Όπως λέγαμε στα τέλη του Ιανουαρίου, η FIM προσέγγισε την οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024 που θα γίνουν στο Παρίσι, με στόχο να συμπεριληφθεί το Trial-E στα προς ένταξη αθλήματα που έχει δικαίωμα να προτείνει η διοργανώτρια χώρα.
Εν τέλει η πρόταση δεν έγινε δεκτή, καθώς το Παρίσι ανακοίνωσε τη λίστα με τα αθλήματα που προτείνει στις 21 Φεβρουαρίου και αυτά είναι τα εξής 4: sport climbing (αναρρίχηση), skateboarding, surfing και breaking (δηλαδή breakdancing).
Τα τρία πρώτα είχαν προταθεί και εγκριθεί και από το Τόκυο για τους δικούς του Αγώνες το 2020, οπότε φαίνεται πως θα τα ξαναδούμε και δεύτερη φορά το 2024, αυξάνοντας τις πιθανότητές τους να ενταχθούν σε μόνιμη βάση στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Όσο για το τέταρτο, ας το αφήσουμε ασχολίαστο.
Επίσημη αντίδραση από τη FIM δεν έχει προκύψει και κάτι τέτοιο δεν αναμένεται, καθώς το αποτέλεσμα ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενο. Διά του λόγου το αληθές, η FIM έχει ήδη στρέψει το ενδιαφέρον της στο να εντάξει το Trial-E στα World Games 2021 και τα European Games 2023.
Ειδικά ο πρώτος θεσμός, υφίσταται για να προβάλλει όλα εκείνα τα αθλήματα που δεν είναι Ολυμπιακά ή που κάποτε ήταν και κόπηκαν, ενώ έχει λειτουργήσει ουκ ολίγες φορές και ως προθάλαμος των Ολυμπιακών Αγώνων – από εκεί ξεκίνησαν το badminton, το beach volley, το τραμπολίνο, το teakwondo και το μοντέρνο τρίαθλο μεταξύ άλλων.
Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, αλλά και οι οργανωτικές επιτροπές κάθε χώρας που αναλαμβάνει τους Αγώνες, βρίσκονται σε ασφυκτική πολιορκία από πολλές ομοσπονδίες που ζητούν να ενταχθούν στο επίσημο πρόγραμμα, ωστόσο πίσω από τις πολιτικές υπάρχει μια πραγματικότητα που δε μπορούμε να αγνοήσουμε: ουδέποτε έχει υπάρξει μηχανοκίνητο αγώνισμα σε Ολυμπιακούς.
Στη σύγχρονη ιστορία τους, δηλαδή από το 1896 και μετά, η μόνη φορά που κάτι με κινητήρα βρέθηκε στο πρόγραμμα ήταν το 1908, όταν έγιναν τρεις κούρσες με μηχανοκίνητες βάρκες. Έκτοτε, όσα αθλήματα χρησιμοποιούν κάποιο μέσο, αυτό κινείται με φυσικό τρόπο (έλκηθρο, ιστιοπλοΐα κλπ) και όχι με κινητήρα. Στον αντίποδα, βέβαια, θα ισχυριστεί κάποιος πως και στη σκοποβολή χρησιμοποιούμε κάποιο μηχάνημα.
Όπως και να έχει, θα είναι μάλλον δύσκολα τα πράγματα για το Trial-Ε, ωστόσο το ευρύτερο κλίμα αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Αφενός βρισκόμαστε σε μια διαδικασία ανανέωσης για τους Αγώνες, με τη ΔΟΕ να τρέχει το πρόγραμμα Agenda 2020. Σύμφωνα με αυτό θέλει να κάνει τους Αγώνες πιο ισορροπημένους ανάμεσα στα δύο φύλα, να προσελκύσει τους νέους και να προσδώσει έναν πιο “αστικό” αέρα (urban είναι η λέξη που χρησιμοποιείται στο αυθεντικό δελτίο Τύπου).
Σε αυτό το περιβάλλον λοιπόν το Trial-E αρχίζει να δείχνει λιγότερο ξένο και μπορεί να είναι μια εξαιρετική πλατφόρμα για την προώθηση της ηλεκτροκίνησης, κάτι που σίγουρα θα έχει την υποστήριξη της Ε.Ε. που εσχάτως έχει κηρύξει τον πόλεμο στον κινητήρα εσωτερικής καύσης.
Παράλληλα, το trial ως άθλημα έχει πολλά προσόντα που ταιριάζουν με τις νέες φιλοσοφίες της ΔΟΕ: έχει νεανικό κοινό, είναι συναρπαστικό, κατάλληλο για άνδρες και γυναίκες, μπορεί να στηθεί παντού και δεν απαιτεί ούτε μόνιμες ούτε ακριβές εγκαταστάσεις. Προσθέστε τον οικολογικό χαρακτήρα της ηλεκτρικής αυτής σειράς, βάλτε και το ότι είναι ίσως το πιο πρόσφορο μοτοσυκλετιστικό άθλημα για να απολαύσει κάποιος άσχετος με τη μοτοσυκλέτα και το όλο εγχείρημα αρχίζει να ακούγεται κάπως πιο αισιόδοξα.
