Ακολουθεί αυτούσια η επιστολή του Marquez:
Έχω δεχτεί πολλά μηνύματα συμπαράστασης από εσάς, τους οπαδούς, και το εκτιμώ πολύ, ειδικά σε τέτοιες στιγμές. Θέλω να σας γνωστοποιήσω πώς πηγαίνει η αποθεραπεία μου.
Η σκέψη πως ίσως θα χρειαζόταν μια ακόμη εγχείρηση υπήρχε από τον περσινό Σεπτέμβριο. Ελέγχαμε το χέρι μου περιοδικά για να δούμε την εξέλιξη του κατάγματος μετά το τρίτο χειρουργείο. Όταν ήρθε η περίοδος προετοιμασίας (preseason) ήθελα να πείσω τον εαυτό μου πως θα μπορούσα να τα καταφέρω, βασισμένος στο ρητό πως “η δύναμη είναι στο μυαλό”.
Καθώς όμως η νέα χρονιά ξεκίνησε, συνειδητοποίησα πως οι περιορισμοί μου ήταν πολύ μεγάλοι. Η σκέψη μου ήταν να ολοκληρώσω τη σεζόν – μιας και το κόκκαλο δεν ήταν 100% θρεμμένο από την τρίτη επέμβαση – μα, γνωρίζοντας τα όριά μου και κρύβοντας τη δυσφορία μου, να αποφύγω τις καθημερινές ερωτήσεις. Μόνο αυτοί είναι πολύ κοντά μου ήξεραν πως έχει η κατάσταση.
Το κρίσιμο σημείο ήρθε γύρω από το Γαλλικό GP, όταν όλα ήταν έτοιμα για μια τρισδιάστατη τομογραφία. Τότε πήραμε την απόφαση να γίνει η νέα επέμβαση. Το χειρουργείο που έκανα στις ΗΠΑ με εξέπληξε πολύ για το πώς είχαν σχεδιάσει την προεγχειρητική και μετεγχειρητική περίοδο. Είναι πολύ διαφορετικά από την Ισπανία. Η διαδικασία μετά το χειρουργείο ήταν πολύ γρήγορη, βγήκα αμέσως από το νοσοκομείο, μου δόθηκε άδεια να πετάξω και να επιστρέψω σπίτι. Η προετοιμασία, από την άλλη πλευρά, ήταν μεθοδικά σχεδιασμένη και όλα είχαν γίνει σωστά εκ των προτέρων.
Προ της επέμβασης ήμουν καλά πνευματικώς, αλλά τις ώρες μετά από αυτήν ένοιωσα χειρότερα εξαιτίας της αναισθησίας και του πόνου. Πέρασα άσχημα για δυο-τρεις μέρες, μα έκτοτε είναι η πρώτη φορά που εγχειρήστηκα στο χέρι και ήδη ήξερα πως θα είναι, γνώριζα πως ο πόνος είναι φυσιολογικός και πως θα περνούσε αργότερα.
Τώρα αισθάνομαι αρκετά καλά καθώς δεν υπάρχει πια πόνος, το χέρι μου παραμένει ακινητοποιημένο και κάνω μόνο ελαφριές ασκήσεις κίνησης. Έχω κίνητρο γιατί η αίσθηση είναι καλή και είμαι ενθουσιασμένος που θα αρχίσω σύντομα την αποκατάσταση, όπως μου λένε οι γιατροί, για να δούμε αν το χέρι δουλεύει όπως πρέπει.
Η αίσθησή μου αυτή τη στιγμή είναι ελπιδοφόρα. Λόγω το τρόπου που οδηγούσα και αγωνιζόμουν, δε μπορούσα να δω το εαυτό μου στη μοτοσυκλέτα για πολύ ακόμη – ίσως άλλο ένα ή δύο χρόνια. Μετά την επέμβαση στο Rochester έχω ξανά την ελπίδα πως θα συνεχίσω να αγωνίζομαι χωρίς πόνο και να διασκεδάζω πάνω στη μοτοσυκλέτα.
Περιμένω τώρα μια ακτινογραφία στην έκτη εβδομάδα, από το αποτέλεσμα της οποίας θα διαλέξω τον δρόμο της αποκατάστασης. Ως τότε απολαμβάνω λίγες διακοπές, μιας και δε μπορούμε ακόμη να αρχίσουμε 100% αποκατάσταση.
Αυτή τη στιγμή, αν και φαίνεται πως έχω πολύ ελεύθερο χρόνο, σχεδιάζω προσεκτικά την κάθε μέρα. Ξυπνώ νωρίς και πηγαίνω για περπάτημα για μιάμιση ώρα. Μετά προσπαθώ να μένω απασχολημένος επικοινωνώντας με την ομάδα μου, με την οικογένεια ή κάνοντας δουλειές στο σπίτι. Τα απογεύματα έχω αρχίσει χαλαρά να γυμνάζω το κάτω μέρος του κορμιού μου και λίγο το αριστερό μου χέρι.
Μερικές φορές σταματώ για να σκεφτώ ποια είναι τα κίνητρά μου, και το συμπέρασμα που καταλήγω αφορά το πάθος και τον ενθουσιασμό, στοιχεία που παραμένουν ίδια για παραπάνω από δέκα χρόνια. Σκέφτομαι επίσης τον στόχο μου, ο οποίος είναι να διασκεδάζω και να είμαι ανταγωνιστικός σε καλό επίπεδο, χωρίς να υποφέρω και να πονώ.
Πρέπει να πω πως δεν είμαι μόνος στον δρόμο της αποκατάστασης. Έχω τη στήριξη αναβατών όπως ο Àlex Crivillé – που πέρασε κάτι αντίστοιχο –, ο Alberto Puig – που είναι το άτομο με το οποίο έχω την πιο τακτική επαφή, καθώς είναι επίσης ο Team Manager της Repsol Honda Team – και επίσης τον Mick Doohan – γιατί είχε αρκετούς σοβαρούς τραυματισμούς. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που με έχουν συμβουλεύσει περισσότερο και τους ευχαριστώ για τη συμπαράστασή τους.
Ένα σημείο αναφοράς είναι επίσης ο Rafa Nadal (τενίστας) που ακόμη και όταν οι περισσότεροι πίστευαν πως έχει τελειώσει, κατάφερε να ξεπεράσει τον πόνο και να νικήσει ξανά. Ήμουν μαζί του στη Μαδρίτη για το τουρνουά Masters 1000. Γνωρίζω όλα όσα έχει υποφέρει και γι’ αυτόν τον λόγο είναι για μένα ένα σημείο αναφοράς, γιατί ακόμη και όταν δεν είναι στα καλύτερά του μπορεί να κερδίσει τουρνουά όπως το Roland Garros. Θυμάμαι σε μια συνέντευξη Τύπου πως είχε δηλώσει ότι ο πόνος του άλλαξε τη διάθεση, και το καταλαβαίνω.
Πριν σας αποχαιρετίσω, θέλω για μια φορά ακόμη να σας ευχαριστήσω για όλη τη στήριξή σας. Υπόσχομαι να κάνω τα πάντα για να αγωνιστώ ξανά και να απολαύσουμε μαζί ωραίες στιγμές.
