.
Κατηγορία Triumph
Πέμπτη, 08 Νοεμβρίου 2012 13:18

Test - Triumph Street Triple R 2013

 

 

Ξυραφένια αίσθηση

 

 



Του Kevin Ash
Φωτογραφίες: Alessio Barbanti, Stefano Gadda

Triumph, BMW, Ducati: Και οι τρεις τους κατάφεραν να κερδίσουν τη μάχη της κατάρρευσης των πωλήσεων στην αγορά μοτοσυκλέτας, ανανεώνοντας τα μοντέλα τους, ακόμη κι εκείνα της πρώτης γραμμής. Το ίδιο συνέβη και στην καλύτερη της κατηγορίας της, την Street Triple, για το 2013…Τα «πειράγματα» όμως μπορεί να είναι κι επικίνδυνα μερικές φορές.

Βελτιωμένη αδράνεια


Η μοτοσυκλέτα απέκτησε νέα φωτιστικά σώματα πέρσι, τα οποία όμως ενόχλησαν αρκετά κάποιους απ’ τους οπαδούς της Triumph, διότι, αν και επρόκειτο για μία μικρή σχετικά αλλαγή, εντούτοις στο “streetfigher” στυλ της μοτοσυκλέτας αυτής, που πλασαρίστηκε στον ίδιο βαθμό όσο και οι επιδόσεις της, ταίριαζαν καλύτερα τα παλιά, στρογγυλά φώτα. Βέβαια, αν μια “streetfighter” είναι μια σπορ μοτοσυκλέτα από την οποία έχει αφαιρεθεί το fering (κατά λάθος ή και επίτηδες) και με τις περισσότερες σύγχρονες supersport μοτοσυκλέτες να έχουν σχήμα διαμαντιού στα φώτα τους, το πεντάγωνο σχήμα στα φώτα της Street Triple δεν της ταιριάζει σαφώς καλύτερα στο είδος της;

Τέτοιου είδους πειράγματα δεν θα δούμε φέτος, τα φώτα είναι απ’ τα λίγα στοιχεία τα οποία δεν έχουν αλλάξει. Το επίκεντρο του ενδιαφέροντος μεταφέρθηκε στο κέντρο μάζας της μοτοσυκλέτας, το οποίο παρά την αξιοπρεπή συμπεριφορά και ευελιξία που διέθετε, θα μπορούσε να είναι καλύτερο αν δεν είχε  τα τελικά εξαγωγής ψηλά τοποθετημένα, κάτω από τη σέλα. Έτσι, σύμφωνα με την τρέχουσα αντίληψη, τα τελικά μεταφέρθηκαν κάτω από τον κινητήρα, μειώνοντας τη μάζα και – εξίσου σημαντικό – μεταφέροντάς τη πιο κοντά στο κέντρο της μοτοσυκλέτας. Η θεωρία λέει και δεν είναι δύσκολο να επαληθευτεί, ότι με αυτόν τον τρόπο ελαττώνεται η στιγμή αδράνειας και η μοτοσυκλέτα στρίβει πιο εύκολα.

Με λιγότερο βάρος στο πίσω μέρος, το υποπλαίσιο έχει αλλάξει επίσης και στη θέση του παλιού σιδερένιου έχει μπει ένα ελαφρύτερο, από χυτό αλουμίνιο, το οποίο φαίνεται και καλύτερο οπτικά, ενώ το κόκκινο χρώμα του στην έκδοση R το κάνει να ξεχωρίζει. Ο νέος, ελαφρύτερος πίσω τροχός, μαζί με το αναθεωρημένο πίσω φρένο μονού εμβόλου, όπως και ο δίσκος από την Brembo, αφαίρεσαν 0.7 κιλά βάρους σε σχέση με το περσινό μοντέλο. Συνολικά, η νέα Street Triple είναι κατά 6 κιλά ελαφρύτερη. Αυτό και μόνο αρκεί, αλλά με τόσα που βγαίνουν απ’ το πίσω μέρος, έχει αλλάξει και η κατανομή του βάρους, από το 49% στο 52% στο μπροστινό μέρος και 7% μείωση της μη αναρτώμενης μάζας στο πίσω μέρος.

Μείωση βάρους

Η μεγαλύτερη μείωση του βάρους προήλθε από την τοποθέτηση της νέας εξάτμισης όμως, η οποία είναι κατά 3,6 κιλά ελαφρύτερη, και χάρη σε αυτή τη μετατόπιση της μάζας προς τα εμπρός, η Triumph είχε τη δυνατότητα να οξύνει τη γεωμετρία του συστήματος διεύθυνσης, χωρίς να θυσιάσει τη σταθερότητα στις μεγάλες ταχύτητες, η οποία υποβοηθείται από μια μικρή αντίστοιχα αύξηση του ίχνους της μοτοσυκλέτας.  Η γεωμετρία της R είναι πιο απότομη από ό, τι στο υπάρχον μοντέλο, μόνο επειδή πίσω άκρο της βρίσκεται 20mm ψηλότερα, αλλά τώρα έχει μια γωνία κλίσης 23,4 ° (ήταν 23,9 °) και ίχνος 95mm από 92,4 χιλιοστά που ήταν.

Το ίδιο το πλαίσιο είναι νέο, αν και κάποια μέρη του έχουν μεταφερθεί στα πλαϊνά, όπως οι πλευρικές μπάρες, είναι όμως κατασκευασμένο από 8 αντί για 11 μέρη, γεγονός το οποίο αν και επηρεάζει ελάχιστα την ακαμψία, είναι προς όφελος της Triumph γιατί είναι φθηνότερο στην κατασκευή του. Η βάση του ψαλιδιού είναι ρυθμιζόμενη και βρίσκεται τοποθετημένη χαμηλότερα στην έκδοση R σε σχέση με το απλό μοντέλο Street Triple, ενώ  το στρίψιμο του τιμονιού έχει αυξηθεί κατά τρεις μοίρες, στις 31 προς κάθε κατεύθυνση.

Πρόσθετη ακαμψία στο ψαλίδι δεν φαίνεται να υπάρχει, αλλά κι αυτό είναι νέο επίσης, με μια αψίδα στα δεξιά του για να αφήνει πέρασμα στην εξάτμιση και επιπλέον εξοικονομεί 0.6 κιλά βάρους. Αναπόφευκτα, αυτό οδήγησε σε αλλαγές στις αναρτήσεις, πράγμα που σημαίνει εκτός από τις διαφορετικές απλώς ρυθμίσεις στα πιρούνια και πιο μαλακό ελατήριο στο πίσω μέρος, όχι για να προσδώσει στη μοτοσυκλέτα πιο ήπια αίσθηση οδήγησης, αλλά πολύ απλά γιατί με το λιγότερο βάρος στο πίσω μέρος και τη λιγότερη μη αναρτώμενη μάζα, ένα σκληρότερο ελατήριο θα ήταν πολύ σκληρό.

Βελτιώσεις συνολικά

Το ντεπόζιτο και τα πλαστικά περιφερειακά είναι όλα νέα, με λεπτές, φθίνουσες γραμμές, που προσδίδουν στη μοτοσυκλέτα μια λιτή και ανεπιτήδευτη εικόνα, αλλά ταυτόχρονα συγκαλύπτουν σε κάποιο βαθμό και το πόσο έχει μεταφερθεί μπροστά το κέντρο της, συγκριτικά με την προηγούμενη ογκώδη εξάτμιση και το πίσω μέρος. Το μοναδικό στυλ της R οφείλεται στο κόκκινο υποπλαίσιο, τους κόκκινους πλαϊνούς αεραγωγούς, τη λωρίδα στα στεφάνια των τροχών και το πίσω φτερό.

Οι λεπτομέρειες έχουν βελτιωθεί κατά πολύ, με ειδικό D-lock χώρο κλειδαριάς κάτω από το κάθισμα, immobilizer με κωδικοποιημένο κλειδί και μετρητή καυσίμου, ενώ η πινακίδα αφαιρείται εύκολα για χρήση σε track day. Το ταμπλό είναι περιεκτικό, με δύο trip computer, το καθένα να δείχνει συμπληρωματικές πληροφορίες, όπως η οικονομία καυσίμου και η αυτονομία, ένδειξη ταχύτητας, χρονόμετρο και προγραμματιζόμενη ενδεικτική λυχνία για αλλαγή ταχύτητας. Στα έξτρα βρίσκεται η ρύθμιση του ABS, όπου αυτό υπάρχει, καθώς και η ένδειξη της πίεσης των ελαστικών.
Ο κινητήρας παραμένει αμετάβλητος στο εσωτερικό του, η πρώτη ταχύτητα όμως είναι μακρύτερη, ενώ τροφοδοτείται από νέα σώματα ψεκασμού με ένα εκ νέου καλιμπραρισμένο σύστημα EFI. Η πιο αναπάντεχη αλλαγή δεν είναι καμία άλλη από την νέα σε σχήμα τροχαλία που ανοίγει σαν πεταλούδα και κάνει το γκάζι να γυρίζει πιο σταδιακά. Στο προηγούμενο μοντέλο, προκειμένου να παραμείνει ομαλή η απόκριση του κινητήρα, ο χρονισμός της ανάφλεξης ήταν καθυστερημένος καθώς άνοιγε το γκάζι, αλλά με τη νέα ρύθμιση αυτό δεν χρειάζεται, επιδρώντας σημαντικά στην οικονομία καυσίμου.

Ακόμη και η Triumph εξεπλάγη με τη διαφορά: σε καθημερινή χρήση στην πόλη, η κατανάλωση βελτιώθηκε από τα 7.08l/100km στα 5.46l/100km, εξοικονόμηση της τάξης του 30% δηλαδή. Διαφορά υπάρχει και στις χαμηλές, σταθερές ταχύτητες, χάρη σε επιμέρους βελτιώσεις που έγιναν, με οικονομία που φτάνει το 12% στα 90χ.α.ω. και κατανάλωση 4.1l/100km. Με σκληρότερη χρήση εκτός πόλης, κάτι που θα κάνετε συχνά με την Street Triple, η οικονομία σαφώς μειώνεται.

Μεγάλες αλλαγές οδηγικά


Η μοτοσυκλέτα της δοκιμής μας ήταν η Street Triple R (και μάλιστα σε αρκετές εκδοχές της, με διαφορετικά αξεσουάρ), η οποία εκτός από τη διαφοροποίησή της κοσμητικά και σε επίπεδο γεωμετρίας, διαφέρει στο πλήρως ρυθμιζόμενο μπροστινό σύστημα της KYB και στην ανάρτηση με προφόρτιση ελατηρίου και απόσβεση επαναφοράς, αλλά και το σύστημα γρήγορης αλλαγής ταχύτητας quickshifter στον στάνταρ εξοπλισμό (στο υπάρχον μοντέλο βρίσκονται στα έξτρα).

Παρά την πληθώρα των αλλαγών, το πρώτο πράγμα που θα σε εντυπωσιάσει στην Street Triple είναι ο ήχος της και το πόσο καλά ακούγεται. Το νέο πλαίσιο διοχετεύει τον αέρα από το μπροστινό μέρος, κατ’ ευθείαν μέσα από το σημείο του λαιμού του, μοιάζοντας σαν να έχεις ένα ευμεγέθες ηχείο ακριβώς μπροστά σου. Περνώντας από ένα μακρύ τούνελ μαζί με άλλους αναβάτες της δοκιμής, τουλάχιστον οι μισοί απ’ αυτούς άλλαξαν ταχύτητα, επιβράδυναν και άνοιξαν το γκάζι ξανά, μόνο και μόνο για να απολαύσουν αυτόν τον ήχο, ο οποίος σε παρακινεί διαρκώς να επιταχύνεις, να φρενάρεις, να γκαζώσεις και να επιβραδύνεις ξανά. Όποια οικονομία καυσίμου κι αν επέφερε αυτή η αλλαγή στα σώματα ψεκασμού, ο ήχος και μόνο είναι όλα τα λεφτά.

Η άλλη μεγάλη αλλαγή αφορά στην ποιότητα οδήγησης και ειδικά στο πίσω μέρος. Η αρχική εντύπωση που δίνει είναι ότι πρόκειται για  μια πιο μαλακή μοτοσυκλέτα, αφού λείπει πλέον αυτή η ελαφριά σκληρότητα και η περιστασιακή «κλωτσιά» του προηγούμενου μοντέλου όταν βρισκόταν πάνω σε χαμηλότερης ποιότητας άσφαλτο. Πλέον συμμορφώνεται πολύ ομαλά, γεγονός που συντελεί και στη σταθερότητα. Στους γεμάτους στροφές δρόμους της Ανδαλουσίας όμως, όπου έγινε η παρουσίαση της Street Triple, το πίσω μέρος μοιάζει τόσο απαθές όσο και πριν. Η αλλαγή κατεύθυνσης είναι αισθητά πιο γρήγορη, όμως, ειδικά όταν τραβάς το τιμόνι δυνατά για να πλαγιάσεις τη μοτοσυκλέτα από μεριά σε μεριά. Μέσα στη στροφή, η μόχλευση είναι πανέμορφα ουδέτερη, κρατώντας τη γραμμή που της έδειξες, ενώ τα ελαστικά της Pirelli, Diablo Rosso, κρατάνε εξαιρετικά πρόσφυση.

Εύχρηστη και συμπαγής

Η αίσθηση της Street Triple R είναι μια μοτοσυκλέτα εύχρηστη και συμπαγής, ακόμη περισσότερο από πριν κι εκτός από τη μεγαλύτερη ευελιξία της, εμπνέει και περισσότερη αυτοπεποίθηση, χάρη στην ασφάλεια και απτή αίσθηση του μπροστινού μέρους. Η θέση οδήγησης έχει ελαφρώς αλλάξει, είναι όμως πλήρως εναρμονισμένη με το υπόλοιπο πλαίσιο, επιτρέποντάς σου να σκύψεις όταν θέλεις, ή να κάτσεις χαλαρός πάνω της για βόλτα. Όλες οι μοτοσυκλέτες της δοκιμής μας διέθεταν τη μικρή ζελατίνα (στα έξτρα), η οποία χωρίς αμφιβολία βοηθάει στη διατήρηση μια μεγάλης ταχύτητας ταξιδιού, ταχύτητες πάνω από τα 145χ.α.ω όμως γίνονται κουραστικές.
Ο κινητήρας είναι το ίδιο ελκυστικός όσο και πριν κι αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, αφού παρέμεινε ουσιαστικά αμετάβλητος. Είναι πρόθυμος και το γρύλισμά του είναι τέλειο για δυνατή οδήγηση με στροφές. Δεν κλωτσάει στην κορυφή των στροφών όσο ένας τετράχρονος κινητήρας, παραμένει όμως γρήγορος και σε αποζημιώνει με το παραπάνω με τη δύναμή του στις χαμηλές και μεσαίες. Την ιπποδύναμη των 105bhp (106PS, 78kW) στις υψηλές στροφές δεν τη λες και λίγη.  Η καμπύλη της ροπής είναι εντυπωσιακά επίπεδη, παραμένοντας πάνω από τα 43lb.ft (5.9kgm, 58Nm) στο εύρος από τις 3.000 έως τις 12.000 στροφές, ενώ κορυφώνεται αυξάνοντας ελάχιστα στα 50lb.ft (6.9kgm, 68Nm) στις 9.750 στροφές. Όπερ σημαίνει ότι η μοτοσυκλέτα θα φύγει όταν ανοίξεις το γκάζι, άσχετα από το τι λέει το στροφόμετρο.
Η ψηλότερη πρώτη ταχύτητα είναι και καλή και κακή. Τιθασεύει την οξύτητα της μοτοσυκλέτας για οδήγηση μέσα στην πόλη, αλλά δεν βοηθάει και τόσο αν οδηγάς σε μεγάλο υψόμετρο, όπως κάναμε εμείς στα βουνά της Ισπανίας, όπου η δύναμη πέφτει κατά τουλάχιστον 15% στα 2.000 μέτρα υψόμετρο. Αυτό δυσκολεύει και τις σούζες – με την πρώτη μπορείς να φτάσεις τα 120χ.α.ω πριν μπει ο κόφτης στο στροφόμετρο, πολύ ψηλά δηλαδή για μια μετρίου μεγέθους μοτοσυκλέτα. Από την άλλη μεριά, η μοτοσυκλέτα έτσι είναι πιο εύκολη στο χειρισμό της και λιγότερο ευαίσθητη στα ανοίγματα του γκαζιού σε χαμηλές ταχύτητες, όπως όταν βρίσκεσαι σε φουρκέτες, ενώ είναι και πιο ομαλή για καθημερινή οδήγηση.

Σκέτη απόλαυση

Η αλλαγή ταχυτήτων είναι σκέτη απόλαυση με το βελτιωμένο quickshift (στάνταρ στην έκδοση R και στα έξτρα στο βασικό μοντέλο). Το software έχει αναθεωρηθεί για να επαναφέρει την ανάφλεξη σταδιακά, παρά τη στιγμή ακριβώς της αλλαγής της ταχύτητας και το αποτέλεσμα είναι μια συνεχής, αδιάλειπτη και ομαλή αλλαγή. Τα κλάσματα του δευτερολέπτου που εξοικονομήθηκαν δεν έχουν διαφορά στην οδήγηση, ο ήχος όμως και η χαρά που σου προκαλεί αξίζουν πολύ.

Μπορείς να μιλήσεις για τον κινητήρα, το σύστημα μετάδοσης, το πλαίσιο, όμως το πιο εντυπωσιακό στοιχείο στην Street Triple R είναι ολόκληρο το πακέτο της και το πώς όλα τα στοιχεία της καταφέρνουν να συνεργάζονται άριστα. Η μοτοσυκλέτα είναι ζωντανή, αιχμηρή, διαθέτει χαρακτήρα και μεγάλη δόση διασκέδασης, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη μοτοσυκλέτα στην κατηγορία της. Οπτικά δείχνει υπέροχη, ειδικά η έκδοση R, αλλά και η στάνταρ έκδοση είναι ελκυστική (και προσωπικά μου αρέσουν τα πεντάγωνα φώτα), ενώ για τους περιορισμούς που υφίσταται ως naked μοτοσυκλέτα, είναι εξαιρετικά πολύπλευρη.
Η Triumph μπορεί να άλλαξε πολλά στην Street Triple, αυτό που δεν άλλαξε όμως είναι το γεγονός ότι πρόκειται για την καλύτερη μοτοσυκλέτα της κατηγορίας της.

Τεχνικά χαρακτηριστικά

Κατασκευαστής Triumph
Μοντέλο Street triple 675 R
Αντιπρόσωπος ΗΛΙΟΦΙΛ Α.Ε.
Τιμή βασικής έκδοσης Αναμένεται
Εγγύηση 2 χρόνια
Κινητήρας
Τύπος Τετράχρονος, τρικύλινδρος εν σειρά, 2 εκκεντροφόροι, 4 βαλβίδες / κύλινδρο, υγρόψυκτος
Κυβισμός (κ.εκ.) 675
Διάμετρος x Διαδρομή (χιλ) 74,0 x 52,3mm
Συμπίεση (:1) 12
Τροφοδοσία Ηλεκτρονικά ελεγχόμενος ψεκασμός
Σύστημα εξαγωγής 3 σε 1 με καταλύτη
Λίπανση Υγρό κάρτερ, αντλία λαδιού
Εκκίνηση Μίζα
Συμπλέκτης Υγρός πολύδισκος μηχανικός
Μετάδοση 6 σχέσεων με αλυσίδα
Τελική μετάδοση/ Αλυσίδα, Γρανάζια
18/44
Πλαίσιο
Τύπος  Αλουμινένιο 2 δοκών
Κάστερ (°) 23,4
Ίχνος (χιλ) 95
Μεταξόνιο (χιλ) 1.410
Ύψος σέλας (χιλ) 820
Μήκος (χιλ) 2055
Πλάτος (χιλ) 740
Βάρος (kg)  183
Ρεζερβουάρ/ Ρεζέρβα (lt) 17,5/4
Αναρτήσεις
Μπροστά Τύπος / Διαδρομή (χιλ) Ανεστραμμένο μπροστινό σύστημα   Showa 43mm / διαδρομή 120mm. Ρυθμίσεις: Απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς, προφόρτηση ελατηρίου
Πίσω Τύπος / Διαδρομή (χιλ) Αμορτισέρ Showa με μοχλισμό / διαδρομή 130mm. Ρυθμίσεις: Προφόρτηση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
Ελαστικά
Μπροστά 120/70-17
Πίσω 180/55-17
Φρένα
Φρένα Δύο δίσκοι διαμέτρου 320mm με ακτινικές δαγκάνες 4 εμβόλων της Nissin και ABS (προαιρετικά)
Φρένα Δίσκος διαμέτρου 255mm με δαγκάνα 2 εμβόλων της Nissin και ABS (προαιρετικά)
Εξοπλισμός
Αναλογικό ταχύμετρο και στροφόμετρο, ολικός και δύο μερικοί χιλιομετρητές, ένδειξη θερμοκρασίας, καυσίμου, ψεκασμού, θερμοκρασία, ώρα, φώτα, φλας, ψεκασμό, ABS, μέση κατανάλωση καυσίμου
Επιδόσεις
Ισχύς εργοστασίου (Hp/rpm) 105hp / 11,850rpm
Ροπή εργοστασίου (Kgm/rpm) 6.9kgm / 9,750rpm

Φωτογραφίες οδήγησης

Τεχνικές φωτογραφίες

Ακολουθήστε το BIKEIT.GR στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα
Τάκης Μανιάτης

Γεννημένος στην Αθήνα το 1974, είναι πολυνίκης σε αγώνες enduro, motocross και scramble, πολύ-πρωταθλητής Ελλάδος Enduro (2004 - '05, '06), με συμμετοχές στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ενώ έχει εκπροσωπήσει δύο φορές την Ελλάδα στην “Ολυμπιάδα του Enduro”, International Six Days Enduro (ISDE Σλοβακία 2005, Νέα Ζηλανδία 2006) ως μέλος της εθνικής ομάδας.

Μηχανολόγος Μηχανικός, Εκδότης και διευθυντής των αναγνωρισμένων περιοδικών μοτοσυκλέτας BIKEIT και CITYRIDER, είναι Δημοσιογράφος μέλος της Ένωσης Συντακτών Αυτοκινήτου Μοτοσυκλέτας (ΕΣΣΑΜ) και Συντάκτης Ειδικού Τύπου - μέλος της Ένωσης Συντακτών (ΕΣΠΗΤ) επί 22 συναπτά έτη.

Ακόμη, είναι ιδιοκτήτης της Σχολής Ασφαλούς Οδήγησης RIDEIT, συνυπογράφοντας την Ευρωπαϊκή Χάρτα Οδικής Ασφάλειας, με στόχο την διάδοση της ασφαλούς οδήγησης και την μείωση των τροχαίων ατυχημάτων.

Είναι επίσημα πιστοποιημένος εκπαιδευτής προηγμένης οδήγησης αναβατών μοτοσυκλέτας της BMW Motorrad με εκπαίδευση στο Hehlingen της Γερμανίας.
Έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα περιοδικά μοτοσυκλέτας της χώρας, από το '96.

Τάκης Μανιάτης Γράφτηκε από τον
Τελευταία τροποποίηση στις Πέμπτη, 08 Νοεμβρίου 2012 13:29

ΕΠΙΛΟΓΕΣ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Test-Triumph Speed triple 1050 ABS 2011 Test - Triumph Street Triple 675 - 2014 »
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
ΑΜΕΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΤΡΟΧΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ
  • twitter
  • facebook icon
  • instagram
  • youtube
  • Google News icon