Με τον Γαλλικό αγώνα στο Circuit de Nevers Magny-Cours και μόλις άλλους δύο να απομένουν στο πρόγραμμα, ο διπλός θρίαμβος του Chaz Davies δεν επηρέασε ιδιαίτερα τη μάχη του τίτλου, όπου ο Jonathan Rea έκανε ένα ακόμη αποφασιστικό βήμα.
Ο πρωτοπόρος της κατάταξης εκκίνησε από την pole position, ενώ οι σποραδικές βροχές του Σαββάτου φρόντισαν να προσθέσουν λίγο παραπάνω δράμα σε ένα πρωτάθλημα που, αν μη τι άλλο, δεν υπολείπεται ούτε σε σασπένς, ούτε σε επίδοξους νικητές.
1ο Σκέλος
Ο αγώνας του Σαββάτου ξεκίνησε χωρίς βροχή, αλλά με την πίστα ακόμη βρεγμένη, γεγονός που ώθησε τους αναβάτες να αποφύγουν τα σλικ λάστιχα. Υπό αυτές τις συνθήκες στους πρώτους γύρους το γκρουπ που οδήγησε αρχικά τον αγώνα αποτελείτο από τις δύο Kawasaki των Jonathan Rea και Tom Sykes και τις δύο Honda των Michael van der Mark και Nicky Hayden.
Με την ήλιο να βγαίνει λίγο μετά την εκκίνηση ο van der Mark πήρε κεφάλι, αλλά η πρωτοπόρος τετράδα έγινε σύντομα πεντάδα με την έλευση του Leon Camier (MV Agusta) που πέρασε προσωρινά τους πάντες.
Όλα άλλαξαν μετά τον έβδομο γύρο, όταν οι αναβάτες αντιλήφθηκαν πως είχε έρθει η ώρα για στεγνά ελαστικά. Με τις συνεχείς ανακατατάξεις που προκλήθηκαν από τις επισκέψεις όλων στα πιτς για αλλαγή μοτοσυκλέτας, κερδισμένος ήταν ο Chaz Davies (Ducati) που βγήκε στην πίστα με δαιμονιώδη ρυθμό και δεν απειλήθηκε από κανέναν ως την καρό σημαία.
Ο van der Mark συνέχισε να οδηγεί εντυπωσιακά γρήγορα και έτσι πήρε σχετικά άνετα τη δεύτερη θέση, ενώ για το τελευταίο σκαλί του βάθρου χρειάστηκε άλλη μια πράσινη μονομαχία, από την οποία αυτή τη φορά επικράτησε ο Sykes, αφήνοντας τον Rea τέταρτο.
2ο Σκέλος
Η Κυριακή ξημέρωσε με μια μεγαλειώδη λιακάδα και το γεγονός φυσικά σήμαινε ιδανικές συνθήκες για αγώνα. Στο στεγνό Magny-Cours ο Davies έδειξε από την αρχή πως ήταν αχτύπητος και απλά κυριάρχησε απόλυτα για να φτάσει με την Ducati Panigale του στην πέμπτη διπλή νίκη της καριέρας του στη μεγάλη κατηγορία.
Για μια ακόμη φορά βέβαια, όλα τα λεφτά ήταν η μονομαχία των δύο Kawasaki. Αυτή τη φορά ο Sykes ξεκίνησε εντυπωσιακά με ρεκόρ πίστας, ενώ ο Rea βρισκόταν στα όρια της πεντάδας, αλλά σύντομα ο πρωταθλητής κατέβασε ρυθμό και έπιασε τον ομόσταυλό του για να ακολουθήσει μια ομορφιά με τους δύο Άγγλους να παλεύουν στο όριο. Στο δεύτερο αυτό σκέλος ο Rea κατάφερε να επικρατήσει, παίρνοντας πίσω το ισχνό κέρδος του Sykes από τον σαββατιάτικο αγώνα και έτσι προσέθεσε άλλον ένα βαθμό στην ήδη ευρεία διαφορά του στη βαθμολογία.
Με 48 βαθμούς αβάντα για τον Rea φαίνεται πια ακόμη πιο δύσκολο να βρεθεί κάποιος να του στερήσει τον δεύτερο συνεχόμενο τίτλο. Ναι μεν απομένουν δύο διπλοί αγώνες, ήτοι 100 διαθέσιμοι βαθμοί, αλλά ο Rea έχει την εμπειρία, το ταλέντο και την ταχύτητα να οδηγεί λελογισμένα και ταυτόχρονα να είναι εκεί ψηλά στη διεκδίκηση της νίκης. Η λογική λέει πως έχει ήδη πιάσει την κούπα με το ένα χέρι.
Supersport
Ο κυρίαρχος της κατηγορίας και πρωτοπόρος της κατάταξης, Kenan Sofuoglu (KawasakI), ήρθε στη Γαλλία για να κλείσει και μαθηματικά τον τίτλο των 600 κυβικών. Ξεκίνησε δυναμικά τον αγώνα στην Κυριακάτικη λιακάδα παίρνοντας την πρωτοπορία στην πρώτη στροφή, αλλά γρήγορα τον έφτασε ο Gino Rea (MV Agusta) για να ακολουθήσει μια δυνατή μάχη κορυφής.
Λίγο αργότερα οι δύο έγιναν τρεις, καθώς ο εκπληκτικός πιτσιρικάς-αποκάλυψη από τη Φιλανδία, Niki Tuuli (Yamaha), στον δεύτερο μόλις αγώνα του στο Παγκόσμιο Supersport έφτασε στο κατόπι τους και βάλθηκε να διεκδικήσει κι αυτός τη νίκη. Κάπου εκεί άρχισαν τα όργανα.
Αρχικά ήταν ο Rea που έπεσε και βγήκε εκτός μάχης, ενόσω μια δεύτερη MV Agusta με τον Γάλλο Jules Cluzel στη σέλα της είχε πλησιάσει και έμπαινε στη μάχη. Στον 12ο γύρο ήρθε η κρίσιμη στιγμή, με τον Sofuoglu να δοκιμάζει την πικρή γεύση της πτώσης – με αποτέλεσμα να χάσει την ευκαιρία να κλειδώσει τον τίτλο.
Ο Tuuli εκμεταλλεύτηκε τη στιγμή και πήρε την πρωτοπορία, ωστόσο με την υποστήριξη από τους συμπατριώτες του στις εξέδρες του Magny-Cours και την άφθονη παραπάνω εμπειρία που έχει έναντι του νεαρού αντιπάλου του, ο Cluzel ολοκλήρωσε το όνειρο κερδίζοντας μέσα στην πατρίδα του.
Άλλο ένα σπουδαίο αποτέλεσμα για τον Tuuli, ο οποίος ήρθε ως wild card και από το πουθενά έχει δύο δεύτερες θέσεις σε ισάριθμους αγώνες. Τρίτος τερμάτισε ο Ayrton Badovini (Honda), που δεν έδειχνε πως θα μπορούσε να διεκδικήσει βάθρο στα ίσια, αλλά η σταθερότητά του απέδωσε καρπούς μετά τις πτώσεις των Sofuoglu και Rea.
Ο τίτλος απλώς πήρε παράταση για άλλον έναν αγώνα, καθώς ο Sofuoglu μπορεί μεν να έφυγε με ένα μηδενικό από τη Γαλλία, αλλά ο μόνος που μπορεί να τον απειλήσει είναι ο ομόσταυλός του Randy Krummenacher (Kawasaki) που τερμάτισε μόλις πέμπτος. Άλλος αναβάτης με μαθηματικές ελπίδες τίτλου στην κατηγορία δεν υπάρχει.
Έτσι ο Sofuoglu πάει στον επόμενο αγώνα στο Jerez με μια άνεση 42 βαθμών και 50 να απομένουν. Του αρκεί δηλαδή να τερματίσει ως και 17 βαθμούς πίσω από τον Krummenacher στην Ισπανία (στην ισοβαθμία ο Τούρκος κερδίζει έχοντας πέντε νίκες έναντι μιας του αντιπάλου του) και τα Supersport θα είναι δικά του για άλλη μια χρονιά.
Φωτογραφίες
https://www.bikeit.gr/agwnes-pagkosmio-superbike/item/9782-wsbk-11os-gyros-magny-cours#sigProId26c0db0c0e