Ο “σωστός” ο κόσμος το 3ημερο του Αγίου Πνεύματος αν δεν πάει Μύκονο ή τουλάχιστον σε μία παραλία για να ανεβάσει το σωστό story, δεν έχει λόγο ύπαρξης. Πριν προλάβω να τελειώσω τις σκέψεις μου σκάνε τα μηνύματα, “Μανιάτη ετοιμάσου και μην τολμήσεις να μην έρθεις”. Γιατί οι σωστοί φίλοι αν δεν απειλήσουν και λίγο δεν έχει ομορφιά.
Μέσα στην εβδομάδα χτυπάει το τηλέφωνο και μου λέει η Άντρεα, «Κληρώθηκες να ταξιδέψεις με το CB500F». Πφφ… είναι μικρό σκέφτομαι…(εγκεφαλική διόρθωση στο λεπτό) οκ λέω!
Σάββατο 15/6 ήμερα αναχώρησης και ώρα 9:30 ΑΥΣΤΗΡΑ από την Andeli Mototouring. Αρχίιιιιισαμε λέω τα καλά τα περσινά. Νωρίς το πρωί φορτώνω το scooter και 8 νταν είμαι Μεσογείων για να παραλάβω μηχανή και να δώσω τον σάκο μου στο αυτοκίνητο υποστήριξης. Μετά τη σύντομη ενημέρωση εμφανίζονται κάτι περίεργοι τύποι με διερευνητικά βλέμματα και μας ενημερώνουν ότι είναι τηλεοπτικό συνεργείο από την ΕΡΤ που θα είναι μαζί μας όλο το 3ήμερο και θα καταγράφουν το event. Το κέρατο μου σκέφτομαι… είμαι άβαφη.
Ξεκινάμε σε διπλό σχηματισμό και τους περίεργους αυτούς τύπους να μας ακολουθούν με 2 αυτοκίνητα και μια μηχανή. Το CB είναι λες και καβαλάω ποδήλατο και έχω ξενερώσει τη ζωή μου. Όλα μου φταίνε… Η κάμερα που με παίρνει, το CB που δεν είναι Ducati, η ζέστη, η γκρίνια μέσα στο κεφάλι μου κάνει πάρτι. Ανοίγω ραδιόφωνο (έχω αναβαθμιστεί από πέρσι!!!) και κάπου εκεί στη Μαλακάσα “πιάνω” κομματάρα. Το κορμί και το μυαλό χαλάρωσε και αρχίζω να χορεύω πάνω στη μηχανή. Όλα μετά κύλησαν αβίαστα μέχρι τη Λαμία που ξεκίνησε το “στου παιδιού μου τη χαρά έσφαξα έναν κόκορα”. Εγκεφαλικό ηλεκτροσόκ!
Μπαίνουμε Δομοκό και μας δίνουν το οκ να ανοίξουμε. Νομίζω ότι αν το CB μπορούσε να αντιδράσει θα σηκωνόταν να με χτυπήσει. Φτάνοντας κάτω, είχα τρελαθεί και άρχισα να βγάζω φωτογραφίες το λάστιχο που το είχα πατήσει όοοοοολο (καλά οκ μην τρελαίνεσαι… 160 φοράει).
Φτάνουμε στην είσοδο της πόλης για να ενωθούμε με τις τρελές Θεσσαλονικιές του Ride Me Up. Χαμός λέμε, αγκαλιές, φιλιά, χαιρετούρες και ξεκινάμε για ξενοδοχείο με τη συνοδεία της ομάδας ΔΙΑΣ (OMG!!!!).
Κυριακή πρωί είχαμε test rides με τα νέα μοντέλα της Honda και μάθημα στο χώμα με τον πρωταθλητή Παναγιώτη Κουζή. Χωριζόμαστε σε ομαδούλες και προτιμώ να ξεκινήσω με ένα test ride, έτσι να λυθεί το κορμί.
“Καλά ποιον κοροϊδεύω; Αφού τρέμω στην ιδέα μιας πτώσης.”
Καβαλάω CB1000R και ξεκινάμε για Καλαμπάκα. Ωραίο! Γρήγορο! Πολύ γρήγορο, αλλά του λείπει ο χαρακτήρας που θέλω εγώ.
Γυρνώντας στη χωμάτινη πίστα αρχίζω και ανεβάζω παλμούς και αυτή η μεταλλική γεύση είναι πάλι στο στόμα μου. Λέω να μην μπω χώμα και μνήμες από την πτώση μου και το σπασμένο χέρι γυρνάνε στο κεφάλι μου. Αφού τα έχουμε πει ρε Ελενάκι, αυτή τη ζωή έχεις αποφασίσει να την πας τάπα. Αναθεωρώ, καβαλάω και με τις οδηγίες του Παναγιώτη ξεκινάμε. Κόοοοοτα… Ο Παναγιώτης προσπαθούσε, βλέμμα κορίτσια, πόδια, σώμα. Κατάφερα να λυθώ και να σου ένα δωράκι.
Drift με low… γελάω σηκώνομαι και λέω “θέλω κι άλλο”. Έλιωσα! Δεν μπορούσα να περπατήσω (φλωράκι).
- Παναγιώτη τι μηχανάκι καβαλάω;
- Το αγωνιστικό του Παπίλα, CRF250!
Το βραδάκι είχαμε φαγητό σε μία μπυραρία. Μα καλά, μπυραρία; Πού θα χορέψουμε; Με το συνεργείο της ΕΡΤ μαζί μας; Πέρσι ήταν αλλιώς, ξεκινάει πάλι η γκρίνια... Μέσα σε μία ώρα το μαγαζί είχε πάρει φωτιά!
Μετά τις μπύρες ξεκίνησαν τα σφηνάκια, τα τσίπουρα, τα ποτά και πάλι τα σφηνάκια. Ο DJ (που δεν έπαιζε Ελληνικά, έτσι νόμιζε) δεν ήξερε τι να πρωτοβάλει. Τα χορεύαμε ΟΛΑ και παντού! Τα αγόρια της ΕΡΤ δώσανε ρέστα… (τα αποδεικτικά στοιχεία της βραδιάς έχουν κρατηθεί σε υπόγειο θησαυροφυλάκιο για μελλοντικές “επιδοτούμενες” διακοπές!). Η βραδιά ήταν εκρηκτική, όπως όλη η χημεία αυτής της εκδήλωσης. Με τα χίλια ζόρια πρωινό ξύπνημα και σεμινάριο στην επιδιόρθωση ελαστικού με κορδόνι. Καλέ αυτό είναι εύκολο!
Ήρθε η σειρά της Πολυτίμης! Πόσο δυνατή γυναίκα, πόσο ήρεμη δύναμη, πόσο ταπεινή. Έμπνευση για όλες μας. Κλείνει την παρουσίαση της με μια φράση στο video wall, “Don’t be afraid to be afraid“.
Εγώ έχω αρχίσει να ρετάρω από το χθεσινό ξενύχτι αλλά η μέρα έχει πολύ ακόμα. Ξεκινάμε για ένα μικρό εκδρομικό. Πρώτη στάση το χωριό Ροποτό. Βλέπω την εκκλησία και Ζαλίζομαι. Το ξενύχτι φταίει, η κατολίσθηση…
Δεύτερη στάση οι καταρράκτες Παλαιοκαρυάς. Πόσο όμορφος αυτός ο τόπος!
- Μανιάτηηηηη έλα για μια γρήγορη συνέντευξη.
Όχι ρε παιδιά, ΟΧΙ, πάλι άβαφη είμαι, το μαλλί άθλιο, σημάδια από το buff. Μα καλά καμία ευαισθησία στη γυναικεία ανασφάλεια; Χαμογέλα σκέφτομαι, τουλάχιστον έχεις ακόμα δόντια και προσπάθησε να μην πεις καμία βλακεία.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο με ένα κυνηγητό με τη βροχή και ετοιμασίες για την πρωινή επιστροφή στην Αθήνα.
2ο Women’s Ride. Andeli Mototouring και Ride Me Up. Γυναίκες από όλη την Ελλάδα με έναν κοινό παρονομαστή. Μοτοσυκλέτα. End of Story.
Εις το επανιδείν.
