Τα ρολόγια χειρός αποτελούν για πολύ κόσμο κάτι πολύ περισσότερο από έναν πρακτικό και χρηστικό μηχανισμό. Ειδικά στην εποχή μας, όπου την ενημέρωση μας για την ώρα την έχουν αναλάβει (πέραν πολλών άλλων) τα κινητά, τα μηχανικά ρολόγια χειρός επιτελούν πλέον καθαρά διακοσμητικό ρόλο.
Για αυτό τον λόγο, έχουν αρχίσει και… ξεφεύγουν σε ότι αφορά στην σχεδίαση τους, φθάνοντας πολλές φορές τα όρια του εκκεντρικού. Μια από αυτές τις περιπτώσεις είναι και το SP-1 Crazy Rider της ελβετικής Azimuth. 
Μικρή παρένθεση: Οι Ελβετοί είναι φημισμένοι για τρία πράγματα, σοκολάτες, ρολόγια και τράπεζες, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους αλλά συμπλέουν σε μια κοινή συνισταμένη … κοστίζουν, είτε ως τρόφιμα, είτε ως αντικείμενα, είτε ως υπηρεσίες. Απλά το σημειώνουμε αυτό για να σας προετοιμάσουμε.
Επιστρέφουμε στο ρολόι λοιπόν, το οποίο, όπως υποδηλώνεται από το όνομα του και πολύ περισσότερο από την εμφάνιση του, έχει εμπνευστεί από τον κόσμο της μοτοσυκλέτας. Το ασύμμετρο καντράν του, θυμίζει το περίβλημα πίνακα οργάνων και εσωτερικά αυτού, βλέπουμε δύο γρανάζια τα οποία είναι συνδεδεμένα με μια αλυσίδα. Ένας κρίκος της αλυσίδας αυτής, αποτελεί τον φορέα του ωροδείκτη, ενώ ο άξονας του δεξιού γραναζιού
κινεί τον λεπτοδείκτη. 
Όταν τα γρανάζια γυρίζουν, μαζί με την αλυσίδα κινείται και ο ωροδείκτης, ο οποίος δείχνει την ώρα σε ενδείξεις που είναι σημειωμένες στην περιφέρεια που σχηματίζει η μικρή αυτή καδένα. Ο στατικός λεπτοδείκτης γυρνά κυκλικά και απλά δείχνει τα λεπτά με συμβατικό τρόπο.
Οι παρατηρητικοί θα είδατε ότι η αναλογία στην μετάδοση μεταξύ των γραναζιών είναι 1:1, δεν υπάρχει υποπολλαπλασιασμός δηλαδή, οπότε είναι αδύνατο ο λεπτοδείκτης και ο ωροδείκτης να δείχνουν σωστά την ώρα, αφού για κάθε 30 λεπτά του λεπτοδείκτη, ο ωροδείκτης θα έχει “ταξιδέψει” αντιστοίχως 3 ώρες. Πως γίνεται λοιπόν; Απλό, ο λεπτοδείκτης δεν παίρνει κίνηση από το γρανάζι του, αλλά από ένα ομόκεντρο σε αυτό άξονα που γυρνά ανεξάρτητα, σε διαφορετικό χρόνο. 
Οπότε αν σας μπήκαν στο μυαλό ιδέες για να “κοντύνετε” κάνα δόντι την μετάδοση, ώστε να έχει καλύτερα “μπαμ” το εργαλείο μεταξύ μια παρά τέταρτο και τέσσερις και δέκα, ξεχάστε το, δεν θα δουλέψει.
Φτάνουμε λοιπόν στην τιμή. Οι εκδόσεις, είναι τρείς, δύο με μεταλλικό στεφάνι, με καφέ ή μαύρο λουράκι και μια με carbon στεφάνι. Yπολογίστε λοιπόν περίπου 3.700 ευρώ για τις μεταλλικές εκδόσεις και 4.100 ευρώ για το carbon.
Περισσότερα για την Azimuth και τα πολύ ιδιαίτερα ρολόγια της, μπορείτε να βρείτε στην επίσημη ιστοσελίδα της, ΕΔΩ.
Ορίστε και ένα μικρό video, με τον τρόπο λειτουργίας του ρολογιού:
