του Ανδρέα Γκλαβά
Φωτό: supercross.com, rickycarmichael.com, motorcycle-usa.com, suzuki-racing.com
Ο Καλύτερος Όλων Των Εποχών (μτφ. The Greatest Of All Time), ο RC, ο αναβάτης με τις 150 νίκες και τα 16 πρωταθλήματα AMA και FIM, ο φόβος όλων των αντιπάλων του για δέκα συνεχόμενα έτη στην κορυφή, το κοκκινομάλλικο παιδί από την Florida που μόλις μέχρι τα 26 του χρόνια είχε κερδίσει ό,τι μπορούσε σε Motocross, Supercross και το ετήσιο Motocross των Εθνών, ο Ricky Carmichael.
Γεννημένος νικητής
Ο Ricky Carmichael γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου του 1979 στο Clearwater της Florida. Μεγάλωσε μαζί με τον πατέρα του, Rick, έναν ηλεκτρολόγο με το ψευδώνυμο “Big Rick (= ο μεγάλος Rick)” και την μητέρα του Jeannie. Η πρώτη του μοτοσυκλέτα ήταν ένα Yamaha 50 Tri-Zinger, που οι γονείς του χάρισαν στην επέτειο του Αγ. Βαλεντίνου όταν ήταν μόλις πέντε ετών.
Κοντός και μικροκαμωμένος, ο κοκκινοτρίχης Ricky με το πρόσωπο γεμάτο φακίδες δεν τα πήγαινε και τόσο καλά στο σχολείο, και λάτρευε να οδηγεί την μοτοσυκλέτα του με τις ώρες.
Πάνω σε αυτή, ήταν τόσο ψηλός, τόσο δυνατός και τόσο ικανός όσο οποιοσδήποτε άλλος αθλητής. Ο πρώτος αγώνας ήρθε στα πέντε του χρόνια κι εκεί άρχισε να αναδεικνύεται το άσβεστο πάθος του για διάκριση, για να είναι αυτός εκείνος που θα περάσει πρώτος την γραμμή του τερματισμού. Με την στήριξη του πατέρα του, ακολούθησε από πολύ νωρίς τους αγώνες σε ερασιτεχνικό, αρχικά, επίπεδο, και έτσι μπαίνοντας στα δεκαέξι του χρόνια, ήταν κάτοχος του ρεκόρ των 67 ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων.
Από ερασιτέχνης, επαγγελματίας
Μόλις στα δεκαεφτά του χρόνια, το 1996, ο Ricky για πρώτη του φορά συμμετείχε στο AMA Motocross, στον τελευταίο αγώνα του πρωταθλήματος στο Delmont της Pennsylvania. Τερμάτισε όγδοος και κέρδισε τον τίτλο του καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου της χρονιάς (Rookie of the Year). Όλα ήταν έτοιμα για το μεγάλο βήμα και την μεταπήδηση από το ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, στα “μεγάλα σαλόνια” του AMA MX, SX.
Πάνω σε ένα Kawasaki KX 125 της ομάδας Splitfire/Pro Circuit, μπήκε δυνατά στο πρωτάθλημα Supercross του 1997 και στην πρώτη του χρονιά κατάφερε να φύγει με νίκες σε Atlanta, Georgia, Orlando, Florida και Νότια Carolina και την τρίτη θέση στο πρωτάθλημα East Region.
Ακόμη πιο εντυπωσιακά ήταν τα αποτελέσματά του στο πρωτάθλημα Motocross εκείνης της χρονιάς, που ξεκίνησε λίγο μετά. Παίρνοντας οχτώ νίκες και ανεβαίνοντας στο βάθρο άλλες τρεις φορές, κατάφερε να πάρει τον τίτλο των 125, τον πρώτο στην μακρά πορεία του.
Στην δεύτερή του χρονιά, το 1998 με την ομάδα της Pro Circuit Kawasaki, κατάφερε να γίνει ο μόνος αναβάτης στην ιστορία του πρωταθλήματος που παίρνει όλες τις νίκες της χρονιάς από την κατηγορία 125 και το πρώτο του πρωτάθλημα Supercross (East Region) ήταν γεγονός. Ολοκλήρωσε την χρονιά με οχτώ νίκες και ένα βάθρο στο πρωτάθλημα Motocross, σφραγίζοντας τον τρίτο κορυφαίο τίτλο της καριέρας του. Ο “άσσος” σε Supercross και Motocross του ανήκε.
Ο βασιλιάς του Motocross
Η μεταπήδησή του στην κατηγορία των 250 έγινε το 1999 για το πρωτάθλημα Supercross και μία χρονιά αργότερα, το 2000, για το Motocross. Όμως ο πρώτος του αγώνας με το Kawasaki KX 250 στο Supercross δεν είχε καλή έκβαση και τον βρήκε μετά από πτώση να παλεύει να θεραπεύσει μια ελαφριά διάσειση στο δεξί χέρι. Συνέχισε να προσπαθεί να προσαρμοστεί στην βαρύτερη και αρκετά δυνατότερη μοτοσυκλέτα, όμως το καλύτερο που κατάφερε είναι δύο τέταρτες θέσεις και η 16η θέση στο πρωτάθλημα. Αλλά παρά τα μέτρια αποτελέσματά του στο Supercross, η σεζόν στις πίστες Motocross των βρήκε ξανά κατακτητή. Εννέα νίκες και δύο τερματισμοί στο βάθρο του χάρισαν το τρίτο συνεχόμενό του πρωτάθλημα από το AMA Motocross.
Η επόμενη χρονιά, το 2000, τον βρήκε πολύ καλύτερα προετοιμασμένο και έτοιμο να διεκδικήσει και το πρωτάθλημα Supercross στα 250. Η πρώτη νίκη στην κατηγορία ήρθε στην Daytona και την συμπλήρωσαν άλλοι πέντε τερματισμοί στο βάθρο, που συνολικά έφεραν τον Ricky στην πέμπτη θέση της τελικής κατάταξης. Κι αν στο Supercross αργούσε να βρει τον δρόμο του, η μεταπήδηση στα 250 στο Motocross ήταν πολύ πιο ομαλή. Εννέα νίκες μέσα στην σεζόν του χάρισαν το πρωτάθλημα της μεγάλης κατηγορίας και η τέλεια χρονιά ολοκληρώθηκε με την επικράτηση της ομάδας των ΗΠΑ στο Motocross των Εθνών, για πρώτη φορά μετά από τρία χρόνια.
Δίψα για νίκες
Παθιασμένος για τη νίκη, όμως, ο Ricky δεν μπορούσε με τίποτα να χωνέψει την μέτρια απόδοσή του στο Supercross, οπότε, με την παρότρυνση της μητέρας του, αποφάσισε να προσλάβει έναν προσωπικό προπονητή. Ο Aldon Baker, ένας πρώην αναβάτης mountain-bike από τη Νότια Αφρική που βρέθηκε χωρία ομάδα ήταν αυτός που θα αναλάμβανε την προετοιμασία του Carmichael.
Υπό την καθοδήγηση του Baker, ο Ricky δημιούργησε ένα εντατικό πρόγραμμα προπόνησης που περιλάμβανε ποδήλατο, τρέξιμο, βάρη, προπόνηση με την μοτοσυκλέτα και μια ειδική διατροφή, που τελικά τον έκανε να χάσει εννέα ολόκληρα κιλά. Ήταν, όπως έχει κατά καιρούς δηλώσει, μια πολύ σπουδαία περίοδος της καριέρας του, που τον έκανε να αντιληφθεί πολλά για το άθλημά του.
Ούτως ή άλλως, αυτό για το οποίο αναμφισβήτητα είναι γνωστός ο Ricky είναι για την επιμονή και την πολύ πολύ σκληρή προσπάθεια σε βάθος χρόνου, ώστε να καταφέρει να αντιμετωπίσει κάθε εμπόδιο. Ένας άνθρωπος με σιδερένια θέληση και ατσαλένια υπομονή.
Η πιο σπουδαία χρονιά
Η δουλειά που έκανε δεν άργησε να φανεί, κι έτσι το 2001 κέρδισε τους 14 από τους 16 αγώνες του πρωταθλήματος Supercross και πήρε επιτέλους τον τίτλο στα 250. Μάλιστα 13 από τις 14 νίκες του ήρθαν χωρίς διακοπή στο πρωτάθλημα του 2001. Ήταν μια κρίσιμη χρονιά για τον Ricky, καθώς θα ήταν και η τελευταία σεζόν του Jeremy Mc Grath στο SΧ, ενός αναβάτη που από πολλούς χαρακτηρίζεται ο “βασιλιάς του Supercross”, οπότε κάθε νίκη μετρούσε πολύ.
Ο Ricky ήξερε πως κέρδιζε τον καλύτερο. Το πρωτάθλημα Motocross εκείνου του καλοκαιριού, με εφτά νίκες σε δώδεκα αγώνες, ήταν μια απλή υπόθεση. Με το όνομά του στην πρώτη θέση των πρωταθλημάτων Supercross και Motocross, ο Ricky κέρδισε τον τίτλο του “Αναβάτη της Χρονιάς” από την AMA.
Το 2002 είδε τον Ricky να παίρνει μια σπουδαία απόφαση για την καριέρα του και πια να βρίσκεται στην σέλα μιας κατακόκκινης Honda CR250R. Η υπόθεση υπεράσπισης του τίτλου στο AMA Supercross ήταν εύκολη και με έντεκα συνολικά νίκες έγινε πραγματικότητα. Το ίδιο καλοκαίρι, έγραψε ιστορία στο πρωτάθλημα Motocross.
Η τέλεια σεζόν, ήταν γεγονός. 24 νίκες σε στα 24 σκέλη της σεζόν είναι ένα επίτευγμα που δεν μπορεί με τίποτα να ξεπεραστεί. “Ενώ έμεναν τρεις αγώνες, άρχισα να πιστεύω πως μπορώ να τα καταφέρω, να πετύχω την απόλυτη χρονιά. Πραγματικά δεν ένιωθα μεγάλη πίεση. Εάν κατάφερνα να τελειώσω την χρονιά χωρίς ήττα, θα ήταν καλό, αλλά το ότι η χρονιά θα ήταν καλή δεν θα άλλαζε με τίποτα”, είχε τότε δηλώσει στο περιοδικό SportsIllustrated. Και τελικά τα κατάφερε.
Η τέλεια χρονιά ολοκληρώθηκε με τον Ricky να παντρεύεται την αγαπημένη του Ursula, το φθινόπωρο του 2002, και να στέφεται για άλλη μια φορά “Αναβάτης της χρονιάς” από την AMA.
Η κυριαρχία συνεχίζεται
Έχοντας αγοράσει μια τεράστια έκταση στο Tallahassee της Florida, ο Ricky μπορεί πια να προετοιμαστεί για τα πάντα στον δικό του χώρο, ενώ κατά το πέρασμα των χρόνων όσοι έτυχε να περάσουν χρόνο μαζί του σίγουρα δεν έχασαν. Η αγάπη του κόσμου για το πρόσωπό του εξελίχθηκε σε επίπεδο λατρείας και κατάφερε να τον κάνει έναν από τους καλύτερα αμοιβόμενους αναβάτες στην ιστορία του αθλήματος, με ετήσιο εισόδημα που έφτανε μέχρι και τα 5 εκατομμύρια δολάρια. Στο απόγειο της καριέρας του, δεν επέτρεπε στον εαυτό του τίποτε λιγότερο από τη νίκη, καθώς ακόμη και μια δεύτερη θέση θεωρούνταν μεγάλη ήττα.
Χαρακτηριστική είναι η σκηνή από τον πρώτο αγώνα Supercross του 2003, όπου μια άτυχη στιγμή τον έστειλε στο χώμα και την τελευταία θέση του αγώνα, όμως, παλεύοντας με κάθε του δύναμη κατάφερε να κερδίσει το μεγάλο τελικό στέλνοντας στα ουράνια τους χιλιάδες θεατές. Η απομάκρυνση του MacGrath μετά το 2002, τον έφερε στο Πάνθεον των αθλητών του αθλήματος, σε ηλικία μόλις 23 ετών. “Δεν είναι το να πέσω αυτό που φοβάμαι, αλλά το να χάσω έναν αγώνα. Γιατί όταν αρχίσω να χάνω, απλά θα αποσυρθώ. Αυτό με φοβίζει περισσότερο από τότε που ήμουν πέντε χρόνων” δήλωνε το 2003. Η χρονιά ολοκληρώθηκε με άλλους δύο τίτλους σε Supercross και Motocross.
Το 2004 δεν ξεκίνησε καλά για τον Ricky, όμως, που παλεύοντας με το νέο τετράχρονο Honda CRF 450R δεν κατάφερε να διατηρήσει τον τίτλο του πρωταθλητή στο Supercross, όχι όμως κι αυτόν του Motocross. Ήταν η τελευταία του χρονιά στα κόκκινα, καθώς σαν βόμβα έπεσε στα τέλη της χρονιάς η μεταγραφή του στην ομάδα της Suzuki. Με team manager τον σπουδαίο Roger de Coster, και την εμπειρία κάτι λιγότερο από μίας δεκαετίας στην κορυφή, ο Ricky κέρδισε με την Suzuki άλλα τέσσερα πρωταθλήματα AMA (2 στο SX και 2 στο MX), ενώ το 2005 ήταν ο νικητής του πρώτου ενιαίου παγκόσμιου πρωταθλήματος Supercross της FIM. Η κίτρινη μοτοσυκλέτα με τον αριθμό 4 στόλισε και θα στολίζει για πολλά ακόμη χρόνια τους τοίχους πολλών παιδικών δωματίων και η εικόνα του Carmichael στην κλασική φιγούρα whip πάνω σε ένα Suzuki RM-Z 450, είναι πλέον μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες όλων των εποχών.
Η αποθέωση
Η αποθέωση ήρθε στο Motocross of Nations του 2007 στο Budds Creek του Maryland των ΗΠΑ, όπου όντας νικητής στο ένα από τα τρία τελικά σκέλη του αγώνα, ο Carmichael βοήθησε την χώρα του να θριαμβεύσει, σε μια από τις τελευταίες μεγάλες στιγμές του στον χώρο. Όπως είχε από καιρό πει, αποφάσισε να αφήσει το αγαπημένο του άθλημα στην κορυφή και έτσι σφράγισε τον τίτλο του The GOAT, δηλαδή του Καλύτερου Αναβάτη Όλων Των Εποχών. Χωρίς να μένει μακριά από τους αγώνες, τα τελευταία χρόνια αγωνίζεται στο πρωτάθλημα αυτοκινήτων Nascar, με σημαντικές διακρίσεις, ενώ στον περισσότερο ελεύθερο χρόνο του απολαμβάνει την ζωή του στην Florida μαζί με την γυναίκα και τα παιδιά του. Για το 2011, εκτός από επίσημος αναβάτης της Monster Energy στο Nascar, θα είναι και επίσημος σύμβουλος της εργοστασιακής ομάδας της Suzuki στο AMA SX και MX.
Προφίλ αναβάτη
| Όνομα | Richy Carmichael |
| Ψευδώνυμο | RC, The G.O.A.T - The Greatest Of All Time (= Ο καλύτερος όλων των εποχών) |
| Ημερ/νία γέννησης | 27-Νοε-79 |
| Τόπος γέννησης | Clearwater, Florida, ΗΠΑ |
| Τόπος διαμονής | Tallahassee, Florida, ΗΠΑ |
| Ύψος | 1,73μ. |
| Βάρος | 68kg |
| Πρώτη χρονιά ως επαγγελματίας (Pro) | 1996 |
| Τελευταία χρονιά ως επαγγελματίας (Pro) | 2006 |
| Αγαπημένος αριθμός | 4 |
Σημαντικότερες στιγμές
| 1996 | Rookie της χρονιάς |
| 2002 | Γίνεται ο αναβάτης με τις περισσότερες νίκες στην ιστορία της AMA |
| Πρωταθλήματα | 16 συνολικά (10 MX, 6 SX) |
| Νίκες | 150 (102 MX, 48 SX) |
| Τέλειες σεζόν | 2 στο MX |
| Μοναδικότητα | Ολοκλήρωσε μια χρονιά 125 SX χωρίς ήττα |
| Σταθερότητα | Δεν έχασε τίτλο από το 1997 μέχρι το 2006 |
| Τραυματισμοί | Κέρδισε όλα τα πρωταθλήματα στα οποία συμμετείχε πλήρως χωρίς τραυματισμό |
| Motocross des Nations | 4 φορές ατομικός νικητής |
| Motocross des Nations | 3 φορές νικητής με την ομάδα των ΗΠΑ |
| Αναβάτης της χρονιάς | 5 φορές χαρακτηρισμένος από την AMA |
| X-Games | 3 χρυσά μετάλλια |
Αγωνιστική πορεία
| Χρονιά | Τίτλος |
| 1997 | Πρωταθλητής AMA 125cc/Lites Outdoor National Motocross (Kawasaki) |
| 1998 | Πρωταθλητής AMA 125cc/Lites East Coast Supercross (Kawasaki) - Τέλεια χρονιά με οχτώ νίκες |
| 1998 | Πρωταθλητής AMA 125cc/Lites Outdoor National Motocross (Kawasaki) |
| 1999 | Πρωταθλητής AMA 125cc/Lites Outdoor National Motocross (Kawasaki) |
| 2000 | Πρωταθλητής AMA Outdoor National Motocross (Kawasaki) |
| 2000 | Πρωταθλητής U.S. Open Supercross (Kawasaki) |
| 2000 | Πρωταθλητής Motocross des Nations (Team USA) (Kawasaki) |
| 2001 | Πρωταθλητής AMA Supercross (Kawasaki) |
| 2001 | Πρωταθλητής AMA Outdoor National Motocross (Kawasaki) |
| 2001 | Πρωταθλητής U.S. Open Supercross (Kawasaki) |
| 2002 | Πρωταθλητής AMA Supercross (Honda) |
| 2002 | Πρωταθλητής AMA Outdoor National Motocross (Honda) – Τέλεια χρονιά με 24 νίκες |
| 2003 | Πρωταθλητής AMA Supercross (Honda) |
| 2003 | Πρωταθλητής AMA Outdoor National Motocross (Honda) |
| 2004 | Πρωταθλητής AMA Outdoor National Motocross (Honda) – Τέλεια χρονιά με 24 νίκες |
| 2005 | Πρωταθλητής FIM SX1 World Supercross (Suzuki) |
| 2005 | Πρωταθλητής AMA Supercross (Suzuki) |
| 2005 | Πρωταθλητής AMA Outdoor National Motocross (Suzuki) |
| 2005 | Πρωταθλητής Motocross des Nations Champion (Team USA) (Suzuki) |
| 2005 | Πρωταθλητής U.S. Open of Supercross (Suzuki) |
| 2006 | Πρωταθλητής AMA Supercross (Suzuki) |
| 2006 | Πρωταθλητής AMA Outdoor National Motocross (Suzuki) |
| 2007 | Πρωταθλητής Motocross of Nations Champion (Team USA) (Suzuki) |
| 2009 | Δημοφιλέστερος αναβάτης Nascar Camping World |
Φωτογραφίες με Kawasaki (1996 - 2001)
https://www.bikeit.gr/anavates/item/3147-afieroma-ricky-carmichael#sigProId64a2e67282
Φωτογραφίες με Honda (2002 - 2004)
https://www.bikeit.gr/anavates/item/3147-afieroma-ricky-carmichael#sigProId5f7dab7be1
Φωτογραφίες με Suzuki (2005 έως τώρα)
https://www.bikeit.gr/anavates/item/3147-afieroma-ricky-carmichael#sigProId6f6bab14eb
Γενικές φωτογραφίες
https://www.bikeit.gr/anavates/item/3147-afieroma-ricky-carmichael#sigProIda1ffd573fb
Γράφτηκε από Αντρέας Γκλαβάς 
