Άνοιξε η αγωνιστική σεζόν 2021 του MotoGP σε μια χρονιά που προβλέπεται να έχει άφθονη αγωνία εκτός πίστας υπό τις συνθήκες της πανδημίας covid-19. Παρόλα αυτά, στο ασφαλές καταφύγιο του Κατάρ όλα έδειχναν φυσιολογικά, αφήνοντας τη δράση να λάβει τον πρώτο λόγο.
Η απουσία του Marc Marquez συνέχισε να ανασχολεί τα πρωτοσέλιδα, κυρίως γιατί πολλοί προεξοφλούσαν την επιστροφή του στη δράση, ωστόσο μια εβδομάδα προ του αγώνα ξεκαθαρίστηκε πως ο Ισπανός πολυπρωταθλητής δεν θα δώσει το παρόν στους δύο πρώτους αγώνες της χρονιάς στο Κατάρ.
MotoGP
Έχοντας πολλά προβλήματα να αντιμετωπίσουν με τις μετακινήσεις από χώρα σε χώρα, οι διοργανωτές του πρωταθλήματος πρακτικά περιόρισαν τις επίσημες δοκιμές της pre-season του MotoGP σε ένα τριήμερο τεστ που έγινε στο Κατάρ περίπου δυο εβδομάδες προ του πρώτου αγώνα.
Αυτό σήμαινε πως οι αναβάτες φέτος είχαν την ελάχιστη δυνατή εξοικείωση με τις μοτοσυκλέτες τους, φτιάχνοντας ένα εκρηκτικά απρόβλεπτο μείγμα για τους πρώτους αγώνες της σεζόν. Μεγάλοι χαμένοι της διαδικασίας αυτής είναι σίγουρα οι νεοφερμένοι αναβάτες, καθώς έχουν ήδη να αντιμετωπίσουν μια πολύ απότομη κλίμακα εκμάθησης και θα πρέπει να την ανέβουν σχεδόν ολόκληρη στη διάρκεια αγώνων.
Μην εκπλαγείτε αν δείτε κάποιους να μεταμορφώνονται στη διάρκεια της χρονιάς, καθώς όσοι καβαλούν πρώτη φορά φέτος MotoGP, αλλά και όσοι άλλαξαν κατασκευαστή, θα χρειαστούν χρόνο για να βρουν τα πατήματά τους και να μας δείξουν τι πραγματικά μπορούν να καταφέρουν στη νέα τους ομάδα.
Υπό αυτό το πρίσμα και με την εξέλιξη κινητήρων να έχει παραμείνει εντελώς παγωμένη από πέρυσι, δεν αποτελεί έκπληξη πως οι πρώτοι πρωταγωνιστές του 2021 ήταν παλιοί μας γνώριμοι.
Αν κάτι φάνηκε καθ’ όλη τη διάρκεια των δοκιμών Παρασκευής και Σαββάτου, αυτό ήταν πως η Ducati εμφανίζεται πολύ δυνατή και δεν φαίνεται να έχει άλλον αντίπαλο πλην της Yamaha.
Οι κόκκινοι εργοστασιακοί, Jack Miller και Pecco Bagnaia, διέλυσαν τα χρονόμετρα, ο Johann Zarco έσπασε όλες τις παγίδες ταχύτητας ανεβάζοντας το ρεκόρ τελικής ταχύτητας στα 362.4 km/h και στη σχάρα εκκίνησης οι πρώτες γραμμές γέμισαν με Ducati και Yamaha.
Αυτό επιβεβαιώθηκε και στον αγώνα, με τις τέσσερεις Ducati της εργοστασιακής ομάδας και της Pramac να ξεκινούν πρώτες, έχοντας τις Yamaha στο κατόπι τους. Σύντομα είχε γίνει σαφές ωστόσο πως καμιά εκ των Ιταλικών μοτοσυκλετών δεν μπορούσε να ξεφύγει μπροστά, ενόσω οι Yamaha ζούσαν μια διπολική εμπειρία.
Αφενός οι δύο εργοστασιακοί αναβάτες της, Maverick Vinales και Fabio Quartararo, ήταν ζωντανοί και ανταγωνιστικοί στη μάχη της νίκης, αφετέρου οι δύο Ιταλοί της Petronas, Valentino Rossi και Franco Morbidelli, είχαν την αντίστροφη τύχη.
Ο μεν Morbido αντιμετώπισε προβλήματα από την εκκίνηση, λίγο μετά την οποία είχε βρεθεί σχεδόν στην ουρά του αγώνα (όπου και έμεινε), ο δε Γιατρός υπέφερε από το πίσω του λάστιχο σε μια πιο βασανιστική διαδικασία, καθώς πέρασε όλον τον αγώνα υποχωρώντας από την 4η θέση στην εκκίνηση ως τη 12η στον τερματισμό.
Στην κεφαλή ωστόσο οι ανακατατάξεις έδιναν και έπαιρναν. Ο Bagnaia οδηγούσε τον αγώνα με τον Zarco στην ουρά του για την περισσότερη ώρα, ενόσω οι άλλες δύο Ducati άρχισαν σταδιακά να χάνουν έδαφος. Ο μεν Miller μάλλον πλήρωσε την επιθετική του οδήγηση με υπερβολική φθορά ελαστικών, καθώς για περισσότερο από μισό αγώνα οπισθοχωρούσε από αυτό που αρχικά έμοιαζε με μια κατακόκκινη μάχη για το βάθρο.
Πριν από αυτόν ωστόσο είχε αφήσει την κορυφή κινούμενος προς τα πίσω ο rookie Jorge Martin, αφότου εκμεταλλεύτηκε άριστα τον μηχανισμό εκκίνησης που προφανέστατα έδωσε ένα μεγάλο πλεονέκτημα στις Ducati μόλις έσβησαν τα φώτα εκκίνησης. Δίχως την εμπειρία να κρατήσει τη Desmosedici του στον απαιτητικό ρυθμό των πρωτοπόρων, ο Martin έδειξε ψυχραιμία, διαχειρίστηκε την απειρία του και τελικά οπισθοχώρησε ως τη 15η θέση, μαζεύοντας τον πρώτο του βαθμό στο MotoGP.
Το κυνήγι της νίκης απέκτησε έναν πιο δραματικό χαρακτήρα όταν μπήκαν στο παιχνίδι και οι δύο εργοστασιακές Yamaha που πλησίασαν απειλητικά. Με τον Miller σε διαρλή υποχώρηση, ο Bagnaia επιχειρούσε να ανοίξει τη διαφορά του στην κορυφή από τον Zarco, ωστόσο γύρω στη μέση του αγώνα ο διώκτης του ήταν πλέον ο Vinales, που στο μεταξύ είχε περάσει τους δύο Γάλλους, Quartararo και Zarco.
Στον 15ο γύρο ο Vinales ανέλαβε την πρωτοκαθεδρία του αγώνα και δεν την ξαναέχασε ποτέ ως την καρό σημαία, ανοίγοντας την απόστασή του από τη δεύτερη θέση διαρκώς.
Ωστόσο το δράμα δεν είχε τελειώσει, καθώς οι άλλες δύο θέσεις στο βάθρο είχαν μόλις αποκτήσει και νέους διεκδικητές στα πρόσωπα των δύο Suzuki του Alex Rins και του πρωταθλητή Joan Mir.
Οι δυο τους μπήκαν στη μάχη στα τελευταία στάδια του αγώνα με πολύ δυνατό ρυθμό, αρχικά ο Rins και στη συνέχεια ο Mir, ο οποίος πέρασε αρκετό κόσμο για να φτάσει από την 11η θέση στη σχάρα εκκίνησης ως την τρίτη. Μάλιστα στον τελευταίο γύρο ο Ισπανός πρωταθλητής ανέβηκε και στη δεύτερη θέση, για να φτάσουμε στον τελευταίο δραματικό γύρο.
Εκεί ο Vinales έδειχνε (και ήταν) άπιαστος, μα πίσω του δινόταν μια σκληρή μάχη μεταξύ των Mir, Bagnaia και Zarco, η οποία κορυφώθηκε στην τελευταία στροφή. Εκεί ο Mir έφτασε πρώτος, μα ένα μικρό λάθος στα φρένα τον έβγαλε ανοικτά στην έξοδό της και επέτρεψε στις δύο επερχόμενες Ducati να τον καταπιούν στο άνοιγμα του γκαζιού στην έξοδο και να φτάσουν σε παράταξη μπροστά του στον τερματισμό: δεύτερος ο Zarco και τρίτος ο Bagnaia.
Ο Mir περιορίστηκε στην τέταρτη θέση, πέμπτος τερμάτισε ο Quartararo που κατάφερε να περάσει στο τέλος τον Rins.
Στην έβδομη θέση έλαμψε ο Aleix Espargaro με τη νέα, πολύ δυνατή Aprilia, ενώ πίσω του ο αδελφός του, Pol, τερμάτισε πρώτος μεταξύ όλων των Honda αποδεικνύοντας γιατί επιλέχθηκε φέτος στην εργοστασιακή ομάδα δίπλα στον απόντα Marc Marquez. Χωρίς αυτόν, η Honda θα είχε ως πρώτο αναβάτη τον Stefan Bradl στην 11η θέση.
Πρώτος και καλύτερος rookie αναδείχθηκε ο Enea Bastianini της Avintia Ducati, τερματίζοντας 10ος.
Για την ΚΤΜ αυτό το GP αποδείχθηκε πολύ δύσκολο, καθώς οι δύο εργοστασιακές RC16 των Miguel Oliveira και Brad Binder τερμάτισαν μόλις στις θέσεις 13 και 14, ενώ η ουρά της κατάταξης του αγώνα γέμισε με τους Jorge Martin (15ος), Luca Marini (Ducati, 16ος), Iker Lecuona (KTM, 16ος), Morbidelli (17ος) και Lorenzo Savadori (Aprilia, 18ος).
Εκτός αγώνα έπεσαν οι Alex Marquez (Honda), Takaaki Nakagami (Honda) και Danilo Petrucci (KTM).
Moto2
Ο πρώτος αγώνας της Moto2 είχε έναν μεγάλο πρωταγωνιστή, τον Άγγλο Sam Lowes που συνέχισε την εντυπωσιακή φόρα που είχε στην περσινή σεζόν – και η οποία παραλίγο να τον φέρει ως τον τίτλο, τον οποίο έχασε στις λεπτομέρειες τρέχοντας τραυματισμένος στα δύο τελευταία GP του 2020 παρά την υπεράνθρωπη προσπάθειά του.
Ο Lowes εξασφάλισε την πρώτη θέση στην εκκίνηση και, παρότι τα έκανε λίγο μαντάρα στο σβήσιμο των φώτων, γρήγορα ξανάφτασε πρώτος και έμεινε εκεί χωρίς σοβαρή πίεση ως το τέλος.
Η μάχη δόθηκε πίσω του, με τον Remy Gardner να φτάνει στη δεύτερη θέση, ενώ ο Fabio DiGiannantonio βγήκε κερδισμένος από τις μάχες για να ανέβει στο βάθρο σε μια συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα για τον αναβάτη του πρόσφατα εκλιπόντος Fausto Gresini.
Moto3
Όταν σε μια τυπική μέρα οι τρεις νικητές του βάθρου χωρίζονται μεταξύ τους από μόλις 94 χιλιοστά του δευτερολέπτου, τότε ξέρεις πως πιθανότατα βλέπεις Moto3.
Τρεις γύρους πριν το τέλος του αγώνα, σε απολύτως παραδοσιακό στυλ, 13 αναβάτες έβλεπαν τη νίκη με σοβαρές πιθανότητες, οδηγώντας τον αγώνα σε ένα κλασικά φρενήρες φινάλε από το οποίο μεγάλος κερδισμένος βγήκε ο Jaume Masia (KTM), επικρατώντας στη νήμα των Pedro Acosta (KTM) και Darryn Binder (Honda).
Αξίζει να σημειώσουμε πως η τέταρτη θέση φιλοξένησε τον Sergio Garcia με τη μοτοσυκλέτα της Gas Gas (δηλαδή της ΚΤΜ) σε ένα ονειρικό ντεμπούτο για την Ισπανική εταιρεία στο παγκόσμιο Grand Prix.
Ο επόμενος αγώνας θα γίνει την Κυριακή 4 Απριλίου 2021 στην ίδια πίστα, Losail International Circuit, στην πρωτεύουσα του Κατάρ, Ντόχα.
Αναλυτικά αποτελέσματα αγώνα και βαθμολογίες MotoGP 2021
