αρχή, η μοτοσυκλέτα απογειώνεται. Μπορείς να κουβαλήσεις φόρα μέσα στις στροφές με αυτή τη σχέση και μπορείς σχεδόν να σταματήσεις σε μια στροφή και αυτή θα εξακολουθήσει να σου παρέχει δύναμη, σα να είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου. Αν και έχει κάτι από πύραυλο –χαρακτηρισμός που ταιριάζει γάντι από τη στιγμή που ο Herlings είναι γνωστός και ως «Σφαίρα»- η μοτοσυκλέτα του Herlings παραμένει πάντα εύκολη στην οδήγηση. Αποκρίνεται καλά και είναι ταχύτατη αλλά δεν θα σου ξεριζώσει και τα χέρια. Αποδίδει ομαλά τη δύναμή της και όταν την οδηγείς δεν δυσκολεύεσαι να καταλάβεις πού και πώς ο Herlings καταφέρνει να κερδίζει τόσο χρόνο. Σε ευθεία γραμμή είναι γρήγορη, αλλά όλοι μπορούν να πάνε γρήγορα στην ευθεία, σωστά; Στις στροφές όμως είναι που ο Herlings κερδίζει όλο το χρόνο του: Από αυτό το χρόνο κάποιος έρχεται από τη στάση του σώματος και την τεχνική, κάποιος από την ταχύτητα εισόδου και το φρενάρισμα και ο υπόλοιπος από τον τρόπο που παίρνει τη στροφή.

Αν εστιάσουμε στο τελευταίο, η μοτοσυκλέτα του είναι έτσι στημένη ώστε να του επιτρέπει να κουβαλά φόρα μέσα στη στροφή χωρίς ο ίδιος να χρειάζεται να είναι επιθετικός και αυτή είναι η ομορφιά μιας δυνατής 3ης σχέσης. Η φόρα του Jeffrey μέσα στη στροφή είναι το ισχυρότερο σημείο του σαν αναβάτης και είναι ικανός να παίρνει τις στροφές με ταχύτητα και σταθερό γκάζι, ξέροντας ότι η δύναμη είναι εκεί, η πρόσφυση του πίσω τροχού είναι εκεί και το μόνο που έχει να κάνει είναι να το διαχειριστεί. Και αυτό το κάνει πολύ-πολύ καλά. Αν όμως ήταν τόσο εύκολο τότε όλοι θα το έκαναν, άρα έχει να κάνει και με την τεχνική του και την αίσθηση που έχει για το τερέν: Γιατί έχει την καλύτερη τεχνική από όλους όταν έρχεται η ώρα να κλείσει το γκάζι. Αλλά αυτό είναι μόνο ένα κομμάτι του παζλ. Ένας αναβάτης δεν μπορεί να δουλέψει αν δεν έχει τα σωστά εργαλεία για τη δουλειά.

Ready to Race

Ο κινητήρας είναι πιθανότατα ό,τι πιο εντυπωσιακό έχει δείξει η ΚΤΜ στην ΜΧ2 κατηγορία. Αν και η βελτίωση σε σχέση με το προηγούμενο είναι μικρή, είναι ωστόσο αρκετή για να κάνει τη διαφορά. Αισθητικά δεν υπάρχει κάτι να θαυμάσεις, καθώς οι εργοστασιακές μοτοσυκλέτες μοιάζουν πολύ με τα μοντέλα παραγωγής στο απαίδευτο μάτι. Δεν με ενοχλεί αυτό και η ΚΤΜ υπερηφανεύεται γι αυτόν ακριβώς το λόγο αλλά η λεπτομέρειες είναι που κάνουν την διαφορά. Μην μας παρεξηγήσετε, υπάρχουν αρκετά πράγματα για να χαζέψετε κοιτώντας τα, αλλά, γενικά μιλώντας, τα κορυφαία μοντέλα της ΚΤΜ μοιάζουν εκπληκτικά με μοντέλα παραγωγής.

Οι κάσες του κινητήρα είναι οι παραγωγής αλλά έχουν τροποποιηθεί και γυαλιστεί και φιλοξενούν ένα εργοστασιακό πεντατάχυτο κιβώτιο. Έμβολο και μπιέλα έρχονται από την Pankl. Το σύστημα εξαγωγής της Akrapovic είναι ολόκληρο από τιτάνιο, με το μεγαλύτερο κέρδος να μεταφράζεται σε μειωμένο βάρος. Ακούγεται και εκπληκτικά. Α, και είναι και πανέμορφο! Ο συμπλέκτης είναι της Hinson, ένας από τους σταθερούς συνεργάτες των Αυστριακών και τα ψυγεία της H2O μπορούν να αλλαχθούν με μεγαλύτερα, αν οι αγωνιστικές συνθήκες γίνουν πιο ακραίες. Το στάνταρ σώμα ψεκασμού των 44 χλστ. της Keihin έχει αντικατασταθεί από ένα 42 mm ώστε να βοηθά τον Herlings στις εκκινήσεις.

Το ψαλίδι είναι το στάνταρ και το πλαίσιο έχει τροποποιηθεί ελαφρώς, αλλά το μεγαλύτερο κέρδος για το 2016 ήταν με το set up της ανάρτησης. Ενώ τα μοντέλα παραγωγής φέρουν τα AER πιρούνια (με αέρα) της WP με διάμετρο καλαμιών στα 48mm, ο Jeffrey εξακολουθεί να χρησιμοποιεί το factory 52άρι πιρούνι της WP αλουμινίου - τιτανίου με τα συμβατικά ελατήρια. Πέρσι χρησιμοποιούσε σκληρότητα ελατηρίων 4,4 για μπροστά και 45άρι ελατήριο για το αμορτισέρ. Φέτος έκανε το μπροστινό λίγο πιο σκληρό επιλέγοντας 4,6 αλλά το ελατήριο του αμορτισέρ πήγε από τα 45 στα 54 λόγω του διαφορετικού μοχλικού του αμορτισέρ της WP. Το ύψος και η γενικότερη ισορροπία της μοτοσυκλέτας παρέμειναν ίδια αλλά ο Herlings προτίμησε τα χαρακτηριστικά της μοτοσυκλέτας με το νέο μοχλικό, τα οποία προσφέρουν αυξημένη σταθερότητα και βελτιώνουν την πρόσφυση του πίσω τροχού.

Η σφαίρα

Η βέλγικη πίστα ήταν το τέλειο μέρος για να δοκιμάσουμε την ανάρτηση και το σκληρό, πετρώδες έδαφος, που ήταν ήδη πολύ σκληρό, δεν μπορούσε να ζορίσει την πρωταθλήτρια μοτοσυκλέτα της ΚΤΜ. Στις εξόδους των στροφών το πίσω μέρος ακολουθούσε τέλεια και στα φρένα, το εμπρός και το πίσω μέρος συνεργάζονταν αρμονικά και ποτέ δεν σε έκαναν να νιώθεις ότι οδηγείς στο όριο, παρά την ανώμαλη φύση του εδάφους. Η συνολική ισορροπία ήταν σωστή και αν διαβάσεις πιο πάνω για το πώς ο Jeffrey κάνει τόσο καλή δουλειά στις στροφές, το άλλο στοιχείο που τον βοηθάει στο να το κάνει καλά αυτή τη δουλειά είναι, σε κάποιο βαθμό, η ρύθμιση της ανάρτησης. Σε κάποιο βαθμό είπαμε; Παίζει τεράστιο ρόλο γιατί, όπως είδατε, είναι τόσο γρήγορος στην είσοδο, πέφτει πολύ δυνατά στα φρένα και είναι μαλακός με το γκάζι: Σταθερός στην είσοδο και απαλός στην έξοδο! Στο αέρα η μοτοσυκλέτα έχει γλυκιά και ελαφριά αίσθηση και γενικά είναι απόλυτα διασκεδαστική στην οδήγηση.

Όταν η μέρα έφτασε στο τέλος της τα συναισθήματα ήταν ανάμικτα για την έκβαση αυτής της δοκιμής. Ο Jeffrey Herlings ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ΜΧ2 από το 2010 και είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς την κατηγορία χωρίς αυτόν. Οι καιροί, όμως, αλλάζουν, οι άνθρωποι προχωρούν και το αυτό κάνουν και οι αναβάτες. Η ιστορία θα δείξει αν η “Σφαίρα” έγινε τελικά ο πιο πετυχημένος αναβάτης στην κατηγορία 125/MX2, αλλά η ιστορία δεν σταματά για κανένα! Ο Jeffrey θα ανέβει στη μεγάλη κατηγορία και χωρίς αμφιβολία θα προσθέσει και άλλα αποτελέσματα στις 119 νίκες, στις 62 GP νίκες και στους τρεις παγκόσμιους τίτλους του. Όσον αφορά στο KTM 250 SX-F του, η ώρα του τελείωσε, την αποστολή του την έφερε εις πέρας και, αν και θα μας λείψει στην ΜΧ2, είμαστε ανυπόμονοι να δούμε τον Jeffrey Herlings να δίνει τις μάχες του στην MXGP.

Η άποψη του Jeffrey Herlings

Ας δούμε όμως τι έχει να μας πει ο τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής για την εμπειρία του στην MX2 και με την συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα:
"Όταν έχεις κερδίσει τρία πρωταθλήματα (προφανώς όλοι ξέρουν την ιστορία με τους τραυματισμούς και το γεγονός ότι έπρεπε να χάσουμε δύο πρωταθλήματα) 61 νίκες σε GP και είσαι τόσο επιβλητικός για 5-6 χρόνια στη σειρά, νομίζω ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να κάνω το άλμα: Είμαι στην ΜΧ2 για αρκετό καιρό και την τελευταία χρονιά παρέμεινα ώστε να νιώσω πιο άνετα, όταν πάω στη μεγάλη κατηγορία, μετά τον τραυματισμό μου. Νομίζω ότι μετά από μια καλή χρονιά το πετύχαμε αυτό και ναι, είναι μια νέα αρχή.
Φέτος οι πιθανότητές μας δεν ήταν και τόσο καλές, αλλάξαμε κάποια μικρά πράγματα στη μοτοσυκλέτα, αλλά στη ΜΧ2 δεν είναι πολλά αυτά που πρέπει να αλλάξεις: απλά παλεύεις όσο πιο σκληρά μπορείς για την μέγιστη δύναμη και όταν το έχεις αυτό, προσπαθείς να φέρεις το πλαίσιο και τις αναρτήσεις στο σωστό σημείο• από εκεί και πέρα απλά αγωνίζεσαι. Στην ΜΧGP μοτοσυκλέτα έχεις πολύ περισσότερα πράγματα να δοκιμάσεις και για αυτό το λόγο είναι “αλλουνού παπά ευαγγέλιο”, αλλά νομίζω ότι η μοτοσυκλέτα μου ήταν πραγματικά εξαιρετική φέτος: ένιωσα άνετα πάνω της όλη τη χρονιά και σε γενικές γραμμές έτρεξα με τον ίδιο περίπου set up από την αρχή μέχρι το τέλος. Η μοτοσυκλέτα μας ήταν τίμια."

Τεχνικά Χαρακτηριστικά

 

Τεχνικά χαρακτηριστικά
Μοτοσυκλέτα	Red Bull KTM Factory Racing 250 SX-F
Πιρούνι	WP 52 χλστ. Factory
Αμορτισέρ	WP Factory Trax
Sag	30-35 χλστ., ανάλογα με τον αναβάτη και την πίστα
Πλαίσιο	KTM OEM τροποποιημένο
Μοχλικό	KTM Factory
Πλάκες	Τριπλές της NEKEN
Τιμόνι	Rental 997 (όλοι οι άλλοι αναβάτες έχουν διαφορετική προτίμηση)
Ψυγεία	Της H2O
Σέλα	Selle dalla Valle
Δίσκος Ε	MotoMaster 260 χλστ.
Δίσκος Π	220 χλστ.
Φρένα	Brembo Factory
Αλυσίδα	Regina
Γρανάζια	Renthal
Γρανάζωμα	13/50
Ελαστικά	Pirelli MX32
Τροχοί (στεφάνια, κέντρα, ακτίνες)	KITE, Excel στεφάνια, Kite κέντρα, Alpina ακτίνες
Κουτί φίλτρου και φίλτρο	OEM / Twin Air
Εξάτμιση	Factory Akrapovic τιτανίου

Φωτογραφίες οδήγησης

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

Φωτογραφίες λεπτομεριών

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•