Στο πρώτο μέρος ασχοληθήκαμε με το γεγονός πως τα ρήγματα στις σχέσεις ανάμεσα σε Maverick Vinales και Yamaha υπήρχαν εδώ και χρόνια, με την οριστική ρήξη να επέρχεται πριν από μερικά 24ώρα.
Τώρα και οι δύο πλευρές ψάχνουν να δουν τι μέλλει γενέσθαι. Για την Yamaha, τα σχέδια και τα όποια πλάνα είχαν εκπονηθεί για το μέλλον αλλάζουν, αφού θα χρειαστεί να καλύψει δύο θέσεις οδηγών της (υποθέτοντας ότι ο Valentino Rossi είτε θα σταματήσει, είτε θα συνεχίσει στην ομάδα του).
Και οι κινήσεις που πρέπει να κάνει το εργοστάσιο απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή, αφού ενδεχομένως ένας λάθος χειρισμός να τους φέρει σε ακόμα πιο δύσκολη θέση. Φυσικά έχουν τον Fabio Quartararo, έναν πιλότο που εύκολα μπορεί στο μέλλον να κυριαρχήσει στην κατηγορία και να διεκδικεί τίτλους.
Ωστόσο το πρόσφατο παράδειγμα της Repsol Honda αποδεικνύει ότι κανείς δεν πρέπει να βασίζεται μόνο σε έναν οδηγό.
Το προφανές για την Yamaha είναι να ανέβει στην εργοστασιακή ομάδα ο Franco Morbidelli, ο αναβάτης που πήρε τη δεύτερη θέση το 2020 στο πρωτάθλημα και ο οποίος όταν είχε ίδια με τον Quartararo μοτοσυκλέτα, επισκίαζε τον Γάλλο.
Φέτος, ο Morbido είναι με μοτοσυκλέτα υβριδική του 2019 και του 2020 και ουκ ολίγες φορές έχει κάνει γνωστή τη δυσαρέσκειά του για την αντιμετώπισή του από την Yamaha. Μια «διόρθωση» με προσφορά θέσης στην εργοστασιακή ομάδα θα έκλεινε τις όποιες πληγές έχουν ανοίξει.
Με αυτόν τον τρόπο η Yamaha θα είχε και δύο οδηγούς που συνεργάστηκαν χωρίς προβλήματα όσο μοιραζόντουσαν το γκαράζ της Petronas Racing. Και μια ομαλή σχέση των δύο ομοσταύλων, έχει ευεργετικές συνέπειες στην εξέλιξη της μοτοσυκλέτας.
Προσωπικά, όπως και πολλοί από εσάς, θεωρώ ότι για την Yamaha θα πρέπει να ισχύει το γνωστό «το δις εξαμαρτείν ουκ… εργοστασίου σωστού». Θα προσφέρουν τη θέση του Vinales στον Franco Morbidelli, ως μια (έστω καθυστερημένη) αναγνώριση. Άλλωστε δεν πιστεύω να διακινδυνεύσουν να τον χάσουν κι αυτόν…
Επομένως μένουν δύο θέσεις κενές – θεωρητικά – στην Petronas. Εδώ, στην εξίσωση μπαίνει και η Dorna. Ανέκαθεν και για πολλούς λόγους, που οι περισσότεροι έχουν να κάνουν με τα χρήματα, η Dorna θέλει να έχει αναβάτες που να προσελκύουν το ενδιαφέρον του κόσμου.
Χαρούμενο κοινό σημαίνει και γεμάτα ταμεία, με ένα τρανό παράδειγμα να είναι η αποκάλυψη προ μερικών ετών για την πολύ πιο μεγάλη μεσολάβηση της Dorna, απ’ ότι θα πίστευε κανείς, στις συνομιλίες για να επιστρέψει ο Valentino Rossi στην Yamaha μετά την αποτυχημένη θητεία του στην Ducati.
Η Dorna θέλει, λοιπόν, τουλάχιστον έναν Αμερικανό και ένα Βρετανό οδηγό στο grid, κάτι που λείπει μετά και την αποχώρηση του Cal Crutchlow. Τελευταίος Αμερικανός στο grid ήταν ο αείμνηστος Nicky Hayden.
Εκεί το παιχνίδι που θα παιχτεί θα έχει ενδιαφέρον, διότι η Petronas έχει στις τάξεις την τον Jake Dixon, τον Βρετανό που μετά τον πολύ σοβαρό περσινό του τραυματισμό επέστρεψε στο προσκήνιο με ένα ενθαρρυντικό αποτέλεσμα στον 1ο αγώνα του Κατάρ, όπου τερμάτισε έβδομος.
Όμως από εκεί και πέρα τα αποτελέσματα είναι πολύ χειρότερα απ’ ό,τι περίμεναν και οι δύο πλευρές, με τον Άγγλο να πρέπει να αποδείξει μέσα στην πίστα ότι αξίζει μια θέση στη μεγάλη κατηγορία.
Άλλωστε κάτι τέτοιο δεν συνέβη με την περίπτωση του Fabio Quartararo, ο οποίος σφράγισε το εισιτήριο της ανόδου του μετά τη φοβερή του νίκη στη Βαρκελώνη το 2018; Τότε που χάριζε την πρώτη νίκη της Speed Up μετά από τρία χρόνια, σε έναν αγώνα που ελάχιστοι πίστευαν ότι θα μπορούσε να κερδίσει, έστω κι αν την προηγούμενη ημέρα είχε πάρει την pole (την 1η του στην Moto2) και είχε δείξει πάρα πολύ καλό ρυθμό.
Κι αν ο Άγγλος πείσει την Petronas να του δώσει την ευκαιρία το 2022, ο Αμερικανός δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Garett Gerloff που έδωσε τον πρώτο του αγώνα MotoGP το περασμένο Σ/Κ στην Ολλανδία.
Από την άλλη όμως, υπάρχει και το όνομα του Raul Fernandez που ακούγεται εδώ και πολύ καιρό για την Yamaha. Ο Ισπανός έχει εντυπωσιάσει φέτος στην Moto2, με αποτελέσματα που θα ζήλευαν πολύπειροι αναβάτες στην κατηγορία.
Έχει καταφέρει να ξεχωρίσει με τρεις νίκες και έξι συνολικά βάθρα στους πρώτους εννέα αγώνες της σεζόν, όντας η μεγαλύτερη απειλή του Remy Gardner στο δρόμο για τον τίτλο. Κι όλα αυτά, ενώ τείνουμε να ξεχάσουμε ότι μιλάμε για έναν rookie!
Ο Fernandez έχει συμβόλαιο με την ΚΤΜ και για το 2022 και αν δεν καταφέρει να κάνει το μικρό θαύμα και να πάρει τον τίτλο στην Moto2 φέτος, έχει πει ότι προτιμά να μείνει στην κατηγορία για μία ακόμη σεζόν.
Όμως οι σειρήνες από πλευράς Yamaha σίγουρα ηχούν θελκτικά στα αυτιά του, ενώ οι μπλε δεν θα χρειαστεί να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να σπάσουν το συμβόλαιό του με την ΚΤΜ. Η ρήτρα, όπως λένε οι πληροφορίες, είναι περίπου μισό εκατομμύριο ευρώ. Κοντά στα 6-7 εκατομμύρια θα εξοικονομήσουν από το συμβόλαιο του Maverick Vinales.
Εν πολλοίς το τι μέλλει γενέσθαι είναι αίολο αυτή την ώρα και εξαρτάται από το τι θα αποφασίσει ο Raul Fernandez, τι αποτελέσματα θα φέρει στις πίστες ο Jake Dixon ή αν θα προκύψει κάτι άλλο στο μεταγραφικό παζάρι.
Και ο Maverick Vinales; Οι πρώτες πληροφορίες από το paddock του MotoGP ήταν ότι ο Ισπανός έχει ήδη προσύμφωνο με την Aprilia, κάτι που ο ίδιος πάντως έσπευσε να αρνηθεί σχεδόν αμέσως.
Η ιδέα της Aprilia δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσο έχει ωριμάσει στο μυαλό του, ωστόσο απ’ ότι φαίνεται υπάρχει μία ακόμα επιλογή για τον Ισπανό, αυτή της VR46! Ο Steve English της Dorna ήταν από τους πρώτους που κυκλοφόρησε αυτή τη φήμη και φυσικά δεν πρόκειται για κάποιον τυχαίο, αλλά για άνθρωπο της Dorna.
Αν ο Vinales πήγαινε στην ομάδα του Valentino Rossi - κι είναι μεγάλο το «αν» - τότε θα είχε λογική ένα δίδυμο Raul Fernandez – Marco Bezzecchi ή κάποιου εκ των Jake Dixon / Garrett Gerloff.
Οι περισσότερες πιθανότητες όμως είναι να καταλήξει ο Vinales στην Aprilia, εκεί που θα βρει τον Aleix Espargaro με τον οποίο είναι καλοί φίλοι και με τον οποίο είχε μοιραστεί το γκαράζ όταν ήταν στην Suzuki.
Εξηγήσαμε και στο πρώτο μέρος ότι ο Vinales χρειάζεται καλές συνθήκες για να μπορέσει να αποδώσει αυτό που μπορεί και ελπίζει ότι στην Aprilia θα βρεθεί πρόσφορο έδαφος γι’ αυτόν.
Επιπλέον θα του άρεσε σίγουρα να μπει στην ελίτ των πέντε πιλότων που έχουν κερδίσει με τρεις ή παραπάνω κατασκευαστές στη σύγχρονη εποχή του MotoGP. Και μια νίκη με την Aprilia – η 1η της στην τετράχρονη εποχή – θα έγραφε με χρυσά γράμματα το όνομά του στην ιστορία της ιταλικής φίρμας.
Το έκανε για λογαριασμό της Suzuki το 2016, στο Silverstone της Αγγλίας. Γιατί όχι και με την Aprilia;
Σε όλα τα παραπάνω, βάλτε και το «κερασάκι» ότι μιλάμε για τον οικογενειάρχη Maverick Vinales, με γυναίκα και μωρό παιδί. Θα ήταν τραβηγμένο να σκεφτεί κανείς ότι ίσως στριφογυρίζει στο μυαλό του και η σκέψη να τα παρατήσει;
Τον Γενάρη που μας έρχεται θα γίνει 27 ετών, ακριβώς όσο ήταν ο Casey Stoner όταν αποχαιρέτησε το MotoGP…
