Το πεδίο ήταν ανοικτό για διάφορες ιδέες και πειραματισμούς λοιπόν, ωστόσο με μια διαδικασία ανάλογη της φυσικής επιλογής του Δαρβίνου, επικράτησαν οι πιο λογικές, λειτουργικές και απλές προτάσεις. Από αυτή την περίοδο λοιπόν, μας έρχεται μια ιδέα, η οποία ευτυχώς –και το τονίζουμε αυτό!- έμεινε μόνο στα σχέδια.

Εμπνευστής της, ήταν ένας κύριος που υπέγραφε με το όνομα A. F. d’Harlingue, ο οποίος έστειλε στο περιοδικό Popular Science των Η.Π.Α. την πρόταση του, για να συμπεριληφθεί στο τεύχος του Σεπτεμβρίου, το 1917. Επρόκειτο για μια κατασκευή που αποτελούταν από έναν τεράστιας, 3+ μέτρων διαμέτρου τροχό, στην εσωτερική περιφέρεια του οποίου, εδραζόταν πάνω σε μικρές τροχαλίες, ένα πρωτότυπο πλαίσιο.



Στο πίσω μέρος, έξω από την περιφέρεια του τροχού βρισκόταν η σέλα του αναβάτη, ενώ εντός της περιφέρειας του τροχού, εδραζόταν τετρακύλινδρος σε σειρά κινητήρας με απόδοση 80 ίππων (ναι εντάξει, έτσι ήθελε να πιστεύει ο “εφευρέτης”) ο οποίος μέσω αλυσίδας, μετέδιδε την ισχύ του σε έλικα, η οποία εκτεινόταν στο μπροστινό μέρος, εκτός του τροχού.

Υπήρχε ένας μικρός υποστηρικτικός τροχός στο μπροστινό μέρος, ο οποίος χρησίμευε για στήριξη μόνο στις χαμηλές ταχύτητες, αφού υποτίθεται ότι όταν το “πράγμα” έπαιρνε φόρα, θα ισορροπούσε στον μεγάλο τροχό. Για να στρίψει η κατασκευή, ο αναβάτης θα έπρεπε να περιστρέψει μια στρόφιγγα η οποία βρισκόταν στην δεξιά πλευρά και άρα χειριζόταν με το ένα χέρι μόνο, στρέφοντας τον έλικα, μέσω ενός συστήματος αξόνων, προς την επιθυμητή πλευρά. Ακούγεται πολύ πρακτικό…

Υπήρχε και ποδόφρενο, το οποίο επενεργούσε στον μπροστινό υποστηρικτικό τροχό, άρα για να σταματήσει η κατασκευή θα έπρεπε πρώτα να κλείσει το γκάζι, να ακουμπήσει ο τροχός στο έδαφος και μετά να υπάρξει πέδηση. Μιλάμε για την επιτομή της αμεσότητας στο φρενάρισμα! Το να κάτσει κανείς να απαριθμήσει τους λόγους για τους οποίους η ιδέα έμπαζε από παντού, δεν έχει νόημα, το πράγμα μιλάει από μόνο του!

Προφανώς και το concept δεν υλοποιήθηκε ποτέ, αλλιώς θα είχε γραφτεί ιστορία, όχι βέβαια στις λαμπρές σελίδες…

Μπορείτε να διαβάσετε σε ηλεκτρονική μορφή το σχετικό άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό, ΕΔΩ