Κείμενο: Κώστας Γκαζής
Φωτογραφίες: Τάκης Μανιάτης

Δίπλα στη ναυαρχίδα της Honda, Supra-X HelmIn, και πάνω από το ελαφρώς φθηνότερο -και ελαφρώς παλαιότερο- Wave 110i, βρίσκεται το Astrea Grand 110. Ένα νέο παπί στην “οικονομική” κατηγορία των 110 κυβικών εκατοστών, με όπλα την υψηλή ποιότητα κατασκευής, και την εξαιρετική οικονομία καυσίμου.

Σύγχρονο σε εμφάνιση το νέο Astrea Grand 110, πιο όμορφο από το Wave 110, ψεκαστό και ελαφρώς πιο δυνατό (8,7 hp αντί για 8,4) θέλει να συνεχίσει την ένδοξη παράδοση του θρυλικού Astrea του παρελθόντος. Και τα γραφικά είναι σύγχρονα, θυμίζοντας εκείνα του Supra-X HelmIn.

Παπί από κούνια

Η ποιότητα κατασκευής και το φινίρισμα του είναι πάρα πολύ καλά, σε βαθμό που θα περίμενες από κάποιο ακριβότερο δίκυκλο. Μικρό παράπονο από τα αυτοκόλλητα που δεν έχουν περαστεί με βερνίκι, αλλά... για παπί μιλάμε, εδώ μεγάλες μοτοσυκλέτες και δεν έχουν βερνίκι πάνω από τα αυτοκόλλητα τους.

Η σέλα είναι σχετικά λεπτή, με λιγότερο αφρώδες υλικό από ότι το ιδανικό, θυσιάζοντας μέρος από την άνεση των επιβαινόντων για χάρη του ακόμα χαμηλότερου ύψους της σέλας (760 mm) που κάνει το Astrea προσβάσιμο ακόμα και από τα χαμηλότερα αναστήματα.

Οι καθρέπτες είναι στιλάτοι, αλλά σχετικά μικροί, με εξίσου μικρό οπτικό πεδίο. Το Astrea Grand 110 έχει και πλαϊνό αλλά και κεντρικό σταντ στον στάνταρ εξοπλισμό, ενώ εντύπωση προκαλεί και ο μηχανισμός ασφαλείας με λάμα που κλείνει τον κεντρικό διακόπτη κάθε φορά που εξέρχεται το κλειδί. Ο συγκεκριμένος μηχανισμός συνηθίζεται στα scooter, ενώ ο διακόπτης “ανοίγει” από τη λάμα, χρησιμοποιώντας το πίσω μέρος του κλειδιού του παπιού. Ποιος θα πει όχι σε λίγη έξτρα αντικλεπτική ασφάλεια; Σίγουρα όχι εμείς.

Το κόψιμο του τιμονιού είναι πάρα πολύ μεγάλο, όπως θα περιμέναμε από ένα παπί που σέβεται τον εαυτό του, ενώ η στάση του αναβάτη είναι πολύ άνετη, με χαλαρές γωνίες σε πόδια και χέρια.

Λίγη εξοικείωση θέλουν οι πολύ όμορφοι νέοι διακόπτες της Honda, καθώς οι θέσεις του κουμπιού της κόρνας και εκείνου των φλας έχουν αλλάξει θέσεις μεταξύ τους. Είναι απλώς θέμα συνήθειας.

Όμορφα και ευανάγνωστα τα όργανα, αν και εξαιρετικά λιτά σε ενδείξεις -ολικός χιλιομετρητής, κοντέρ, δείκτης βενζίνης, δείκτης σχέσης κιβωτίου, και προειδοποιητικές λυχνίες φλας, νεκράς, μεγάλης σκάλας φώτων και ψεκασμού. Μακάρι να είχε ένα ρολόι, αλλά... δεν.

Ο δείκτης καυσίμου είναι αρκετά ανακριβής, καθώς όταν γεμίσεις το παπί εκείνος δεν λέει να κατέβει με τίποτα, ενώ ξαφνικά κάνει βουτιά προς τα κάτω, τρομάζοντας τον αναβάτη. Ευτυχώς, όπως συνηθίζεται, ο δείκτης μπορεί να τρομάζει τον αναβάτη δείχνοντας πως το ρεζερβουάρ είναι άδειο, όμως το τελευταίο έχει λίγη παραπάνω ποσότητα από εκείνη που νομίζετε.

Το Astrea έχει μπροστά ένα ανάγλυφο αυτοκόλλητο (Fi) που περηφανεύεται για τον ψεκασμό του, κι ένα ακόμα πίσω, που λέει Smart Riding Experience. Ε; Αν εννοείτε την επιλογή του Astrea Grand 110 για κίνηση στην πόλη, ε ναι, είναι έξυπνη επιλογή, που οδηγεί σε... έξυπνη εμπειρία οδήγησης.

Ευπρόσδεκτη η προστατευτική λάμα στον κινητήρα για να μην ζεσταίνεται η φτέρνα του αναβάτη από τις στενές επαφές με το μοτέρ, ευπρόσδεκτη και η χειρολαβή για τον συνεπιβάτη.

Ο διακόπτης στο πίσω μέρος που ανοίγει τη σέλα είναι περίεργα... κρυμμένος, καθώς η κλειδαριά δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά αφού δεν είναι “πρόσωπο” με τα πλαστικά, αλλά αρκετά βαθιά χωμένος μέσα στην τρύπα!

Η σέλα δεν κλείνει απλά με το να την αφήσεις να πέσει από τη σηκωμένη θέση, και θέλει αρκετή πίεση με το χέρι ώστε να ακουστεί το πολυπόθητο “κλικ” και να κλειδώσει στην κάτω θέση.

Κάτω από τη σέλα υπάρχει αποθηκευτικός χώρος 7 λίτρων, ικανός για να χωρέσει ένα σετ αδιάβροχα κι ένα λουκέτο, όχι όμως για κράνος, ούτε καν για jet. Έτσι, εδώ το Astrea Grand πάσχει αν το συγκρίνει κανείς με το Supra-X -αλλά μόνο με εκείνο. Κάτω από τη σέλα βρίσκονται και τα 2-3 εργαλεία που έχει το παπί.

Κυρίαρχος των αστικών κέντρων

Για την εκκίνηση του, το Astrea Grand έχει μίζα, έχει όμως ΚΑΙ μανιβέλα, ενώ παίρνει μπροστά άμεσα και εύκολα και με τις 2 μεθόδους.

Ο ψεκασμός κρατάει αμέσως ρελαντί, ενώ είναι άριστος παντού.

Το κιβώτιο των 4 ταχυτήτων είναι θετικό, αλλά οι σχέσεις είναι πολύ κοντές. Τόσο κοντές που από τα 60 χλμ/ώρα έχεις ήδη βάλει 4η και το πόδι σου ψάχνει ενστικτωδώς να αλλάξει σε... 5η. Στα 90-100 χλμ/ώρα ο κινητήρας παράγει αρκετό θόρυβο και κραδασμούς, δίνοντας σου να καταλάβεις πως φτάνει τα όρια του, ενώ σε ιδανικές συνθήκες το Astrea Grand θα χτυπήσει κόφτη στα 115 χλμ/ώρα.

Σε Εθνική Οδό και σε άλλους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας ο αναβάτης θα πρέπει να το ζορίζει για να πηγαίνει με ταχύτητες που να καθιστούν ασφαλή τη διαβίωση του σε αυτές τις συνθήκες, όμως για τις συνθήκες που σχεδιάστηκε (κίνηση στο κέντρο της πόλης) το Astrea Grand είναι απλά... άριστο!

Το τιμόνι κόβει απίστευτα όπως προείπαμε, η ισορροπία του παπιού είναι υποδειγματική (δεν κατεβάζεις πόδια παρά μόνο στο φανάρι), το παπί έχει μικρό μήκος, κι έτσι ο αναβάτης μπορεί με μια δευτέρα ή τρίτη στο κιβώτιο να ελίσσεται αστραπιαία ακόμα και στο χειρότερο μποτιλιάρισμα, περνώντας από κενά που δεν περνάει τίποτα άλλο, και στρίβοντας κάθετα μπροστά από αυτοκίνητα, εκεί που δεν χωράει κανένα άλλο δίκυκλο.

Τα παραπάνω συνδυάζονται με μια απίστευτα μικρή κατανάλωση 2,1 λίτρων στα 100 χιλιόμετρα, αλλά και με τη... δροσερή λειτουργία του παπιού της Honda ακόμα και στις ζέστες, όπου 1) δεν καίει τον αναβάτη και 2) δεν κάνει θόρυβο (αερόψυκτο γαρ, δίχως βεντιλατέρ). Ένα πραγματικά αγχολυτικό χάπι για το μποτιλιάρισμα.

Κάθε μποτιλιάρισμα... γιορτή!

Οδηγώντας στο κέντρο της Αθήνας σε εβδομάδα που είχαν απεργία όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, το Astrea Grand έδωσε ρέστα -όπως πρέπει να κάνει κάθε αξιόλογο παπί- χαρίζοντας μας πλατιά χαμόγελα την ίδια ώρα που οι αναβάτες ακριβών μοτοσυκλετών ήθελαν απλώς να αφήσουν στο πλάι τα ακριβοπληρωμένα όπλα τους, και να γονατίσουν δίπλα τους, απελπισμένοι. Κάθε όχημα για τη χρήση του, και το παπί στο μποτιλιάρισμα!

Οι αναρτήσεις είναι άριστες στο 95% των συνθηκών, μαλακές και άνετες, προσδίδοντας ταυτόχρονα καλό κράτημα και σταθερότητα παντού. Ελάχιστα παράπονα θα έχετε μόνο όταν συναντήσετε πολύ έντονες ανωμαλίες, κάτι αναμενόμενο στην κατηγορία όμως.

Το μπροστινό φρένο έχει δαγκάνα ενός εμβόλου, λύση οικονομική απέναντι στις δαγκάνες 2 εμβόλων των ακριβότερων μοντέλων, παρόλα αυτά φρενάρει ικανοποιητικά καλά -δίχως να περιμένεις να ρίξει και άγκυρα βέβαια- ενώ διαθέτει και καλή αίσθηση. Οικονομική και η λύση του ταμπούρου πίσω, το οποίο κάνει όμως καλή δουλειά.

Φυσικά όπως όλα τα παπιά, τουλάχιστον μέχρι να εφαρμοστούν οι Euro 4 το Astrea Grand δεν έχει ούτε ABS, ούτε CBS.

Εμείς να επικροτήσουμε την κίνηση της ελληνικής αντιπροσωπείας, που τοποθετεί ελαστικά Michelin City Pro στο Astrea Grand, προσφέροντας άριστο κράτημα τόσο σε γυαλισμένο όσο και σε βρεγμένο οδόστρωμα, ενώ απαλλάσσει και τον αναβάτη από το συνηθισμένο έξοδο και την διαδικασία της αλλαγής των ελαστικών πρώτης τοποθέτησης.

Ποιοτικό, όμορφο, ικανό

Συνολικά το Honda Astrea Grand 110 αφήνει πολύ καλές εντυπώσεις, και είναι ένα από τα πλέον ικανά παπιά της κατηγορίας των 110 κυβικών εκατοστών. Άριστο σε ποιότητα κατασκευής, ομορφούλι και στα 2 χρώματα (λευκό και μαύρο), και σύγχρονο εμφανισιακά. Ταυτόχρονα, διαθέτει όλες εκείνες τις αρετές που κάνουν τα παπιά τα καλύτερα οχήματα μέσα σε μποτιλιαρισμένα αστικά κέντρα (οικονομία καυσίμου, μικρό βάρος, χαμηλή σέλα, ευελιξία και μικρές διαστάσεις). Η τιμή των 1.945 ευρώ είναι λογική για την ποιότητα, την καταγωγή και το όνομα της Honda, ενώ στέκεται αξιοπρεπώς απέναντι και στον ανταγωνισμό, με τοποθέτηση στο άνω άκρο της κατηγορίας των 110 κ.εκ.

Τεχνικά Χαρακτηριστικά

Φωτογραφίες κίνησης

Φωτογραφίες λεπτομερειών