Της Τζο Λαδά

Σαν επισκέπτης από το διάστημα δείχνει το Vivacity όταν το αντικρίσεις. Περίεργα κοψίματα, ογκώδες το μπροστινό μέρος, άραγε να κρύβει κάτι απο ‘κεί κάτω; Το έκαναν έτσι μόνο για να ξεχωρίζει ή πατάς ένα κουμπί και ξεπετάγεται μια δορυφορική κεραία που καλεί ένα γένος εξωγήινων όντων να καταλάβουν τον πλανήτη μας; Ότι κι αν είναι αυτό που κρύβει το Vivacity, σίγουρα το κάνει να μη μοιάζει με τίποτα που να έχει βγει ως σήμερα στην παραγωγή.

Τι εννοεί ο ποιητής;

Βέβαια, είναι έτσι φτιαγμένο για να μη μπορεί ο κάθε περαστικός να το πατάει και να σου παίρνει το βιος από μέσα. Μάλιστα, στη θέση την οποία βρίσκεται προστατεύεται από το ίδιο το τιμόνι όταν το κλειδώσεις αριστερά, χωρίς αυτό να σε γλυτώνει από κάποιον επιτήδειο που ξέρει το μυστικό σου. Το πατάς και τσαααααααααααακ, ανοίγει το πλαστικό πορτάκι, αποκαλύπτοντας ένα χώρο 13 ολόκληρων λίτρων, ικανό να φιλοξενήσει ένα μικρό σακίδιο ή ένα μπουφάν, το κολατσιό σου, μια σακούλα με καρότα και μαρούλια από τη λαϊκή, ότι τραβάει η όρεξή σου. Χρηστικό; Σαφέστατα, ναι. Αναντικατάστατο; Όχι, καθώς την ίδια δουλειά κάνει μια βαλίτσα πίσω, την οποία το Vivacity μπορεί να φιλοξενήσει με τις απαραίτητες βάσεις, όπως σε όλα τα scooter. Τότε γιατί; Γιατί έχεις τον έξτρα χώρο χωρίς ν’ αγοράζεις βαλίτσα και να κουβαλάς άλλο ένα κλειδί, γιατί είναι πολύ βολικό, και γιατί θα είσαι ο μόνος που θα το έχει!

Μετακομίζω γιατί χωρίζω

Μη γελάς γιατί ακόμα δεν τελειώσαμε με τα μυστικά του Vivacity. Εκτός από το “μαγικό” πορτάκι, έχεις ακόμη έναν τεράστιο χώρο κάτω από τη σέλα, ο οποίος μπορεί να φιλοξενήσει άνετα ένα full face κράνος κι ένα αδιάβροχο, στον οποίο χώρο κρύβεται και “πριζάκι” για το κινητό σου, πράγμα ασυνήθιστο για scooter τέτοιου κυβισμού. Όλα αυτά μαζί σου δίνουν έναν αποθηκευτικό χώρο 35 λίτρων, παρακαλώ και αν προσθέσεις και το άγκιστρο για τα ψώνια, κλασσικά κάτω από το τιμόνι, μπορείς να πεις ότι χωράς όλη σου την ημέρα μέσα στους χώρους του Vivacity. Όχι, καφετιέρα δεν διατίθεται στο στάνταρ εξοπλισμό.

Οι εξωγήινοι έχουν μείνει λίγο πίσω

Καβαλάω, λοιπόν, το “όχημα από έναν άλλον πλανήτη” και βρίσκομαι σε άβολη θέση. Η σέλα είναι πολύ χαμηλά ή το τιμόνι πολύ ψηλά; Λίγο κι απ’ τα δύο μάλλον και νιώθω πως έχω καβαλήσει τη μαγική Hoover της εκσυγχρονισμένης κακιάς μάγισσας! Τα πόδια μου έχουν διπλώσει σαν ακρίδα και σα να μου φαίνεται πως η σέλα γλυστράει...
Ας βάλω μπροστά. Ωπ, θα τα χαλάσουμε μου φαίνεται! Τώρα που δεν το κοιτάω απ’ έξω αλλά από μέσα το Vivacity δε δείχνει καθόλου φουτουριστικό, το αντίθετο μάλιστα. Τα χειριστήρια (διακόπτης φλας, μίζα, κόρνα, σκάλα φώτων) είναι από μια περασμένη εποχή, μικροσκοπικά και “στεγνά” στην αίσθηση. Ειδικά ο διακόπτης των φλας θέλει ιδιαίτερη προσοχή και συνήθεια, καθώς δεν ενεργοποιεί το επιθυμητό λαμπάκι αν δεν πατηθεί με δύναμη κι ορμή έως ότου κάνει ένα χαρακτηριστικό “κλακ”. Το “σώζει” με τις ψηφιακές ενδείξεις βενζίνης, θερμοκρασίας και οδομετρητή που θα ζηλέψουν ακόμη και μεγάλες μοτοσυκλέτες!

Πόσα απίδια βάνει ο σάκκος;

Εκκίνηση. Χέρια ψηλά (για να φτάσω το τιμόνι) κααααααααααι γκάζι. Χμ, καλά τα πας. Σε αυτόν τον τομέα το Vivacity δεν θα σας απογοητεύσει, καθώς ο αερόψυκτος κινητήρας του έχει προβλέψιμη και στρωτή λειτουργία ως και τα 90km/h. Απο ‘κει κι έπειτα δεν θα πετάξει και τη σκούφια του για να “πιάσει” τα 100km/h, με λίγη προσπάθεια όμως θα το κάνει. Και με λίγη κατηφόρα.
Ενώ το Vivacity παραμένει σταθερό και σε γενικές γραμμές κάνει καλά τη δουλειά του, μετά από τα 60km/h και σε κάποιες περιπτώσεις με χαλασμένο οδόστρωμα, νιώσαμε να κουνάει λίγο μπροστά. Υπεύθυνο μπορεί να ήταν και το φθαρμένο ελαστικό και δεν μπορούμε να εκφέρουμε πλήρη άποψη γι' αυτό. Βέβαια έτσι τηρούσα απόλυτα τα όρια ταχύτητας μέσα στην πόλη και όλα γινόντουσαν μια χαρά!

"Χέρια ψηλά"

Κάτι ξέρει ο Χαντζηγιάννης που τραγουδά το ομώνυμο τραγούδι και το Vivacity φαίνεται πως το ακούει συχνά: εκεί που έχει τις μανέτες των φρένων (στραμμένες προς τα κάτω,πάνω στο ψηλό τιμόνι) θέλει να σηκώσεις κάπως τους αγκώνες για να τις πατήσεις σωστά. Χέρια ψηλά λοιπόν!

Πατώντας τα φρένα, τώρα, όλα θα πάνε καλά. Τα δύο έμβολα θα συνεργαστούν μια χαρά με τον 200mm δίσκο μπροστά, ενώ το κλασσικό ταμπουράκι πίσω θα κάνει αθόρυβα τη δουλειά του. Οι 12άρηδες τροχοί είναι ο λόγος που θα νιώσεις όλες τις λακουβίτσες, όλη την παραπανίσια άσφαλτο που μπήκε για να κλείσει την τρύπα που άνοιξε όταν πέρναγε το φυσικό αέριο από τη γειτονιά σου, εκείνη που ανοίγαν 3 μήνες (όταν έδινες πανελλήνιες) και την έκλεισαν με την Άρτα και τα Γιάννενα για να σου φτιάξουν την προσωπική σου πίστα motocross έξω από το σπίτι σου (παραπονιέσαι κιόλας). Θα νιώσεις μέχρι και το καλώδιο που έχει απλώσει ο τεχνίτης για να βιδώσει μια ταμπέλα στον απέναντι μαντρότοιχο. Λειτουργεί όμως τελικά, όπως λειτουργούσαν άλλωστε τόσα χρόνια τα scooter με τους μικρούς τροχούς.

Η επιλογή των ελαστικών Hutchinson στέλνουν τη σκέψη πίσω στο ’92, όταν ήταν τελευταία λέξη της τεχνολογίας για τα scooter κι ερχεσαι ν’ αναρωτηθείς: τελικά οι εξωγήινοι είναι  πιο μπροστά από ‘μας ή μπερδεύτηκαν κάπου στο διαδρομή του χωροχρόνου;

Μίξερ φρούτων

Κάπως έτσι θα χαρακτήριζαν την αμφιταλάντευσή μου οι παλαιόφιλοι Θεσσαλονικείς. Όπως βάζεις στο μίξερ τα κομμάτια από διαφορετικά φρούτα μαζί με χυμό και τ’ αναμειγνύεις, έτσι έβαλαν στην Peugeot στο “μίξερ” του R ‘n’ D τμήματός τους κομμάτια από παλιά scooter και τ’ ανέμειξαν με μια νέα ιδέα. Το ταξίδι στο παρελθόν, όμως έχει και τα καλά του. Γιατί το Vivacity φέρνει μαζί του και πλαϊνό stand αλλά και μανιβέλα, για τις κρύες νύχτες του χειμώνα.

Τελικά γιατί μιλάμε; Για μια μηχανή από το μέλλον ή μια αναδρομή στο παρελθόν; Πέραν των χωροταξικών ευρεσιτεχνιών του, το Vivacity δεν έχει να επιδείξει κάτι καινούριο στο μοτοσυκλετιστικό χώρο. Αυτά που θα σε κάνουν να το ξεχωρίσεις από τον ανταγωνισμό και να το επιλέξεις είναι η ευκολία που θα σου προσφέρει στις δουλειές σου με τους ατέλειωτους αποθηκευτικούς του χώρους αλλά και η χαμηλή του τιμή, στα 1789€.

Τεχνικά χαρακτηριστικά

Φωτογραφίες οδήγησης

Τεχνικές φωτογραφίες