Του Νίκου Ζουρνατζή

Φωτογραφίες: Δημήτρης Γιουβρής

Ο Ισπανός Ivan Cervantes, εκτός από 5 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής enduro,  είναι ένας από τους πιο αγαπητούς και ικανούς αναβάτες στον κόσμο. Το 2010  έκανε την έκπληξη φεύγοντας από την ΚΤΜ με την οποία έγινε γνωστός και πρωταθλητής, μεταπηδώντας στην “συμπατριώτισσα” του GASGAS. Η μετάβασή του αρχικά έγινε με τετράχρονη μοτοσυκλέτα 450 κυβικών, αλλά το δίχρονο 250 ήταν αυτό με το οποίο επέλεξε τελικά να αγωνιστεί στο παγκόσμιο πρωτάθλημα enduro. Έτσι κι εμείς οδηγήσαμε την factory μοτοσυκλέτα του Ivan με την οποία τερμάτισε τελικά 3ος στο πρωτάθλημα.

Μία factory παραγωγής

Τα αποτελέσματα ήταν πολύ καλά για την πρώτη χρονιά, και η Gas Gas βασίστηκε πολύ πάνω στον Ivan, για την εξέλιξη της δίχρονης enduro της. Η αγωνιστική μοτοσυκλέτα του Cervantes είναι μία EC 250 “Replica Ivan Cervantes”, μία μοτοσυκλέτα που παρουσιάστηκε επίσημα τον Σεπτέμβριο ως μοντέλο παραγωγής για το 2012. Η Replica Ivan Cervantes φτάνει στα καταστήματα ακριβώς όπως την έτρεξε όλο το 2011 ο Ισπανός παγκόσμιος πρωταθλητής. Οι διαφορές έγκειται σε βελτιώσεις τόσο στα περιφερειακά αλλά και στον κινητήρα, πράγματα τα οποία συναντάμε στην αγωνιστική “factory” του Ivan.

Με την πρώτη ματιά ξεχωρίζει το ευμέγεθες μπροστινό σύστημα της Marzocchi, διαμέτρου 48mm, σε κόκκινο ανoδιωμένο χρώμα, το οποίο είναι close catridge, πλήρως ρυθμιζόμενο. Επίσης, το χρυσό αμορτισέρ της Ohlins TTX, είναι το παραγωγής με διαφορετικές εσωτερικές ρυθμίσεις, όπως άλλωστε και το μπροστινό σύστημα, προσαρμοσμένα στα μέτρα του Ivan και στον τρόπο οδήγησης του.
Το τιμόνι και τα γκριπ είναι της Renthal, ενώ τα μαρσπιέ που χρησιμοποιεί η μοτοσυκλέτα είναι φαρδύτερα, της Raptor. Τα κέντρα των τροχών με την χρυσή ανοδίωση είναι κατασκευασμένα σε CNC και προέρχονται από την Haan. Ο άξονας μπροστά, διαθέτει μηχανισμό γρήγορης εξαγωγής του τροχού. Οι δισκόπλακες είναι τύπου μαργαρίτα, της Galfer, δίχως τρύπες. Όσον αφορά στα περιφερειακά, έχει τοποθετηθεί αλουμινένια προστατευτική ποδιά της AXP, το πίσω γρανάζι είναι διαφορετικό, με διπλό κράμα, τύπου Stealth.

Η μοτοσυκλέτα του Ivan, όπως και η παραγωγής Replica, χρησιμοποιεί νέο μοχλισμό στο αμορτισέρ, για προοδευτικότερη λειτουργία. Ένα σύστημα ψύξης της αντλίας του πίσω φρένου συμπληρώνει την εικόνα των περιφερειακών, μιας και τα αυτοκόλλητα, είναι και αυτά standard. Μόνο τα προστατευτικά του πλαισίου που είναι κατασκευασμένα από carbon είναι έξτρα, μιας και η παραγωγής Replica διαθέτει πλαστικά.

Βελτιώσεις στον κινητήρα

Όσον αφορά τον κινητήρα, η Replica διαθέτει νέας σχεδίασης μανιβέλα, καπάκι κυλίνδρου κατασκευασμένο σε CNC, με δυνατότητα ρύθμισης της συμπίεσης (κεφαλή). Στα εσωτερικά του κινητήρα, συναντάμε έμβολο υψηλής συμπίεσης με διαφορετική κορώνα το οποίο δημιουργεί νέο θάλαμο καύσης, ενώ ειδική εξέλιξη έγινε στις θυρίδες μεταφοράς του καυσίμου μίγματος και των θυρίδων εξαγωγής καυσαερίων στον κύλινδρο. Βελτίωση δέχθηκε και η βαλβίδα εξαγωγής έτσι ώστε να πλησιάζει η απόδοση του κινητήρα τα επίπεδα μίας μοτοσυκλέτας Motocross. Να θυμίσουμε ότι ο Ivan είναι τρεις φορές πρωταθλητής motocross 125 στην Ισπανία, πριν ξεκινήσει το enduro, και ήθελε άμεση απόκριση και διάρκεια στις ψηλές στροφές, παρά γραμμική απόδοση, με ήρεμες χαμηλο-μεσαίες, και κρέμασμα στις υψηλές. Αλλαγμένη είναι και η ηλεκτρονική μονάδα με μια χειροποίητη της ιταλικής JD, εταιρία που είναι μοναδική στο είδος της, παρέχοντας εξελιγμένες λύσεις για βελτιωμένα μοτέρ.

Το κιβώτιο ταχυτήτων είναι το standard της EC250 σε συνδυασμό με τον Rekluse EXP Manual συμπλέκτη, για αποφυγή των αναπηδήσεων του πίσω τροχού κατά την διάρκεια του φρεναρίσματος. Αυτός πετυχαίνει ταυτόχρονα την ομαλή μετάδοση της ιπποδύναμης συνέχεια στον πίσω τροχό, συνδυάζοντας πάντα και την υψηλή αντοχή των δίσκων συμπλέκτη.
Το καρμπυρατέρ είναι της Keihin με reed valve Vforce και φίλτρο αέρος Twin Air.
Στην εξάτμιση συναντάμε μία αλλαγή όπου ο standard θάλαμος εξαγωγής έχει αλλάξει με έναν πιο κουρπαριστό, για γεμάτες χαμηλές, ενώ το τελικό παραμένει το standard της FMF.

Ελαφριά και εύχρηση

Ως μέλος της αγωνιστικής ομάδας του ισπανικού εργοστασίου ο Ivan ξεκίνησε την χρονιά πάνω στην σέλα του δίχρονου EC 250 Racing. Η αλλαγή από τετράχρονο σε δίχρονο δε φάνηκε να δυσκόλεψε ιδιαίτερα τον Ισπανό μιας και στον πρώτο αγώνα στην πατρίδα του κατέκτησε δύο φορές την δεύτερη θέση στον αγώνα του παγκοσμίου πρωταθλήματος enduro. Στην συνέχεια της χρονιάς πάλεψε δυνατά με τους συναθλητές του πετυχαίνοντας τελικά να τερματίσει 3ος στην απαιτητική Ε2 κατηγορία, στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς. Η 2η θέση χάθηκε για λίγους βαθμούς από τον ομοεθνή του, Christobal Guerrero. Λογικό μας φαίνεται που μπόρεσε να προσαρμοστεί εύκολα πάνω στο Gas Gas EC 250 μιας και διαπιστώνεις κατευθείαν πόσο ελαφριά είναι αυτή η μοτοσυκλέτα. Είναι χαμηλή, μαζεμένη σε μέγεθος, και τα χειριστήριά της είναι εργονομικά για αναβάτη μέχρι 1.80 – 1.85 μέτρα. Τίποτα δεν σε ξενίζει και η αίσθηση που αποκομίζεις όταν βρίσκεται στη σέλα είναι πως το 250 είναι επιθετικό, αγωνιστικό. Είναι στενό, η σέλα του ανεβαίνει μέχρι το μπροστινό τμήμα, και σε αφήνει να μεταφερθείς εκεί, κι έτσι, η πρώτη μανιβελιά, δεν αργεί να έρθει. Το τελικό της FMF βγάζει έναν οξύ ήχο που σε ξυπνά, και η απόκριση στο γκάζι είναι άμεση. Κατακόρυφη θα λέγαμε!

Ξεκινώντας την δοκιμή σε αργό ρυθμό με στόχο την εξοικείωση μου με την όμορφη μοτοσυκλέτα, συμπληρώνω δύο κύκλους στην διαδρομή της δοκιμής πριν αρχίσω να ανεβάζω ρυθμό. Η μοτοσικλέτα μου δείχνει την δύναμη της από τις χαμηλές στροφές, είναι πρόθυμη να ξεκολλήσει άμεσα στις εξόδους των στροφών και νευρική στην παραμικρή κίνηση του δεξιού μου καρπού. Έχει πολύ γκάζι και το δείχνει, δεν είναι ίδια σε απόδοση με την γραμμικότερη EC 250 παραγωγής.

Υπερβολική δύναμη

Αν και με νεκρά στο κιβώτιο, το άνοιγμα του γκαζιού απογειώνει το έμβολο σε μία τρελή πορεία προς τις κόκκινες στροφές περιστροφής, κάνοντας την ίδια κίνηση στην μεγάλη ευθεία της πίστας με 4η σχέση, η δύναμη έρχεται απότομα αλλά γραμμικά. Η μοτοσυκλέτα παίρνει την θέση του εμβόλου και απογειώνεται μαζί, στέλνοντάς με να κρατηθώ από το τιμόνι γερά. Όταν λέμε ότι αυτή η μοτοσυκλέτα έχει πολύ δύναμη,  εννοούμε ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΜΗ. Ο βελτιωμένος κινητήρας δεν παίζεται, καμιά σχέση δεν έχει με τον ομαλό και γραμμικό κινητήρα παραγωγής. Αλλάζω ταχύτητες και προσπαθώ να επιταχύνω, αλλά οι σούζες μετατρέπονται σε επιτάχυνση, κάνοντάς με να ξεχάσω τι θέλω να δω στην μοτοσυκλέτα. Απλά απολαμβάνω το γύρισμα του γκριπ και επιταχύνω, με μεγαλειώδεις σούζες και μαζεύω χιλιόμετρα στις ευθείες. Αυτό με κουράζει γρήγορα, μιας και δεν είμαι τόσο προπονημένος όσο ο Ivan φυσικά, ο οποίος έχει άψογη φυσική κατάσταση και αντοχή για να την χειρίζεται σωστά. Αυτός την ήθελε έτσι άλλωστε.
Παράλληλα, διαπιστώνω ότι ο κινητήρας αυτός δε διστάζει να ανταποκριθεί στο άνοιγμα του γκαζιού οποιαδήποτε στιγμή και αν το χρειαστείς. Ότι σχέση και αν υπάρχει μέσα, όταν άνοιγα το γκάζι, ο κινητήρας ανέβαζε στροφές άνετα, χωρίς αρρυθμίες και μπουκώματα. Όσο και αν προσπάθησα να πιέσω την μοτοσυκλέτα στα όρια, ο κινητήρας δεν κρέμαγε στις ψηλές στροφές, και μπορούσα να αλλάξω σχέση στο μαλακό και θετικό κιβώτιο, όποτε ήθελα.

Ακλόνητο παντού!

Με την δύναμη που αποδίδει αυτός ο εκρηκτικός κινητήρας, ήταν αναμενόμενο να γεννηθούν απορίες για την φιλικότητα του συνόλου. Οδηγώντας το αγωνιστικό όπλο του Cervantes ξανά και ξανά, μπορούσα να ανοίξω το γκάζι χωρίς πρόβλημα. Δεν είναι ότι δεν κουραζόμουν από την δύναμή του, απλά, το φιλικό σύνολο με βοηθούσε να χαλαρώνω σε κάθε στιγμή. Ο συνδυασμός του περιμετρικού πλαισίου με τις κορυφαίες αναρτήσεις της Marzocchi και Ohlins, δούλευε εξαιρετικά διατηρώντας την πρόσφυση πάντα. Εκτός αυτού, ο τρόπος με τον οποίο οι αναρτήσεις κατάπιναν τις ανωμαλίες, άφηνε ξεκούραστα τα χέρια και το σώμα, να ασχοληθούν μόνο με την δύναμη του κινητήρα.
Επιταχύνω γρήγορα στην μεγάλη ευθεία και με 3η και 4η σχέση, συναντάω νεροφαγώματα μπροστά μου: Ανοίγω το γκάζι, και με τον πίσω τροχό να σπινάρει, περνάω άφοβα – ούτε που κατάλαβα πως! Το αμορτισέρ δούλεψε προοδευτικά, συγκράτησε τον τροχό στο έδαφος δίχως αυτός να επαναφέρει και να με χτυπήσει, και το πλαίσιο μάζεψε την δύναμη και σταθεροποίησε ξανά την μοτοσυκλέτα.

Χτυπάω με το μπροστινό σύστημα πέτρες, και συμπιέζεται άνετα και χωρίς να μου μεταφέρει την κρούση στα χέρια. Η μοτοσυκλέτα παραμένει σταθερή, ανεξάρτητα με τα χιλιόμετρα που κινείσαι, και ο μοχλισμός παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτό. Η οδήγησή του μου θυμίζει γιαπωνέζικη μοτοσυκλέτα, είναι πολύ φιλικό και έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά οι μηχανικοί στο στήσιμό του. Κι ενώ εκπλήσσει στον τρόπο με τον οποίο παραμένει σταθερό στα πολλά, και στις ανωμαλίες, είναι εξίσου φιλικό στα κλειστά κομμάτια.
Το γνώριζα αυτό από τις μοτοσυκλέτες παραγωγής, αλλά αυτό, το Ivan, είναι ακόμη πιο προβλέψιμο, λόγω των αναρτήσεων που είναι πιο λειτουργικές στην αρχική τους διαδρομή. Μπορούσα έτσι να το πλαγιάσω οριακά, να παίξω με τον συμπλέκτη και να στρίψω με τον πίσω τροχό να ντριφτάρει ελεγχόμενα. Κι όσο για τα άλματα; Η συμπεριφορά του στον αέρα θυμίζει Motocross μοτοσυκλέτα, και οι προσγειώσεις γίνονται αβίαστα, χωρίς να τερματίζουν οι αναρτήσεις!

Το όπλο του Ivan

Ακόμη δεν έχω οδηγήσει την Replica του Ivan Cervantes που έρχεται ακόμη και στην Ελλάδα και μπορεί να αποκτήσει ο κάθε “θνητός” με 10.500euro. Όμως, οδηγώντας την μοτοσυκλέτα με την οποία αγωνίζεται ο Ivan, η οποία βασίζεται στην προαναφερθείσα, είμαι σίγουρος ότι θα είναι ένα όπλο. Με τις αλλαγές που έκανε ο Ivan, κυρίως στο θέμα απόδοσης του κινητήρα, στα μέτρα του, το “factory” Gas Gas EC 250 μου άφησε μία μοναδική αίσθηση για τα δίχρονα που έχουμε αφήσει λίγο στην άκρη τα τελευταία χρόνια. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και η Gas Gas επενδύει στα διχρονα, και αυτό το διαπιστώσαμε με μεγάλη μας χαρά!

Φωτογραφίες οδήγησης

Στατικές φωτογραφίες