Η ιστορία με την αγωνιστική ομάδα της Petronas αποτελεί μια συρραφή λανθασμένων χειρισμών, βιαστικών αποφάσεων και ατυχίας. Η Μαλαισιανή Petronas, όταν αποφάσισε να εμπλακεί στον χώρο των δύο τροχών, στόχευσε πολύ ψηλά και συγκεκριμένα στους αγώνες MotoGP. 

Ωστόσο αιφνίδια, πήρε την απόφαση να αλλάξει πεδίο και να στραφεί στους WSBK αγώνες, επιστρατεύοντας τον Carl Fogarty σε στρατηγικό ρόλο και εξελίσσοντας μια τρικύλινδρη μοτοσυκλέτα 899 κ.εκ., στο όριο των τότε κανονισμών.

Για κακή της τύχη όμως, μόλις η αγωνιστική FP1 είχε ολοκληρώσει την εξέλιξη της το 2003, οι κανονισμοί άλλαξαν, αυξάνοντας το όριο του κυβισμού στα 1.000 κ.εκ., με την Petronas να βρίσκεται σε δυσχερή θέση απέναντι στον ανταγωνισμό.

Δεν αποτέλεσε λοιπόν έκπληξη, ότι το μεγαλεπίβολο αυτό σχέδιο ναυάγησε, με την ομάδα να σημειώνει απλά σποραδικές επιτυχίες (3 βάθρα) και καμία νίκη.

Πέρα των αγωνιστικών πεπραγμένων όμως, κατασκευάστηκαν 150 αγωνιστικές μοτοσυκλέτες FP1, για τις ανάγκες της homologation, οι οποίες και δεν πουλήθηκαν ποτέ, με το στοκ να είναι μοιρασμένο μεταξύ Βρετανίας και Μαλαισίας και δεσμευμένο, λόγο της δικαστικής διαμάχης μεταξύ της Petronas, της Μαλαισιάνης κυβέρνησης και της αντιπροσωπείας Momoto, στην NA Aσία.

Για κάποιο λόγο, χωρίς να αναφέρονται και πολλές λεπτομέρειες, η βρετανική εταιρεία Lanzante, που ασχολείται με το restoration και την πώληση ιστορικών αγωνιστικών οχημάτων, ανακοίνωσε πρόσφατα, ότι διαθέτει προς πώληση, αρκετές FP1 μοτοσυκλέτες.

Δεν δίνονται διευκρινήσεις για το πόσες, από ποιο στοκ προέρχονται και το πόσο πωλούνται, ωστόσο η Lanzante αναφέρει ότι δεν πρόκειται για τις δεσμευμένες από την δικαστική διαμάχη μοτοσυκλέτες και ότι η πώληση τους είναι καθ΄ όλα νόμιμη.