Πριν αρχίσει ο πρώτος αγώνας του 2019, πολλοί έλεγαν πως οδεύουμε σε μια σκληρή μάχη τριών κατασκευαστών, Ducati, Honda και Yamaha, με όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά.

Η εντυπωσιακή pole position του Maverick Vinales ήταν μια σαφέστατη προειδοποίηση πως η Yamaha έχει επιστρέψει στα ψηλά, ενώ η στενότατη κοκορομαχία που καθόρισε τις άλλες δύο θέσεις στη σχάρα εκκίνησης έφερε τους Andrea Dovizioso και Marc Marquez σε απόσταση ενός χιλιοστού (!) μεταξύ τους, δύο δέκατα πίσω από τον πρωτοπόρο.

Αν μη τι άλλο, είχαμε πολύ σαφή δεδομένα να επεξεργαστούμε από τα τεκταινόμενα Παρασκευής και Σαββάτου. Σε αυτά διακρίναμε ένα ακόμη γεγονός, την κάκιστη πρόκριση του Valentino Rossi στη 14η θέση της σχάρας εκκίνησης, παρότι οι άλλες τρεις Yamaha βρίσκονταν όλες μέσα στην πρώτη οκτάδα – συμπεριλαμβανομένου του rookie Fabio Quartararo που θα εκκινούσε πέμπτος στον πρώτο του αγώνα!

Ο δε Jorge Lorenzo είχε μια, όχι και τόσο τρομακτική εκ πρώτης όψεως, πτώση στον πρώτο μόλις γύρο που έκανε στο FP3 το μεσημέρι του Σαββάτου, κοπάνησε το εγχειρισμένο του χέρι και αμέσως έβγαλε φόρμα και έσπευσε στον γιατρό, όπου επιβεβαιώθηκε πως ευτυχώς δεν είχε τίποτε.

Λίγο μετά την εκκίνηση όμως, οι προβλέψεις άρχισαν να επαληθεύονται – εν μέρει. Από την αρχή ο αγώνας έδειχνε μια μάχη τριών εργοστασίων, καθώς την πρωτιά διεκδικούσε μια Ducati (Dovi) και μια Honda (Marquez), μαζί τους όμως δεν ήταν μια Yamaha αλλά η Suzuki του Alex Rins – με τον Joan Mir όχι μακριά.

Οι τρεις τους άρχισαν το παιχνίδι, αρχικά οι δύο πρώτοι της περσινής χρονιάς και λίγο αργότερα και ο Rins, ο οποίος μονομάχησε ουκ ολίγες φορές με τον Dovizioso για την κεφαλή της κούρσας, ενώ ο Marquez ξεκάθαρα καθόταν στη ρόδα τους και περίμενε.

Δεν ήταν ποτέ εντελώς μόνοι τους οι πρώτοι τρεις, καθώς η παρέα μετρούσε ακόμη τους Mir, Cal Crutchlow, Danilo Petruci και λίγο αργότερα και τις Yamaha των Vinales και Rossi που φάνηκαν να ξυπνούν ταυτόχρονα στη μέση περίπου του αγώνα. Όλη αυτή η ομάδα αναβατών έμεινε κοντά ως το τέλος και όλοι έβλεπαν με ρεαλισμό το βάθρο.

Οι Rins και Petrucci το έχασαν εξαιτίας δικών τους μικρολαθών υπό πίεση, ενώ οι δύο πρώτοι και ο Crutchlow έφτιαξαν ένα τρενάκι βάθρου που στους τελευταίους γύρους ήταν πια εξαιρετικά δυσπρόσιτο από οποιονδήποτε άλλον.

Η νίκη κρίθηκε σε έναν τελευταίο γύρο αψιμαχιών μεταξύ των Dovi και Marquez, με τον Ιταλό να φτάνει πρώτος στην τελευταία στροφή, τον Ισπανό να προσπαθεί την απίθανη προσπέραση και τον αντίπαλό του να κρατά τη βέλτιστη γραμμή και να ξαναπερνά πρώτος τη γραμμή. Τα τελευταία αυτά δευτερόλεπτα του αγώνα ήταν πρακτικά μια ακριβής επανάληψη του περσινού αγώνα, με τους ίδιους μάλιστα δύο πρωταγωνιστές, στην ίδια ακριβώς σειρά!

Λίγο πιο πίσω ο Crutchlow δεν είχε πρόβλημα να συμπληρώσει το βάθρο σε μια ιδανική αρχή για τον ίδιο και την ομάδα του, ο Rins έμεινε τέταρτος, ενώ η πέμπτη θέση πήγε στον Rossi, ο οποίος πέρασε και τον Petrucci.

Για τον Ιταλό πολυπρωταθλητή, η εκκίνηση από τη 14η θέση τον έκανε να δείχνει το ασχημόπαπο μεταξύ των Yamaha, αλλά στο τέλος ο 40χρονος κατάφερε να τερματίσει πρώτος μεταξύ των αναβατών της εταιρείας. Μάλλον δεν είναι ακόμη ξεγραμμένος.

Κάκιστο αγώνα είχε ο Lorenzo, καταφέρνοντας να μπει οριακά στις βαθμολογούμενες θέσεις (13ος), πιθανότατα επηρεασμένος και από τον βρόντο της προηγούμενης μέρας, αλλά και έχοντας σίγουρα μείνει πίσω και σε εξέλιξη, αφού μετρά ελάχιστο χρόνο με τη νέα του μοτοσυκλέτα.

Κακή ήταν η μέρα και για την ΚΤΜ, με τον Pol Espargaro καλύτερο αναβάτη της στη 12η θέση, ενώ ο Johann Zarco μόλις που κατάφερε να μαζέψει τον ένα βαθμό της 15ης θέσης.

Αξίζει μια αναφορά σε δύο αναβάτες, τον Jack Miller και τον Fabio Quartararo. Ο πρώτος ήταν παρών στο γκρουπ των πρωτοπόρων στα πρώτα στάδια του αγώνα και οι ως τότε επιδόσεις του στις δοκιμές του έδιναν πολλές πιθανότητες να μείνει μέσα στις ψηλές θέσεις ως το τέλος, ωστόσο έσπασε η σέλα της Ducati του, προσπάθησε να συνεχίσει χωρίς αυτή αλλά σύντομα εγκατέλειψε τη μάταιη πάλη.

Ο δε Γάλλος της Yamaha είχε την ατυχία να του σβήσει η μοτοσυκλέτα στην εκκίνηση του γύρου προθέρμανσης κι έτσι στον αγώνα ξεκίνησε από τα πιτς, μπήκε τελευταίος και καταϊδρωμένος και ξαφνικά άρχισε τους ταχύτερους γύρους. Προς το τέλος του αγώνα είχε καταφέρει να φτάσει ως τη 13η θέση, περνώντας τον Lorenzo (!) και τον Zarco, αλλά ένα λάθος μετά από πολλούς γύρους στα όριά του τον άφησε λίγο πιο πίσω στη 16η θέση. Σπουδαία επίδοση από τον rookie, θα τον προσέχουμε περισσότερο στους επόμενους αγώνες γιατί έχει δείξει γρήγορος και μυαλωμένος από την πρώτη στιγμή που καβάλησε την Μ1.

Moto2

Νέα εποχή για τη μεσαία κατηγορία των GP, καθώς από φέτος η Moto2 τρέχει με κοινούς για όλους τρικύλινδρους κινητήρες 765 cc της Triumph, αντικαθιστώντας τους τετρακύλινδρους 600 των Honda CBR που χρησιμοποιούσε από την αρχή της.

Στον πρώτο φετινό αγώνα της κατηγορίας, μεγάλος νικητής αναδείχθηκε ο Ιταλός Lorenzo Baldassarri, ο οποίος βρέθηκε επικεφαλής της κούρσας από τον δεύτερο γύρο και έμεινε εκεί ως την καρό σημαία.

Αυτό ωστόσο δε σημαίνει πως δεν υπήρξε δράση στην κορυφή, καθώς ήταν ο Ελβετός Tom Lüthi που σταδιακά ανέβηκε πολλές θέσεις για να φτάσει δεύτερος και να κυνηγήσει τη νίκη.

Ενδεικτικό της λύσσας του έμπειρου αναβάτη (και παγκόσμιου πρωταθλητή GP125) ήταν το ότι όταν πήρε τη δεύτερη θέση απέμενε ένας γύρος και ο Baldassarri απείχε πάνω από 8 δέκατα μπροστά. Κι όμως, ο Ελβετός μάζεψε τη διαφορά και βγήκε στην τελευταία στροφή δίπλα του, για να χάσει τη νίκη για 0.026 δευτερόλεπτα!

Δράμα είχαμε και στην τρίτη θέση, όπου ο Remy Gardner (γιος του θρυλικού Wayne Gardner) πήγε να κλέψει το βάθρο από τον Marcel Schrötter, ο οποίος όμως απάντησε και τελικά ανέβηκε αυτός στο βάθρο για μόλις 2 χιλιοστά του δευτερολέπτου!

Moto 3

Παραδοσιακά πρόκειται για την κατηγορία δίχως προγνωστικά και με μόνο μια εγγύηση, για άφθονο, ανηλεές θέαμα. Φυσικά ούτε αυτή τη φορά η Moto3 δε μας απογοήτευσε, καθώς ο πρώτος αγώνας της ημέρας είχε συναρπαστικό θέαμα και αμέτρητες προσπεράσεις από τους υπερφιλόδοξους και ατρόμητους πιτσιρικάδες της.

Μεγάλος νικητής αναδείχθηκε ο Kaito Toba (Honda), ο οποίος έγραψε ιστορία καθώς έγινε ο πρώτος Ιάπωνας που κερδίζει στην κατηγορία όσα χρόνια είναι τετράχρονη! Για την ακρίβεια, τελευταία φορά που είχαμε νικητή από αυτή τη χώρα ήταν το 2007, τα GP125 ήταν δίχρονα και νικητής τότε είχε αναδειχθεί ο Tomoyoshi Koyama στον αγώνα της Βαρκελώνης (Catalunya).

Στη δεύτερη θέση τερμάτισε ο Lorenzo Dalla Porta (Honda), ο οποίος έχασε τη νίκη για μόλις 0.053 του δευτερολέπτου.

Στην τρίτη θέση έφτασε ο κάτοχος της pole position, ο Αμερικανός Aron Canet (ΚΤΜ), ο οποίος αγωνίζεται με την ομάδα του Max Biaggi, Sterilgarda Max Racing Team.

Αναλυτικά αποτελέσματα και βαθμολογία πρωταθλήματος

Φωτογραφίες