Ο Jorge Viegas, πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Μοτοσυκλέτας (FIM), ήταν καλεσμένος σε εκπομπή της κρατικής ιταλικής τηλεόρασης RAI, όπου του τέθηκαν μερικά ερωτήματα σχετικά με το MotoGP. Ένα εξ αυτών αφορούσε την αποδυνάμωση του γκριντ με την αποχώρηση της Suzuki και τον περιορισμό της Yamaha σε δύο μόλις μοτοσυκλέτες (καθώς η RNF, πρώην Petronas, τρέχει πλέον μοτοσυκλέτες της Aprilia).
“Δε βλέπω αυτήν την κατάσταση ως ιδιαίτερα καλή,” απάντησε o Πορτογάλος Viegas, “αλλά νομίζω πως θα είναι μόνο για το 2023. Το 2024 η ομάδα του Valentino Rossi θα αλλάξει από Ducati σε Yamaha. Προς το παρόν είναι απλώς μια ιδέα και τίποτε δεν έχει επιβεβαιωθεί, αλλά μοιράζομαι την είδηση. Θα έχει έξι Ducati και τέσσερεις Yamaha.”
Η συνεργασία του Rossi με τη Yamaha είναι κάτι που θα θεωρούσε κανείς δεδομένο, δοθείσης της σπουδαίας ιστορίας που έχουν γράψει μαζί ο Ιταλός πρωταθλητής και το ιαπωνικό εργοστάσιο.
Όπως και να το κάνουμε όμως, αυτή τη στιγμή η μοτοσυκλέτα που όλοι θέλουν να καβαλήσουν είναι η Desmosedici και όχι η Μ1 που, πλην του Fabio Quartararo, έχει σχεδόν εξοβελίσει στην αφάνεια τους υπόλοιπους αναβάτες της. Έτσι μοιάζει πολύ λογικότερο ο Valentino Rossi να προτιμά Ducati για την ομάδα του, και τα αποτελέσματα του 2022 τον δικαιώνουν σε μεγάλο βαθμό, καθώς αμφότεροι οι αναβάτες της, Luca Marini και Marco Bezzecchi, είχαν μια πολύ πιο παραγωγική χρονιά από τους Franco Morbidelli, Andrea Dovizioso και Darryn Binder.
Στην αποκάλυψη αυτή πάντως μυρίζει δάκτυλος FIM/Dorna, καθώς το να σπεύδει ο πρόεδρος της παγκόσμιας ομοσπονδίας να σκάσει ανεπιβεβαίωτη είδηση σε τηλεοπτική συνέντευξη έτσι απροκάλυπτα θα μπορούσε έως και να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης, σε περίπτωση που οι δύο πλευρές δεν τα έχουν βρει ακόμη στη συνεργασία.
Και ο λόγος θα ήταν προφανής: ενδεχόμενη έλλειψη ανταγωνιστικότητας της Yamaha θα έπληττε και τον ανταγωνισμό του πρωταθλήματος εν γένει. Αν φέτος δεν ήταν ο Quartararo, το πρωτάθλημα θα είχε βαφτεί κόκκινο μήνες τώρα. Αντ’ αυτού, έφτασε να κριθεί στον τελευταίο αγώνα.
Η συρρίκνωση της Yamaha σε δύο εργοστασιακές μοτοσυκλέτες σημαίνει πολύ λιγότερα δεδομένα και δυνατότητα εξέλιξης εξαρτημάτων, άρα πιο αργή βελτίωση. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η Ducati έχει καταστεί η καλύτερη μοτοσυκλέτα του πρωταθλήματος, έχοντας πίσω της οκτώ αναβάτες να δοκιμάζουν, να εξελίσσουν και να συγκεντρώνουν δεδομένα πάνω σε τρεις γενιές Desmosedici.
