Η φετινή χρονιά φαίνεται ότι του πάει πολύ του Fabio Quartararo. Έχει καταφέρει να πάρει τέσσερεις νίκες σε εννέα αγώνες και θα είχε άλλες δύο, αν δεν τον έπιανε το arm-pump στην Jerez και δεν άνοιγε η φόρμα του στη Βαρκελώνη.
Παρά τα προβλήματα, ο Γάλλος δεν έχει καμμία εγκατάλειψη φέτος και δεν έχει τερματίσει εκτός βαθμών σε κανένα Grand Prix μέχρι στιγμής, με αποτέλεσμα να έχει μια διαφορά 34β από τον δεύτερο (και συμπατριώτη του) Johann Zarco.
Πέρυσι η σεζόν προμηνυόταν λαμπρή, μετά τις δυο απανωτές επιτυχίες του στην Jerez, στη συνέχεια όμως η Yamaha και ο ίδιος κατέρρευσαν και έμεινε μόλις στην 8η θέση.
Μετά την Jerez κατάφερε να πάρει μόλις άλλη μία νίκη, το τρίτο του βάθρο σε όλη τη χρονιά, ενώ έβλεπε τον Joan Mir με μία νίκη να κατακτά τον τίτλο στους οδηγούς της μεγάλης κατηγορίας.
Φέτος όμως η χρονιά δείχνει διαφορετική. Κι όλα αυτά ενώ φέτος είχε μια επιπλέον πολύ μεγάλη πίεση να διαχειριστεί. Το παραδέχεται και ο ίδιος. «Για να είμαι ειλικρινής δεν ένοιωθα πίεση από την ομάδα, αλλά από εξωτερικούς παράγοντες».
«Ακόμα κι όταν προσπαθούσα να μην το αφήσω να με επηρεάσει… όμως ήμουν εγώ αυτός που είχα πάρει τη θέση του βασιλιά, του Vale και ως εκ τούτου πάντα έχεις μια μικρή πίεση».
Αυτή η πίεση άρχισε να μειώνεται αισθητά μετά τη νίκη του στο Κατάρ και τα συνεχιζόμενα θετικά αποτελέσματα που τον έφεραν στην πρώτη θέση της βαθμολογίας στο καλοκαιρινό διάλειμμα.
Η δουλειά που έκανε όλο το χειμώνα απέδωσε καρπούς. Δουλειά όχι μόνο μέσα στις πίστες, αλλά και εκτός αυτών, όπως όταν αποκάλυψε ότι έβλεπε αθλητικό ψυχολόγο για βοήθεια με το στρες των αγώνων.
Ένα από τα καλύτερα παραδείγματα του πόσο έχει μεταμορφωθεί φέτος ο Quartararo, είναι το Grand Prix της Πορτογαλίας.
Πέρυσι ήταν μόλις 14ος και φέτος κυριάρχησε στο Portimao, κατακτώντας την pole position το Σάββατο και τη νίκη στον αγώνα της Κυριακής. Πέρυσι έλεγε ότι δεν είχε το μυαλό του στον αγώνα, φέτος ήταν απολύτως προσηλωμένος σε αυτόν.
«Ήταν μια σημαντική νίκη για μένα, για το μυαλό μου. Το 2020 έκανα καταστροφική εμφάνιση, αλλά δεν ήμουν συγκεντρωμένος. Ήξερα άλλωστε ότι είχα χάσει το πρωτάθλημα, φέτος όμως ο αγώνας ήταν στην αρχή της σεζόν».
«Ήταν κομβικό όμως για το μυαλό μου. Πίστευα από την αρχή της χρονιάς ότι θα έκανα καλή σεζόν, αλλά δεν περίμενα να είναι τόσο καλή».
Φυσικά ο δρόμος μπροστά του είναι μακρύς μέχρι να στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής. Θα χρειαστεί πολλή προσπάθεια και πολλές μάχες.
Αν όμως καταφέρει να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες με την ίδια αποτελεσματικότητα που το έκανε στο πρώτο μισό της χρονιάς, τότε δεν θα υπάρχει αντίπαλος (τουλάχιστον φέτος) που θα είναι σε θέση να του στερήσει το όνειρο: τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο στα GP.
