Κάνουμε ένα άλμα τώρα και μπαίνουμε στον δικό μας δίτροχο μικρόκοσμο. Χρειάζεται και εδώ μια συστηματική ταξινόμηση. Για να καταφέρουμε να συνεννοούμαστε μεταξύ μας και να καταλάβουμε επίσης το πως εξελίσσονται τα πράγματα και που θα μας οδηγήσουν.
Κατηγορίες μοτοσυκλετών λοιπόν. Ποιες είναι; Aς τις δούμε στο θέμα που ακολουθεί:
(Αναφερόμαστε μόνο στις κατηγορίες μοτοσυκλετών, θα ακολουθήσουν ανάλογα αφιερώματα για τις κατηγορίες των scooter και των αγωνιστικών)
Naked
Αυτές που αποκαλούμε “γυμνές”. Δηλαδή μοτοσυκλέτες χωρίς fairing με κυβισμό άνω των 300 κ.εκ. οι οποίες φέρουν τροχούς διαμέτρου 17 ιντσών και έχουν κατασκευαστεί για χρήση στον δρόμο. Πολυχρηστικές αλλά όχι εξειδικευμένες, κάνουν τα πάντα καλά στην άσφαλτο, χωρίς όμως να διακρίνονται σε κάποιον συγκεκριμένο τομέα.
Commuter ονομάζονται μοτοσυκλέτες μικρού κυβισμού, στην συντριπτική τους πλειοψηφία με 17 ιντσών τροχούς, με fairing, μάσκα ή τίποτα από αυτά τα δύο, οι οποίες έχουν κατασκευαστεί με στόχο την καθημερινή μετακίνηση. Οικονομικές και απλές, με πεδίο δράσης τα αστικά κέντρα και την εξυπηρέτηση σε μικρές αποστάσεις
Εδώ οι επιδόσεις και η οδηγική συμπεριφορά έχουν τον πρώτο λόγο. Είναι μια από τις πιο εξελιγμένες κατηγορίες μοτοσυκλετών, σε κυβισμούς κοντά και πάνω από το λίτρο και έχουν απόλυτη εξειδίκευση. Προορισμός τους η ταχύτητα και το ακραίο στρίψιμο σε καλά κομμάτια δημοσίων δρόμων αλλά και μέσα στην πίστα, που τους ταιριάζει πολύ περισσότερο σαν περιβάλλον.
Ότι είναι τα superbike αλλά με χωρητικότητα κινητήρα στην περιοχή των 600 κ.εκ. Εξίσου ακραίες και απόλυτες, κάποτε ήταν πολύ δημοφιλείς αλλά τα τελευταία χρόνια η κατηγορία δεν προχωρά με τους ίδιους ρυθμούς. Το Aprilia RS660 ίσως δώσει μια νέα πνοή, με μια διαφορετική προσέγγιση.
Πάρτε μια Superbike, αφαιρέστε της το fairing και τα clipon, βάλτε της ίσιο τιμόνι και έχετε ένα Streetfighter. Οι ικανότητες στην πίστα και στον δρόμο είναι ανάλογες βέβαια, απλά τα Streetfighter, μπορούν να οδηγηθούν πιο εύκολα εντός του αστικού ιστού. Με σεβασμό και επίγνωση πάντα, καθότι η ισχύς τους δεν αστειεύεται! Η διασκέδαση πάντως, είναι εγγυημένη!
Γρήγορες και ικανές μοτοσυκλέτες με fairing και σχετικά σκυφτή θέση οδήγησης, αλλά όχι τόσο απόλυτες όσο τα superbike. Γρήγορες βόλτες και ταξίδια, για έναν ή δύο επιβάτες, σε μικτά πεδία ασφάλτου (εθνική και επαρχιακούς) είναι ο προορισμός τους. Έχουν επίσης και ικανότητα να μεταφέρουν αποσκευές, αλλά όχι τόσες όσες η κατηγορία που ακολουθεί.
Γυρίστε τον κόσμο όλο από άσφαλτο! Οι touring μοτοσυκλέτες αυτό ακριβώς προσφέρουν, με άνεση, κάλυψη, εξοπλισμό και δυνατότητες φορτώματος σε επίπεδα που όμοια τους, δεν απαντώνται σε καμία άλλη κατηγορία μοτοσυκλετών. Κυβισμοί πάνω (και πολύ πάνω) από το λίτρο για ισχύ αλλά όλα αυτά σημαίνουν επίσης βάρος και όγκο, που αφαιρούν πόντους από την ευελιξία.
Επί της ουσίας, Sport Touring μοτοσυκλέτες οι οποίες έχουν πάρει... αναβολικά. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι ταχύτερες μοτοσυκλέτες παραγωγής, με τις ιπποδυνάμεις και τις τελικές να εκμηδενίζουν τις αποστάσεις.
H “αμερικανική” σχολή του μοτοσυκλετισμού, με την αρχετυπική “αραχτή” θέση οδήγησης, την αργή γεωμετρία και τους ροπάτους V2 κινητήρες. Κλασική εμφάνιση, απαστράπτοντα μέταλλα και ράθυμες απολαυστικές βόλτες ή ακόμα και ταξίδια, για όσους δεν τους ενδιαφέρει να γράφουν χρόνους στις εθνικές.
Όπως και με τα Hyper GT, έτσι και εδώ έχουμε περίπτωση... ντόπας. Πρόκειται για πολύ ισχυρά και σοβαρά στημένα, με αξιόλογα περιφερειακά, cruiser φιλοσοφίας μοντέλα, τα οποία είναι ικανά να αφήνουν πολύ λάστιχο και πολύ μαρσπιέ στην άσφαλτο.
Νέα σχετικά κατηγορία, εξαιρετικά δημοφιλής και με μεγάλο... hype. Πρόκειται για σύγχρονες κατασκευαστικά μοτοσυκλέτες, των οποίων όμως η σχεδίαση και η εμφάνιση αναπαράγει κλασικές φόρμες του παρελθόντος. Έχουν επίσης υποκατηγορίες, όπως Scrambler και Cafe Racer, σε κάθε περίπτωση πάντως η... vintage αίσθηση είναι αυτή που μετράει. Επιστροφή στις ρίζες!
Oλιγομελής κατηγορία, μπορεί να πει κανείς ότι αποτελούσαν τα νεροετρό, πριν αυτά στοιχειοθετήσουν κατηγορία, έχοντας πιο σύγχρονη βέβαια εμφάνιση αλλά αποσκοπώντας πάντα στην χαλαρή βόλτα.
Μοτοσυκλέτες διττής χρήσης με την έννοια του ότι μπορούν να κινηθούν τόσο στην άσφαλτο όσο και στο χώμα. Οι κυβισμοί τους μπορούν να ξεκινάνε από τα 250 κ.εκ. και να ξεπερνάνε αρκετά το λίτρο. Μπροστινός τροχός 19 ή 21 ιντσών, μεγάλες διαδρομές αναρτήσεων, αρκετή απόσταση από το έδαφος αλλά και fairing, ικανά να προσφέρουν προαστασία στο ταξίδι. Τα Adventure έχουν το ευρύτερο πεδίο χρήσης από κάθε άλλη κατηγορία μοτοσυκλέτας και βάση της λογικής, ταιριάζουν απόλυτα στην χώρα μας, με την ποικιλομορφία του οδικού της δικτύου. Αποτέλεσαν ουσιαστικά την... μαξιμαλιστική άποψη μιας άλλης κατηγορίας που αποκαλούταν On-Off. Εκείνες οι μοτοσυκλέτες, των οποίων λίγοι εκπρόσωποί υπάρχουν στις μέρες μας, ήταν μονοκύλινδρες, με τροχό 21 ιντσών, και είχαν ψηλό μπροστινό φτερό, εξ ου και το όνομα “ψηλόφτερες”. Με τον καιρό οι κατασκευαστές προσέθεσαν όγκο, μεγαλύτερους κινητήρες και fairing, ενώ με την σταδιακή εξάλειψη του μονοκύλινδρου κινητήρα, η κατηγορία ομογενοποιήθηκε σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε “Adventure” μοτοσυκλέτες.
Eπίσης μια σχετικά νέα κατηγορία με εκπροσώπους που φέρουν τροχούς 17 ιντσών και ασφάλτινα ελαστικά, διατηρώντας όμως τις μεγάλες διαδρομές αναρτήσεων και την όρθια θέσης οδήγησης των Adventure. Προορισμός τους, κυρίως η άσφαλτος, όσο “κατεστραμμένη” και αν είναι αυτή, καθώς και ήπιοι χωματόδρομοι.
Πριν λίγα χρόνια ήταν πολύ δημοφιλή, τώρα η κατηγορία φθίνει όμως, με την μόδα τους να έχει περάσει. Πρόκειται για μοτοσυκλέτες που βασίζονταν σε enduro ή σε “ψηλόφτερα” On-Off μοντέλα, οι οποίες φέρουν τροχούς 17 ιντσών και ασφάλτινα ελαστικά. Απίστευτα διασκεδαστικές και ικανές στην πόλη και στο στροφιλίκι, με μονοκύλινδρους, μεσαίου κυβισμού κατά κύριο λόγο κινητήρες, ενώ υπήρξαν και υπάρχουν παρουσίες με μεγαλύτερα, δικύλινδρα μοτέρ.