Καλωσορίσατε στη δεκαετία του 1960: ο πόλεμος έχει περάσει στο παρελθόν, τα δύσκολα χρόνια του ’50 και της ανοικοδόμησης δίνουν τη θέση τους σε ένα πιο πολύχρωμο παρόν και οι αγορές αρχίζουν σιγά-σιγά να ξανανθίζουν.

Είναι η εποχή που η τεχνολογία, αφού αφοσιώθηκε στο να βρει αποδοτικούς τρόπους να σκοτώνει, αρχίζει ξανά να ασχολείται με τη ζωή και με το πώς να την κάνει πιο εύκολη εφαρμόζοντας τις τεχνολογίες που ανέπτυξε στον πόλεμο.

Σε αυτό το μήκος κύματος, οι εμπνευστές της συγκεκριμένης πατέντας είχαν προφανώς στο μυαλό τους έναν τρόπο να διευρύνουν τις ικανότητες της Vespa, ειδικά σε πόλεις που διατρέχονται από ποτάμια, όπως εδώ το Λονδίνο.

Της κοτσάρεις, που λέτε, δύο πτυσσόμενους πλωτήρες, ντύνεσαι σένιος, φωνάζεις και το κορίτσι (που ευτυχώς δε δείχνει σα να βγήκε από τη Μέρι Πόπινς, όπως ο αναβάτης) και βγαίνεις για βαρκάδα σου χωρίς καν να χρειάζεται να ξεκαβαλήσεις.

Μπορεί η συγκεκριμένη πατέντα τελικώς να μην έπιασε εμπορικά, αλλά ο σπόρος που φύτεψε είναι ακόμη εδώ. Θυμηθείτε τα custom με τις βάσεις για να κουβαλούν σανίδες του σερφ ή τον Robbie Maddison που νομίζει ανά τακτά διαστήματα πως τα ΚΤΜ επιπλέον παντού, τόσο σε κανάλια, όσο και στη θάλασσα.