Του Τάκη Μανιάτη
Φωτογραφίες: Ducati

Καλύτερο από ποτέ, το νέο Multistrada 1260 Enduro της Ducati έρχεται για να συνδυάσει με τον καλύτερο τρόπο δύο τόσο ασυμβίβαστους κόσμους: Τον ασφάλτινο και τον χωμάτινο. Ταξιδέψαμε στην Τοσκάνη για να διαπιστώσουμε πόσο κοντά βρίσκονται μεταξύ τους!

Φιλικότερο, βολικότερο

Δύο χρόνια μετά την πρώτη του παρουσίαση, το Multistrada Enduro αλλάζει κυβισμό και ταυτόχρονα, βελτιώνεται στα σημεία, ώστε να γίνει ευκολότερο για τον μέσο χρήστη, φιλικότερο αλλά και ιδανικό για κάθε χρήση.

Βρεθήκαμε στην Τοσκάνη για να οδηγήσουμε την νέα μοτοσυκλέτα, σε μία παρουσίαση που στο σχετικό e-mail ανέφερε ξεκάθαρα: "Αναβάτες με εμπειρία σε εκτός δρόμου οδήγηση με εξοπλισμό off road."

Κάτι καλό μας ετοίμαζε η Ducati και το μάθαμε αμέσως εκεί, στο Castello Nipozzano, στην εξοχή της Τοσκάνης, αφού αμέσως μετά την παρουσίαση, θα είχαμε την ευκαιρία να οδηγήσουμε σε δύο ξεχωριστά γκρουπ, σε άσφαλτο και χώμα.

Για το 2019 η Ducati παρουσίασε το νέο Multistrada 1260 Enduro σε δύο χρωματισμούς, στο κλασικό κόκκινο και σε αυτό της άμμου.

Οι μοτοσυκλέτες που είχαν παραταχθεί έξω από το κάστρο που έγινε η παρουσίαση, είχαν τοποθετημένα τα Pirelli Scorpion Trail II στις μοτοσυκλέτες με τον χρωματισμό "sand", με αλουμινένιες βαλίτσες της Touratech και ψηλές ζελατίνες, και τα Pirelli Scorpion Rally στις κόκκινες μοτοσυκλέτες, με κοντές ζελατίνες, για το χωμάτινο γκρουπ - η εταιρία έχει ομολογκάρει την μοτοσυκλέτα και με τα χωμάτινα ελαστικά. Και ήθελε να οδηγήσουμε την ίδια μέρα τη μοτοσυκλέτα σε όλα τα τερέν, με στόχο να δούμε πόσο καλά μπορεί να τα καταφέρει τόσο εκτός, όσο και εντός δρόμου.

Είχαμε την τύχη να ξεκινήσουμε την μέρα μας με το χωμάτινο γκρουπ, αφού ούτως ή άλλως, αυτό ήταν που μας ενδιέφερε περισσότερο στην συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα. 

Ξεκινώντας, οδηγήσαμε στους χωματόδρομους που χωρίζουν τα αμπέλια που βγάζουν τα περίφημα τοπικά κρασιά, χωθήκαμε στο δάσος - ξεκλειδώνοντας πρώτα την σχετική μπάρα που απαγόρευε την είσοδο. Από τα πρώτα μέτρα ήταν ξεκάθαρη η βολικότερη θέση οδήγησης με το χαμηλότερο τιμόνι κατά 3 εκατοστά να προσφέρει ευκολία στην τοποθέτηση του σώματος. Τα ελαστικά παρεμβύσματα των μαρσπιέ έχουν μειώσει το ύψος τους κατά 10 χιλιοστά σε μία προσπάθεια να είναι η μοτοσυκλέτα πιο χαμηλή συνολικά, αλλά στην περίπτωση μας, είχαν αφαιρεθεί ώστε να αποκαλύψουν τα οδοντωτά φαρδιά μαρσπιέ.

Σωστή προσαρμογή

Τέλειο πάτημα, άνεση και ασφάλεια πάνω στα φαρδιά μαρσπιέ, που σε συνδυασμό με το νέο τιμόνι, επέτρεπαν στο σώμα να μεταφερθεί με ευκολία στο μπροστινό τμήμα της μοτοσυκλέτας. Μπορούσα να οδηγήσω όρθιος και να μεταφέρω το σώμα μου μπροστά και πίσω χωρίς προσπάθεια. Αν και μικρή φαινομενικά αλλαγή αυτή του τιμονιού, είναι πολύ σημαντική μιας και μεταφέροντας εύκολα το σώμα και κατά συνέπεια το βάρος πιο κοντά στο κέντρο μάζας της μοτοσυκλέτας, προσφέρονται καλύτεροι μοχλοί στα δύο του άκρα, και πίεση, όταν χρειαστεί.

Έτσι, στις συνεχείς εναλλαγές κλίσης, με τον αναβάτη όρθιο, το Multistrada 1260 Enduro άλλαζε κατεύθυνση για πλάκα. Έκανε μάλιστα εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο εξαφάνιζε τα κιλά του, τόσο που σε καμία περίπτωση δεν φαινόταν για μοτοσυκλέτα 1260 κυβικών εκατοστών.

Η Ducati τοποθέτησε ποδόφρενο με ανακλινόμενο άκρο προκειμένου να αυξάνεται το πάχος του, και να το βρίσκει εύκολο ο αναβάτης, ανάλογα την στάση σώματος (όρθια ή καθιστή). Κάτι που μας βόλεψε αμέσως.

Από τα πρώτα κιόλας χιλιόμετρα που έχουμε μπει στο χώμα, οι πέτρες και τα νεροφαγώματα έχουν κάνει κάποιους να δυσανασχετούν. Κάποιοι πέφτουν και οι προστατευτικές χούφτες του τιμονιού σπάνε σαν γυαλί. Είναι το μοναδικό σημείο στο οποίο το 1260 Enduro ''πονάει'', αφού εκτός του κόστους αντικατάστασης (κόστος κάτω τμήματος χούφτας - 24euro + ΦΠΑ), περιλαμβάνουν και τα φλας αλλά και την προστασία για τον αέρα, που πωλούνται ξεχωριστά. Κοιτώντας όσους έχουν πέσει και τους εκπαιδευτές της σχολής DRE της Ducati να δένουν με tie wrap τις χούφτες, σκέφτομαι πως εκτός από τα ελάχιστα έξοδα, μπορεί να χάσεις και την βόλτα σου, γιατί πάνω τους εδράζονται και τα δοχεία υγρών φρένου και συμπλέκτη, και είναι εκτεθειμένα, με αποτέλεσμα να μπορούν να σπάσουν και αυτά εύκολα, και να μείνεις στο σημείο που βρίσκεσαι.

Σκέφτομαι πως τα δοχεία καλό θα ήταν να μεταφερθούν σε πιο ασφαλές σημείο, ίσως ακριβώς πάνω από το τιμόνι, στο σημείο των διακοπτών και των καθρεπτών.

Βελτίωση στον κινητήρα

Κάποιος από τους δημοσιογράφους πέφτει και γδέρνει άσχημα το αλουμινένιο πλαϊνό προστατευτικό κάλυμμα του ρεζερβουάρ, και με πιάνει η ψυχή μου (κόστος 200euro +ΦΠΑ) και σκέφτομαι πως οι προστατευτικές μπάρες που προσφέρει η εταιρία, είναι η λύση. Για τον κινητήρα, έχει ήδη τοποθετηθεί αλουμινένια προστατευτική ποδιά, με τρύπες ώστε να μπορούν να φεύγουν από μέσα οι πέτρες ή οι λάσπες.

Εκτός αυτών όμως, δεν υπάρχει κάτι άλλο το οποίο να μπορεί να πληγώσει αυτή την μοτοσυκλέτα από την οδήγηση στο χώμα ή από πτώση, ενώ δείχνει και είναι πολύ ποιοτική, ακριβή, με εξαιρετική ποιότητα κατασκευής και βαφή.

Και στην πράξη, η μοτοσυκλέτα αυτή που διαθέτει νέο σετάρισμα αναρτήσεων, μικρότερες διαδρομές αναρτήσεων κατά 15 χιλιοστά και νέο κινητήρα, είναι άριστη στο χώμα και πραγματικά με τρελαίνει. Η διαφορά με το προηγούμενο Multistrada 1200 Enduro είναι τεράστια γιατί εκείνο δεν μπορούσα να το οδηγήσω καθόλου χωρίς τα ηλεκτρονικά βοηθήματα. Με απενεργοποιημένο το Traction Control και το Wheelie Control, το πέρασμα από τις χαμηλές στις ψηλές στροφές περιστροφής του κινητήρα γινόταν με μία κλωτσιά, μία σφαλιάρα και ένα κοπάνημα από νταλίκα στο πίσω μέρος. 

Τώρα, η ροπή έρχεται σαν να αλείβεις βούτυρο σε ψωμί ολικής, βελτιωμένη κατά 70% από τις 2.500 έως τις 7.000σ.α.λ., κι έτσι η μοτοσυκλέτα οδηγιέται άνετα, αφού η καμπύλη απόδοσης είναι πλέον τόσο γεμάτη. Μπορείς να δουλεύεις τον κινητήρα με πολύ λίγες στροφές και να επιταχύνεις γραμμικά με το γύρισμα του γκριπ, κάτι που απαιτείται στο χώμα. Μπορεί στην άσφαλτο να μην γίνεται αντιληπτή μία τέτοια απότομη συμπεριφορά, αλλά στο χώμα, που πολλές φορές χρειάζονται χειρουργικές κινήσεις στο γύρισμα του γκριπ του γκαζιού, ώστε να κινηθείς αργά και να προσπελάσεις ένα εμπόδιο, το καταλαβαίνεις αμέσως. Και αν ο κινητήρας είναι απότομος, συνήθως το καταλαβαίνεις με αρνητικά αποτελέσματα. Στην περίπτωση του νέου Multistrada 1260 Enduro, το μόνο που αντιλαμβάνεσαι - αν είσαι γεροπαράξενος - είναι ένα μικρό σκαλοπάτι στο πρώτο άνοιγμα του γκαζιού, την αίσθηση που αποκομίζεις π.χ. σαν να έχει κενό η ντίζα του γκαζιού (δεν έχει - έχει ηλεκτρονικό γκάζι).

Γραμμικότητα και ευκολία

Μετά όμως, έχεις την αστείρευτη ροπή και διάρκεια απόδοσης να σε οδηγεί ακόμη και σε μεγάλες ευθείες, με μία σχέση. Βρίσκεσαι με 2η σχέση στο κιβώτιο και μπορείς να κινηθείς με αργή ταχύτητα μέσα στην ανηφορική στροφή, χωρίς χρήση συμπλέκτη, να επιταχύνεις γραμμικά και να ξηλώσεις το χώμα από τα γκάζια χαράζοντας την δική σου διαδρομή, αν το επιθυμείς.

Η Ducati πέτυχε ακριβώς αυτό που χρειάζεται: Ροπή εκεί που θες και ομαλότητα στην απόδοση. Έχεις πάντα την επιλογή να ρυθμίσεις φυσικά τα Riding Modes σε Low, Medium και High, κάτι που έκανα από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στην σέλα. Έβαλα το High, μιας και η αρχική ρύθμιση Low, δεν μου άρεσε καθόλου. Τα 158 άλογα όμως είναι too much για να τα οδηγήσεις αμολημένα στους στενούς χωματόδρομους της Τοσκάνης, οπότε επέλεξα το Medium που ταίριαξε καλύτερα στο οδηγικό μου στυλ. Το High είναι τόσο δυνατό και με εκρηκτική απόδοση που μπορείς να το επιλέξεις μόνο σε πολύ ανοιχτές διαδρομές - ίσως σε καμιά έρημο όπου θες δύναμη για να εκτιναχτείς από την παχιά άμμο. Ίσως και το Medium να είναι δυνατό για το ευρύ κοινό, και το προεπιλεγμένο Low ίσως να αποτελεί την καλύτερη λύση για αναβάτες που έχουν μικρή εμπειρία στο χώμα. Ομαλότερη απόδοση, ''κομμένη'' δύναμη, πιο ήρεμες αντιδράσεις. 

Με το Traction επιλεγμένο στο 1 (από τα 8 επίπεδα), μπορούσα να ανοίξω το γκάζι στο τέρμα ακόμη και πάνω σε χαλίκια. Η μοτοσυκλέτα προσπαθούσε να γλιστρήσει, ο πίσω τροχός έφτανε σε ένα σημείο στο πλάι και εκεί το Traction επενέβαινε και έκοβε την δύναμη, με αποτέλεσμα να ελέγχεται πλήρως η κατεύθυνση και το ''παντιλίκι''. Η μοτοσυκλέτα "δίπλωνε", το traction έκοβε ομαλά την δύναμη και το stabilizater συνέβαλλε ώστε να μην γίνεται επικίνδυνο το ''δίπλωμα''. Δοκίμασα αρχικά να οδηγήσω χωρίς το Traction Control και ήταν πραγματικά δύσκολο, και μάλιστα με κούραζε αφού προσπαθούσα να μαζέψω το πίσω μέρος τραβώντας τιμόνι και πατώντας μαρσπιέ, μετακινώντας συνεχώς το σώμα μου. 

Εκπληκτικές αναρτήσεις

Τελικά απενεργοποίησα τελείως το Traction μόνο για τις ανάγκες της φωτογράφησης και του video, απλά για να ντριφτάρει η μοτοσυκλέτα περισσότερο και να φαίνεται εντυπωσιακή στις φωτογραφίες. Βέβαια, σε πολύ επιθετική οδήγηση, με το Traction ενεργοποιημένο, ο τροχός έκοβε απόδοση την ώρα που είχα πάρει επιθετική θέση για επιτάχυνση, και με ανάγκαζε να μεταφέρω το βάρος μου προς τα πίσω, να γαντζωθώ στο τιμόνι ή να κάτσω στην σέλα στιγμιαία για να κρατηθώ.

Σίγουρα ήταν πιο εντυπωσιακή η οδήγηση χωρίς traction, όχι όμως ουσιαστική.

Οι ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενες αναρτήσεις του λειτουργούσαν τέλεια, ακόμη και στην επιθετική οδήγηση. Στην αρχή ξεκίνησα με ρύθμιση της μπροστινής ανάρτησης στο medium, και της πίσω, στο Hard (ρυθμίζουν από Softest έως Hardest σε 6 επίπεδα) και οι προφορτίσεις ελατηρίων, στο ένα ''κρανάκι''- αναβάτης. Υπάρχει δυνατότητα ρύθμισης για έναν αναβάτη με βαλίτσες, δύο χωρίς, δύο με βαλίτσες, όπως στο παλιό μοντέλο. 

Στην αρχή ένιωθα να "χάνω" κάπως το μπροστινό σύστημα, να μην έχω τόσο καλή πληροφόρηση και να έχω αμφιβολία για το που ακριβώς πατάει ο μπροστινός τροχός. Δοκίμασα την προφόρτιση σε έναν αναβάτη με βαλίτσες ώστε να σκληρύνουν αμφότερα τα ελατήρια, και ρύθμισα τις αποσβέσεις στο medium. Η μοτοσυκλέτα στήθηκε καλύτερα στο ύψος της, καλύτερα με τα κιλά μου, με λιγότερο βύθισμα μέσα σε λακκούβες ή νεροφαγώματα, καλύτερη ισορροπία συνολικά. Οι αποσβέσεις ήταν μαλακές και προσέφεραν άνεση, με αποτέλεσμα οι τροχοί να περνούν από τα εμπόδια πιο άνετα, διατηρώντας την πρόσφυση και την άνεση σε υψηλά επίπεδα.

Οι ρυθμίσεις αυτές παραμένουν προεπιλεγμένες και αν κλείσεις τον διακόπτη, και διατηρούνται στην μνήμη της μοτοσυκλέτας. Αν ο αναβάτης έχει επιλέξει το Riding Mode "Enduro" με αυτές τις ρυθμίσεις, θα τις βρει ξανά εκεί, όταν ενδιάμεσα οδηγήσει στην άσφαλτο με διαφορετικές ρυθμίσεις π.χ. στο Street, και μπει αργότερα πάλι στο χώμα και αλλάξει πάλι σε Enduro.

Ευκολία και ασφάλεια

Στα ανοιχτά δασικά κομμάτια η νέα Multistrada 1260 Enduro ήταν πολύ σταθερή και καθόταν στην θέση της χωρίς υπερβολικές αντιδράσεις, προφανώς λόγω σεταρίσματος αναρτήσεων, ισχυρού πλαισίου, και σταμπιλιζατέρ. Μιλάμε πάντα, για γρήγορο ρυθμό "βόλτας". Τα φρένα ήταν άριστα με δύναμη και αίσθηση, και το πίσω δεν μπλόκαρε εύκολα, ακόμη και στο χώμα, γεγονός που με άφηνε να κινούμαι με γραμμές και ντριφτ όποτε ήθελα. Το μπροστινό με το ABS ήταν ελαφρώς παρεμβατικό, όπως χρειαζόμουν, και προσέφερε άριστη πέδηση στο χώμα - δεν σκέφτηκα ποτέ να το απενεργοποιήσω τελείως.

Ο κινητήρας απίστευτα γραμμικός με ήρεμη απόδοση αναλόγως ρύθμισης, και σωστό ''φρένο'' στο κλείσιμο του γκαζιού, χωρίς να μπλοκάρει τον τροχό στα κατεβάσματα.

Η αίσθηση που μου έδινε δίνει κατά την οδήγηση ήταν πως με ελάχιστη δύναμη, άλλαζε γρήγορα κατεύθυνση με απίστευτη ευκολία. Παρότι δείχνει ογκώδες μπροστά μπορείς να το κουμαντάρεις εύκολα, και όταν είσαι όρθιος, νιώθεις το πίσω τμήμα του ρεζερβουάρ να σε ακουμπά ανάμεσα στα πόδια. Δεν δημιουργεί κάποιο πρόβλημα, απλά το νιώθεις ανάλογα το σημείο που έχεις μετακινείσαι το σώμα σου. Η μοτοσυκλέτα δεν είναι πολύ φαρδιά στο σημείο της σέλας, αν και τα πόδια ακουμπάνε κάποια στιγμή σε αυτήν και στο πλαίσιο, όπως είναι άλλωστε και φυσιολογικό σε μία μοτοσυκλέτα του κυβισμού της. Μπορείς να μετακινείσαι άνετα πάνω της, ή να στηρίξεις τα γόνατα σου αν χρειαστεί.

Προσωπικά δεν μου άρεσε η σταθερή σέλα, αφού θα ήθελα την επιλογή ρύθμισης για να την φέρω στα μέτρα μου για off road οδήγηση. Η μοτοσυκλέτα της δοκιμής χρησιμοποιούσε την standard σέλα των 860mm, ενώ για την ψηλότερη των 880mm, ή την χαμηλότερη των 840mm, θα πρέπει να αγοραστεί / τοποθετηθεί ξεχωριστά. Η ρύθμιση της σέλας είναι κάτι που η ίδια η Ducati το κάνει σε άλλα μοντέλα της και είναι εύκολο να γίνει και στο Multistrada 1260 Enduro. 

Χώμα και παραξενιές

Και προχωρώντας στις παραξενιές (μας), η μανέτα του συμπλέκτη προέρχεται από το Multistrada S, και η τρόμπα έχει ουσιαστικά φτιαχτεί για μοτοσυκλέτες superbike και ασφάλτινη χρήση, όπου η λειτουργία δεν γίνεται τόσο συχνά όσο στο χώμα. Σε δασικούς χωματόδρομους με αραιή χρήση συμπλέκτη δεν με ενοχλούσε κάτι πέραν του μεγάλου μεγέθους της μανέτας. Στις κλειστές διαδρομές όμως, όπου χρειαζόμουν συνεχή χρήση συμπλέκτη για έλεγχο της δύναμης και κατά συνέπεια της μοτοσυκλέτας, το αριστερό χέρι μου κουραζόταν. Παράδειγμα, στην "κλειστή" χωμάτινη πίστα και με επιθετική οδήγηση για τις ανάγκες της φωτογράφισης και του video, δεν μπορούσα να κρατήσω σωστά το τιμόνι, γιατί χρειαζόμουν δύναμη στον συμπλέκτη.

Μιλάμε όμως για ελάχιστες στιγμές χρήσης, που θεωρώ δύσκολο να φτάσει κάποιος αναβάτης να κάνει σε μία αστραφτερή, αν και χρηστικότατη στο χώμα, Multistrada 1260 Enduro.

Τι θα της άλλαζα για να κάνω off road: Χούφτες με αλουμινένιες, θα μετέφερα τα δοχεία υγρών φρένου και συμπλέκτη σε ασφαλές μέρος, και μία πιο ψηλή σέλα στα μέτρα μου.

Κατά τ' άλλα, η εξάτμιση δεν βρίσκει καθόλου σε εκτός δρόμου διαδρομές, μιας και το τελικό εξαγωγής είναι πλακέ - ακόμη και να πέσεις κάτω, δεν θα βρει στο χώμα.

Τι με βόλεψε απίστευτα; Η ευκολία με την οποία μπορείς να επιλέγεις Riding Mode με προρυθμισμένες ρυθμίσεις στις αναρτήσεις, στο Traction Control, στο ABS, και στο Wheelie Control είναι απίστευτα γρήγορη.

Μοναδικό είναι ωστόσο και το γεγονός ότι μπορείς σε κάθε ένα από τα Riding Modes, να επέμβεις και να διαφοροποιήσεις το επίπεδο ρύθμισης από το 1 έως το 8, στα Traction (και απενεργοποίηση τελείως) και Wheelie και 1 έως 3 στο ABS, με δυνατότητα απενεργοποίησης τελείως του πίσω τροχού και ενεργοποίηση του μόνο μπροστά.

Παράλληλα, οι αναρτήσεις μπορούν να ρυθμιστούν ξεχωριστά κάθε μία σε 15 επίπεδα προφόρτισης ελατηρίων, δημιουργώντας έτσι το προσωπικό σου επίπεδο ρύθμισης, αναλόγως κιλών και οδηγικού στυλ!

Ωστόσο, η απόσβεση επαναφοράς της πίσω ανάρτησης ήταν γρήγορη και σε κάποια σημεία ένιωθα τον τροχό να επανέρχεται απότομα, μετά από πίεση σε απότομα εμπόδια. Γεγονός που απλά με ξένισε σε πολύ γρήγορους ρυθμούς, χωρίς όμως να είναι σημείο που με περιόριζε οδηγικά - στο χώμα ο όρθιος αναβάτης μπορεί να χρησιμοποιήσει το σώμα του για να διορθώσει τέτοιες συμπεριφορές.

Από τα κόκκινα στα αμμώδη

Τελειώνοντας την ευχάριστη βόλτα μας στο χώμα, σειρά είχε η οδήγηση της ίδιας μοτοσυκλέτας με ασφάλτινο εξοπλισμό, σε ανάλογη διαδρομή. Οι τροχοί της ''Sand" έκδοσης παραμένουν 19/17 ιντσών για μπροστά και πίσω, ακτινωτοί, με τις ακτίνες στην άκρη του στεφανιού, κι έτσι τα ελαστικά είναι Tubeless - χωρίς σαμπρέλες. Η ασφάλτινη εκδοχή της Multistrada 1260 Enduro που ακολούθησε στο ημερήσιο πρόγραμμα, διέθετε φορεμένα τα Pirelli Scorpion Trail II, τις αλουμινένιες πλαϊνές βαλίτσες της Touratech, και την ψηλή ζελατίνα που φοράει από το εργοστάσιο ως standard.

Με αυτή τη μοτοσυκλέτα ξεχυθήκαμε στους δρόμους της Τοσκάνης για να διανύσουμε 150 χιλιόμετρα ορεινής στριφτερής διαδρομής στην ιταλική ύπαιθρο ώστε να δούμε την άνεση που η μοτοσυκλέτα προσφέρει στην άσφαλτο.

Από τα πρώτα κιόλας μέτρα φαίνεται η ελαφριά αίσθηση και η άμεση αλλαγή κατεύθυνσης με λίγη πίεση στο τιμόνι, αφού ο 19άρης μπροστινός τροχός με την γρήγορη κορώνα του Scorpion ελαστικού, κάνει το 1260 να τοποθετείται όπου θέλει ο αναβάτης "με την σκέψη".

Η αλλαγή κατεύθυνσης γινόταν τόσο εύκολα και γρήγορα που μου έδινε την εντύπωση ότι τα ελαστικά είναι διαστάσεων 110/150 μπροστά και πίσω, και όχι 120/170 - κάτι που χρειάστηκε να ελέγξω για να σιγουρευτώ.

Η ελαφριά αίσθηση, η γρήγορη αλλαγή κλίσης από τέρμα δεξιά σε τέρμα αριστερά στα πλαγιάσματα στις συνεχόμενες στροφές της διαδρομής που διανύσαμε, ήταν απολαυστική και μου έδινε την δυνατότητα να πηγαίνω σβέλτα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.

Όπως και στην χωμάτινη βόλτα, ο κινητήρας εμφανίζει αμέσως τα θετικά του σημάδια στο πρώτο άνοιγμα του γκαζιού, και μπορούσα να οδηγώ από τις πολύ χαμηλές στροφές περιστροφής με μία επιλεγμένη σχέση στο κιβώτιο, χωρίς κατεβάσματα ή παίξιμο με τον συμπλέκτη. Μπορούσα να εκμεταλλεύομαι την ροπή και την ελαστικότητα του, και να επιταχύνω από τα 40 έως 100χ.α.ω. με άνεση και να διατηρώ έτσι σταθερή την μοτοσυκλέτα.

Στο άνοιγμα από τις χαμηλές στροφές, το μόνο που παρατήρησα ήταν η νέα οθόνη 5'', η οποία έτρεμε πάνω στις ελαστικές της βάσεις, το μόνο κομμάτι στο οποίο φάνηκαν κραδασμοί, οι οποίοι κατά τα άλλα παρέμειναν… άφαντοι.

Όλα... αντίθετα

Πράγματα που με ενοχλούσαν στο χώμα, στην άσφαλτο ήταν τέλεια, όπως για παράδειγμα οι μεγάλες μανέτες φρένου και συμπλέκτη, που είναι σφιχτές σε λειτουργία, αλλά σε πιο χαλαρές κινήσεις και με πιο χοντρά γάντια, ή με περισσότερα χιλιόμετρα, βολεύουν απίστευτα.

Το τιμόνι είναι άριστο, η σέλα και τα μαρσπιέ σε πολύ καλή θέση, τα φρένα είναι δυνατά και προοδευτικά στην απόδοση, ειδικά στις στροφές όπου διαπιστώνεις την εξαιρετική λειτουργία του Cornering ABS, με ταυτόχρονη αλλαγή πορείας ή στρίψιμο.

Τα μαρσπιέ με τοποθετημένα τα ελαστικά παρεμβύσματα κρατούσαν μακριά κραδασμούς και παρά το ότι είναι 10 χιλιοστά χαμηλότερα, δεν με άφηναν να βολέψω τις χοντροκομμένες enduro μπότες μου και να αλλάξω ταχύτητες άνετα - με κανονικές μπότες δρόμου θα είναι εντάξει.

Οι αναρτήσεις είναι πολύ καλά σεταρισμένες όταν έχεις την επιλογή ''έναν αναβάτη και βαλίτσες'', ακριβώς όπως ήμουν την δεδομένη στιγμή. Οι αποσβέσεις ήταν ρυθμισμένες στο medium για μπροστά και για πίσω, και όπως προανέφερα, πάντα υπάρχει η δυνατότητα για ρύθμιση λεπτομερώς, αναλόγως αναγκών.

Αυτό που με ενόχλησε ήταν η γρήγορη επαναφορά της πίσω ανάρτησης που εδώ, ήταν ιδιαίτερα εμφανής σε κάποια σημεία. Σε σαμαράκια του δρόμου, η ανάρτηση επανερχόταν γρήγορα στο αρχικό της ύψος, ενώ σε ένα ανηφορικό σημείο που απότομα γινόταν οριζόντιο, έκλεισα το γκάζι και ο πίσω τροχός έχασε στιγμιαία την επαφή με την άσφαλτο. Ξέρω ότι το προσπάθησα για να γίνει γιατί το είχα στο μυαλό μου να το δοκιμάσω, αλλά επιβεβαίωσα έτσι την αίσθηση γρήγορης επαναφοράς που είχα στο χώμα, η οποία άσχετα με προσωπικές ρυθμίσεις ή στυλ οδήγησης, στην άσφαλτο, μπορεί να χρειαστεί προσοχή.

Ανεξάρτητα με αυτό που επηρέαζε αρνητικά την κινητική κατάσταση της Enduro μόνο σε τέτοιους είδους σαμαράκια, στις στροφές, οι αναρτήσεις έδιναν τον καλύτερο τους εαυτό και η μοτοσυκλέτα έστριβε οριακά με ελάχιστη προσπάθεια. Μαρσπιέ, ποδόφρενο και βαλίτσα, έξυναν την άσφαλτο και αυτή άφηνε πάνω τους τα χνάρια της. Η μοτοσυκλέτα ακλόνητη, σταθερή, όχι όμως τόσο στιβαρή ώστε να φοβίσει, αλλά με μία ελαστικότητα από πλευράς αναρτήσεων που συγχωρούσε κάθε λακκούβα που βρισκόταν υπό κλίση μπροστά της. 

Καλύτερο και από το S!

Το στρίψιμο ήταν εξαιρετικό και μάλιστα όχι στα καλύτερα ασφαλτοστρωμένα τμήματα της Τοσκάνης, αλλά σε ορεινά σημεία με πετραδάκια, λακκουβίτσες, ραγισμένα εκατοστά οδοστρώματος. Ένιωθα τις αναρτήσεις να δουλεύουν, την μοτοσυκλέτα να παραμένει ακλόνητη, και την στροφή να περνάει αφήνοντας μία γλυκιά οδηγική γεύση με απόλυτη ασφάλεια.

Σε πολλά τμήματα, αυτό το σετάρισμα των αναρτήσεων, με τις μεγαλύτερες διαδρομές τροχού και τον 19άρη τροχό μπροστά, λειτουργεί καλύτερα σε εκδρομικές ταχύτητες και στρίψιμο με ''όλα κάτω'', απ' ότι το απλό Multistrada 1260s. Αυτό που οδήγησα πρόσφατα στην Ελλάδα, με τα φαρδύτερα ελαστικά 120/190, τις πιο σφιχτές και χαμηλότερες αναρτήσεις, ήταν πιο απόλυτο και στιβαρό, απαιτώντας ιδανικό οδόστρωμα. Το Enduro, πιο φιλικό σε κάθε συνθήκη, έστριβε με την σκέψη αδιαφορώντας αν ο δρόμος έστριβε απότομα, ή αν μέσα στην στροφή είχε πετραδάκια ή λακκούβες. Στο οδικό μας δίκτυο, πιθανότατα η Enduro ταιριάζει καλύτερα.

Και το λέω αυτό γιατί στους δρόμους της Τοσκάνης που σε πολλά σημεία έχουν στοιχεία ''δικά μας'', οδήγησα πάρα πολύ επιθετικά, έστριψα με απόλυτο έλεγχο, με την μοτοσυκλέτα να κρατάει την γραμμή της μέσα στην στροφή, είτε με γκάζι, είτε με φρένα, δίνοντας μου απόλυτη εμπιστοσύνη. Άκαμπτη και σταθερή, προσφέρει την απαραίτητη ελαστικότητα ώστε να μην κουράζει αλλά και να μετατρέπει την βόλτα σε απόλαυση.Αυτό που με εξέπληξε πάντως ήταν πως αυτή η μοτοσυκλέτα δείχνει κορυφαία για διπλή χρήση, ταξιδεύει πολύ άνετα, πάει στο χώμα πολύ εύκολα, στρίβει με απίστευτη ασφάλεια, προσφέρει απόλαυση από τα πρώτα μέτρα της βόλτας. Παράλληλα, έχει αραιά διαστήματα service 15.000χλμ. για λάδια και 30.000χλμ για βαλβίδες- προσόν για τον ταξιδιώτη, έχει κορυφαία ηλεκτρονικά που συνεργάζονται άψογα, και θα κινηθεί σε κάθε τερέν με απίστευτη ευκολία, προσφέροντας απόλαυση.

Το σημαντικό ανάμεσα σε όλα αυτά είναι πω η Ducati, κατάφερε να μπορεί να σταθεί επάξια δίπλα στις κορυφαίες του είδους σε ασφάλτινο και χωμάτινο τουρισμό, χωρίς μάλιστα να έχει όνομα ή εμπειρία στις adventure μοτοσυκλέτες τέτοιου είδους. Η κατηγορία, αλλάζει!

Νέα είσοδος στην κατηγορία

Βρισκόμενη σε πολύ καλό δρόμο, η Ducatι επέλεξε να δείξει στους δημοσιογράφους το διπλό πρόσωπο της νέας 1260 Enduro, συνδυάζοντας την ποιότητα που χαρακτηρίζει τις κόκκινες ιταλίδες. Έτσι, δεν την βούτηξε στα βαθιά μόνο στο χώμα, ούτε και μόνο στην άσφαλτο όμως, δίνοντας στους δημοσιογράφους μισή μέρα σε κάθε χρήση. Μάλιστα, οδηγώντας πρώτα στο χωμάτινο γκρουπ, βγήκαν διαφορετικά λεπτομερή συμπεράσματα, τα οποία αφορούν ουσιαστικά δύο διαφορετικές χρήσεις / αναβάτες / μοτοσυκλέτες, με όποια αρνητικά και θετικά να χαρακτηρίζουν την μία ουσιαστικά διαφοροποιημένη μοτοσυκλέτα που τα κάνει όλα. Για παράδειγμα, στην ασφάλτινη χρήση, δεν με ενόχλησε τίποτα από τις απαιτήσεις που είχα το πρωί στο χώμα. Όλα δούλευαν καλά, και αν μου ζήταγε κάποιος το τι θα άλλαζα, θα έλεγα λίγο πιο άνετη σέλα, γιατί δεν είμαι 100% σίγουρος, μιας και ήδη είχε προηγηθεί μισή μέρα off road οδήγησης. 

Θα ζήταγα φλαπς εκατέρωθεν της εξαιρετικής sport ζελατίνας, που είναι χρηστική χωρίς να μετουσιώνεται σε παρμπρίζ πούλμαν.

Τότε, η Multistrada 1260 Enduro, θα γλυκοκοιτούσε τους αναβάτες BMW GS. 

Για το χώμα; Θα ήθελα τρία εκατοστά μεγαλύτερη ζελατίνα ώστε να χρησιμοποιώ αυτήν για καθημερινή ή και για off road χρήση μιας και η κοντή δεν προσφέρει κάτι. Και τις λεπτομέρειες που έχω ήδη αναφέρει σε μανέτες, χούφτες και δοχεία υγρών.

Τότε, η Multistrada 1260 Enduro θα γλυκοκοιτούσε τους αναβάτες KTM Adventure.

Θα ήθελα περισσότερο χρώμα στο μπροστινό μέρος της μοτοσυκλέτας γιατί τώρα το χρώμα περιορίζεται μόνο περιμετρικά των φαναριών, και μάλλον την κάνει να δείχνει σαν σπουργίτι. 

Και φυσικά, πιο αργή επαναφορά πίσω ανάρτησης, σε κάθε χρήση. 

Σε περίπτωση που αυτό δεν έχει βγει στο κείμενο μέχρι στιγμής, ναι, πιστεύω ότι στο χώμα η νέα Multistrada 1260 Enduro μπορεί να σταθεί λίγο πίσω από το KTM 1290 Adventure R, και στα ταξίδια, δίπλα ακριβώς και ίσως και μπροστά από το BMW R 1200GS Adventure.

Αυτό είναι και το σημαντικότερο νέο άλλωστε που φέρνει η Ducati με την νέα της μοτοσυκλέτα: Ο άριστος συνδυασμός.

Η Ducati έκανε εξαιρετική δουλειά με αυτή την 2η έκδοση του Multistrada 1260 Enduro και κατά την γνώμη μας, δεν την προώθησε σωστά στους δημοσιογράφους. Η μοτοσυκλέτα είναι τόσο καλή που ήθελε και αντίστοιχα σημεία φωτογράφησης, κι εμείς, φωτογραφηθήκαμε μέσα σε κάτι σταφύλια, και σε ένα οικόπεδο με γρασίδι που χρησιμοποιεί η σχολή D.R.E. - Ducati Riding Experience, και σε μία μόνο ασφάλτινη στροφή, χωρίς να φαίνεται ούτε η Τοσκάνη σαν τοπίο, ούτε καν οι δυνατότητες της μοτοσυκλέτας. Δεν φάνηκε ούτε ίχνος από την απαιτητική χωμάτινη διαδρομή, ούτε δέντρο από τα βουνά που κυκλώσαμε, ούτε καν διαφορετικό χρώμα από την άσφαλτο που πατήσαμε.

Τέτοια μοτοσυκλέτα θα έπρεπε να παρουσιαστεί με σκηνές, φωτιές, έρημο και adventure, όπως ακριβώς της αρμόζει, δείχνοντας την άλλη πλευρά της Ducati, όπως κάνει και η KTM αντίστοιχα.

Μιας και η μοτοσυκλέτα είναι Travel Enduro, και όχι enduro όπως ονομάζεται - το enduro είναι άθλημα, με μικρού κυβισμού μοτοσυκλέτες, σε δύσβατα μονοπάτια - θα επέλεγα να μετονομάσω την adventure της Ducati ως ''Travel Enduro''. Έπειτα, θα έβαζα ένα μικρότερο ρεζερβουάρ στην ήδη υπάρχουσα, θα έφτιαχνα χούφτες και δοχεία υγρών με πιο μαλακά χειριστήρια, και μία πιο ίσια σέλα, και θα ονόμαζα αυτήν την ''light'' εκδοχή, ''Enduro''.

Ουσιαστικά, με ένα σμπάρο τρία τρυγόνια, με το S να ηγείται στην άσφαλτο, και τα άλλα δύο να καλύπτουν κάθε πτυχή της adventure σκηνής (λέω εγώ τώρα).

Μέχρι τα όνειρα μου να γίνουν πραγματικότητα, έχω να πω με σιγουριά ότι η νέα Multistrada 1260 Enduro είναι μία κορυφαία μοτοσυκλέτα που βελτιώθηκε τόσο πολύ, ώστε να αποτελεί αυτή τη στιγμή μία επιλογή που θα δικαιώσει όσους την αποκτήσουν, και μπερδευόντουσαν ανάμεσα στις οδηγικές τους απαιτήσεις, και τις κορυφαίες KTM 1290 Adventure και BMW R 1200GS Adventure. Πλέον όμως, η 1260 Enduro έχει όλα τα φόντα για να γίνει η πέτρα του σκανδάλου, φωνάζοντας δυνατά πως υπάρχει και άλλη πορτοκαλιά που κάνει πορτοκάλια!

Για την ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ της μοτοσυκλέτας, δείτε ΕΔΩ.

Τεχνικά Χαρακτηριστικά

Φωτογραφίες κίνησης

Φωτογραφίες λεπτομερειών