Σε έναν κόσμο που για να βγει πλέον μια σπορ μοτοσυκλέτα στη βιτρίνα θέλει 20 χιλιάρικα, 200 άλογα και 2,000 ηλεκτρονικά συστήματα, φαίνεται πως έχουμε ξεχάσει πως για να κάνει κανείς το κέφι του δεν απαιτείται το ισόποσο μικρού ακινήτου, αλλά λίγη δημιουργική φαντασία.

«Αν θες να πας πιο γρήγορα χάσε βάρος,» έλεγε ο Colin Chapman, Άγγλος ιδρυτής της Lotus και επιδραστικότατος μηχανικός και βελτιωτής και φαίνεται πως στη Fabbris Moto της γειτονικής Ιταλίας συμφωνούν κι επαυξάνουν.

Με έδρα στη Verona, η εταιρεία του Michele Fabbris μετρά 30 χρόνια στη συντήρηση και βελτίωση μοτοσυκλετών της MV Agusta, καθώς και αμέτρητα αγωνιστικά project. Αυτόν τον καιρό είναι συνεργάτης της Energica, αλλά και της Suter στην αγωνιστική ομάδα που τρέχει το δίχρονο MMX500.

Αυτός ο κύριος λοιπόν ανέλαβε να φτιάξει μια αποτελεσματική και νόστιμη trackbike με κόστος κάτω από 10,000 και ξεκίνησε από την απόκτηση ενός τρακαρισμένου Suzuki SV650S προς μόλις 400 ευρώ.

Αφού ξεφορτώθηκε το χτυπημένο μπροστινό, άρχισε να βάζει: πιρούνι Showa 41 mm από GSX-R600 K4 και αμορτισέρ Öhlins (από τον κατάλογο για το SV650), αμφότερα κατάλληλα κουρδισμένα για την ελαφρύτερη μοτοσυκλέτα που θα αναρτήσουν, ζάντα μπροστινή από GSX-R και πίσω μια μεταχειρισμένη μαγνησίου που προέκυψε από τύχη σε χαμηλή τιμή, δίσκοι Braking, τρόμπα μπροστινού Nissin 19 mm, εξάτμιση Arata, λάστιχα Dunlop D213GP.

Στη θέση των οργάνων μπήκε ένα ψηφιακό Starlane DaVinci, το οποίο μπορεί να διαβάσει τις πληροφορίες όπως η σχέση στο κιβώτιο, η θέση του γκαζιού (από τον αισθητήρα του TPS), στροφές κινητήρα, ταχύτητα κίνησης και δεδομένα από τον αισθητήρα λάμδα στα καυσαέρια. Όλα αυτά τα αποθηκεύει και στη συνέχεια μπορεί κανείς να τα κατεβάσει και να τα επεξεργαστεί, ενώ παράλληλα το πολυόργανο συνεργάζεται με το Power Commander της Dynοjet, το οποίο εξοπλισμένο με Autotune επιτρέπει πλέον το εύκολο παίξιμο με τη χαρτογράφηση της ανάφλεξης του κινητήρα.

Ο κινητήρας καθαυτός μεγάλωσε λιγάκι με 3 mm παραπάνω διαδρομή σε κάθε πιστόνι, για να φτάσουμε στο σύνολο των 693.5 cc, ανέβηκε λίγο και η σχέση συμπίεσης, προστέθηκε ένας αγωνιστικός μονόδρομος συμπλέκτης της TSS και το σύνολο έφτασε αισίως στους 82 ίππους στον τροχό!

Αν δεν ακούγεται και τόσο τρομερό ως αποτέλεσμα, σκεφτείτε πως το βάρος της μοτοσυκλέτας ελάφρυνε κατά 40 ολόκληρα κιλά, πέφτοντας λίγο κάτω από τα 150. Για να γίνει αυτό, ο Fabbris έφτιαξε μέχρι και πλαστικό ρεζερβουάρ, στο ίδιο σχήμα με το ανοξείδωτο αυθεντικό, αλλά με 3 κιλά λιγότερα στη ζυγαριά.

Το τελικό αποτέλεσμα είναι ακριβώς αυτό που ονειρευόταν ο Fabbris, μια μοτοσυκλέτα στημένη για άφθονη διασκέδαση στην πίστα, με τον βασικό εξοπλισμό που χρειάζεται κανείς για να περάσει καλά και να εκπλήξει κόσμο, χωρίς να χρειάζεται μια περιουσία σε ηλεκτρονικά για να μπορέσει κάποτε να βγάλει στην άσφαλτο έστω και τα μισά από τα άλογα που διαφημίζουν οι σύγχρονες superbikes. Και αυτό με λιγότερα από 10 χιλιάρικα, από μια καθημερινή μοτοσυκλέτα που πιθανότατα σώθηκε από την πρέσα. Όχι κι άσχημα…

Πηγές: Motociclismo, FabbrisMoto

Φωτογραφίες