Πεντέλη, 14 Σεπτεμβρίου 2011
Επειδή, αυτό το διάστημα, λέγονται αλλά, κυρίως, γράφονται διάφορα αστήρικτα πράγματα τα οποία με αφορούν προσωπικά θεωρώ καλό να υπενθυμίσω μερικά γεγονότα, λίγα από πολλά αντίστοιχα:
- Ημουν είμαι και θα είμαι πάντοτε υπέρμαχος της άποψης ότι πάντα πρέπει να κάνεις κάτι και όχι να μην κάνεις. Ή, «καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν έκανες», με εξαίρεση τον φόνο, κλπ. Την ιστορία την γράφουν αυτοί που κάνουν
- Με το παραπάνω σκεπτικό, σε περιπτώσεις ανωτέρας βίας πάντα συμμετείχα στην εξεύρεση λύσεων για να γίνουν οι αγώνες όταν αυτοί μπορούσαν να γίνουν. Ειδικά αγώνες προκηρυγμένοι, σε εξέλιξη.
- Εχω την τιμή να έχω υπηρετήσει τον ΑΣΟΑΜ (και όχι μόνο) από την θέση μέλους ΔΣ ή/και του Προέδρου, θέσεις από τις οποίες έχω βοηθήσει άπειρες φορές διοργανωτές (π.χ. ΕΛΠΑ, ΣΥΦΙΜΟΠ, ΑΛΜΑ, ΛΕΜΟΤ, ΑΛΜΟΣ, ΑΟΔΠ, κ.α.) να διοργανώσουν τοπικούς, πανελλήνιους, διεθνείς, παγκόσμιους αγώνες ή/και να λύσουν έκτακτα προβλήματα σχετικά. Βοήθεια, είτε σε εξεύρεση λύσεων (π.χ. να γίνουν δοκιμαστικά μονά-ζυγά και αφού καλυφθούν ζητήματα να γίνει κανονικός αγώνας την Κυριακή) είτε και χειρωνακτικά (σκάψιμο, πότισμα, μάζεμα πετρών). Αυτά πριν την ίδρυση του «ΑΡΗ» και την συμμετοχή του στην ΑΜΟΤΟΕ, αλλά και μετά, σε μη μέλη της ΑΜΟΤΟΕ.
- Με το ίδιο σκεπτικό, π.χ., όντας τραυματίας (δεν θα έτρεχα), προσπάθησα στο μέγιστο να διοργανωθεί αγώνας από τον ΑΟΜΒ τον Μάϊο του 1993 ενώ ήμουν δεύτερος στην βαθμολογία… («είσαι τρελός» έλεγε ο Δ. Γεωργίτσης). Κάτι που σημαίνει ότι ποτέ δεν έβαλα το προσωπικό συμφέρον μπροστά στο κοινό καλό, …
- Εχω παρακολουθήσει πολλούς αγώνες σαν θεατής, είτε λόγω τραυματισμού, είτε λόγω «απαγόρευσης», ποτέ όμως για άλλους λόγους…
- Εχω συμμετάσχει σε αγώνα που πολλοί άλλοι συναθλητές μου δεν συμμετείχαν (Βαλκανικό, Χαλκίδα, ΕΛΠΑ) αλλά με τρόπο που να καυτηριάσω τα πράγματα. Προσοχή, συμμετέχοντας…
- Τελευταίες, επιτόπου, αποχές από αγώνα λόγω επικινδυνότητας , σημειώθηκαν το 1998 (Βόλος), και 2000 (Γαλλικός) όπου, λόγω αδυναμίας, δεν ήμουν παρών… Εκ των υστέρων έγινε αντιληπτό ότι, ο 1ος αγώνας από τους 2, θα μπορούσε να είχε γίνει, ο 2ος ήταν τεχνικά αδύνατο (μάλλον) να ολοκληρωθεί εκείνο το ΣΚ.
- Δεν λειτουργούσα μόνο εγώ με τον παραπάνω τρόπο/τρόπους τις δεκαετίες, ’80, 90,. Λειτουργούσαμε πολλοί έτσι, όλοι σχεδόν,
- Στα 30 χρόνια αγώνων μου ποτέ δεν χλεύασα συναθλητή μου την ώρα που συμμετείχε σε αγώνα, ποτέ!, ούτε οποιαδήποτε άλλη στιγμή. Όπως και κανείς άλλος δεν χλεύαζε…
Ζητάω συγνώμη για το, αναγκαστικά, εγωιστικό του ύφους της επιστολής, αν και δεν θα έπρεπε, ο εγωισμός τρέφει και βολεύει προσωρινά αρκετούς…
Ευχαριστώ για την προσοχή,
Παρακαλώ, η παρούσα, να μην αναδημοσιευθεί
Στέλιος Χριστοδούλου
Γράφτηκε από Administrator 
