Του Τάκη Μανιάτη

Φωτογραφίες: Φωτεινή Ζαγλάρα

Έχετε μπει ποτέ σε Rollercoaster; Εγώ δεν είχα... μέχρι που μπήκα στα μονοπάτια του 4ου Enduro Festival Μεγάρων για να αποκομίσω την πιο γρήγορη, πιο στριφτερή και με καλύτερη πρόσφυση γεύση!

Οριακή διοργάνωση

Το 4ο Enduro Festival Μεγάρων κόντεψε να ματαιωθεί, αφού οι βροχές και τα χιόνια είχαν καιρό που έπεφταν σε όλη την Αττική. Τα Μέγαρα και το Αλεποχώρι είναι γνωστά για τον ''πυλό'' που δημιουργείται στα χώματα τους μόλις βρέξει, οπότε η αναβολή, ίσως δεν ήταν μία άσχημη ιδέα.
Τις τελευταίες μέρες, πριν την Κυριακή 29 Ιανουαρίου που ήταν προγραμματισμένο να γίνει το event, η βροχή έπεφτε right through που λέει και το λαϊκό άσμα, και ως πρώτο event της χρονιάς - ιδιαίτερα για τους αναβάτες της κεντρικής και νότιας Ελλάδας, ήταν πολυαναμενόμενο.

Και τελικά, η οργάνωση σοφά επέλεξε να μην το αναβάλει και να προχωρήσει στην διεξαγωγή του. Και κάπως έτσι, βρεθήκαμε στο Αλεποχώρι, όπου στήθηκε όλη η διοργάνωση, για να φιλοξενήσει την διαδρομή σε χαμηλούς λόφους, με τα χιόνια να σκεπάζουν τα Γεράνεια. Με τον καιρό να είναι ιδανικός για οδήγηση, την θερμοκρασία να κυμαίνεται από τους 8 έως τους 12 βαθμούς το μεσημέρι, συννεφιά, και τα χώματα ''ευλογημένα'' από τις βροχές των προηγούμενων ημερών, ξεκινήσαμε την βόλτα μας.

Μονοπάτια χαραγμένα δίπλα σε χωράφια, με σεβασμό στους καλλιεργητές, με περάσματα μέσα από μικρές χαράδρες και ξεροποτάμους, με μικρές ανηφόρες και κατηφόρες, αλλά και συνδετικούς δασικούς χωματόδρομους. Μία διαδρομή στην οποία η λάσπη ήταν απούσα, παρά σε λίγα μόλις σημεία που έπρεπε πραγματικά να κυνηγήσεις να πέσεις μέσα. Υπήρχε ωστόσο περίπτωση αναβάτη που βούλιαξε και όλη την μοτοσυκλέτα, αλλά αυτή ήταν κυριολεκτικά μία τρύπα που θα έπρεπε να σημαδέψεις και να κεντράρεις με προσπάθεια για να μπεις. Καμία σχέση με την περσινή κόλαση του ''βιετνάμ'' όπου η μη ακύρωση του συγκεκριμένου περάσματος είχε δημιουργήσει προβλήματα και καθυστερήσεις.

Τιμόνια κάτω

Η οργάνωση φέτος φρόντισε ώστε να μην υπάρχουν τέτοια προβλήματα, και μάλιστα, από νωρίς το πρωί είχαν αλλαχθεί τμήματα που θα δημιουργούσαν τέτοια θέματα. Μάλιστα η ροή κατά την οδήγηση ήταν τέτοια που σε έβαζε στην διαδικασία να οδηγάς στο τέρμα απολαμβάνοντας κάθε εκατοστό της διαδρομής. Χωρίς ίχνος σκόνης, με απίστευτο κράτημα, μπορούσες να τοποθετείς τον τροχό εκεί που θες και να ανοίγεις μπερμ για να στρίβεις με το γκάζι στο τέρμα!

Ωραία μονοπάτια, αρκετά καινούρια ανοιγμένα τώρα που περνάγαμε για πρώτη φορά, κάποια από το περσινό Enduro Festival που τα κάναμε ανάποδα, ωραία σημεία για γρήγορη οδήγηση, χωρίς ιδιαίτερη καταπόνηση. Ένα τμήμα με βρεγμένη πέτρα ήταν ίσως το δυσκολότερο σημείο για κάποιους αναβάτες, αλλά σε γενικές γραμμές, η αναλογία μονοπατιού και δασικού, ήταν αρκετά καλά ζυγισμένη - ειδικά για όσους δεν είναι τόσο προπονημένοι ή συμμετέχουν στο πανελλήνιο πρωτάθλημα Enduro.

Τα 65 χιλιόμετρα διαδρομής τελείωσαν μονορούφι και με κέφι και όσοι ήθελα μπορούσαν να κάνουν ξανά την διαδρομή. Οι 464 καταγεγραμμένοι αναβάτες σύμφωνα με την διοργανώτρια λέσχη Enduring Moto Club έμειναν όλοι ευχαριστημένοι, με άριστη σήμανση, διασώστες για κάθε ενδεχόμενο, μεταφορά καυσίμων στον ανεφοδιασμό, κατάφερε να προσφέρει μία απολαυστική και χωρίς ατυχήματα ή αναποδιές ημέρα Enduro σε όλους τους αναβάτες. Συγχαρητήρια, και του χρόνου!

Φωτογραφίες

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•