Δεύτερη και τελευταία μέρα της επίσημης δοκιμής του MotoGP στην πίστα Circuito de Jerez - Angel Nieto, όπου οι αναβάτες συνέχισαν τη δουλειά της επιλογής του υλικού με το οποίο θα πορευτούν μέσα στο 2020.
Ο χρόνος που έγραψε ο Vinales την πρώτη μέρα δοκιμών αποδείχθηκε άπιαστος, καθώς ουδείς κατάφερε να τον πλησιάσει πιο κοντά από 7 δέκατα. Ενδεικτικά, κατά την πρώτη μέρα του τεστ μόνο οι Vinales και Fabio Quartararo κατάφεραν να πέσουν κάτω από το 1:38, ωστόσο χτες τους ακολούθησαν ο Marquez, οι δύο αναβάτες της Suzuki και ο Andrea Dovizioso.
Στον τελικό πίνακα με τους συγκεντρωτικούς χρόνους από τις δύο μέρες θα παρατηρήσουμε πως, πέραν το άπιαστου 1:37.131 του Vinales, οι Marc Marquez, Alex Rins και Quartararo που ακολούθησαν στην κατάταξη με αυτή τη σειρά απέχουν μεταξύ τους μόλις εκατοστά του δευτερολέπτου, γυρνώντας όλοι μέσα στο 1:37.8.
Η βροχή που άρχισε γύρω στις 12.15 το μεσημέρι έφερε ένα πρόωρο τέλος στις προσπάθειες πολλών, ήταν ωστόσο ένα μικρό “θείο” δώρο για τους τρεις νέους της παρέας, Alex Marquez (Honda), Brad Binder (KTM) και Iker Lecuona (KTM), που μπήκαν άμεσα στην πίστα για πάρουν μια πρώτη γεύση από MotoGP στο βρεγμένο. Η εμπειρία δε μαθαίνεται στα χαρτιά, θέλει χιλιόμετρα σε κάθε είδους συνθήκες μπορεί να συναντήσουν αργότερα μέσα στη χρονιά.
Οι εργοστασιακοί αναβάτες της ομάδας, Vinales και Valentino Rossi συνέχισαν να δουλεύουν πρωτίστως στον κινητήρα, προς άγραν της δύναμης που τους λείπει – και κυρίως της εύχρηστης δύναμης, που δεν διαταράσσει την ισορροπία της Μ1. Αμφότεροι έκαναν άφθονους γύρους εναλλασσόμενοι ανάμεσα στις δύο πρωτότυπες Μ1 του 2020 και αυτής του 2019 για σύγκριση.
Όσο για τους δορυφορικούς, Quartararo και Franco Morbidelli, είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν το πρωτότυπο του 2020, ωστόσο δεν έπιασαν στα χέρια τους και το ανθρακονημάτινο ψαλίδι που έφερε η Yamaha.
Το ενδιαφέρον είναι πως ούτε οι εργοστασιακοί φάνηκαν να το προτιμούν. Ο μεν Vinales έγραψε την πλειοψηφία των γύρων του με το αλουμινένιο ψαλίδι, ενώ ο Rossi επέμεινε περισσότερο στο carbon κομμάτι, αλλά μάλλον το έκανε για να το δοκιμάσει εξαντλητικά, αδιαφορώντας για την τελική επίδοση που θα καταγραφεί στο χαρτί και κλείνοντας το Jerez Test στην 11η θέση.
Παρόλα αυτά, το διήμερο ήταν καλό για τη Yamaha, με τον άτυπο σούπερ χρόνο του Vinales να ξεχωρίζει στην κορυφή, ενώ Quartararo και Morbidelli έκλεισαν τη δοκιμή ψηλά, 4ος και 7ος αντίστοιχα.
Honda
Η σημαντικότερη είδηση που βγήκε από το γκαράζ της Repsol Honda δεν αφορά σε γυρολόγια και τεχνολογίες, αλλά στον δεξιό ώμο του πρωταθλητή. Ο Marc Marquez στο τέλος του 2018 είχε εγχειριστεί στον αριστερό ώμο που του έβγαινε διαρκώς, αλλά να που ο Ισπανός έχει το ίδιο πρόβλημα και στον άλλο ώμο.
Αναδείχθηκε μετά από πτώση στη Sepang φέτος και επανήλθε μετά από τη γερή τούμπα που έφαγε την πρώτη μέρα στη Jerez. Η απόφασή του ήταν άμεση: χειρουργείο πριν του επιτρέψει να γίνει τόσο μεγάλο πρόβλημα όσο ήταν ο άλλος του ώμος.
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ο Marquez πρέπει να είναι στο χειρουργικό τραπέζι στη Βαρκελώνη, προετοιμαζόμενος για μια μακρά περίοδο αποθεραπείας μέσα στη χειμερινή διακοπή του πρωταθλήματος.
Στα πιο αγωνιστικά ζητήματα, τη δεύτερη μέρα ο Marc Marquez ήταν ο ταχύτερος αναβάτης της πίστας. Ο καλύτερος χρόνος του, ωστόσο, δεν πλησίασε καν το 1:37.1 του Vinales, ήταν ωστόσο αρκετός για να τον φέρει στη δεύτερη θέση συνολικά. Πιθανότατα έχει αρχίσει να κατασταλάζει στον ποιο κινητήρα θα επιλέξει από τους δύο νέους που έφερε η Honda στη Jerez.
Ο αδελφός του απλά συνέχισε τη διαδικασία εκμάθησης, με μαύρα δέρματα και μοτοσυκλέτα βαμμένη στα χρώματα του HRC, καθώς δεσμεύεται ακόμη με το προηγούμενο συμβόλαιό του με τη Marc VDS Moto2 και δε μπορεί ως το τέλος του 2019 να φορέσει χρώματα Repsol. Την επόμενη φορά που θα τον δούμε πάνω σε RCV πάντως θα είναι κι αυτός πορτοκαλής όπως πρέπει.
Κλείνοντας το διήμερο στην 17η θέση και με χρόνο περίπου 2 δευτερόλεπτα πίσω από τον πρωτοπόρο, ο Alex παραμένει με διαφορά ο ταχύτερος των τριών rookies του 2020, δοκιμάζοντας παράλληλα τόσο την RCV του 2019, όσο και την πρωτότυπη του 2020.
Suzuki
Ο Joan Mir ήταν ταχύτερος του Alex Rins σε τρεις ημέρες δοκιμών ενόψει 2020, δηλαδή στις δύο μέρες στη Valencia και την πρώτη στη Jerez, αλλά την τελευταία μέρα ο Rins ανέλαβε τη μπαγκέτα της ομάδας.
Η Suzuki έχει φέρει έναν νέο κινητήρα για τη GSX-RR και φαίνεται πως σύσσωμη η ομάδα τον βρίσκει καλύτερο του περσινού και όλοι δηλώνουν ικανοποιημένοι, κάτι που δείχνουν και τα νούμερα των συγκριτικών γύρων με τη νέα και την προηγούμενη μοτοσυκλέτα τους – όπως μας λέει ο team manager Davide Brivio, μιας και εμείς δε μπορούμε να γνωρίζουμε ποιοι ακριβώς γύροι αντιστοιχούν σε ποια μοτοσυκλέτα.
Κάπως έτσι ο Rins έφυγε από την Ισπανία με τον τρίτο ταχύτερο χρόνο, ο Mir με τον πέμπτο, ενώ ακόμη και ο Sylvain Guintoli (αναβάτης δοκιμών της Suzuki) πρέπει να είναι ικανοποιημένος με τον 16ο χρόνο, πάνω από όλους τους “συναδέλφους” του – Dani Pedrosa (KTM), Bradley Smith Aprilia), Michele Pirro (Ducati) – και τους τρεις rookies.
Αεροδυναμικό πακέτο για το μπροστινό φρένο της εργοστασιακής Ducati
Ducati
Οι Ιταλοί συνέχισαν να εξελίσσουν το νέο τους πλαίσιο και όλοι συμφωνούν πως βρίσκονται στον σωστό δρόμο. Ο έκτος χρόνος στο σύνολο για τον Dovi δείχνει θετικά σημάδια, ενώ ο Danilo Petrucci υποχώρησε 12ος, αλλά όχι και πολύ μακριά από τον ομόσταυλό του που απέχει περίπου 4 δέκατα.
Ο Jack Miller ήταν η δεύτερη ταχύτερη Ducati στη Jerez – όπως έγινε πλείστες όσες φορές φέτος και στο πρωτάθλημα – καταλαμβάνοντας την 8η θέση με έναν ανταγωνιστικότατο χρόνο στα χαμηλά 1:38.
Όσο για την τρίτη ομάδα της Ducati, Avintia, συνέχισε χωρίς κάποια ανακοίνωση περί της αντικατάστασης του Karel Abraham – ο Johann Zarco παραμένει ο εκλεκτός για τα κουτσομπολιά των paddocks, αλλά όσο δεν έχουμε τζίφρες και επίσημα δελτία Τύπου…
Οι δοκιμές της Avintia συνεχίστηκαν με τον Tito Rabat και δίπλα του τον τριταθλητή της MotoE, Eric Granado, ο οποίος ωστόσο απλά δεν το έχει, γράφοντας τον πιο αργό χρόνο όλων, σχεδόν 6 δευτερόλεπτα από τον πρώτο και κάτι παραπάνω από 3 από τον προτελευταίο, Brad Binder. Αν αυτό ήταν ένα Qualifying session, ο Granado θα έπιανε οριακά πρόκριση στον αγώνα.
KTM
O Pol Espargaro συνέχισε τη δουλειά της εξέλιξης του νέου πλαισίου της ΚΤΜ, παρέα με τον Dani Pedrosa που την πρώτη μέρα δε συμμετείχε λόγω ίωσης. Οι δυο τους δοκίμασαν και νέα αεροδυναμικά βοηθήματα, δηλώνοντας αμφότεροι πως έμειναν ικανοποιημένοι από την πρόοδο της RC16.
Οι δε rookies συνέχισαν να γράφουν γύρους με τις μοτοσυκλέτες του 2019, προφανώς διότι θα πρέπει πρώτα να μάθουν τα βασικά της κατηγορίας πριν περάσουν από τη σέλα ενός πρωτοτύπου 2020.
Είναι μάλλον δεδομένο πως και οι τέσσερεις ΚΤΜ στο πρωτάθλημα του 2020 θα τρέχουν με ίδια, καινούργια RC16, ως τότε όμως οι Binder και Lecuona δεν είναι ακόμη σε θέση να συμβάλλουν στην εξέλιξή του, έχοντας πρώτα να καλύψουν ένα κενό άνω των 2 δευτερολέπτων από τους υπόλοιπους αναβάτες - που φτάνει κοντά στα 3 από τους κορυφαίους.
Η απουσία του τραυματία Miguel Oliveira είναι σημαντική για μια ομάδα με τόσους νέους αναβάτες, καθώς η εμπειρία του μετά από έναν χρόνο στην κατηγορία θα του επέτρεπε να συνεισφέρει στη δουλειά εξέλιξης που κάνουν οι Espargaro και Pedrosa.
Aprilia
Όπως γνωρίζουμε η Aprilia δεν έχει εμφανίσει ακόμη τη μοτοσυκλέτα του 2020, με αποτέλεσμα οι τρεις αναβάτες της – Aleix Espargaro, Andrea Iannone και Bradley Smith (αναβάτης δοκιμών) – να εξακολουθούν με τις μοτοσυκλέτες που έκλεισαν τη σεζόν.
Αυτό δεν τους εμποδίζει απ’ το να δοκιμάσουν μερικά νέα αεροδυναμικά πακέτα, αλλά είναι ξεκάθαρο πως η Aprilia έχει μείνει αρκετά πίσω και, αν το νέο της αγωνιστικό όντως εμφανιστεί τον Φεβρουάριο στη Sepang ως έχουν δηλώσει, η εξέλιξή του μοιραία θα απλωθεί στους πρώτους αγώνες της νέας σεζόν.
Δεδομένων των συνθηκών πάντως δεν τα πήγαν και άσχημα, με τους Iannone και Espargaro να καταλαμβάνουν τις θέσεις 13 και 14 αντιστοίχως, περίπου 1.3 δευτερόλεπτα από τον πρωτοπόρο.
>>>
Πλέον με το τέλος της δεύτερης επίσημης δοκιμής για τη νέα σεζόν ακολουθεί η υποχρεωτική χειμερινή διακοπή, όπου οι υπογεγραμμένοι αναβάτες δεν έχουν δικαίωμα να ξανακαβαλήσουν τα πρωτότυπά τους και η όποια δουλειά θα γίνει με τους αναβάτες δοκιμών.
Συνοψίζοντας τα όσα μάθαμε από τις δύο πρώτες δοκιμές της νέας αγωνιστικής χρονιάς, η Yamaha έκλεψε τις εντυπώσεις παρότι έχει πολλές αλλαγές στη μοτοσυκλέτα της (και κινητήρας και πλαίσιο) και θεωρητικά έχει άφθονη δουλειά μπροστά της.
Οι αριθμοί λένε πως Vinales και Quartararo διατηρούνται ψηλά στη λίστα ανταγωνιστικότητας ανεξαρτήτως του τι καβαλούν, ο Morbidelli ακολουθεί τον ομόσταυλό του σε ταχύτητα, ενώ δίνουμε προσοχή στα λεγόμενα του Rossi που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου βλέποντας πως η δύναμη που ζητούν για να μην χάνουν τόσο σε τελική ταχύτητα δεν έρχεται.
Η Honda μοιάζει παγιδευμένη στον αστερισμό του Marc Marquez, γεγονός που σημαίνει πως έχει έναν πρωταθλητή ικανό για όλα ακόμη και πατίνι να του δώσεις, μα οι υπόλοιποι αναβάτες δεν είναι ανάλογα ικανοποιημένοι. Ο Crutchlow, για παράδειγμα, εξήγησε πως και μετά τις αλλαγές με το νέο πλαίσιο η μοτοσυκλέτα παραμένει δυσκολοδήγητη.
Καθόλου περίεργο να μη μας φαίνεται δηλαδή που η δεύτερη ταχύτερη Honda είναι στη δέκατη θέση. Η απουσία του Takaaki Nakagami στερεί ένα ζευγάρι έμπειρα χέρια από την εξέλιξη, ενώ ο Alex Marquez δεν είναι δυνατόν να κριθεί τόσο νωρίς, καθώς ακόμη μαθαίνει τις τακτικές επιβίωσης σε μια κατηγορία με υπερδιπλάσια ισχύ και εξωγήινα λάστιχα, φρένα και δυνατότητες ρύθμισης σε σχέση με όσα ήξερε ως τώρα στη Moto2.
Οι Ducati, KTM και Suzuki έχουν επικεντρώσει σε στοχευμένες αλλαγές, πλαίσιο οι δύο πρώτες, κινητήρα η τρίτη. Όπως δείχνουν οι μέχρι τώρα χρόνοι τους, για τη μεν Suzuki όλα βαίνουν καλώς, ενώ για τη Ducati η εικόνα θυμίζει λίγο-πολύ αυτή της σεζόν που έκλεισε: πρέπει να λογίζεται ως δεύτερη, αλλά δεν έχει πάντα καπαρωμένη αυτή τη θέση.
Έτσι κι αλλιώς όμως, οι Ιταλοί βαρέθηκαν να χάνουν από τον Marquez (και κυρίως ο επί συνεχόμενες χρονιές δεύτερος Dovi) και γνωρίζουν πως η ευκαιρία τους θα χαθεί αργά ή γρήγορα. Αφενός δεν είναι η Honda αχτύπητη, μόνο ο Marquez είναι, αφετέρου τρία χρόνια τώρα απολαμβάνουν της τύχης οι άλλοι κατασκευαστές να είναι πιο πίσω από αυτούς. Αν ανέβει η Yamaha ή η Suzuki κι άλλο, τότε θα είναι ακόμη πιο δύσκολη η επιστροφή των Ιταλών στην κορυφή. Η ώρα είναι τώρα, αλλά θα το καταφέρουν;
Όσο για την Aprilia, οι γκρίνιες των αναβατών είναι απολύτως λογικές, ειδικά από τη στιγμή που η άφιξη του Massimo Rivola από την F1 στο MotoGP συνοδεύτηκε από υποσχέσεις πως φέτος η εταιρεία θα φέρει ένα εντυπωσιακό νέο αγωνιστικό και να προετοιμαζόμαστε για συνεχείς εκπλήξεις. Το πρόβλημα είναι πως η πρώτη έκπληξη ήταν για τους αναβάτες της και ήταν δυσάρεστη.
Να δούμε αν θα έρθει η RS-GP στη Sepang, ως υποσχέθηκαν οι ιθύνοντες της ομάδας, και τι ακριβώς θα είναι αυτή. Φανταζόμαστε πάντως πως περισσότερη αγωνία επ’ αυτού από τους κ.κ. A. Espargaro και Iannone δεν έχει ουδείς άλλος στον πλανήτη.
Λεπτομέρεια από το αεροδυναμικό πακέτο για το μπροστινό φρένο των Aprilia
Στις εκκρεμότητες της χειμερινής διακοπής προσθέτουμε το σίριαλ Zarco-Avintia, όπου η μεν Ισπανική ομάδα ξεφορτώθηκε άκομψα τον Abraham παρότι είχε συμβόλαιο για άλλον έναν χρόνο, αλλά ακόμη δεν έχει ανακοινωθεί ο Γάλλος. Παίζει και κάποιο άλλο όνομα-έκπληξη; Διάβασαν τώρα καθυστερημένα τις παλιότερες δηλώσεις του Zarco πως η Avintia δεν είναι ανταγωνιστική και θα προτιμούσε να πάει στη Moto2; Ή μήπως απλά περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να μας ξεφουρνίσουν το χειρότερα φυλαγμένο μυστικό του σύμπαντος;
Όπως και να έχει, μια ακόμη συναρπαστική σεζόν ξημερώνει και το ραντεβού δίνεται για τις αρχές Φλεβάρη 2020 στην άλλη άκρη του κόσμου, στην πίστα Sepang της Μαλαισίας, έδρα της Petronas και χορηγού της ομώνυμης δορυφορικής ομάδας της Yamaha με το νέο ανατέλλον αστέρι του MotoGP, Fabio Quartararo, τον οποίο ο Marc Marquez θεωρεί πως θα είναι ο Νο.1 αναβάτης που θα του κάνει τη ζωή δύσκολη στο κυνήγι του 9ου τίτλου, αυτού που θα ισοφαρίσει την επίδοση καριέρας του ενός και μοναδικού Valentino Rossi.