Είναι η νέα καυτή κατηγορία που αναδύεται. Αφού χορτάσαμε υπερωκεάνια 1,200+ cc που σε λίγο θα βγάζουν τα ίδια άλογα με τα superbikes του λίτρου, καιρός ήταν να δούμε και μια στροφή στη λογική. Οι μεσαίες Adventure είναι η επιστροφή στη σύνεση, είναι εν τέλει οι μοτοσυκλέτες που οι περισσότεροι από μας μπορούμε να ονειρευτούμε ρεαλιστικά σε ένα κοντινό ή μακρινό μέλλον. Διότι δεν έχουν όλοι τη δυνατότητα να σκάσουν εικοσάρικα για μοτοσυκλέτα.

KTM 790 Adventure

Η νέα αυτή σχολή ήταν ανέκαθεν δημοφιλής, χάρη σε μοτοσυκλέτες που μεγαλουργούν εδώ και χρόνια στην αγορά – από τα Transalp και V-Strom 650, ως τις σημερινές βασίλισσες της κατηγορίας, BMW F 850 GS και Triumph Tiger 800.

Yamaha Ténéré 700

Πλέον όμως αυτές δεν παίζουν μόνες τους, καθώς με μια EICMA έσκασαν τρία τρυγόνια. ΚΤΜ, Moto Guzzi και Yamaha έκαναν το αναμενόμενο, παρουσίασαν τις μεσαίες τους προτάσεις και πλέον η κατηγορία αποκτά ένα νέο ενδιαφέρον, αρχίζει να μυρίζει μπαρούτι.

Moto Guzzi V85 TT

Σε μια πρώιμη προσπάθεια να δούμε τι καινούργιο φέρνουν αυτές στην κατηγορία, ας κάνουμε μια πρώτη σύγκριση στο χαρτί με βάση τα όσα έχουν ανακοινωθεί επισήμως για τις τρεις νεοφερμένες.

Γκάζια

Το πρώτο αίμα πάει στην ΚΤΜ, η οποία παρουσιάζει τη μοτοσυκλέτα που στα χαρτιά έχει τη μεγαλύτερη ιπποδύναμη. Παράλληλα, τη γαρνίρει με τον πλουσιότερο ηλεκτρονικό εξοπλισμό, από τα κλασικά και πολυθρύλητα riding modes και traction control, ως ρυθμιζόμενο φρένο κινητήρα (engine braking) και μονόδρομο συμπλέκτη. Αν δεν ήταν εξαρχής σαφές από το 790 Duke πως εδώ δεν ψάχνουμε μια νέα πολυθρόνα με ρόδες μα ένα τέκνο της πορτοκαλιάς ready to race σχολής, τα τεχνικά χαρακτηριστικά του 790 Adventure μάλλον το επιβεβαιώνουν οριστικά.

Η πρόταση της Moto Guzzi ζει σε έναν άλλο πλανήτη. Δεν είναι τόσο η απόσταση σε ισχύ – που δεν είναι δα και χαοτική – όσο η συνολική στόχευση της εταιρείας που προφανώς δεν ψάχνει το πολεμικό όπλο που θα γυρίσει τη χώρα από μόνο χώμα, αλλά να μας ξαναφέρει σε παλιότερες εποχές που οι μεγάλες on-off ήταν τουρίστριες με ορειβατικά μποτάκια. Ούτε ψηλοτάκουνα, ούτε εντουρομπότες. Η έμφαση είναι στην κατά συρροή και κατ΄ εξακολούθηση κατανάλωση χιλιομέτρων.

Προσέχουμε την απόδοση της ροπής στο V85 TT, η οποία μεγιστοποιείται στις 5,000 σ.α.λ. και η Moto Guzzi μας λέει πως το 90% της είναι διαθέσιμο ως τις 3,750! Ξέρετε τι σημαίνει αυτό, έτσι; Οικονομία καυσίμου και αριστοκρατική χαλαρόοοτητα.

Επίσης, να μην ξεχάσουμε πως αυτός ο κινητήρας έχει μεταλλαχθεί από αυτόν των V9, δηλαδή στον άλλο του εαυτό μετά βίας περνά τα 50 άλογα. Έχει πέσει δουλειά σε αυτή τη μεταμόρφωση από τους Ιταλούς.

Η πρόταση της Yamaha, τέλος, δείχνει έναν ξεκάθαρο προσανατολισμό στο χώμα και η επιλογή του θρυλικού ονόματος Ténéré παραπέμπει στον ένδοξο παρελθόν της εταιρείας στο Dakar. Δεδομένου ότι φορά τον μικρότερο κινητήρα σε χωρητικότητα, έχει αναμενόμενα και τη μικρότερη ονομαστική ισχύ. Ο κινητήρας μας είναι ήδη γνωστός από το ΜΤ-07 και ήδη ξέρουμε τι διαμάντι είναι, μένει να δούμε πως προσαρμόζεται και ταιριάζει εδώ.

Ικανότητες

Είναι μάλλον αδόκιμο (αν όχι αδύνατο) να βγάλουμε συμπεράσματα κοιτώντας εικόνες και πίνακες με αριθμούς, αλλά μια γεύση μπορούμε να την πάρουμε. Oι KTM και Yamaha, με τους μπροστινούς τροχούς των 21 ιντσών, βλέπουν το χώμα με μάλλον επιθετικές διαθέσεις και η καθεμιά το προσεγγίζει με τον δικό της τρόπο.

Οι μεν Αυστριακοί προσφέρουν τη μοτοσυκλέτα τους σε δύο εκδόσεις, με το 790 Adventure R να είναι το ακριβότερο μοντέλο που ξεχωρίζει κυρίως για τις ανώτερες αναρτήσεις του, τη σειρά Xplor της WP που μας έρχεται από την καθαρόαιμη χωμάτινη γκάμα της εταιρείας.

Η ΚΤΜ έχει φορτώσει τη μοτοσυκλέτα της με πράγματα που θυμίζουν αγωνιστικό εξοπλισμό, ενώ απέναντί του η Yamaha προτείνει ένα εντελώς σπαρτιάτικο Ténéré 700 – αλήθεια, ποια άλλη μοτοσυκλέτα σε αυτά τα κυβικά δεν έχει traction control; Η Yamaha βέβαια δεν έχει ανακοινώσει ακόμη κρίσιμα στοιχεία της μοτοσυκλέτας, όπως το βάρος και οι διαστάσεις της, οπότε ίσως και το traction control να βρεθεί στην τελική μορφή παραγωγής.

Προς το παρόν πάντως, για όσους ψήνονται περισσότερο για χώμα και μάλιστα για απαιτητικές διαδρομές, το ΚΤΜ δείχνει να βρίσκεται ένα βήμα μπροστά.

Η άλλη άκρη έχει το Moto Guzzi. Από την εικόνα και μόνο η σέλα σε ψήνει ως η πιο άνετη και μια πιο ενδελεχής ματιά στον εξοπλισμό του V85 TΤ φωνάζει «τουρισμός» και όχι «εντούρο» – ασχέτως αν το μισό press kit ασχολείται με μνήμες από τις εποχές που η Guzzi έτρεχε στα Dakar. Αυτή εδώ είναι απλούστατα η σύγχρονη εκδοχή μοτοσυκλετών όπως το θρυλικό BMW R80 G/S και αφήνει να εννοηθεί πως θα ταξιδεύει στον ανοικτό δρόμο καλύτερα από τις άλλες δύο. Το cruise control στον βασικό εξοπλισμό είναι, νομίζουμε, αρκετά σαφές.

Όσο για χώμα, για το V85 TT το ζητούμενο δεν είναι φυσικά τα άλματα και τα μπερμ, αλλά η αναμενόμενη ικανότητά του να περνά από εκτός δρόμου διελεύσεις χωρίς ο ιδιοκτήτης του να νιώθει πως προσπαθεί να μανουβράρει ένα τάνκερ στο Παγκράτι. Στο χαρτί θα λέγαμε πως η Moto Guzzi έχει πετύχει διάνα.

Εξοπλισμός

Εδώ τα πράγματα είναι μάλλον απλά, μετρημένα κουκιά. Η ΚΤΜ έχει γεμίσει τη μοτοσυκλέτα της με πλούσιο εξοπλισμό ασφαλείας, ένα κορυφαίο cornering ABS της Bosch, λεπτομερή παραμετροποίηση των συστημάτων ασφαλείας, αλλά και στοιχεία που δύσκολα θα χρειαστούν στον μέσο αναβάτη αστικής χρήσης – ναι, λέμε για το ρυθμιζόμενο engine braking, το σταμπιλιζατέρ τιμονιού, τον μονόδρομο συμπλέκτη κ.ο.κ.

Τι μας κάνουν όλα αυτά; Μια μοτοσυκλέτα με πολύ σοβαρές χωμάτινες βλέψεις, εξίσου ικανή να ταξιδέψει στον δρόμο και, αν κρίνουμε από την πρόσφατη επαφή μας με το 790 Duke, μάλλον ένα πυροβόλο με άδεια.

Το Ténéré 700 είναι η άλλη μοτοσυκλέτα εκ των τριών που δείχνει να βρίσκεται πολύ κοντά του. Για την ακρίβεια, σε φιλοσοφία είναι πολύ παραπλήσια και σε εκτέλεση μοιάζει να επιλέγει να λειτουργήσει ως μια πιο προσιτή εναλλακτική του 790 Duke. Ίδιος χωμάτινος χαρακτήρας, λιγότερος εξοπλισμός, μικρότερος κινητήρας, πιο προσιτή τιμή. Ας κρατήσουμε πάντως μια πισινή για το Yamaha, τουλάχιστον μέχρι να έχουμε τα πλήρη τεχνικά χαρακτηριστικά του στο χέρι, μιας και φαίνεται πως ακόμη δεν έχουν οριστικοποιηθεί τα πάντα.

Το Moto Guzzi τέλος συνεχίζει τον μοναχικό του δρόμο σε αυτήν την τριάδα, προσεγγίζοντας φαινομενικά ένα εντελώς διαφορετικό πελατολόγιο. Επιλέγει εξοπλισμό από το πάνω ράφι, αλλά σε λελογισμένες δόσεις και με ξεκάθαρη στόχευση: το δικό του είναι το μόνο press kit εκ των τριών που ασχολείται με θύρες φόρτισης USB και δυνατότητες πολυμέσων στα όργανα.

Μια κατηγορία ασύγκριτη

Σαφώς και δεν έχει νόημα ένα οριστικό συμπέρασμα σε όσα είπαμε και είδαμε ως τώρα. Ο στόχος αυτής της «σύγκρισης» δεν είναι να βρούμε την καλύτερη μοτοσυκλέτα πριν καν τις καβαλήσουμε, αλλά απλώς να παρουσιάσουμε τη φιλοσοφία της καθεμιάς με τα ως τώρα δεδομένα.

Εξ αυτών λοιπόν, καταλήγουμε πως η ΚΤΜ δείχνει να διαθέτει το πληρέστερο πακέτο με γνώμονα το σύνολο δύναμης-εξοπλισμού-χωμάτινων ικανοτήτων. Χωρίς να έχουμε πληροφόρηση περί των αναμενόμενων τιμών τους, περιμένουμε να είναι στα ψηλότερα επίπεδα ανάμεσα στα τρία.

Το Yamaha έρχεται να προσφέρει μια πιο προσιτή εναλλακτική, με λιγότερη δύναμη αλλά σε καμιά περίπτωση λίγη, με λιτότερο εξοπλισμό και πιθανότατα την χαμηλότερη τιμή σε αυτήν την ομάδα.

Το Moto Guzzi τέλος μπαίνει σφήνα για να προσφέρει αυτό που θα ήθελε ο αναβάτης εκείνος που θεωρεί εαυτόν περισσότερο τουρίστα παρά εντουρά, πιο εξερευνητή παρά βουνοκατακτητή. Είναι εύστοχα εξοπλισμένο, ο κινητήρας στα χαρτιά ακούγεται ιδανικός και πρακτικά δε μένει παρά να ακούσουμε και μια γλυκιά, φιλική και ουδόλως απαγορευτική τιμή για να δέσει το γλυκό.

Το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως, δίπλα στα F 850 GS και Tiger 800, η μεσαία κλάση της Περιπέτειας γεμίζει όμορφα με επιλογές που έχουν ποικιλομορφία και άφθονες χάρες για όλους.

Τεχνικά Χαρακτηριστικά

Φωτογραφίες