Ο Wayne Gardner, πρωταθλητής στα 500 το 1987, σε μια εποχή τελείως διαφορετική από την σημερινή σε ότι αφορά στου αγώνες, μίλησε εκτενώς για τον σημερινό κόσμο των MotoGP και για το παρελθόν.
Για το πρωτάθλημα φέτος και για την σύγκριση των νέων αναβατών με τη δική του γενιά:
“To φετινό πρωτάθλημα θα είναι συναρπαστικό, η πεντάδα των αναβατών στην κορυφή της βαθμολογίας (Marquez, Vinales, Dovizioso, Rossi, Pedrosa) είναι όλοι τους εξαιρετικοί οδηγοί! Αν είναι καλύτεροι από την δική μας γενιά; Δεν μπορεί κανείς να το πει αυτό, άλλες εποχές, άλλη τεχνολογία, άλλες συνθήκες! To σίγουρο είναι ότι σε κάθε εποχή υπάρχουν κάποιοι αναβάτες που ξεχωρίζουν και κάνουν τη διαφορά.”
Για τον Vinales και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει:
“Ο Vinales είναι εκπληκτικός οδηγός και δείχνει να έχει μια αγωνιστική ωριμότητα. Έχει πολύ ταλέντο και βρίσκεται σε μια κορυφαία ομάδα, νομίζω ότι θα επανέλθει πολύ σύντομα στις νίκες. Όλοι οι αναβάτες έχουν καλές και κακές περιόδους, δεν πρέπει να το ξεγράφει κανείς!”
Για τον Marquez:
“Ο Marquez έχει μεγάλα… καρύδια! Δεν θα έλεγα ότι οδηγά μια από τις κορυφαίες μοτοσυκλέτες αλλά καταφέρνει να ξεπερνά τις δυσκολίες και να την πηγαίνει στο 110% της απόδοσης της. Το μόνο αρνητικό, είναι ότι έχει μια επιρρέπεια στα λάθη αλλά νομίζω ότι έχει πολλές πιθανότητες να κατακτήσει τον τίτλο φέτος…”
“Από την άλλη βέβαια… είναι και ο Rossi! Όλοι ξέρουμε τι μπορεί να διαχειριστεί την πίεση καλύτερα από κάθε άλλον αναβάτη, ας μην πιστεύουν μερικοί ότι δεν θα μπορέσει φέτος…”
Για το κλίμα και την εικόνα των αγώνων και για την ζωή στα paddock:
“Νομίζω ότι οι αναβάτες πρέπει να βγάζουν προς τα έξω τον πραγματικό τους εαυτό, να δείχνουν πιο πολύ την προσωπικότητα τους. Ο μόνος που το κάνει αυτό, είναι ο Rossi, οι υπόλοιποι μου φαίνονται πολύ συγκρατημένοι. Αυτό οφείλεται στην F1 και στο «αποστειρωμένο» και «κυριλέ» που βγάζει ως αγωνιστικός θεσμός προς τα έξω… επειδή θεωρείτε ως η κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού, όλοι προσπαθούν να μιμηθούν και να αντιγράψουν τη δομή, τον επαγγελματισμό, τα πάντα. Αυτό είναι θεμιτό φυσικά σε ότι αφορά στα οργανωτικά αλλά οι αναβάτες πρέπει να χαλαρώσουν λίγο…”
“Την δική μου εποχή, η ζωή στα paddock ήταν τελείως διαφορετική, σίγουρα ήταν καλύτερη απ΄ ότι σήμερα. Κάθε βράδυ είχαμε και από ένα μπάρμπεκιου, τρώγαμε όλοι μαζί, πίναμε μπύρες όλοι μαζί, τα πράγματα ήταν πολύ πιο χαλαρά και ευχάριστα. Σήμερα τους βλέπω όλους να προσέχουν και το παραμικρό στη διατροφή τους και στα paddock αυτό που κυριαρχεί είναι η βαρεμάρα και η απομόνωση.”
“Γενικότερα, εμείς, μπορούσαμε να πούμε ότι θέλαμε, όποτε θέλαμε, δεν υπήρχε έλεγχος και κατεύθυνση από τις ομάδες όπως σήμερα… και φυσικά παρτάραμε συνέχεια και περνάγαμε καλά, δεν είναι τυχαί που όποιον και αν ρωτήσεις θα σου πουν ότι οι καλύτερες εποχές στους αγώνες ήταν τη δεκαετία το 80 και στις αρχές της δεκαετίας του 90… αισθάνομαι τυχερός που τα έζησα όλα αυτά.”
