Μετά το hype, τις spy pics, τα δελτία τύπου, τις ανακοινώσεις, και την επίσημη παγκόσμια παρουσίαση, ήρθε η ώρα να δοκιμάσουμε και εμείς, στην Ελλάδα, το πολυαναμενόμενο Honda CRF1000L Africa Twin. Διαβάστε τις αρχικές μας εντυπώσεις, από την πρώτη μέρα της δοκιμής μας.

Πριν αρχίσουμε να σας βομβαρδίζουμε με στοιχεία, εικόνες και λέξεις, να σημειώσουμε πως οι αρχικές εντυπώσεις είναι πάντα... οι αρχικές εντυπώσεις. Δυνατές μεν, αρχικές δε. Για αυτό το λόγο κι εμείς δοκιμάζουμε κάθε μοτοσυκλέτα μία εβδομάδα. Για να μετουσιωθούν οι αρχικές εντυπώσεις σε κάτι κατασταλαγμένο, και όσο το δυνατόν ολοκληρωμένο. Δεν είναι σπάνιο οι αρχικές εντυπώσεις να αλλάζουν, ακόμα και να χάνουν τη σημασία τους, όταν σιγά-σιγά βγαίνουν στην επιφάνεια τα δυνατά χαρακτηριστικά του εκάστοτε δικύκλου, τα οποία δεν είναι πάντα αναγνωρίσιμα με το καλημέρα.

Με το καλημέρα πάντως δύο είναι τα σημεία που κάνουν εντύπωση. Η ποιότητα κατασκευής. Και κατόπιν η φιλικότητα, η ευπροσαρμοστικότητα του Africa Twin σε όλες τις καταστάσεις.

Ποιότητα & εργονομία Honda

Ποιοτική βαφή -είχαμε στην κατοχή μας το πανέμορφο τρικολόρ χρώμα με έμφαση στο λευκό-, άριστη συναρμογή μεταλλικών και πλαστικών μερών, απουσία τριγμών.

Ψηφιακά όργανα που ξεχωρίζουν με το μαύρο φόντο και τους λευκούς χαρακτήρες (όχι πάντως τα πιο ευκρινή στο δυνατό φως, καθώς το μαύρο φόντο προκαλεί αρκετές αντανακλάσεις), νέοι εργονομικοί διακόπτες. Και με τον διακόπτη SEL (Selection) στο αριστερό γκριπ, για να αλλάζετε ενδείξεις στην οθόνη από το τιμόνι.

Σημειώστε και την έξυπνη μίζα που ενσωματώνεται στο Kill Switch -πιστεύουμε για πρώτη φορά σε μοτοσυκλέτα της Honda. Φιλικότητα είπαμε; Αυτή κάνει την εμφάνιση της και στην χρηστική πλευρά του Africa Twin, καθώς ABS και Traction Control απενεργοποιούνται πανεύκολα με 2 κουμπιά, κι έτσι δεν χρειάζεται να μπαίνετε σε μενού, να ψάχνετε τα... υπομενού, κλπ. Το ABS απενεργοποιείται με κουμπί στην κονσόλα, και το TC με κουμπί πίσω από τον αριστερό διακόπτη (απενεργοποιείται και εν κινήσει). Προσοχή μόνο να θυμάστε πως τα συστήματα ασφαλείας ξαναμπαίνουν μπροστά μετά από κάθε σβήσιμο του διακόπτη.

Φιλικότητα Honda

Μεγάλη σέλα αναβάτη, και επίπεδη. Το αφρώδες δεν υποχωρεί εύκολα, και στην αρχή αναρωτιέσαι μήπως τελικά θα αποδειχθεί σκληρή. Μόλις όμως αρχίζεις και τρως τα χιλιόμετρα, ανακαλύπτεις πως όχι, είναι ακριβώς όσο σκληρή χρειάζεται, δεν κουράζει -τουλάχιστον στην πρώτη μισή μέρα που ξοδέψαμε στη σέλα της.

Το ωραίο είναι πως ο αναβάτης μπορεί να καθίσει τουλάχιστον σε 3 θέσεις, και να νιώσει το ίδιο άνετα. Εγώ, με ύψος 1.70 αισθάνθηκα καλύτερα στη μέση της σέλας, παρατήρησα όμως πως θα μπορούσα να καθίσω πιο μπροστά, αλλά και στο πίσω μέρος της, δίχως να υπάρχει γούβα που να σε περιορίζει στις κινήσεις. Καλή λεπτομέρεια που θα βολέψει αρκετά διαφορετικά ύψη. Το πόδι περνάει με μικρή προσπάθεια πάνω από τη σχετικά χαμηλή σέλα, ενώ εγώ χρειάστηκε να βγαίνω ελαφρώς από τη σέλα για να πατάω όλο το πέλμα του ποδιού κάτω. Στα 208 κιλά, πούπουλο δεν την λες, αλλά στον Adventure χώρο με τα πολλά κυβικά αυτό είναι ένα απολύτως λογικό βάρος.

Γωνίες ποδιών και χεριών είναι χαλαρές, ενώ η ζελατίνα εκτρέπει τον αέρα στο πάνω μέρος του κράνους μου -φάουλ το γεγονός πως δεν ρυθμίζει, όταν σήμερα οι αντίπαλοι διαθέτουν ζελατίνες ρυθμιζόμενες με το ένα χέρι εν κινήσει. Οι χούφτες κόβουν ένα μέρος του αέρα, δεν προστατεύουν τελείως όμως τα χέρια. Τα φλας παραμένουν πάντα αναμμένα για να σας βλέπουν πιο εύκολα οι άλλοι, ενώ αναβοσβήνουν όταν τα θέσετε σε λειτουργία.

Στίψε το, στρίψε το, κάν' το ότι θες

Το γκάζι είναι ανεπαίσθητα κοφτό στις πολύ χαμηλές στροφές, και θέλει μικρή συνήθεια από τον αναβάτη για απόλυτη ακρίβεια. Ο ήχος είναι όμορφος, αν και περιορισμένος. Οι αναρτήσεις αποδεικνύονται πολύ μαλακές, απορροφώντας υποδειγματικά τις ανωμαλίες σε δρόμο και χώμα.

Σε ανωμαλίες και μικρά αλματάκια στο χώμα ακούγεται πολύ η αλυσίδα. Τώρα στην ουσία. Το "κάν' το ότι θες" είναι το δυνατότερο σημείο του Africa, που γίνεται αντιληπτό από τα πρώτα κιόλας μέτρα. Ο κινητήρας έχει δύναμη, αλλά δεν τρομάζει, ιδίως αν φέρει κανείς στο μυαλό του τα τέρατα των 160 ίππων. Όμως σε καθημερινές συνθήκες, σε ασκήσεις ακριβείας, και στο χώμα, οι 100 ίπποι είναι ένα άφθαστο bonus. Προσωπικά πιστεύω πως τα έξτρα άλογα ίσως λείψουν σε όσους ταξιδεύουν δικάβαλοι με 180-200+ σε αυτοκινητόδρομους του εξωτερικού, και σε κανέναν άλλο.

Η δύναμη, η ροπή και η ελαστικότητα του Africa μαζί με την αγαστή συνεργασία από πλαίσιο και αναρτήσεις (λειτουργούν άψογα ως σύνολο, με ένα ιδανικό μείγμα ενδοτικότητας και ακαμψίας), παρέχουν πολύτιμη αίσθηση στον αναβάτη, ο οποίος μπορεί να την εκμεταλλευτεί για να πάει άνετα... γρήγορα σε όλα τα τερέν! Άριστα τα φρένα, πολύ καλό το ABS, υπέρ του δέοντος παρεμβατικό το Traction Control. Η πρώτη μέρα είχε και φωτογράφηση στο χώμα, όπου το Africa έλαμψε.

Διασκεδαστικό και ικανό, σταθερότατο πάνω από όλες τις ανωμαλίες σε ένα πολύ κατσαρό τερέν, δεν κούνησε το τιμόνι ποτέ και πουθενά, όσο και αν το πιέσαμε! Η μέρα έκλεισε με διαδρομή στην Αττική Οδό, με 100-120 νόμιμα χιλιόμετρα την ώρα, και με το όργανο να δείχνει κατανάλωση 4,3-4,4 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα, που ανέβηκε στα 4,7 όταν ανοίξαμε και είδαμε εύκολα 2-3 φορές 150-160 χλμ/ώρα. Ειδική μνεία οφείλουμε να κάνουμε στα πραγματικά εξαιρετικά φώτα της μοτοσυκλέτας. Σύντομα κοντά σας, με ακόμα περισσότερες πληροφορίες, και φυσικά και με το ολοκληρωμένο τεστ του Bikeit.

Τεχνικά χαρακτηριστικά

Φωτογραφίες