Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2018 ο 10 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής Motocross μολύνθηκε από ελονοσία ενόσω βρισκόταν το Κονγκό για να προωθήσει φιλανθρωπικούς σκοπούς. Τις πρώτες εβδομάδες μάλιστα υπήρχε διάχυτη ανησυχία για την κατάσταση της υγείας του με φόβους ακόμη και για το μοιραίο.

Εν τέλει ο Βέλγος κατάφερε να διαφύγει του κινδύνου, αλλά τα προβλήματα που του προκάλεσε η ασθένεια αυτή ακόμη δεν έχουν φύγει.

Συγκεκριμένα, την Άνοιξη που μας πέρασε έγινε γνωστό πως ο Everts ακρωτηριάστηκε σε κάμποσα δάκτυλα των ποδιών του, τα οποία είχαν υποστεί αξεπέραστες βλάβες καθώς δεν αιματώνονταν σωστά στο διάστημα που ήταν σε τεχνητό κώμα και δεχόταν εξαιρετικά δυνατές αντιβιώσεις για να ξεπεράσει την ελονοσία.

Όπως μαθαίνουμε τώρα, η ταλαιπωρία του αυτή ακόμη βρίσκεται σε εξέλιξη. Δείτε τι είπε ο ίδιος στο VMX Events:

"Τα χειρότερα έχουν περάσει και ελπίζω να έφτασα στο τελικό στάδιο ανάρρωσης. Από την αρχή της χρονιάς η κατάσταση έχει βελτιωθεί. Ο πόνος στο πόδι μου έχει μειωθεί, αλλά αυτό το μέρος του σώματός μου εξακολουθεί να αποτελεί το πιο σοβαρό μου πρόβλημα. Αυτές τις μέρες θα υποβληθώ σε μια νέα επέμβαση για να ενεργοποιήσει πλήρως τη διαδικασία αποκατάστασής μου,

“Νιώθω πως έχω επιβραδύνει, δε μπορώ να πετάξω, ούτε καν να περπατήσω γρήγορα γιατί μου προκαλεί υπερβολικούς πόνους. Προς το παρόν είμαι λίγο δυσαρεστημένος γιατί έχω διάφορα προβλήματα με τη φτέρνα μου. Όταν θα έχω γίνει εντελώς καλά θα ζητήσω να μου φτιάξουν ειδικές μπότες ώστε να μπορέσω να ξανακαβαλήσω μοτοσυκλέτα.

“Πλέον δεν κάνω πλάνα, όπως έκανα στην αρχή της ασθένειάς μου, γιατί ξέρω πως θα βγουν άχρηστα. Πρέπει να συνεχίσω να είμαι εξαιρετικά υπομονετικός.”

Εν ολίγοις, ο Everts έχει ήδη χάσει πάνω από 6 δάκτυλα στα πόδια του, παρόλα αυτά οι συνέπειες της περιπέτειάς του εξακολουθούν να είναι σοβαρές, καθώς τον περασμένο Μάιο έγινε γνωστό πως μάλλον θα έχανε άλλο ένα δάκτυλο (το μεγάλο του δεξιού ποδιού), ενώ τώρα ο ίδιος μας εξηγεί πως έχει τεράστιο πρόβλημα με τη φτέρνα και, πάνω από έναν χρόνο μετά την αρχική ασθένεια, εξακολουθεί να έχει πολύ μικρή κινητικότητα εξαιτίας δυνατών πόνων.

Να του ευχηθούμε σύντομα να βγει και από αυτήν την περιπέτεια και να καβαλήσει ξανά μοτοσυκλέτα, όπως τον έχουμε συνηθίσει.