Η Πολυτίμη Κυριακοπούλου έκανε πραγματικότητα ένα μεγάλο της όνειρο: Να τερματίσει σε έναν κορυφαίο αγώνα Rally, στο Rally Tuareg! Μας μιλάει για τις τρεις τελευταίες μέρες του αγώνα και τις δυσκολίες που συνάντησε μέχρι τον τερματισμό.

Day5 – Nefta -Douz

“Πέμπτη  μέρα του αγώνα σήμερα με εκκίνηση την Nefta και τερματισμό την Douz.
Μια διαδρομή 290χλμ για την κατηγορία amateur και για τα αυτοκίνητα και 370χλμ για την κατηγορία pro. Ο προβλεπόμενος μέγιστος συνολικά χρόνος είναι 9 ώρες και η διαδρομή αποτελείται από 3 ειδικές και 2 απλές. Η κατηγορία amateur θα κινηθεί μετά στο CP3 στο CP5 ενώ η pro έχει ακόμα 80 επιπλέον χλμ μεταξύ CP3 και 4. Η εκκίνηση όπως κάθε μέρα στις 9.40 ξεκινώντας 4 μοτοσυκλέτες μαζί ανά λεπτό. Είμαι πανέτοιμη να ξεκινήσω. Έχω δανειστεί από ιταλό αναβάτη το δικό του δεύτερο roadbook και είμαι γεμάτη ενέργεια να συνεχίσω τον αγώνα μου. Λίγο πριν πάρω εκκίνηση συναντάω τον Guillaume που έχει ξεκινήσει με την κατηγορία pro μία ώρα νωρίτερα. Έχει χτυπήσει λίγα χλμ μετά από την εκκίνηση έχοντας μια πτώση ενώ προσπαθούσε να προσπεράσει κάποιον άλλο οδηγό. Οδηγώ την μοτοσυκλέτα του μέχρι το φορτηγό της διοργάνωσης όπου θα φορτωθεί και θα μεταφερθεί μέχρι την Douz.  Έχει χτυπήσει τα δάχτυλα του αριστερού του χεριού και φυσικά δεν μπορεί να συνεχίσει. Με σφιγμένο το στομάχι παίρνω εκκίνηση, ξέροντας καλά ότι η διαδρομή είναι μεγάλη και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Τα ατυχήματα και οι τραυματισμοί και σε αυτόν τον αγώνα είναι πολλά.
Το πρώτο κομμάτι της διαδρομής αναπτύσσεται σε ανοιχτούς αμμώδεις δρόμους. Η οδήγηση είναι πολύ γρήγορη, αλλά χρειάζεται προσοχή μιας και το τερέν εναλλάσσεται από άμμο σε πέτρα και ανάποδα… Το roadbook αν και συνεχίζει να είναι ανάποδα γραμμένο από κάτω προς τα πάνω, είναι αρκετά σωστό και τα επικίνδυνα σημεία είναι σημειωμένα.

Οδήγηση χωρίς λάθη

Οδηγώ χωρίς να αντιμετωπίζω κάποια ιδιαίτερη δυσκολία και φτάνω χωρίς σχεδόν να το καταλάβω στην  δεύτερη ειδική διαδρομή της ημέρας που είναι πολύ μικρότερη από την πρώτη στα 50 χλμ περίπου.
Συνεχίζω χωρίς λάθη στην πλοήγηση και ανακαλύπτοντας όλα τα κρυφά σημεία ελέγχου, γεγονός που με γεμίζει ικανοποίηση πιστεύοντας ότι θα φτάσω χωρίς ποινή μέχρι το τέλος.
Στην τρίτη και τελευταία ειδική διαδρομή της ημέρας, οδηγούμε σε κάποια offroad τμήματα κατά μήκος της κοίτης ενός ποταμού. Το τοπίο είναι μαγικό και σε προκαλεί να πάρεις τα μάτια σου από το roadbook κι εγώ αντιστέκομαι. Διασχίζω μια αποξηραμένη λίμνη και συνεχίζω…
Τα τελευταία 15χλμ της πορείας μας προς την Douz είναι σε άμμο, παχιά άμμο και φυσικά η ταχύτητα πρέπει να είναι μεγάλη. Κινούμαι με 80-90 χλμ/ωρα και χέρια και πόδια δουλεύουν στα «κόκκινα». Προσπαθώ να είμαι προσεκτική αποφεύγοντας μια πιθανή πτώση.
Πλησιάζοντας την πόλη της Douz μπαίνουμε ξανά στους αμμολόφους, γνώριμο τοπίο για όλους, που μετά από τόσες μέρες οδήγησης στην άμμο φαντάζει εύκολο, δεν είναι όμως όταν έχει κανείς ήδη διανύσει σχεδόν 300χλμ…
Οδηγώ σε όρθια στάση και προσπαθώ να μην κολλήσω πουθενά γιατί οι δυνάμεις μου λιγοστεύουν και πρέπει να μην χρειαστεί να σηκώσω την μοτοσυκλέτα μου.
Φτάνω στον τερματισμό ολοκληρώνοντας και την τελευταία ειδική. Μπορεί να μην ήμουν πολύ γρήγορη, νιώθω όμως ότι έχω πάει καλά και συνεχίζω μέχρι το ξενοδοχείο για να προετοιμαστώ για την επόμενη μέρα.
Το αποτέλεσμα της σημερινής μέρας με φέρνει στην 27η θέση.

Day 6 - Μatmata-Douz

Έκτη μέρα του αγώνα σήμερα με εκκίνηση και τερματισμό την Douz. Μια κυκλική διαδρομή 250χλμ για την κατηγορία amateur και 300χλμ για την κατηγορία pro. Ο προβλεπόμενος μέγιστος συνολικά χρόνος είναι 7 ώρες και η διαδρομή είναι όλη μια ειδική. Θα συναντήσουμε 5 σημεία ελέγχου ενώ το CP1/5 και CP2/4 είναι μαζί.
Η εκκίνηση όπως κάθε μέρα στις 9.40 ξεκινώντας 4 μοτοσυκλέτες μαζί ανά λεπτό.
Ξεκινάω οδηγώντας από την εκκίνηση μέχρι το CP1  σε μια διαδρομή που εναλλάσσεται σε αμμώδεις και πετρωτές πίστες. Δεν αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα και συνεχίζω για το CP2 γνωρίζοντας από την ενημέρωση, ότι η διαδρομή θα είναι δύσκολη, διασχίζοντας και πάλι μαλακούς αμμολόφους. Η βροχή της προηγούμενης νύχτας δεν έχει βοηθήσει και η άμμος παραμένει πολύ μαλακή και κάνει την οδήγηση για άλλη μια φορά εξαιρετικά δύσκολη. Η μοτοσυκλέτα μου πέφτει πολλές φορές και κουράζομαι να την σηκώνω ξανά και ξανά. Είμαι αρκετά κουρασμένη και φτάνω στο CP2 καθυστερημένη αλλά εντός χρόνου. Στάση για ανεφοδιασμό, τρώω κάτι και πίνω ξανά νερό και συνεχίζω.
Ο αέρας φυσάει δυνατά και η οδήγηση είτε στην άμμο είτε στα πετρωτά γίνεται πολύ - πολύ δύσκολη. Προσπαθώ να κρατήσω έναν γρήγορο ρυθμό αλλά δεν τα καταφέρνω. Είμαι μόνη μου στην διαδρομή και δεν συναντάω κανέναν για πολύ ώρα. Τα καταφέρνω αρκετά καλά με την πλοήγηση, αλλά δεν μου αρέσει που βρίσκομαι μόνη στο πουθενά με τον αέρα να με κρατάει πίσω. Προσπαθώ να μην χάνω το κουράγιο μου και συνεχίζω.

Προβλήματα στην μοτοσυκλέτα

Συναντάω μετά από αρκετή ώρα δύο Φιλανδούς που οδηγούν  παρέα. Με περιμένουν για λίγο και συνεχίζω μαζί τους. Δεν πρέπει να είσαι μόνη σου μου λένε. Είμαι αρκετά κουρασμένη κι έτσι με ανακούφιση δέχομαι την πρόταση τους. Είμαστε το ίδιο γρήγοροι- αργοί κι έτσι φτάνουμε όλοι μαζί στο CP3. Είμαστε και οι τρεις κι ένας τέταρτος οδηγός που συναντάμε εκεί εκτός χρόνου κι έτσι συνεχίζουμε το υπόλοιπο της διαδρομής από άσφαλτο, αφού δεν επιτρέπεται να συνεχίσουμε την διαδρομή.
Ο  αέρας συνεχίζει να φυσάει δυνατά, η οδήγηση στην άσφαλτο είναι βαρετή και η απογοήτευση μεγάλη. Κι εκεί που όλα δείχνουν δύσκολα το λαμπάκι στο οργανάκι της μοτοσυκλέτας μου παραμένει φωτεινό, δείχνοντας ότι ο κινητήρας έχει πρόβλημα. Οδηγώ πολύ ανήσυχη με την ανασφάλεια ότι κάποια βλάβη έχει η μηχανή μου.
Φτάνω στον τερματισμό πολύ κουρασμένη ξέροντας ότι έχω ποινολογηθεί για τα χαμένα CPS.

Στο δρόμο για το ξενοδοχείο δεν σταματάω για βενζίνη μιας και η αγωνία ότι κάτι κακό συμβαίνει έχει μεγαλώσει. Πράγματι. Η μοτοσυκλέτα μου έχει χάσει τα νερά και προφανώς ο κινητήρας έχει υπερθερμανθεί. Πρέπει να λυθεί το πρόβλημα μέχρι αύριο. Μια μέρα έχει μείνει μόνο και πρέπει οπωσδήποτε να ολοκληρώσω τον αγώνα. Το αποτέλεσμα της έκτης μέρας με φέρνει στην 31η θέση, έχοντας πάρει ποινή 6 ωρών για τα σημεία ελέγχου που έχασα.
Το μόνο παρήγορο είναι ότι οι περισσότεροι αναβάτες είχαν την ίδια τύχη με εμένα. Οι ποινές της προτελευταίας μέρας είναι πολλές..

Day 7 – Game Over

Έβδομη και τελευταία μέρα του αγώνα σήμερα με εκκίνηση και τερματισμό την Douz. Μια διαδρομή μόνο 45χλμ για την κατηγορία amateur και 60χλμ για την κατηγορία pro. Ο προβλεπόμενος μέγιστος συνολικά χρόνος είναι 3 ώρες και η διαδρομή είναι όλη μια ειδική. Η εκκίνηση όπως κάθε μέρα στις 9.40 κι εγώ δεν είμαι έτοιμη.
Η μοτοσυκλέτα μου συνεχίζει να χάνει νερά και η ένδειξη υπερθέρμανσης παραμένει φωτεινή.
Ο μηχανικός προσπαθεί να επισκευάσει την βλάβη, αλλά όλη του η προσπάθεια είναι μάταιη.
Μου προτείνει να πάρω εκκίνηση και να γυρίσω στο ξενοδοχείο. Είναι πολύ επικίνδυνο να συνεχίσω έτσι. Μπορεί να κάψω μοτέρ μου λέει.
Ξεκινάω τελευταία στιγμή για το σημείο της εκκίνησης, που ευτυχώς είναι πολύ κοντά στο ξενοδοχείο. Αισθάνομαι πολύ απογοητευμένη έχοντας φτάσει τόσο κοντά στην πηγή να μην μπορώ να πιω νερό. Μπαίνω στην σειρά με τους άλλους 3 αναβάτες για να πάρω εκκίνηση και οι σκέψεις είναι ανάκατες στο μυαλό μου.  Με την άκρη του ματιού μου βλέπω τους μηχανικούς να με κοιτάν. Πρέπει να συνεχίσω. Με μισό λίτρο νερό στην πλάτη παίρνω εκκίνηση. 40 χλμ είναι μόνο. Θα κάνω στάσεις και θα γεμίζω το ψυγείο με νερό.
Φτάνω στο πρώτο CP στην κορφή ενός ψηλού αμμόλοφου. Χωρίς δεύτερη σκέψη σκαρφαλώνω, δίνω την κάρτα μου και πάω ξανά στην μοτοσυκλέτα μου για να γεμίσω νερό.
Βάζω σχεδόν ένα λίτρο και συνεχίζω. Έχω το νου μου συνέχεια αν και το λαμπάκι ανάβει συνέχεια απειλητικά. Φτάνω και στο επόμενο και τελευταίο CP της ημέρας, σταματώ, δίνω κάρτα και βάζω ξανά νερό.

Ο τερματισμός

Μένει τώρα πια ο τερματισμός. Δεν μπορεί πια να συμβεί κάτι. Είμαι αισιόδοξη και συνεχίζω.
Φτάνω στον τερματισμό έχοντας προσθέσει στο ψυγείο της μοτοσυκλέτας μου συνολικά σχεδόν 2 λίτρα νερό.
Η χαρά μου δεν περιγράφεται και το χαμόγελο μου ξεχειλίζει από το κράνος!
Έχω τερματίσει και είμαι πολύ περήφανη που τα κατάφερα!!!

Πάμε για φαγητό και στις 3.00 πρέπει να επιστρέψουμε στο σημείο της εκκίνησης γιατί θα ακολουθήσει μια πορεία 3,5 περίπου χλμ μέσα στους αμμολόφους για όλα τα οχήματα που θα πάρουν εκκίνηση σε σειρές ανά 20. Η διαδρομή δεν θα χρονομετρηθεί όμως είναι υποχρεωτική για όλους. Κόσμος παντού, φωτογράφοι, μια γιορτινή ατμόσφαιρα παντού!!!
Ολοκληρώνω και αυτήν την διαδρομή, χωρίς το άγχος του τερματισμού και φτάνω στο  σημείο του τερματισμού ενώ ακούω το όνομα μου από τα μεγάφωνα. Δεν είναι και λίγο να ακούς τον κόσμο να σε ζητωκραυγάζει με το όνομα σου!!!
Η συγκίνηση είναι απερίγραπτη και τα μάτια μου δακρύζουν…
Το όνειρο μου έγινε πραγματικότητα και δεν μπορώ να το πιστέψω..
Έχω κερδίσει την 30η θέση την τελευταία ημέρα και την 27η στην γενική κατάταξη της κατηγορίας amateur.
Στις επτά γυναικείες συμμετοχές κερδίζω την Τρίτη θέση και ανυπομονώ να φτάσει η στιγμή της βράβευσης και να κρατήσω στα χέρια μου το τρόπαιο μου..

Φωτογραφίες

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•