Στο να δούμε το ποιος έχει πάει που συνολικά, χρειάζεται και ένας απαραίτητος… προδιαχωρισμός, ανάλογα τον κατασκευαστή. Το μεγαλύτερο ψάρι –αν όχι καρχαρίας- και για το 2024, προμηνύεται η Ducati, η οποία έχει και τις περισσότερες μοτοσυκλέτες στη σχάρα εκκίνησης. Το αριθμητικό βέβαια δεν είναι και το μόνο πλεονέκτημα των Ιταλών, οι οποίοι έχουν την καλύτερη ίσως μοτοσυκλέτα των τελευταίων ετών. Aprilia και KTM ακολουθούν, έχοντας δείξει ήδη πως οι RS-GP και RC16 μπορούν να ανέβουν στο βάθρο. Όσο αφορά τα ιαπωνικά εργοστάσια, ο γρίφος είναι διττός, αφενός για το αν έπιασαν τόπο οι παραχωρήσεις εξέλιξης, αφετέρου για το αν έκαναν καλά οι αναβάτες που άφησαν πιο «σίγουρες» μοτοσυκλέτες πέφτοντας στο στοίχημα των Yamaha και Honda.
Οι ομάδες της Ducati
Ducati Lenovo – Μιας και οι νικητές γράφουν την ιστορία και σε αυτή την περίπτωση, δε μπορούμε παρά να ξεκινήσουμε με την ομάδα του Πρωταθλητή του 2023, Francesco Bagnaia. Ο πιο βαρύς αριθμός είναι το #1 και ο Pecco έδειξε πέρυσι -έστω και δύσκολα- πως αν μη τι άλλο το αξίζει. Ακόμα, ο έτερος αναβάτης της εργοστασιακής ομάδας της Ducati, Enea Bastianini, θα μπορούσε σίγουρα να είχε πετύχει κάτι καλύτερο από τη 15η θέση στο περσινό Πρωτάθλημα. Αν φέτος δεν αποδείξει πως οι ατυχίες και οι τραυματισμοί ήταν παροδικοί, τότε μάλλον θα είναι ο αναβάτης που θα χρίζει αντικατάστασης, μιας και ο Bagnaia έχει συμβόλαιο μέχρι το 2026.
Prima Pramac Racing – Ο δεύτερος στο Πρωτάθλημα είναι ο πρώτος που χάνει και αυτό είναι κάτι που το ξέρει απόλυτα ο Jorge Martin. Με την οδηγική του ωριμότητα να είναι το στοιχείο που θα επιφέρει και σταθερότητα, θα θελήσει ενδεχομένως να κλείσει ανοιχτούς λογαριασμούς με τον Pecco, ούτως ώστε να βρεθεί στην εργοστασιακή ομάδα. Μαζί του ερχόμενος από τη Yamaha θα είναι ο Franco Morbidelli, με τον Ιταλό αναβάτη να θέλει να ξορκίσει τα «πέτρινα χρόνια» με τo ιαπωνικό εργοστάσιο. Δυστυχώς, τα test πριν την έναρξη της σεζόν δεν πήγαν καλά λόγω τραυματισμού σε προπόνηση, με τη μόνη εμπειρία του στη GP24 να έρχεται από το test της Valencia. Είναι άραγε η μοτοσυκλέτα της Ducati τόσο «ευκολοδήγητη»; Στο χέρι του Franco είναι να μας το αποδείξει.
Gresini Racing – Πιθανότατα ο Fausto Gresini θα είναι περήφανος από εκεί ψηλά, μιας και βλέπει στην ομάδα του τον πολλάκις Παγκόσμιο, Marc Marquez. Το «μυρμήγκι» έχει μπροστά του ένα μεγάλο στοίχημα, το μεγαλύτερο μάλλον της καριέρας του. Να αποδείξει αφενός πως έχει ξεπεράσει τους τραυματισμούς του, αφετέρου πως είναι ένα ταλέντο ανεξαρτήτως μοτοσυκλέτας, μιας και θα βρίσκεται στη σέλα της GP23. Μαζί του θα είναι ο αδερφός του Alex, ο αναβάτης που επίσης βρήκε την υγειά του όταν πέρασε από τη Honda στη Ducati. Σίγουρα έβαλε το χεράκι του στη μεταγραφή του Marc, ωστόσο θα έχει ενδιαφέρον το να δούμε αν το 2024 θα φέρει μια μάχη α λα Marquez εναντίον Marquez, με τα δυο αδέρφια να ξεχνάνε συγγένεια κτλ εντός πίστας.
Pertamina Enduro VR46 – Η ομάδα του Valentino Rossi έρχεται με νέο χορηγό και νέα, πιο φωσφοριζέ χρώματα. Βασικός αναβάτης θα είναι ο Marco Bezzecchi, που μετά την 3η θέση στην Γενική Κατάταξη του 2023 θα έρθει στο 2024 επίσης «πεινασμένος» για βάθρα. Στη θέση του απερχόμενου ετεροθαλούς αδερφού του Vale, Luca Marini θα δούμε τον παραλίγο… «άνεργο» Fabio Di Giannantonio. Ο Fabio δεν είχε μια καλή σεζόν το 2023, ωστόσο στους τελευταίους αγώνες έδειξε πως θα μπορούσε να κυνηγήσει και βάθρα.
Οι ομάδες της Aprilia
Aprilia Racing – Πιο αεροδυναμική από ποτέ και σίγουρα στα καλύτερα της, η μοτοσυκλέτα της εργοστασιακής ομάδας Aprilia θα είναι από εκείνες που πιθανότατα θα βλέπουμε στην 5άδα συχνά μες το 2024. Ο Aleix Espargaro ίσως είναι από τους πιο μεγάλους σε ηλικία αναβάτες του grid, ωστόσο έχει δείξει πως αν μείνει συγκεντρωμένος στοχεύει το βάθρο. Μαζί του και φέτος ο Maverick Vinales, ο οποίος έχει μπει σε σφαίρα προσαρμογής στην Aprilia, φέρνοντας όλο και καλύτερα αποτελέσματα μέσα στο 2023. Προβλήματα που θα βρουν μπροστά τους; Πέρα από τον ανταγωνισμό, την αλλαγμένη συμπεριφορά της RS-GP λόγω της περισσότερης κάθετης δύναμης και τα θέματα της… θερμοπληξίας από τη ζέστη της μοτοσυκλέτας σε αγώνες με πιο τροπικά κλίματα.
Trackhouse Racing – Άλλαξε η RNF και έβαλε τα ρούχα της αλλιώς. Ή κάπως έτσι τελοσπάντων, με την εταιρεία των Justin Marks και του βραβευμένου με Grammy ράπερ Armando Christian "Pitbull" Pérez να επεκτείνεται από το NASCAR και στο MotoGP. Μιλάει το χρήμα λοιπόν και κάπου εδώ ανοίγεται ξανά η πόρτα για την αμερικανική αγορά, με τις δορυφορικές μοτοσυκλέτες της Aprilia να είναι βαμμένες σε βαθμό… αμερικανιάς. Οι Miguel Oliveira και Raul Fernandez θα είναι και πάλι οι αναβάτες της ομάδας που θα συντελέσει στη συλλογή βαθμών και εξέλιξης για το εργοστάσιο από το Noale.
Οι ομάδες της KTM (και της GasGas)
Red Bull KTM Factory Racing – Εδώ έχουμε και πάλι μια ομάδα με προοπτικές βάθρου. Σε αυτό συντελούν κυρίως ο «εργάτης» που έχει εξελίξει τη μοτοσυκλέτα, ο οποίος δεν είναι άλλος από το Dani Pedrosa, αλλά και οι μηχανικοί που έρχονται από τη Formula1, δίνοντας κάποια όχι και τόσο καλαίσθητα.. αεροδυναμικά βοηθήματα στην RC16. Αυτός που θα διεκδικήσει τα περισσότερα μάλλον θα είναι ο Brad Binder μιας και ο Jack Miller αν και μπορεί να υπάρξει ταχύτατος, δεν έδειξε πέρυσι σημάδια σταθερότητας. Ο Brad από την άλλη, είναι εκείνος που τερμάτισε 4ος στο περσινό Πρωτάθλημα.
Red Bull GasGas Tech3 – Η KTM συνεχίζει το πετυχημένο της προωθητικό πείραμα για τη GasGas, βάφοντας τις RC16 ξανά στα κόκκινα. Αναβάτες της θα είναι ο Augusto Fernandez που το 2023 στάθηκε μάλλον κατώτερος των προσδοκιών, έχοντας μαζί του τον Πρωταθλητή της Moto2, Pedro Acosta. Τον Acosta, πιθανότατα θα τον δούμε να βγαίνει μπροστά από νωρίς, με πολλούς να τον παρομοιάζουν με το Marc Marquez της νέας εποχής.
Οι ομάδες της Honda
Repsol Honda – Με χρώματα που αλλάζουν μετά από 30 χρόνια και με τη Repsol να είναι μικρότερος χορηγός σε σχέση με το παρελθόν, το ιαπωνικό εργοστάσιο είδε το Marc Marquez να φεύγει μην αντέχοντας άλλο τη μοτοσυκλέτα του και τους αναβάτες της να φλερτάρουν με τις τελευταίες θέσεις αγώνων και Γενικής Κατάταξης. Η πρόκληση εδώ ανήκει στο Luca Marini, ο οποίος άφησε τη Ducati της πάλαι ποτέ Mooney VR46, για τα μάτια του ιαπωνικού εργοστασίου. Μαζί του παραμένει και ο Πρωταθλητής του 2020, Joan Mir, ψάχνοντας τρόπο να ζωντανέψει τις περασμένες του δάφνες.
LCR Honda – Η δορυφορική ομάδα του μεγάλου Η έρχεται με τους ίδιους σκοπούς με την εργοστασιακή, αποσκοπώντας δηλαδή στην ολική επαναφορά από τις πίσω θέσεις της γραμμής του τερματισμού. Το εν λόγω δύσκολο έργο καλείται να φέρει σε πέρας επίσης ερχόμενος από τη Ducati ο Johann Zarco, έχοντας σαν teammate του τον «Dani Pedrosa» της LCR, Takaaki Nakagami. Ρεαλιστικά μιλώντας, ο Zarco έχει δείξει καλύτερα σημεία γραφής από το μοναδικό Ιάπωνα αναβάτη του grid, με τη συμπεριφορά της RC213V να είναι ο πλέον αστάθμητος παράγοντας.
Η ομάδα της Yamaha
Monster Energy Yamaha – Η μια και μοναδική ομάδα της φίρμας των τριών διαπασών, είναι και η εργοστασιακή, με το μείζον πρόβλημα των τελευταίων ετών να είναι ο κινητήρας, με την διάταξη των 4 εν σειρά κυλίνδρων να τείνει να είναι παρωχημένη. Κάπου έρχονται οι βελτιώσεις με τη μορφή των αεροδυναμικών βοηθημάτων αλλά πέρυσι έστω δεν έφεραν την άνοιξη. Κάπου εδώ τα τελεσίγραφα του Fabio Quartararo γίνονται καμπάνες με το 2024 να είναι πιθανότατα η κόκκινη γραμμή του Γάλλου αναβάτη. Σε όλη τη δύσκολη συγκυρία ήρθε και ο Alex Rins, προσπαθώντας να γλυτώσει από τη Honda που κατά κάποιο τρόπο πέρυσι του έσπασε το πόδι καταστρέφοντας του τη χρονιά.
Αντί επιλόγου
Ας μη γελιόμαστε. Το θέαμα τα τελευταία χρόνια έχει ανέβει κατά πολύ. Κάτι η παρουσία λιγότερο «απόλυτων αναβατών» βλ. απουσία Marc Marquez (για λάθος λόγους βέβαια), κάτι οι Aprilia και KTM που κερδίζουν έδαφος, έχουν οδηγήσει σε αγώνες με τίμια επίπεδα ανταγωνισμού. Θα θέλαμε λιγότερες Ducati μπροστά και μια τράπουλα ξαναμοιρασμένη με τα Ιαπωνικά εργοστάσια; Φυσικά! Ωστόσο το αγωνιστικό 2024 ξεκινάει με τον αγώνα MotoGP αυτή την Κυριακή και θα φέρει κάποιες πρώτες απαντήσεις. Θα φτάσουν οι Honda και Yamaha τους ευρωπαίους κατασκευαστές -έστω και χάρη στις όποιες παραχωρήσεις- ή θα επέλθει… χαρακίρι; Ίδωμεν!
