Αν και ακόμα απομένουν δύο Grand Prix για το τέλος της αγωνιστικής χρονιάς, σε πολλές ομάδες γίνεται ήδη από τώρα ο απολογισμός.
Κάτι αναμενόμενο, αφού πια ο τίτλος στη μεγάλη κατηγορία έχει κριθεί και η χρονιά – για τα εργοστάσια που τον διεκδικούσαν – έχει τελειώσει.
Μπορεί η μάχη στους τίτλους Κατασκευαστών και Ομάδων να μένει ανοιχτή, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι αυτοί οι τίτλοι περνούν σε δεύτερη μοίρα.
Η Ducati είναι από τα εργοστάσια που αναζητά εδώ και χρόνια τον τίτλο του πρωταθλητή στους οδηγούς, αλλά πέρα από τον Casey Stoner, δεν έχει καταφέρει να βρει κάποιον άλλον να της δώσει αυτή τη χαρά.
Φέτος, ο Pecco Bagnaia – ομολογουμένως – αν και δεν έκανε την ανατροπή εις βάρος του Quartararo, ικανοποίησε με την απόδοσή του.
Πήρε εφτά βάθρα και δύο νίκες και τώρα αυτό που απαιτείται είναι να παρουσιαστεί πιο σταθερός το 2022.
Από την άλλη όμως, παρά τα καλά λόγια που ακούστηκαν στο παρελθόν για τη στάση του Jack Miller ως ομόσταυλος, τα αποτελέσματα του Αυστραλού δεν ήταν καλά.
Κατάφερε και αυτός να πανηγυρίσει δύο νίκες, όμως πήρε μόλις ένα ακόμα βάθρο, ενώ στο δεύτερο μισό της χρονιάς το καλύτερο που έχει πετύχει σε αγώνα είναι μια 4η θέση.
«Δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε… περιμέναμε από τον Jack Miller να παλέψει φέτος για τον τίτλο», έλεγε σε συνέντευξή του στην Gazzetta Dello Sport ο Paolo Ciabatti.
Και τα επόμενα λόγια είναι που πρέπει να ανησυχούν τον Αυστραλό:
«Έχουμε τέσσερεις εργοστασιακές μοτοσυκλέτες και πολλούς νεαρούς και ταλαντούχους οδηγούς. Δεν μπορούμε να τους ικανοποιήσουμε όλους. Δεν μπορούμε να έχουμε δέκα θέσεις στη μεγάλη κατηγορία».
«Τώρα έχουμε πολλούς με συμβόλαιο. Πολλούς ελπιδοφόρους πιλότους, όπως ο Martin, ο Bastianini, ο Di Giannantonio και ο Bezzecchi. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε περισσότερους καλούς υποψήφιους για τις διαθέσιμες θέσεις μας το 2022».
