Της Αγγελικής Αγγελάκη
Φωτογραφίες: Andeli Mototouring

Μετά το πρώτο women’s flat track, όλες περιμέναμε με ανυπομονησία την ημερομηνία του δεύτερου. Και μια ωραία πρωία ανακοινώθηκε και μας ξεσήκωσε. Ο περισσότερος κόσμος περίμενε την πρωτοχρονιά, ενώ εμένα το μυαλό μου πήγαινε ένα 20ημερο πιο πέρα.

Στο πρώτο είχα πάει μόνη μου, χωρίς να έχω καμία γνωριμία και καμία ιδέα τι θα συνέβαινε, μα το δεύτερο flat track με βρήκε με πολύ δυνατές φιλίες και πολύ μεγάλη ανυπομονησία να μάθω και άλλα και να ανεβάσω level στην οδήγηση μου. Και φυσικά έτσι έγινε.

Ας πάμε λίγο σε εκείνη την θεσπέσια μέρα, το Σάββατο 19/1/2019 στις 08:00 πμ. Από τις λίγες φορές που πετάγεται από χαρά κάποιος τέτοια ώρα από το κρεβάτι του. Οι φίλες μου θα με μάζευαν με το βανάκι για να πάμε όλες μαζί και τα μηνύματα μοχθηρίας, τύπου "ελπίζω να είστε νηστικές γιατί θα φάτε την σκόνη μου", δεν είχαν σταματημό.

Φόρεσα τη στολή μου, πήρα το κράνος και τις μπότες μου και τα φόρτωσα μαζί με τα προστατευτικά σε ένα σακίδιο και ξεκίνησα από το σπίτι, σχεδόν χορεύοντας. Τα κορίτσια με περίμεναν στο φανάρι και σε όλη την διαδρομή μιλούσαμε για το προηγούμενο flat track και κάναμε πλάκα πάνω στις τούμπες που είχαμε φάει, ωστόσο η αλήθεια είναι πως τίποτε άλλο δε θα μπορούσε να μας δέσει τόσο πολύ πέρα από αυτές τις κοινές αναμνήσεις.

Όταν φτάσαμε και βρήκαμε και τα υπόλοιπα κορίτσια γνωρίζαμε ότι ήταν μια από τις καλύτερες μέρες, πλέον γνωριζόμασταν οπότε δεν υπήρχε καμία αμήχανη στιγμή και όλες γνωρίζαμε τα βασικά ώστε να πάμε ένα βήμα πιο πέρα. Έτσι ξεκινήσαμε και με τις υποδείξεις των δασκάλων βάλαμε στόχο να γλιστρήσουμε.

Το αποτέλεσμα; Ό,τι πιο διασκεδαστικό υπάρχει! Κάθε γύρος κι ένα πείραμα, αυτή τη φορά άφησαν πολλή περισσότερη ώρα κάθε γκρουπ. Στο μυαλό μου πλέον οι βασικοί κανόνες είχαν χαραχτεί από την προηγούμενη φορά και ήμουν έτοιμη να προσθέσω νέους, αφού έκανα μερικούς γύρους για ζέσταμα, με ό,τι ήξερα μέχρι τότε, ο Χρήστος μου εξήγησε το επόμενο στάδιο και με έβαλε να πάω όλη την πίστα άκρη άκρη ώστε να αποκτήσω αίσθηση του χώρου (χωρίς αυτό, τίποτα δε θα ήταν ίδιο).

Ύστερα ξεκίνησα τους γύρους και σε κάθε στροφή προσπαθούσα να στρίβω το σώμα μου κατεβάζοντας το πόδι της εσωτερικής και το τιμόνι όσο πιο κοντά στην γη. Ναι, στην αρχή φαινόταν αδύνατο να συμβεί, αλλά κάθε γύρος έφερνε και βελτίωση. Είχα βάλει σκοπό ότι εκείνη την μέρα θα μάθω να γλιστράω και ήμουν έτοιμη να προσπαθήσω ξανά και ξανά.

Όταν γινόταν η αλλαγή γκρουπ, καθόμασταν και χαζεύαμε τα κορίτσια που έτρεχαν και παρατηρούσαμε τι κάνει η κάθε μία ώστε είτε να κλέψουμε κάτι που αποδίδει, είτε να καταλάβουμε τι κάνουμε και εμείς λάθος για να το διορθώσουμε. Κουλουράκια, καφές, παρεάκι και ο χρόνος αναμονής ήταν επίσης εκλεκτός.

Ο επόμενος γύρος ξεκινάει και με κάνει ακόμα πιο επίμονη και ακόμα πιο βελτιωμένη, όλα έγιναν όπως ακριβώς μου τα εξήγησαν οι δάσκαλοι. Σκεφτόμουν ότι θα γλιστρήσω και γλιστρούσα, σιγά-σιγά απέκτησα σιγουριά και τότε ήταν που το σώμα λύθηκε και όλα έγιναν με μαγικό τρόπο χωρίς να δίνω συγκεκριμένες εντολές.

Φυσικά εκεί ξεκίνησε το καλύτερο κομμάτι, το παιχνίδι! Δεν ήθελα να κατέβω, στροφές ήθελα! Βέβαια το σώμα κουράζεται και έτσι τα λάθη άρχισαν να έρχονται όταν το βλέμμα μου αντί για μπροστά έπεφτε στην γη. Εκεί είναι το κομμάτι που σε σταματάνε σου εξηγούν τι συμβαίνει ακριβώς και πως χειρίζεσαι όλη αυτή την κατάσταση του σώματος και τσουπ, όρμηξα ξανά μέσα και συνέχισα δυνατά.

Οι δάσκαλοι είναι πραγματικά εκπληκτικοί, δε σε περιορίζουν, σε προωθούν και οι συμβουλές τους είναι ανεκτίμητες και για τον δρόμο έξω από την πίστα. Ήρθε η ώρα του αγώνα. Στο τέλος της εκπαίδευσης πρέπει να διασκεδάσουμε και λίγο ανέμελα... Έτσι χωριστήκαμε σε τριάδες και ξεκίνησε. Από τις τριάδες οι πρώτες θα πηγαίνανε στον τελικό.

Εγώ βγήκα δεύτερη και η φίλη μου θεωρεί ότι θα είχα βγει τρίτη αν δεν της τελείωνε η βενζίνη, εγώ πάλι θεωρώ πως δεν της τελείωσε η βενζίνη και κάπως έτσι κυνηγιόμασταν και χτυπιόμασταν σαν πεντάχρονα στα χώματα. Να άλλη μία στιγμή που αγάπησα από αυτό το event.

Το flat track ωστόσο δεν τελείωσε για μας εκει σαν εμπειρία. Γιατί τι σημαίνει μηχανές και χώμα αν δεν φας μετά προβατίνα σε παραδοσιακό εστιατόριο κάπου στο πουθενά; Η Άντρια (Andeli Mototouring) λοιπόν, που διοργάνωσε το Women Flat Track, οργάνωσε και τη συνέχεια ώστε η διασκέδαση να μην τελειώσει ακόμα.

Ό,τι και να γράψω για εκείνη την ημέρα είναι πολύ λίγο... Η οργάνωση άψογη και θέλω να ευχαριστήσω την Andeli Mototouring που και μας έφερε κοντά σαν παρέα και που μας έδωσε την ευκαιρία να ανοίξουμε ένα άλλο κεφάλαιο στην ζωή μας.

Φυσικά για τη σχολή και τους δασκάλους δεν έχω λόγια, η φήμη τους είναι αντάξια της δουλειάς τους. Ήταν εκεί μαζί μας, όλες νιώθαμε τρομερή ασφάλεια και είναι τρομεροί και σαν άνθρωποι, που αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι για εμένα. Τις οδηγικές τους ικανότητες τις γνωρίζουμε άλλωστε. Δεν ξέρω ποιον να πρωτοευχαριστήσω και για ποιον να πρωτομιλήσω.

Ωστόσο στις γυναίκες αναγνώστριες θα ήθελα να πω πως το Women Flat Track είναι μια μαγική εμπειρία, που την προτείνω ανεπιφύλακτα. Είναι πολύ οικονομική και δεν είναι απαραίτητο να έχεις ούτε δική σου μηχανή, ούτε εξοπλισμό. Από πλευράς μου, είναι ένα δώρο που κάνω στον εαυτό μου και το χαίρομαι πάρα πολύ.

Φωτογραφίες 1

Φωτογραφίες 2