Του Αλέξη Γλυνιαδάκη
Συνεργάστηκε ο Δημήτρης Κατσούλας
Υγρόψυκτος V 60 μοιρών με 120 ίππους και dragster στήσιμο; Αεραγωγοί με γρίλιες και 240 λάστιχο; Δεν συζητάμε για Harley, έτσι; Κι όμως. Μιλάμε για μια Harley με προδιαγραφές για μεγάλα burnout και χρόνους γύρω στο 11άρι για τα 400 μέτρα!
Πολυσυζητημένη οικογένεια
H V-Rod Muscle ανήκει στην πολυσυζητημένη οικογένεια των V-Rod, που εμφανίστηκε το 2001 και δίχασε τους φανατικούς της μάρκας, πολλοί από τους οποίους θεωρούν ότι η Harley Davidson υφίσταται μόνο για να δίνει στην παραγωγή custom και τουριστικές μοτοσυκλέτες, αποφεύγοντας όπως ο διάολος το λιβάνι κάθε συζήτηση περί επιδόσεων. Ανεξάρτητα όμως από το τι σκέφτεται ο μέσος οπαδός της εταιρείας με το bar and shields tattoo, η εταιρεία αυτή έχει σοβαρή αγωνιστική ιστορία σε flat track, dragster αλλά και ταχύτητα και θα ήταν κοντόφθαλμο να μην το εκμεταλλευθεί.
Έτσι, ο κινητήρας της οικογένειας V-Rod βασίστηκε σε έναν κινητήρα που ήδη υπήρχε σε αγωνιστική χρήση:
Αυτόν της VR-1000 που έτρεξε στην Αμερικάνικη κατηγορία των Superbikes από το 1994 έως το 2001 με μικρή αγωνιστική επιτυχία, αλλά δημιουργώντας πολύ ντόρο γύρω από την προσπάθεια αυτή, αφού εκτός από την προφανή δημοσιότητα που πήρε η συμμετοχή της Αμερικάνικης μάρκας στο Αμερικανικό Πρωτάθλημα, υπήρξε και μια επιστράτευση κορυφαίων αναβατών της Αμερικανικής Ηπείρου όπως οι Miguel DuHamel, Doug Chandler, Chris Carr, Pascal Picotte και Scott Russell.
Ο κινητήρας Revolution των V-Rod δεν είναι αποκλειστικά δημιούργημα της Harley Davidson, αλλά αποτέλεσμα της συνεργασίας της Harley Davidson με την Porsche και τοποθετήθηκε με όλα τα 1130 κυβικά του και τους 115 ίππους του στην πρώτη V-Rod που παρουσιάστηκε, η οποία λανσαρίστηκε με τα αρχικά VRSCA (V-Twin Racing Street Custom).
Το 2008 ο κινητήρας Revolution απέκτησε άλλα 120 κυβικά και το 2009 τοποθετήθηκε στο αντικείμενο της δοκιμής μας, το Muscle, για να κινήσει το 240ρι πίσω λάστιχο με μια μέγιστη ιπποδύναμη 120 ίππων.
Γνήσιο Hot-Rod
Η εμφάνιση του Muscle συνδέθηκε μάλιστα με ένα από τα πιο γνωστά μοντέλα των ΗΠΑ, την Marisa Miller, την πρώτη που σύνδεσε το όνομά της επίσημα με τη φίρμα σε καμπάνια τέτοιου είδους, που προφανώς αποσκοπούσε να μειώσει το μέσο όρο ηλικίας του αγοραστικού κοινού.
Η γνωριμία με τη Muscle ξεκινά από την οπτική εντύπωση που ακόμα και 6 χρόνια μετά την παρουσίασή της, είναι ισχυρή.
Όπως και να το κάνουμε, ένα muscle bike είναι πιο όμορφο όταν γίνεται από Αμερικάνικα χέρια, με την ίδια λογική που ένα café racer είναι πιο ομοιογενές όταν είναι Αγγλικό και μια σπορ κατασκευή δείχνει πιο σπορ όταν την σχεδιάσει Ιταλός.
Όσο κι αν αλλοτριώνονται οι επόμενες γενιές και αν χάνεται το αρχικό πνεύμα και αν γκρινιάζουν οι μεγαλύτεροι για τα δημιουργήματα των μικρότερων, η αλήθεια είναι ότι ο σχεδιασμός είναι αποτέλεσμα μιας βιομηχανικής κουλτούρας που έχει αποτυπωθεί με διαφορετικό τρόπο στο dna διαφορετικών λαών.
Κι αν κάποιος θέλει να δει τη διαφορά ανάμεσα στα διαφορετικά αυτά αποτυπώματα, ας δει ένα πράγμα, μια λεπτομέρεια.
Τον αεραγωγό που αποτελεί βασικό στοιχείο ενός muscle bike.
Στα Yamaha V-max ας πούμε, νομίζεις ότι η ολόκληρη μοτοσυκλέτα φτιάχτηκε για να φιλοξενήσει τον αεραγωγό, τέτοιο το μέγεθος και το άγχος να φανεί αυτό που – κατά το σχεδιαστή – είναι βασικό για το styling της μοτοσυκλέτας.
Στα Ducati Diavel, ο αεραγωγός ενσωματώνεται τόσο τέλεια στο σχήμα της μοτοσυκλέτας που ξέρεις ότι χρησιμοποιήθηκε φαιά ουσία ώστε να φανεί ότι η μοτοσυκλέτα τον "φοράει" όπως ένας σχεδιαστής μόδας το φουλάρι: Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το σύνολο από το φουλάρι, γιατί τότε θα φαινόταν κενό στη συνολική εικόνα.
Και μετά ρίχνεις μια ματιά στη V-Rod. O αεραγωγός θα μπορούσε να έχει γίνει σε συνεργείο για μετατροπές. Όχι για το φινίρισμα που παραμένει άψογο, όπως και η εφαρμογή του.
Το σχήμα του όμως, σε σχέση με το κάλυμμα-ψευδοντεπόζιτο δείχνει τοποθετημένο εκ των υστέρων, για να ταιριάζει με το όλο hot-rod look.
Σχεδίαση με άποψη
Η μεταλλική σήτα επιτείνει αυτήν την εντύπωση και οι 3 αλουμινένιες βίδες που στηρίζουν την πίσω πλευρά φωνάζουν "χειροποίητο". Και δεν υπάρχει άγχος ανάδειξης του αεραγωγού, γιατί όλη η μοτοσυκλέτα φωνάζει τι είναι.
Αυτό που είναι κοινοτοπία για τα muscle bikes και συνειδητοποιεί κάποιος όταν βλέπει την τεχνοτροπία της κατασκευής στο V-Rod, είναι ακριβώς αυτή η ελκυστική ιδιαιτερότητά τους.
Η ενσωμάτωση στη σχεδίαση, της άποψης ότι δεν μπορείς να κατασκευάσεις τέτοιου είδους μηχανήματα και να φαίνονται αποστειρωμένα και τέλεια.
Πρέπει να φαίνονται σαν αποτελέσματα εκτεταμένης επέμβασης, μετατροπών και κατανάλωσης πολλών λίτρων μπύρας στο γκαράζ.
Και αυτό ακριβώς είναι το V-Rod Muscle: Μπορεί κάθε εξάρτημα να έχει φινίρισμα που εκπλήσσει και το βάθος της βαφής να είναι… αμέτρητο, αλλά η σέλα μοιάζει σαν πολλά κομμάτια ενωμένα, η ουρά είναι κλεμμένη απευθείας από dragster με ένα κουκλίστικο φωτιστικό σώμα με led στην άκρη και γενικά η μοτοσυκλέτα είναι μια ωδή στους αγώνες επιτάχυνσης και στα σχήματα που προέρχονται από τις ανάγκες των αγώνων αυτών.
Η περιγραφή μιας τέτοιας μοτοσυκλέτας αναγκαστικά ξεκινά από πίσω προς τα εμπρός, γιατί εκεί είναι και το βάρος της σχεδίασης.
Το ψαλίδι είναι επίτηδες βαμμένο διαφορετικά από τα γειτονικά μέρη για να φαίνεται το μήκος του, ο τροχός είναι πανέμορφος με έναν δωρικό τρόπο, λιτό αλλά ογκώδη και το πίσω λάστιχο μιλάει με τις διαστάσεις του: 240/40-18!
Οι εξατμίσεις βγαίνουν συμμετρικά, δεξιά-αριστερά και είναι ογκώδεις σατέν σωλήνες, επίσης δωρικού ρυθμού που καταλήγουν πίσω από τον άξονα του τροχού.
Ο κινητήρας είναι ίσως ο πιο άψογα φινιρισμένος υγρόψυκτος και είναι βουτηγμένος στη βαθιά πλατινέ βαφή που έχει και το ψαλίδι, το οποίο φαίνεται σαν φυσική συνέχειά του. Αν το δει κάποιος επιπόλαια, φαίνεται σαν να έχει τελική μετάδοση με άξονα.
Επίσης, το ψυγείο θα χρειαστεί και δεύτερη ματιά για να φανεί πίσω από μεγάλα καλύμματα που μοιάζουν με αεραγωγούς.
Drag και θέαμα
Πάμε στο εμπρός σύστημα: Ανάποδο πηρούνι 43 χιλιοστών γιατί μόνο έτσι εξισορροπείται λιγάκι το σχεδιαστικό βάρος του πίσω μέρους, ανοιχτή γωνία κάστερ και προβολέας φτιαγμένος ώστε να εξέχει όσο το δυνατόν λιγότερο, σαν να υπάρχει number plate εκεί.
Το τιμόνι φαίνεται σαν κομμένο στα δύο drag-bar, που ανάμεσα στα δυο κομμάτια του φώλιασε η βάση των οργάνων, η οποία αποτελείται από 3 κύκλους, με τον έναν να διακόπτει τον άλλον.
Η πληροφόρηση είναι αρκετή:
Ταχύμετρο και στροφόμετρο με βελόνα, 2 μερικοί και ο ολικός χιλιομετρητής, ρολόι, ένδειξη καυσίμου με βελόνα και λαμπάκι ρεζέρβας αλλά και ένδειξη αυτονομίας σε χιλιόμετρα, ένδειξη abs και τα κλασικά λαμπάκια.
Σταματάμε να κοιτάμε. Πάμε να οδηγήσουμε. Καιρός να μας κοιτάξουν οι άλλοι.
Η μοτοσυκλέτα καθίζει τον αναβάτη σε μια στάση που δεν είναι καθόλου οικεία για αναβάτη συμβατικών μοτοσυκλετών.
Βρίσκεται σκυμμένος για να πιάσει το dragbar, με τα πόδια εμπρός αλλά η σέλα τον αγκαλιάζει και τον εμποδίζει να κινηθεί προς τα πίσω στην επιτάχυνση, κάτι που θα αδυνατούσε να εμποδίσει μόνο η στάση του σώματος.
Ο κινητήρας παίρνει εμπρός με έναν "Αμερικάνικο" ήχο που μάλιστα αποκτάει αρκετά ικανοποιητική ένταση όταν ανέβουν λίγο οι στροφές.
Ελαφρύς συμπλέκτης, πρώτη στο ανέλπιστα μαλακό κιβώτιο και η κίνηση στους δρόμους της πόλης γίνεται εύκολα, για αρκετούς λόγους.
Ο πρώτος είναι η "ιαπωνέζικη" και βάλε λειτουργία συμπλέκτη-κιβωτίου ταχυτήτων, αφαιρώντας μπελά από τις βασικές λειτουργίες του οδηγού.
Ο δεύτερος είναι ότι το τιμόνι είναι αρκετά στενό και το κόψιμό του επιτρέπει μικρές ακτίνες στροφής στη μακριά μοτοσυκλέτα.
Ο τρίτος είναι το χαμηλό ύψος σέλας που επιτρέπει σε όλα τα αναστήματα να πατούν κάτω στέρεα, κάτι που αφαιρεί το άγχος που προκαλούν τα εμπρός μαρσπιέ και τα 300 κιλά βάρους.
Κόντρα ρόλος
Μπόνους, η κόρνα που με την έντασή της βάζει στη θέση του οποιονδήποτε σας ενοχλήσει με την οδήγησή του.
Σημαντικό επίσης είναι κάτι που προκαλεί αντίθεση σε σχέση με την εμφάνιση της μοτοσυκλέτας.
Όσο κι αν το παρουσιαστικό της V-Rod προδιαθέτει για πρωτόγονη και άγρια λειτουργία, στην πραγματικότητα ο κινητήρας είναι γλυκύτατος, με εξαιρετικά γραμμική λειτουργία σε όλες τις στροφές και τεράστιο χρησιμοποιήσιμο εύρος στροφών.
Βέβαια, αυτό είναι λίγο κόντρα ρόλος για ένα muscle bike και προσωπικά μιλώντας θα ήταν πιο ελκυστικό ένα βουνό ροπής στις χαμηλές στροφές, σε αναλογία με το εφέ που κάνει ένας Big block Chevy στα αντίστοιχα αυτοκίνητα.
Το αγοραστικό κοινό της μοτοσυκλέτας όμως, θα εκτιμήσει σίγουρα τη φιλικότητα στους χειρισμούς και στον τρόπο απόδοσης της ιπποδύναμης.
Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι πάντα μπορείς να αγριέψεις έναν ήρεμο κινητήρα, το αντίθετο όμως γίνεται πολύ πιο δύσκολα.
Φιλικότατα επίσης και με πολλή δύναμη τα φρένα με τις τετραπίστονες Brembo, που σε συνδυασμό με το ABS αφαιρούν το άγχος στην κίνηση.
Ανασταλτικός παράγοντας στην πόλη των σκαμμένων δρόμων είναι προφανώς η πίσω ανάρτηση με σχετικά μικρές διαδρομές και σφικτή απόσβεση.
Έχοντας λοιπόν συνηθίσει την κίνηση χαμηλών ταχυτήτων, έχοντας απολαύσει cruising με τον κινητήρα να γουργουρίζει και έχοντας ανέβει πεζοδρόμια χωρίς – έκπληξη – να βρει η μοτοσυκλέτα κάτω μια και διαθέτει αξιοπρεπέστατη απόσταση από το έδαφος, ο ευτυχής κάτοχος κινείται προς περισσότερο ανοικτούς δρόμους.
Εκεί, η κίνηση με 140 χιλιόμετρα είναι εύκολη μια και ο κορμός του οδηγού έχει κλίση προς τα εμπρός και ισοσταθμίζει την αεροδυναμική αντίσταση, τα πόδια εμπρός όμως θα του μειώσουν την αντοχή της σπονδυλικής στήλης σε μεγάλες αποστάσεις.
Επίσης, η στάση με τα πόδια εμπρός έχει και μια δευτερεύουσα συνέπεια:
Ο αέρας που περνάει μέσα από το παντελόνι θα "μυρμηγκιάσει" τα πόδια μέχρι το γόνατο αν φοράτε απλά παπούτσια, οπότε χρειάζονται μποτάκια ή μπότες για να σταματήσετε την είσοδο του αέρα.
Σφιχτή συμπεριφορά
Οι αναρτήσεις με τις σφιχτές αποσβέσεις που στην πόλη προβλημάτιζαν ελαφρά, έρχονται στο στοιχείο τους σε τέτοιες ταχύτητες και αποσβένουν περισσότερα από το αναμενόμενο.
Τι έμεινε; Οι δρόμοι με στροφές.
Τίποτα από την εμφάνιση της μοτοσυκλέτας δε μας προδιέθετε για το γεγονός ότι μπορείς με αυτήν να στρίψεις αξιοπρεπώς.
Dragster look, εμπρός μαρσπιέ, χαμηλή, Αμερικάνικη είναι μερικές από τις λέξεις που κανένας μοτοσυκλετιστής δε συνδυάζει με την κίνηση σε στροφιλίκι.
Μια βόλτα προς Αλεποχώρι και Ψάθα μας έπεισε ότι η V-Rod δεν συμφωνεί καθόλου με τα στερεότυπα με τα οποία χωρίζουμε τις μοτοσυκλέτες.
Μερικοί λόγοι για αυτό είναι οι εξής:
1) Τα μαρσπιέ του αναβάτη δίνουν περίεργη θέση οδήγησης σε σχέση με ό,τι έχουμε συνηθίσει, αλλά είναι τοποθετημένα πιο ψηλά από όσο θα μπορούσαν να βρίσκονται, αν ήταν τοποθετημένα κάτω από τα οπίσθια του οδηγού. Οπότε, δε θα βρουν εύκολα κάτω, όπως θα περίμενε κάποιος.
2) Η μοτοσυκλέτα διαθέτει slipper συμπλέκτη, οπότε το κλείσιμο του γκαζιού από ψηλές στροφές, δε θα προκαλέσει ανεπιθύμητα αποτελέσματα στον πίσω τροχό.
3) Το ABS έχει προβλέψιμη λειτουργία και ταχύτητα αντίδρασης που όταν θα επέμβει δε θα "αμολήσει" τα φρένα για μεγάλη απόσταση, αποτρέποντας τις εκπλήξεις στην είσοδο μιας στροφής.
4) Τα Michelin Scorcher στέκονται στο ύψος τους παρά τις διαστάσεις.
5) Τέλος, το συνολικά χαμηλό ύψος της μοτοσυκλέτας κάνει εξαιρετικά εύκολο το πέταγμα όλου αυτού του βάρους δεξιά-αριστερά χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Ναι, έχει παράξενη θέση οδήγησης, ναι δε φτιάχτηκε για αυτό.
Και ναι, το 240 λάστιχο δεν έχει την ιδανική κορώνα για παιχνίδι σε στροφές.
Αν όμως κάποιος το θέλει, η Muscle θα του επιτρέψει να διασκεδάσει αρκετά και χωρίς ιδιαίτερους κινδύνους.
Στήσιμο στα φανάρια
Βέβαια, περισσότερη διασκέδαση κρύβει για μια τέτοια μοτοσυκλέτα το στήσιμο στα φανάρια με ιδιοκτήτες τετρακύλινδρων.
Εκεί, οι πιθανότητες επιτυχίας είναι πολύ μεγαλύτερες αν υπάρχει καλή άσφαλτος, από ότι δείχνει η ιπποδύναμή της, για έναν απλό λόγο:
Μια μακριά και χαμηλή μοτοσυκλέτα δε θα σουζάρει με τίποτα, οπότε αφήνουμε το συμπλέκτη όσο πιο αναίσθητα μπορούμε και απογειωνόμαστε με όσες στροφές θέλουμε, ενώ ο διπλανός αναβάτης της race replica θα ισορροπεί ανάμεσα σε πολύ γκάζι, μικρό μεταξόνιο και διπλάσιο ύψος κέντρου βάρους.
Φτάσαμε στον τερματισμό, πρέπει να αφήσουμε τη Muscle από τα χέρια μας όσο κι αν δε θέλουμε.
Πρέπει επίσης να βγάλουμε και μια απόφαση για το μαύρο Αμερικάνικο hot rod που τόσο εξάπτει σώμα και πνεύμα.
Με τα Ευρωπαϊκά μέτρα και σταθμά, μια τέτοια μοτοσυκλέτα είναι καταδικασμένη.
Είναι καταδικασμένη επίσης από τον τρόπο σκέψης που υπαγορεύει σε μια μοτοσυκλέτα να έχει χρησιμότητα.
Η V-Rod Muscle αποκτάει χρησιμότητα, μόνο όταν σταματάμε να αποζητάμε λογική σε αποφάσεις συναισθήματος. Τίποτα πάνω της δεν "ταιριάζει" με τη σχεδίαση που έχουμε συνηθίσει, αλλά αν κάποιος θέλει να αλητέψει πραγματικά, η μοτοσυκλέτα αυτή είναι από τις πρώτες επιλογές .
Και μόλις κάτσει στη σέλα και βάλει τα πόδια του εκεί μπροστά και πιάσει και το τιμόνι που είναι λίγο πιο χαμηλά από ότι περίμενε, θα μπει στο νόημα.
Θα συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι «πολυεργαλείο» ή «πρακτική», δεν είναι τίποτα από όλους αυτούς τους χαρακτηρισμούς που δίνουμε σε μοτοσυκλέτες που φτιάχτηκαν για να εξυπηρετούν, αν και οι παραχωρήσεις που ζητά για την καθημερινή χρήση δεν είναι μεγάλες.
Η V-Rod Muscle όμως, φτιάχτηκε βασικά για να την ερωτευτούν.
Μόνο τότε αποκτάει νόημα, τότε αξίζει.
Και αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα είναι πολύ δύσκολο να την αποχωριστείς.
Κι αυτό είναι γνώρισμα των πραγματικών μοτοσυκλετών που μας σημαδεύουν. Όσο κι αν κοστίζουν.
Τεχνικά χαρακτηριστικά
| Κατασκευαστής | Harley Davidson Motor Company | ||||||||
| Μοντέλο | V-Rod Muscle (VRSCF) | ||||||||
| Αντιπρόσωπος | Harley Davidson Athena | ||||||||
| Τιμή βασικής έκδοσης | 20.890euro | ||||||||
| Τιμή έκδοσης δοκιμής | 20.890euro | ||||||||
| Εγγύηση | 2 χρόνια | ||||||||
| Κινητήρας | |||||||||
| Τύπος | Τετράχρονος, δικύλινδρος V60, 2 εκκεντροφόροι επικεφαλής, 4 βαλβίδες / κύλινδρο, υγρόψυκτος | ||||||||
| Κυβισμός (κ.εκ.) | 1247 | ||||||||
| Διάμετρος x Διαδρομή (mm) | 105 Χ 72 | ||||||||
| Συμπίεση (:1) | 11,5 | ||||||||
| Τροφοδοσία | Ηλεκτρονικός ψεκασμός καυσίμου (ESPFI) | ||||||||
| Σύστημα εξαγωγής | 2 σε 2 με καταλύτη | ||||||||
| Λίπανση | υγρό κάρτερ, αντλία λαδιού | ||||||||
| Εκκίνηση | Μίζα | ||||||||
| Συμπλέκτης | Υγρός πολύδισκος μηχανικός slipper | ||||||||
| Μετάδοση | 5 σχέσεων με ιμάντα | ||||||||
| Πρωτεύουσα μετάδοση | 64:117 | ||||||||
| 1η σχέση | 1/10,969 | ||||||||
| 2η σχέση | 1/7,371 | ||||||||
|
1/5,9 | ||||||||
| 4η σχέση | 1/5,095 | ||||||||
| 5η σχέση | 1/4,563 | ||||||||
| Τελική μετάδοση | Δ.Α. | ||||||||
| Πλαίσιο | |||||||||
| Τύπος | Κλειστού τύπου από hydroformed ατσάλι υψηλής αντοχής | ||||||||
| Κάστερ (°) | 34 | ||||||||
| Ίχνος (mm) | 142 | ||||||||
| Μεταξόνιο (mm) | 1.700 | ||||||||
| Ύψος (mm) | Δ.Α | ||||||||
| Ύψος σέλας (mm) | 705 | ||||||||
| Μήκος (mm) | 2410 | ||||||||
| Πλάτος (mm) | Δ.Α. | ||||||||
| Βάρος (kg) | 292 | ||||||||
| Ρεζερβουάρ/ Ρεζέρβα (λτ) | 18.9 | ||||||||
| Αναρτήσεις | |||||||||
| Μπροστά Τύπος / Διαδρομή (mm) | Αντεστραμένο 43mm, καμία ρύθμιση | ||||||||
| Πίσω Τύπος / Διαδρομή (mm) | Δύο αμορτισέρ χωρίς μοχλισμό, Ρύθμιση προφόρτισης ελατηρίου | ||||||||
| Ελαστικά | |||||||||
| Μπροστά | 120/70-19 | ||||||||
| Πίσω | 240/40-18 | ||||||||
| Φρένα | |||||||||
| Μπροστά | Δύο δίσκοι με δαγκάνες 4 εμβόλων | ||||||||
| Πίσω | Δίσκος με δαγκάνα 4 εμβόλων | ||||||||
| Εξοπλισμός | |||||||||
| Ηλεκτρονικό ταχύμετρο με ολικό mmιομετρητή, ρολόι στον ολικό mmιομετρητή, διπλός μερικός mmιομετρητής, μετρητής καυσίμου με προειδοποιητική λυχνία χαμηλής στάθμης καυσίμου και λειτουργία μέτρησης mmιομέτρων, ενδεικτική λυχνία χαμηλής πίεσης λαδιού, ενδείξεις διαγνωστικού ελέγχου κινητήρα, ενδεικτικές λυχνίες LED, στροφόμετρο | |||||||||
| Επιδόσεις | |||||||||
| Ισχύς εργοστασίου (ίπποι/σαλ) | Δ.Α. | ||||||||
| Ροπή εργοστασίου (Nm/σαλ) | 115/6500 |
Φωτογραφίες οδήγησης
https://www.bikeit.gr/custom-cruisers-harley-davidson/item/8745-test-harley-davidson-v-rod-muscle-vrscf-2016#sigProId56ebc0004e
Φωτογραφίες λεπτομερειών
https://www.bikeit.gr/custom-cruisers-harley-davidson/item/8745-test-harley-davidson-v-rod-muscle-vrscf-2016#sigProIdc07ecd3363
