Οι κάμερες αυτές έχουν βέβαια ένα βασικό μειονέκτημα (για τις αρχές τουλάχιστον…): είναι στατικές και ο κόσμος γνωρίζει τα σημεία που έχουν τοποθετηθεί, οπότε όταν βγει κάποιος έξω από το “βεληνεκές” τους, μπορεί άνετα να πάει “καρύδι” χωρίς πρόβλημα.

Όχι όμως στην Ιταλία, στην περιαστική οδό Cristoforo Colombo, που οδηγεί από την Ρώμη προς την παραθαλάσσια περιοχή της Όστια και η οποία αποτελεί, δρόμο καρμανιόλα.

Σε αυτή, έχουν τοποθετηθεί από τον Αύγουστο κάποια νέα συστήματα καμερών, με το όνομα “Caesar”, “Καίσαρας” δηλαδή. Πρόκειται για πολύ εξελιγμένες κάμερες οι οποίες μπορούν να μετρήσουν ταχύτητα και να καταγράψουν φωτογραφία σε απόσταση 400 μέτρων, και όλα αυτά, με πολύ χαμηλές συνθήκες φωτισμού, χωρίς την χρήση φλας.

Ωστόσο η λειτουργία που τις κάνει να ξεχωρίζουν, είναι ότι αυτές μπορούν να συζευχθούν και να καταγράψουν τις διελεύσεις ενός οχήματος σε δύο διαφορετικά σημεία. Στην συνέχεια λογισμικό αναλύει τον χρόνο που απαιτήθηκε από ένα όχημα να διανύσει την δεδομένη απόσταση και αν αυτός είναι μικρότερος από μια συγκεκριμένη τιμή, αυτό σημαίνει ότι ο οδηγός του, το “πάτησε” το γκάζι σε κάποια φάση…

Σκεφτείτε δηλαδή μια κάμερα στην γέφυρα της Βαρυμπόμπης και μια στην Ιερά Οδό, να καταγράφουν τα οχήματα που περνάνε από τα δύο σημεία και το λογισμικό να τα ταυτοποιεί. Η απόσταση είναι 17,5 χλμ. Αν τώρα ένα όχημα έχει διαφορά χρόνου διέλευσης από τα δύο σημεία 5 και κάτι λεπτά, ε, την κατέβηκε με 200άρες την Κηφισού…